Ο DJ Elijah Simmons Θέλει να Δημιουργήσει Παράλληλα Σύμπαντα με τη Μουσική του

Φωτογραφίες: Stephania Kallergi kai Christopher Upton Hansen. Όλες οι φωτογραφίες είναι ευγενική παραχώρηση του dj Elijah.

Γνώρισα τον Ηλία Σίμο, όταν ήμασταν 16 χρόνων, στο προαύλιο του σχολείου όπου μαζευόμασταν τα πρωινά, πριν ξεκινήσει το μάθημα. Ξεχώριζε όχι μόνο διότι ήταν πολύ ψηλός και πολύ λιγνός, αλλά για το ξύπνιο βλέμμα, το σκωπτικό κι ευγενικό ταμπεραμέντο του και το τρελό του πάθος για την μουσική, το οποίο του έδινε την δυνατότητα να καταφέρνει ό,τι για τους περισσότερους δεκαεξάχρονους φαντάζει αδύνατον: συνδύαζε το διάβασμα με το χόμπι του, καταρρίπτοντας έτσι το στερεότυπο που θέλει τον καλό μαθητή μονοδιάστατο και βαρετό.

Aπ' την εποχή που πηγαίναμε μαζί σχολείο πολλά έχουν αλλάξει. O Ηλίας, γνωστός πλέον ως Elijah Simmons, γύρισε τον κόσμο παίζοντας μουσική όπου μπορούσε: απ' τα BΥMW πάρτι στο Σάο Πάολο, στα decks του D.EDGE παρέα με τον Christian Mora, μέχρι και το Migdal David στα Ιεροσόλυμα. Το τελευταίο πρότζεκτ του είναι το underground HYDE, ένα πάρτι στο ανατολικό Λονδίνο, που λειτουργεί σαν πλατφόρμα για την ανάδειξη ντόπιων καλλιτεχνών και έχει προσελκύσει ονόματα όπως τους Casino Times, Sascha Siebler, Kate Simko και Anna Wall.

Στα χρόνια που πέρασαν, με τον Simmons συναντιόμασταν στα πιο απρόβλεπτα σημεία: τον πέτυχα το καλοκαίρι του 2010 στην Πορτογαλία, στριμωγμένη στις ουρές του pre-Βoom festival όπου προσπαθούσα μάταια να πάρω μία μπύρα. Σε μία βιβλιοθήκη στο Λονδίνο το 2011, περικυκλωμένο από στοίβες με βιβλία. Και τώρα στο πλαίσιο αυτής της συνέντευξης, ήπιαμε τον Κυριακάτικο καφέ μας μέσω Skype, εγώ στην Αθήνα κι εκείνος στο διαμέρισμα του στο ανατολικό και σχεδόν μόνιμα, βροχερό Λονδίνο. Ήθελα να μάθω πώς ξεκίνησαν όλα αυτά, πόσο εύκολο είναι για έναν Έλληνα μουσικό να τα βγάλει πέρα στην Αγγλία, για τα μελλοντικά του σχέδια, το κομμάτι του "Otavio's Dream" -που προκάλεσε αίσθηση στην Ίμπιζα το καλοκαίρι που μας πέρασε- και την επικείμενη συνεργασία του με το PIXI, που ξεκινάει αυτή την Παρασκευή.

VICE: Πώς θα περιέγραφες τον ήχο σου; 

Elijah Simmons: Ο ήχος μου είναι μελωδικός, ειλικρινής, με πινελιές ψυχεδέλειας και έμφαση στον percussive ρυθμό, και είναι βαθιά επηρεασμένος από την κουλτούρα και τους ήχους της Μέσης Ανατολής.

Είχες κάποιες καλλιτεχνικές επιρροές από μικρός;

Μεγάλωσα -κυριολεκτικά- μέσα σε μία τεράστια συλλογή από βινύλια του 60' και του 70'. Ο πατέρας μου ήταν πωρωμένος με την μουσική: το χόμπι του ήταν να σχεδιάζει και να φτιάχνει ηχεία. Χωρίς λοιπόν ποτέ μου να έχω κάποια μουσική εκπαίδευση, το djing μου φάνηκε ως ο ιδανικότερος τρόπος να συνδέσω το παρελθόν με το μέλλον μου.

Τι σε τράβηξε στην ηλεκτρονική μουσική;

Πριν μετακόμισω στην Αγγλία δεν είχα ιδιαίτερη επαφή με την "psytrance" σκηνή της Ελλάδας. Φτάνοντας στην Αγγλία όμως, για σπουδές, ήρθα σε επαφή με την κουλτούρα της ηλεκτρoνικής μουσικής και του rave. Και κόλλησα.

Η ηλεκτρονική μουσική και τα raves είναι συνώνυμα;

Δεν μου αρέσει ιδιαίτερα η λέξη "rave", διότι δηλώνει κάτι αρνητικό και υποβιβάζει το πνευματικό στοιχείο της κουλτούρας της ηλεκτρονικής μουσικής, καθώς και την ποιότητα της διασκέδασης. Θα σου πω ένα παράδειγμα για να καταλάβεις. Πριν χρόνια είχα πάει σ' ένα πάρτι στο ανατολικό Λονδίνο, σε μία τεράστια υπόγεια αποθήκη. Το ταβάνι έσταζε, ο κόσμος ήταν «ψιλοδιαλυμένος» και οι promoters του party είχαν τοποθετήσει μια κοπέλα στη μέση του χώρου με 4 τύπους, οι οποίοι την «χαστούκιζαν» στα οπίσθια. Καθόλου ευχάριστο σκηνικό. Γι' αυτούς τους λόγους, αποφεύγω να χρησιμοποιώ την λέξη rave ως συνώνυμο της ηλεκτρονικής μουσικής.

Έχοντας εμπειρία από τις μουσικές σκηνές της Αγγλίας και της Ελλάδας τι διαφορές βρήκες μεταξύ τους; 

Στην Ελλάδα μου φαίνεται ότι είναι πιο αποστειρωμένο το σκηνικό. Μας λείπει η πολυπολιτισμικότητα. Έχουμε μια αποστροφή προς το διαφορετικό και νομίζω ότι γι' αυτούς τους λόγους δεν καταφέρνουμε να απορροφήσουμε, με παραγωγικό τρόπο, στοιχεία άλλων κουλτούρων. Κι έτσι δεν παράγουμε καινούργια πράγματα -όσον αφορά στην ηλεκτρονική μουσική τουλάχιστον. Τελευταία, γίνεται όμως μια προσπάθεια δειλά δειλά και βγαίνουν φρέσκιες μουσικές και φαίνεται ότι το underground περνάει στο overground.

Πόσο δύσκολο είναι για έναν Έλληνα μουσικό να εμπλακεί επαγγελματικά με την μουσική σκηνή της Αγγλίας; 

Είναι πάρα πολύ δύσκολο, ειδικά ως DJ και παραγωγός και εν έτει 2014, που οι περισσότεροι δηλώνουν DJs και παραγωγοί. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Εγώ είμαι υπέρ της τεχνολογικής επανάστασης, του εκδημοκρατισμού και της απελευθέρωσης της μουσικής δημιουργίας. Στην τελική, εάν είσαι καλός σε αυτό που κάνεις και το αγαπάς τόσο, ώστε να μην σταματήσεις ποτέ να δουλεύεις την τέχνη σου, έχεις πολύ υπομονή, ένα καλό πλάνο και ταλαντούχους φίλους και συνεργάτες, μπορεί και να τα καταφέρεις.

Από το 09' και μετά λόγω κρίσης δημιουργήθηκαν πολλά στερεότυπα για τους Έλληνες. Εσύ ένιωσες ότι σε αντιμετώπισαν διαφορετικά; 

Ναι, υπήρχε ένα έντονο «αντι-ελληνικό κλίμα». Στο πανεπιστήμιο π.χ. άκουγα από αθώα αστειάκια περί χρεοκοπίας, μέχρι και πιο χοντρά, τύπου «γιατί μου γαμάς την οικονομία Λιάκο;». Ευτυχώς η κατάσταση έχει βελτιωθεί αισθητά από τότε και αν είσαι καλός στην δουλειά σου, το να είσαι Έλληνας δεν πρόκειται να σταθεί εμπόδιο.

Πώς έγινε η επαφή και η συνεργασία με τη Flying Circus; 

H επαφή έγινε μέσω Facebook. Είχα τελειώσει την παραγωγή του κομματιού και είδα πως οι BLOND:ISH είχαν αναρτήσει ένα τραγούδι από τους Τhe Cheapers με την λεζάντα "Burning Man Vibes". Ήμουν σίγουρος ότι θα τους κόλλαγε, οπότε τους το έστειλα. Μετά από δυο μέρες μου είπαν πως το θέλουν. Κι έτσι ξεκινήσαμε την συνεργασία μας.

Πόσο εύκολα ζει κάποιος από την μουσική του;

Είναι σαν να με ρωτάς αν υπάρχει τελικά χρυσός στο τέλος του ουρανιου τόξου… Αυτή τη στιγμή δεν ζω από την μουσική μου, αν και θα το ήθελα. Συντηρώ τον εαυτό μου κάνοντας ιδιαίτερα μαθήματα μαθηματικών, διοίκησης επιχειρήσεων και οικονομικών σε πρωτοετείς φοιτητές.

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; 

Αυτή τη στιγμή τρέχω ένα party στο Λονδίνο το HYDE, το οποίο μεγαλώνει συνεχώς. Ο στόχος μου είναι να φτάσουμε στο σημείο να οργανώνουμε νύχτες που θα μοιάζουν με παράλληλα σύμπαντα μέσω της ιδιαίτερης διακόσμησης, του performance art και της τεχνολογίας. Όσον αφορά στην Ελλάδα, φέτος ξεκινήσαμε ένα party το "Full Circle" στο PIXI, παρέα με εξαιρετικούς DJ, όπως τον Mark_K, που είναι βασισμένος στην Σόφια. Μέσα από την μουσική μας και τις συνεργασίες που θα ανακοινώσουμε στους επόμενους μήνες, ελπίζουμε να πετύχουμε κάτι πολύ ενδιαφέρον και συνάμα διαφορετικό στην νυχτερινή Αθήνα.

Ποιος είναι ο ιδανικός χώρος που ονειρεύεσαι να παίξεις και με ποιους DJ;

Χωρίς δεύτερη σκέψη το Robot Heart Bus στο Black Rock Desert, κατά τη διάρκεια του Burning Man. Και θα το μοιραζόμουν με έναν από τους Damian Lazarus και Guy Gerber. Τους θαυμάζω για τον τρόπο που συνεχίζουν να εξελίσσουν την τέχνη τους, ενώ παραμένουν σχετικοί χρόνο με τον χρόνο. Έχω ιδιαίτερη αδυναμία στο στυλ τους, διότι καταφέρνουν να πυροδοτήσουν συνάψεις στον εγκέφαλο του ακροατή που θαρρείς πως δεν υπήρχαν, χωρίς ποτέ όμως να χάνουν την επαφή με την βάση του είδους -τον ρυθμό.

Ευχαριστώ Ηλία!

Ο Elijah Simmons θα βρίσκεται στο PIXI για την έναρξη του "Full Circle" την Παρασκεύη 24/10. Δείτε περισσότερη δουλειά του Elijah Simmons εδώ.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.