Σύμφωνα με Έγγραφο της CIA, η ΕΣΣΔ Ανέπτυσσε την Κυβερνητική Τηλεπάθεια

Έγγραφα της CIA που δόθηκαν πρόσφατα στη δημοσιότητα θέτουν το σημαντικό ερώτημα: είναι συμβατή η τηλαισθησία με τον Μαρξισμό;

Κείμενο Matthew Gault

5.4.22

Image: Getty Images

Τρεις εκθέσεις της CIA από το 1963 και το 1964 που δόθηκαν στη δημοσιότητα εξερευνούν τη χρήση κατά τα φαινόμενα από τη Σοβιετική Ένωση της εξωαισθητηριακής αντίληψης ή τηλαισθησίας (ESP) και την προσπάθεια ανάπτυξης της κυβερνητικής τηλεπάθειας.

Τα έγγραφα περιλαμβάνουν αναλυτικές συζητήσεις που έκανε ένας πράκτορας με Σοβιετικούς επιστήμονες και έναν φοιτητή για το ενδιαφέρον της ΕΣΣΔ για την ανάπτυξη της εξωαισθητηριακής αντίληψης. Με βάση αυτά τα έγγραφα, ακούγεται ότι τα σχέδια της Σοβιετικής Ένωσης για την ανάπτυξη της τηλεπάθειας πήγαν τόσο καλά όσο οι γνωστές προσπάθειες της Αμερικής. «Αυτήν τη στιγμή δεν έχει σαφές αναλυτικό πρόγραμμα γλώσσας για κάτι τέτοιο», έλεγε μια έκθεση. «Έχει έναν γενικό μελλοντικό στόχο να μάθει γενικά για την εξωαισθητηριακή αντίληψη».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Τα έγγραφα ήρθαν στη δημοσιότητα με βάση τον Νόμο περί Ελευθερίας της Πληροφορίας μέσω του σάιτ διαφάνειας Government Attic. Πρόκειται για τρεις εκθέσεις προς τη CIA σχετικά με συζητήσεις που είχε ένας πράκτορας με έναν Σοβιετικό ερευνητή κυβερνητικής και έναν φοιτητή από πρόγραμμα ανταλλαγής

Σήμερα η λέξη «κυβερνητική» συνδέεται περισσότερο με την επιστημονική φαντασία. Στις αρχές της δεκαετίας του ‘60 ήταν ένας ευρύς όρος που κάλυπτε όλες τις επιστημονικές προσπάθειες που στόχο είχαν την καλύτερη κατανόηση των feedback loops σε ανθρώπους και μηχανές. Ήταν ένα πεδίο μελέτης που ανάμεσα σε άλλα στόχο είχε να δημιουργήσει ένα πλαίσιο για τη διάδραση ανθρώπου και μηχανής. Πιστευόταν ότι αν μπορούσαμε να φτιάξουμε ένα μαθηματικό πλαίσιο για όλες τις βιολογικές διαδράσεις, θα μπορούσαμε εύκολα να το μεταφέρουμε σε μηχανές

Κάποιοι στις ΗΠΑ και στην ΕΣΣΔ πίστευαν ότι ίσως ήταν δυνατόν να δημιουργήσουμε άμεση επικοινωνία μεταξύ ανθρώπων και μηχανών μέσω τηλεπάθειας. Σύμφωνα με τις συζητήσεις του πράκτορα με τους Σοβιετικούς, δεν πήγαινε πολύ καλά στην ΕΣΣΔ.

Ο D.A. Kerminov, ο Σοβιετικός επιστήμονας, περιέγραψε ένα πείραμα όπου ερευνητές στην ΕΣΣΔ μπόρεσαν να καταγράψει τα σημάδια του κεντρικού νευρικού συστήματος ενός άντρα που έπαιζε πιάνο και μετά μετέδωσε αυτά τα μηνύματα στα χέρια κάποιου που δεν είχε ξαναπαίξει πιάνο. «Το άτομο αυτό θα μπορούσε τότε να παίξει δύσκολη μουσική – αλλά θα διατηρούσε και κάποια από αυτή την ικανότητα ως μόνιμη γνώση», ισχυριζόταν ο Kerminov. «Όταν τον πιέσαμε για περισσότερες πληροφορίες δεν μπορούσε να μας τις δώσει ή αναφερόταν σε δημοσιεύσεις».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Και απ’ ό,τι φαίνεται κάποιος δούλευε πάνω στην τηλεπάθεια. «Ο Kerimov ισχυριζόταν ότι ο Vasilyev ήταν σε θέση να παρουσιάσει πολύ δυνατή εξωαισθητηριακή αντίληψη με ορισμένα υποκείμενα παρόλα αυτά μόνο συγκεκριμένα άτομα είναι σε θέση να λάβουν τα κύματα», έλεγε ο πράκτορας στην έκθεσή του. «Η εξωαισθητιριακή αντίληψη, στην οποία πίστευε ο Kerminov, περιλάμβανε όχι απλώς την εικασία γεγονότων, αλλά την πρόβλεψη τυχαίων μελλοντικών γεγονότων.

Στο πλαίσιο της συζήτησης, ο πράκτορας άρχισε να πειράζει τον επιστήμονα σχετικά με τη σοβιετική ιδεολογία. «Ρώτησα τον Kerminov πώς η τηλαισθησία συμφιλιώνεται με τον μαρξιστικό υλισμό και είπε ότι αυτό ήταν το πρόβλημα που αντιμετώπιζε ο Vasilyev – να δείξει τι επηρεάζει αρνητικά αυτά τα κύματα σκέψης ή ό,τι ήταν. «Για μένα ήταν ενδιαφέρον ότι παρόλο που πείραζα τον Kerminov αρκετα για την τηλαισθησία και τη σχέση της με τον υλισμό, δεν πτοήθηκε. Προφανώς δεν είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικός».

Η συζήτηση με τον φοιτητή είναι παρόμοια, μείον τις συζητήσεις για τον υλισμό. Σύμφωνα με τον φοιτητή ο ερευνητής ήταν περιθωριακή φιγούρα που δυσκολευόταν να δημιουργήσει ένα βασικό επιστημονικό πλαίσιο για υτό που ήθελε να αποδείξει.

Ο στρατός των ΗΠΑ και η CIA αποπειράθηκαν να εξερευνήσουν τα όρια της ανθρώπινης ικανότητας με τα δικά τους προγράμματα εξωαισθητηριακής αντίληψης και τηλεπάθειας. Όλα τα προγράμματα οδήγησαν σε χιλιάδες σελίδες εγγράφων και συναρπαστικές ιστορίες αλλά όχι σε μεθόδους άμεσης επικοινωνίας ανάμεσα σε άνθρωπο και μηχανή.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η κυβερνητική υπάρχει ακόμα, αλλά περισσότερο ως έμπνευση για χιλιάδες διαφορετικούς και συγκεκριμένους τομείς μελέτης. Ήταν μια εξέλιξη που οι σοβιετικοί επιστήμονες προέβλεψαν χωρίς το προνόμιο της τηλεπάθειας. «Ο Kerminov εξέφρασε μια κάποια επιφυλακτικότητα για τους στους θιασώτες της κυβερνητικής», λέει η έκθεση. «Ήξερε ότι μπορεί να είναι και «μόδα» και δεν περίμενε θαύματα. Η κυβερνητική, έλεγε, δεν είναι επιστήμη».