La Dandizette: Η Performer που Κρατάει το Burlesque Ζωντανό

Η La Dandizette είναι από τις ελάχιστες performer εκει έξω που κάνουν Burlesque Show. Όταν λέμε Burlesque Show αναφερόμαστε φυσικά στα original show που λάμβαναν χώρα από τα '20's κι έπειτα.

Το ξεχωριστό με την συγκεκριμένη performer είναι πως έχει μελετήσει πολύ τον τομέα της και τα show της είναι ότι πιο κοντινό μπορείς να δεις σε original burlesque! Εμείς, μιλήσαμε μαζί της, την φωτογραφήσαμε και βιντεοσκοπήσαμε ένα αποκλειστικό και μικρό performance για τα μάτια σας μόνο. Περισσότερα, στο Cabaret Voltaire (Μεταξουργείο) στις 30 Δεκεμβρίου.

VICE: Για αρχή θα θέλαμε να μας πεις δυο λόγια για το πως ξεκίνησες, τα πρώτα σου βήματα και πως ένιωσες όταν έδωσες το πρώτο σου show.
La Dandizette: Ξεκίνησα ως ρετρομανής και λάτρης της κομψότητας, του savoir vivre και της διονυσιακής διασκέδασης της δεκαετίας του '20. Βρέθηκα στο Βερολίνο σε εποχή που άνθιζαν οι soirées αναβίωσης της διασκέδασης του Μεσοπολέμου, οι οποίες περιείχαν αυστηρό dresscode, αψέντι, ρουλέτα, Charleston και burlesque! Όπως έμπαινα βαθύτερα στο ταξίδι της ρετροσπεκτίβας έγινα και λαγωνικό παζαριών θεάτρων και συλλογών αυθεντικών ρούχων εκείνων των εποχών, κάτι που με έκανε σιγά-σιγά "overdressed"! Αυτές οι overdressed εμφανίσεις μου ήταν, πάντως, αυτές που προξένησαν το ενδιαφέρον παραγωγών νοσταλγικών εκδηλώσεων από το θέατρο της Βιέννης να μου προτείνουν να ανέβω στη σκηνή σε στιγμή που χρειαζόντουσαν burlesque performers. Μου προσέφεραν, λοιπόν, κάποια βασικά σεμινάρια και έτσι βρέθηκα στη σκηνή, κάνοντας πείραμα με τον εαυτό μου και διασκεδάζοντας αυτή την απρόβλεπτη πρόκληση. Οι αντιδράσεις ήταν πολύ θετικές και από τότε τα bookings άρχισαν να έρχονται από μόνα τους.

Το πρώτο μου νούμερο ήταν εμπνευσμένο από το παιχνίδι των φύλων: εμφανίστηκα ως κύριος με κοστούμι και με συνοδεία το "Man's World" της Etta James μεταμορφώθηκα σε κυρία. Ο φόβος και η σκέψεις μου την πρώτη στιγμή που ανέβηκα στη σκηνή δεν περιείχαν ενδοιασμούς περί του γυμνού σώματος, καθώς ως ορκισμένη γυμνίστρια ήμουν συμφιλιωμένη με το σώμα μου, αλλά περισσότερο σκέψεις και πλάνα για το πώς να χτίσω τη σχέση μου με το κοινό – πώς να μεταδώσω γέλια, θαυμασμό, πώς να ζητήσω χειροκρότημα… Γρήγορα, πάντως, με συνεπήρε η τέχνη του burlesque. Όχι μόνο για τη λάμψη και του glamour του showgirl, αλλά επειδή είναι μια τέχνη απελευθέρωσης και συνειδητοποίησης του εαυτού σου και της σεξουαλικότητάς σου, ένα μοναδικό παιχνίδι ψυχολογίας και ανταλλαγής ενέργειας με το κοινό και πάνω απ'όλα μια τέχνη αποθέωσης της δημιουργικότητας: είσαι ο σκηνοθέτης του εαυτού σου, ο χορογράφος του εαυτού σου, ο ενδυματολόγος (και πολλές φορές μόδιστρος), ο makeup artist…

Ποιες είναι οι επιρροές σου;
Οι πηγές έμπνευσής μου είναι η théâtrale ατμόσφαιρα του Βερολινέζικου cabaret του Μεσοπολέμου, οι ασπρόμαυρες ταινίες και η μουσική του Charlie Chaplin, η Όπερα, το μπαλέτο και τα χαμογελαστά αμερικάνικα Pin Up Girls των δεκαετιών 1940-1950.

Έχουμε δει κατά καιρούς αρκετές κοπέλες να κάνουν burlesque shows όμως, τα πιο πολλά δεν είναι και τόσο κοντά στα original σε αντίθεση με αυτό που κάνεις εσύ. Πως καταφέρνεις να μένεις τόσο κοντά στο κλασικό;
Οι πηγές έμπνευσής μου με τραβούν από τη μια στο κλασικό burlesque από άποψη κοστουμιών και μουσικής. Από την άλλη, αυτό που με γοητεύει προσωπικά στην τέχνη του burlesque είναι ο χαρακτήρας του ως θεατρικό θέαμα. Πάντα χτίζω ιστορίες τις οποίες χρησιμοποιώ για την επικοινωνία μου με το κοινό και χρησιμοποιώ τη σεξουαλικότητά μου ως «μπαχαρικό» και όχι ως αυτοσκοπό του show.

Τι πιστεύεις για αυτό που κάνεις σε σχέση με την σύγχρονη κοινωνία; Θέλω να πω, πιστεύεις πως ο κόσμος παραέχει γίνει πονηρός και "σκληρός", ώστε να του προκαλέσει το ενδιαφέρον ένα show που θεωρείτο τολμηρό πολλά χρόνια πριν ή πιστεύεις πως αυτό είναι και το πλεονέκτημα του Burlesque; Δηλαδή, η χαμένη αθωότητα η οποία προσδίδει έναν ρομαντισμό;

Και τώρα ερχόμαστε ωραία σε αυτή την ερώτηση. Ιστορικά το burlesque ξεκίνησε ως soft πορνογραφία. Αλλά στις μέρες μας, που ο καθένας έχει πρόσβαση στο youporn, δεν μπορεί να θεωρηθεί η sexy σάτιρα ή ο ρομαντικός χορός του burlesque πορνογραφία. Εξ' άλλου τα επίμαχα σημεία του γυμνού σώματος στο burlesque είναι πάντα καλυμμένα. Το τελικό θέαμα θα μπορούσε σήμερα να θεωρηθεί όσο πρόστυχο θα ήταν ένα μπικίνι στην παραλία. Γι' αυτό το λόγο ακριβώς πιστεύω στη δύναμη του burlesque ως θεατρικό "spectacle" που παίζει με τη σεξουαλικότητα σαν «μπαχαρικό» που λέγαμε… Αυτή η χαμένη αθωότητα που προβάλλει είναι και ο λόγος γιατί οι περισσότεροι θεατές και μεγαλύτεροι fans του burlesque στις μέρες μας είναι …γυναίκες!

Σου έχει τύχει κάτι δυσάρεστο κατά τη διάρκεια κάποιας παράστασης;
Το πιο δυσάρεστο που μου έχει τύχει είναι να κοπώ από κούμπωμα σουτιέν που προεξείχε. Χαχα. Για την ακρίβεια το χειρότερο ήταν ότι λέρωσα το κοστούμι μου με λίγο αίμα.

Μπορείς να μας προτείνεις κάποιες ταινίες (σύγχρονες ή μη) στις οποίες να υπάρχουν σκηνές με τέτοιου είδους show?
Υπάρχουν πολλά ωραία παραδείγματα: από το Lady of Burlesque του 1943 και το Gypsy του 1962 αφιερωμένο στη Gypsy Rose Lee μέχρι το Lenny (1974) και το All that Jazz (1979) του Bob Fosse με ωραίες χορογραφίες. Το Mrs. Henderson Presents (2005) που πιάνει τη νομική πλευρά της απαγόρευσης της θέας του γυμνού γυναικείου σώματος και πρόσφατα documentaries, όπως η γαλλική La Tournée (2010) που παρουσιάζει τη ζωή των σύγχρονων showgirls και το Behind the Burly Q (2010) που μιλάει για την ιστορία του burlesque. Πρόσφατα βγήκε και το μυθιστορηματικό Burlesque Assassins (2012) του Jonathan Joffe, τον οποίο γνώρισα πρόσφατα και μου πρότεινε να κάνουμε ένα screening στην Ελλάδα. Τι λέτε;

Η επόμενη σου Αθηναϊκή εμφάνιση είναι προγραμματισμένη για τις 30 Δεκεμβρίου στα πλαίσια της βραδιάς *VOLTAIRE FOLLIES* και από ότι βλέπουμε είσαστε ένα δυνατό team. Τι ετοιμάζετε;
Ετοιμάζουμε μια αναβίωση του θεατρικού cabaret του Μεσοπολέμου και της νυχτερινής ζωής της παλιάς Αθήνας. Θα έχει σάτιρα, τραγούδια του Αττίκ και ερωτικές ιστορίες της παλιάς Αθήνας, charleston, tap dancing, burlesque, boylesque! Όλα αυτά με την τιμητική συμμετοχή του μέτρ της ρετρό διασκέδασης, George BanGable από τις Βρυξέλλες και με Αθηναίους καλλιτέχνες. Το κοινό θα είναι ντυμένο στο στυλ του μεσοπολέμου, θα πίνει αψέντι και σαμπάνια και θα χορεύει cheek to cheek. Ελάτε στο Cabaret Voltaire στο Μεταξουργείο στις 30 Δεκεμβρίου, 10 μ.μ. να δείτε… Και ευχαριστήστε τον producer μας, το Γιάννη Οικονόμου γι' αυτό το νοσταλγικό ταξίδι!

Ποια είναι η ιστορία του burlesque; Πότε έκανε την πρώτη του εμφάνιση, μέχρι πότε το συναντάμε και σε τι μορφές;
Το burlesque ξεκίνησε το 19ο στην αιώνα στην Ευρώπη ως θεατρικό και χορευτικό θέαμα και στις Ηνωμένες Πολιτείες ως κωμωδία τσίρκου. Τότε δεν περιείχε ακόμα το στοιχείο του striptease, οι γυναίκες μάλιστα φορούσαν μακριά φορέματα με μακριά μανίκια.

Όταν για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε η έννοια της αφαίρεσης ρούχων για εμπορικούς λόγους (όχι πολλών ρούχων, απλά σηκώθηκε για πρώτη φορά η μακριά φούστα και φάνηκαν οι γλουτοί), το burlesque θεωρήθηκε παράνομο είδος τέχνης, υποβιβάστηκε σε underground τοποθεσίες και σε αυτό το καθεστώς της ανομίας μπήκε πλέον το στοιχείο του striptease. Από τότε είναι οι εικόνες των speakeasies της δεκαετίας του '10-'20 που έχουμε στο μυαλό μας, όπου η εργατική τάξη μαζί με τη high society έπιναν whiskey και παρακολουθούν αυτό τον ερωτικό χορό.

Για να ανέβει πάλι στην επιφάνεια και στη σκηνή μεγάλων θεάτρων musical στα τέλη της δεκαετίας του '30, το burlesque εξωραΐστηκε, πήρε πάλι τη μορφή Varieté με περισσότερο χορό, φανταχτερά κοστούμια, φτερά, strass και πολύ glamour! Τότε επιβλήθηκε και η κάλυψη των επίμαχων σημείων, ώστε σε περίπτωση σύλληψης από την αστυνομία να μπορούν οι χορεύτριες να υποστηρίζουν το επιχείρημα «μα δεν ήμουν γυμνή, ήμουν καλυμμένη με strass»! Σε αυτό το στυλ συνεχίστηκε και απογειώθηκε στη δεκαετία του '40 και '50 όταν πολλές performers πόζαραν και ως Pin Up Girls.

Στη δεκαετία του '60 με τη σεξουαλική επανάσταση και την εξάπλωση της πορνογραφίας το burlesque άρχισε να εξαφανίζεται μέχρι τη δεκαετία του '90 όταν κάποιες Αμερικάνες (μεταξύ τους η Dita von Teese) το αναβίωσαν με μια διαφορετική νοοτροπία αυτή τη φορά. Το Nέο Burlesque έχει νοσταλγικές αναφορές στο glamour του περασμένου αιώνα, αλλά δεν χρησιμοποιεί το γυναικείο σώμα ως μοναδικό αξιοθέατο πια: τα shows είναι οργανωμένα από γυναίκες και απευθύνονται κυρίως σε γυναίκες. Τονίζουν τη χειραφέτηση της γυναίκας, η οποία ξετυλίγει ελεύθερη την ομορφιά της πάνω στη σκηνή με χιούμορ και glitter. Το Νέο Burlesque είναι ένα statement κατά των εμπορικών προτύπων ομορφιάς και μόδας: ένα statement για το ότι η ομορφιά πηγάζει από την αυτοπεποίθηση και ότι η θηλυκότητα δεν είναι κάτι μεμπτό ή ένδειξη αδυναμίας, αλλά κάτι φυσικό και άξιο εορτασμού.

Θα θέλαμε να μας πεις τις πέντε, κατά την άποψη σου, πιο sexy γυναίκες που πάτησαν το πόδι τους στην Γη.
Η θεά Αφροδίτη, η Lady Godiva, η Kiki de Montparnasse, η Jessica Rabbit και η …Conchita Wurst!

Για το τέλος θα θέλαμε να μας δώσεις μια λίστα με επίσης πέντε αγαπημένα σου κομμάτια για burlesque performance.
Για τυπικό golden age burlesque δίνει ρυθμό το Bump & Grind – Bill Hagan and his Trocaderons, για κάτι πιο νοσταλγικό το Smile – Charlie Chaplin, για πιο παιχνιδιάρικο το My heart belongs to Daddy – Ella Fitzgerald, για oriental η Μισιρλού – Σοφία Βέμπο αλλά το αγαπημένο μου εμένα είναι το βάλς της Ωραίας κοιμωμένης του Tchaikovsky.

Ευχαριστούμε τα GhosTown και Ghost House bar (Λεπενιώτου 26,Ψυρρή) για την φιλοξενία.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.