ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ágústa Eva: Όχι;Όλα τα μέσα πρόβαλλαν τη Silvia ως ένα πραγματικό πρόσωπο και όχι ως μια περσόνα.
Σας ξεγέλασα! Όμως, στάσου… Τώρα ξέρετε.Πως κατάφερες μόλις σε 9 χρόνια να γίνεις τόσο γνωστή - ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, πολλή μουσική και φυσικά το «Late night show» της Silvia;
Δουλεύω σκληρά, η αλήθεια είναι. Οι περισσότεροι Ισλανδοί είναι πολύ εργατικοί. Μέχρι πριν λίγα χρόνια ζούσαμε πολύ λιτά με πολύ λίγα χρήματα. Η γεωργία και η ιχθυοτροφία ήταν ο συνήθης τρόπος ζωής τις προηγούμενες δύο γενιές. Οι παππούδες μου ζούσαν σε ένα σπίτι που το κατασκεύασαν από το σκαρί μιας βάρκας και το γυμνό έδαφος ήταν το πάτωμα του σπιτιού αυτού. Η γιαγιά Ágústa έφτιαχνε με τα χέρια της τα παιχνίδια και τα ρούχα της μητέρας μου από ακατέργαστες πρώτες ύλες. Οι γονείς μου δούλευαν από πολύ μικροί και η μητέρα μου όταν γεννήθηκα άρχισε να φτιάχνει και τα δικά μου ρούχα. Ζούσαμε σε ένα χωριό με 2.500 κατοίκους. Ήρθε η στιγμή που έπρεπε να αγοράσουμε ένα αυτοκίνητο, ένα μεγάλο σπίτι για να ζούμε πιο πολιτισμένα. Παρόλα αυτά συνεχίσαμε να τρώμε ό, τι μάθαμε από τους προγόνους μας, δεν αποκλίναμε από την απλότητα και ό, τι κάναμε το κάναμε με σκληρή δουλειά. Η κατάσταση ήταν έτσι λόγω του δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου αλλά μετέπειτα το έθνος μας κατάφερε να ανακάμψει με πολύ γοργούς ρυθμούς. Θέλω να καταλήξω στο ότι είναι στο DNA των Ισλανδών η πολλή και σκληρή δουλειά. Αυτή σε συνδυασμό με το πάθος για να γίνει σωστά σε οδηγεί σε μονοπάτια που ίσως να μην είχες σχεδιάσει καν.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τη Silvia, φυσικά, που είναι το μωρό μου. Έχει τόσα πολλά μέσα της. Αναμνήσεις από χαρακτηριστικές στιγμές με φίλους και οικογενειακά μέλη πολλά από τα οποία δεν είναι πλέον εν ζωή. Όπως επίσης πάρα πολλά πράγματα που έδωσα στο χαρακτήρα της εμπνευσμένα από όλα αυτά που δεν πάνε καλά στην κοινωνία. Βέβαια, το όλο θέμα Silvia μου είναι πολύ δύσκολο να το εξηγήσω επειδή υπάρχουν τόσα πολλά που μπορώ να πω.Τι σε έκανε να ακολουθήσεις αυτή την καριέρα; Πως ξεκίνησε όλο αυτό;
Απλά συνέβη. Το ένα γεγονός οδηγούσε σε άλλο χωρίς να καταλαβαίνω τι επρόκειτο να συμβεί. Ξεκίνησε ενώ έκανα την πλάκα μου. Ένας φίλος μου με πήγαινε σε auditions για διάφορα θεατρικά έργα ερασιτεχνικών ομάδων. Ήμουν απαίσια αλλά ο σκηνοθέτης αποφάσισε να δώσει σε όλους από ένα ρόλο επειδή ένιωθε άσχημα να πει «ναι» σε κάποιους και «όχι» σε άλλους. Σύντομα, συνειδητοποίησα τι σήμαιναν το θέατρο και η υποκριτική για εμένα. Άρχισα να μη δίνω σημασία στο «τι θα έλεγε ο κόσμος» συγκεντρωμένη στο στόχο να κάνω τους ανθρώπους που πραγματικά θέλω γύρω μου και αγαπώ να γελούν ή να δημιουργώ κάτι που θα απολαμβάνουν. Δεν προσπαθώ να κατακτήσω τον κόσμο. Αν σκέφτεσαι την αρνητική κριτική δεν μπορείς να υποδυθείς τίποτε. Δεν πρέπει να σκέφτεσαι το πώς θα υποδυθείς ένα ρόλο ούτε και τι θα πει αυτός. Πρέπει να δημιουργείς κάτι από την αρχή με πνεύμα και κέφι.Επειδή έχω μιλήσει μαζί σου στο παρελθόν, σε καμία περίπτωση δεν είσαι η σκύλα που έχεις κάνει τη Silvia να είναι. Αλλά ποια είναι τα κριτήρια της σύνθεσης αυτού του τόσο περίπλοκου χαρακτήρα;
Είναι δύσκολο να το εξηγήσω. Από φύσεως είμαι πολύ ντροπαλή. Από μικρή ήμουν ένας τρομερά κλειστός άνθρωπος που εκφραζόταν μόνο όταν ήταν με ανθρώπους οι οποίοι με έκαναν να αισθάνομαι ασφάλεια κοντά τους. Είμαι ακόμη ήπιων τόνων αλλά με αρκετά μεγάλη πρόοδο προς το καλύτερο! Πιστεύω πως οι ντροπαλοί άνθρωποι παρατηρούν καλύτερα και δίνουν μεγάλη σημασία στις διάφορες συμπεριφορές των γύρω τους ώστε να βοηθηθούν να αφομοιωθούν σε κάτι πιο κοινωνικό. Έτσι, αναλώνεσαι πολύ στη σκέψη, μη όντας σίγουρος για το πώς πρέπει να είναι η κοινωνική συμπεριφορά που θα σε κάνει να είσαι αποδεκτός. Το συνεσταλμένο του χαρακτήρα μου ήταν αυτό που με οδήγησε στη διαμόρφωση του χαρακτήρα της Silvia. Έχοντας συνένοχο στο έγκλημα και το συνεργάτη μου Gaukur Ufarsson. Τα βάλαμε κάτω και με τη βοήθεια των σκηνοθετικών του υποδείξεων καταφέραμε αυτό το αποτέλεσμα. Είναι πολύ δημιουργικός άνθρωπος και είναι πολύ δύσκολο να βρεις κάποιον με τόσο χιούμορ και τέτοιο χαρακτήρα. Το εννοώ. Χωρίς αυτόν δεν θα δημιουργούταν ποτέ η Silvia.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η Silvia έχει έναν παιδιάστικο χαρακτήρα, φαίνεται ότι έχει χάσει τον δρόμο της. Είναι σαν να παρακολουθείς την πορεία της καταστροφής που προκαλεί η ίδια με τις τάσεις αυτοκαταστροφής της. Ξέρεις ότι θα έχει ένα άδοξο τέλος. Το ότι ζούμε στην κοινωνία που ζούμε πρέπει να μας κάνει να θέλουμε να εξετάζουμε την ανθρώπινη συμπεριφορά, πως τη διαχειρίζεται ο κάθε άνθρωπος αλλά και πως αντιδρούν οι άλλοι σε αυτή. Η Silvia είναι πολύ αγενής και σίγουρα συμπεριφέρεται εντελώς ανορθόδοξα, κοινωνικά.Όμως, γιατί να είναι τόσο εγωκεντρική; Γιατί όλα είναι σκατά επάνω της;
Η ανθρωπότητα αγαπά τα εμπόδια, τη διαφορά μεταξύ του σωστού και του λάθους και μεταξύ του καλού και του κακού. Αν υπάρχει κάτι καλύτερο από το γέλιο, αυτό είναι ο «κακός τύπος». Ο κακός τύπος ξεγελά τον ίδιο του τον εαυτό αλλά στην πραγματικότητα είναι ο ίδιος ηλίθιος. Ο κακός τύπος είναι μια υπενθύμιση για τους καλούς και ευγενικούς τύπους. Ουσιαστικά, μέσα από αυτούς είναι που γεννώνται τα καλά συναισθήματα και σκέψεις και, τελικά, αυτοί είναι που επιτυγχάνουν μεγάλα πράγματα. Και αυτά αξίζουν αφενός να διδάσκονται και αφετέρου να μένουν.
Δεν χρειάζομαι ούτε θέλω να είμαι αγαπητή. Όπως έχει πει ο Bruce Lee «η λέξη αστέρας είναι μια ψευδαίσθηση. Είναι μια λέξη που απλά χρησιμοποιεί το κοινό». Η Silvia δεν συμβιβάζεται με τίποτε λιγότερο από το να είναι αγαπητή από όλους και από το να είναι μόνιμα στην κορυφή. Το «αστέρι» δεν υφίσταται. Η μόνη κορυφή στην οποία υπάρχει αξία να βρίσκεσαι είναι πνευματικού είδους. Το να καταφέρεις να μνημονεύουν το όνομά σου είναι ένα άλλο πράγμα. Αλλά πρόσεξε καλά για τι θα σε θυμάται ο κόσμος. Όλα τα άλλα εκτός από τη μνήμη των πεπραγμένων σου πεθαίνουν για πάντα.Ποιο ήταν το τέλος της Silvia; Την σκότωσες;
Δεν τη σκότωσα. Αυτό-συνταξιοδοτήθηκε. Η ιστορία εκτυλίχθηκε με πολύ αυθόρμητο τρόπο, όπως ακριβώς έπρεπε να εκτυλιχθεί, δηλαδή. Καμία μεταμέλεια για αυτή τη diva!Έχει κλείσει ο κύκλος της;
Ο κόσμος τη ζητάει ακόμη και μάλιστα πολύ. ΄Ομως δεν ξέρω τι θα κάνω, δεν το έχω σκεφτεί ακόμη. Για να επιστρέψει η Silvia θα πρέπει να υπάρξουν κάποιες συγκεκριμένες και ευνοϊκές συγκυρίες που θα το επιτρέπουν.Πως σου φάνηκε η Ελλάδα; Τι σου άρεσε περισσότερο;
Είναι πραγματική μια υπέροχη χώρα, η ομορφιά είναι απίθανη και η πολιτισμική της κληρονομιά ένας από τους μεγαλύτερους θησαυρούς της ιστορίας του ανθρώπου. Τα πολλά λόγια είναι φτώχια. Πρέπει να πω ότι βρήκα την ηρεμία μου στη Μύκονο, όπου πήγα αμέσως μετά το διαγωνισμό για δύο εβδομάδες και κοιμόμουν σχεδόν όλες αυτές τις ημέρες. Μάλιστα έκανα έναν καινούργιο φίλο, τον Ηλία, ο οποίος μου έμαθε καλό κολύμπι κι μου είπε κάποιες υπέροχες ιστορίες. Έφαγα πολλά θαλασσινά και μακράν την καλύτερη σαλάτα που έχω φάει στη ζωή μου (το αγγούρι και η ντομάτα της χωριάτικης ανεπανάληπτο). Έμαθα να εκτιμώ και τα τυροκομικά σε αυτό το νησί. Έχετε τόσα πολλά καλά πράγματα εδώ, ελπίζω να τα εκτιμάτε και οι ίδιοι.Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.