«Θα Πω Ψέματα αν Πω ότι Δεν Φοβήθηκα»: Ο Νώντας Πιπέρης Μέσα σε Οκτώ Χρόνια Έχει Επιζήσει από Δύο Ναυάγια

Έβγαινε πάντα τελευταίος από το δωμάτιο του ξενοδοχείου Sunset, στο οποίο κατέλυσαν οι Έλληνες διασωθέντες. Έδειχνε ότι δεν ήθελε να πει πολλά. Δεν σχολίαζε όσα έλεγαν οι συνάδελφοί του, οδηγοί και ιδιοκτήτες φορτηγών, όταν καθόταν δίπλα τους, στο μάρμαρο δίπλα στην είσοδο του κτιρίου.

Είναι ο Νώντας Πιπέρης, 52 χρόνων, νταλικέρης. Είχαν περάσει λίγες ώρες απ’ αυτό που έζησε. Και λίγα χρόνια από εκείνο που ξανάζησε. Είναι ο Έλληνας  οδηγός φορτηγού που διασώθηκε από το ναυάγιο του Euroferry Olympia. Ο ίδιος που στα τέλη Δεκεμβρίου 2014 είχε διασωθεί από το ναυάγιο του Norman Atlantic.

Ο Νώντας είναι κλασική φιγούρα νταλικέρη. Εύσωμος, βαρύς, δεν παίρνει πολλά-πολλά. Ήταν από τους λίγους Έλληνες επιβαίνοντες στο ιταλικό πλοίο που τυλίχτηκε στις φλόγες τα ξημερώματα της Παρασκευής. Όπως κάθε εβδομάδα είχε φορτώσει ψάρια, θα πήγαινε στην Ιταλία και από εκεί θα συνέχιζε το ταξίδι για την Ισπανία. Πάντα αυτό έκανε. Ρουτίνα. Τα όσα συζητούνταν στο σαλόνι του ξενοδοχείου, αλλά και έξω απ’ αυτό, εκεί που κάπνιζαν οι νταλικέρηδες, γι’ αυτόν ήταν ακόμη ένας άσχημος εφιάλτης. Έδειχνε περισσότερο να διερωτάται «γιατί εγώ και στις δύο φορές;», παρά να θυμάται όσα συνέβησαν. Άλλωστε, όπως και ο ίδιος είπε, σε αυτή την περίπτωση όλα πήγαν καλά. Η φωτιά στο καράβι έγινε γρήγορα αντιληπτή, το πλήρωμα κινητοποιήθηκε άμεσα, οι επιβάτες μπήκαν γρήγορα στις σωστικές λέμβους και στη συνέχεια σώθηκαν.

Σε όλο αυτό ο Νώντας ήταν από τους πρωταγωνιστές. «Μας καθησύχαζε, μας ηρεμούσε», έλεγαν οι συνάδελφοί του. «Έλεγε να μην φωνάζουμε, να μην πανικοβληθούμε, ήταν πιο ψύχραιμος απ’  όλους». Ο 52χρονος την πρώτη μέρα της σωτηρίας, όταν οι συνάδελφοί του περιέγραφαν ο ένας μετά τον άλλον στα μέσα ενημέρωσης τις συγκλονιστικές στιγμές που έζησαν, προτίμησε να μείνει στο δωμάτιό του. Οι δημοσιογράφοι τον αιφνιδίασαν την ώρα που κατέβηκε για φαγητό.

Αμέσως ρωτήθηκε για τη διαφορά του προηγούμενου ναυαγίου με αυτό. «Ήταν δύσκολο αυτό που περάσαμε πάλι, δεν ήταν εύκολο», μας κοιτάζει με νόημα. «Σήμερα ήταν πάρα πολύ τέλεια επειδή ήταν οργανωμένα τα παιδιά», συνεχίζει αναφερόμενος στο πλήρωμα. «Μας ξύπνησαν πριν φτάσει η φωτιά πάνω. Συντονισμένοι ήταν, κατ’ ευθείαν μας έβαλαν στις βάρκες, ήταν ψύχραιμοι». Επιβεβαιώνει ότι στη σκέψη του ήρθαν αμέσως όσα πέρασε στο κατάστρωμα του Norman Atlantic. Στο ναυάγιο της 28ης Δεκεμβρίου 2014, όπου έχασαν τη ζωή τους έντεκα άνθρωποι. Σχεδόν στην ίδια περιοχή. Σε ένα παρόμοιο δρομολόγιο. «Σίγουρα σκέφτηκα το προηγούμενο. Δεν περιγράφεται η στιγμή. Κοιτάζεις να σωθείς. Τί να περιγράψεις;», απαντάει. «Το καλό ήταν ότι σήμερα δεν υπήρχε πανικός το πλήρωμα ήταν ψύχραιμο και δόξα τω Θεώ να ‘ναι καλά γλιτώσαμε. Την προηγούμενη φορά ήταν διαφορετικά τα πράγματα πιο μεγάλη φωτιά, είχε κακοκαιρία, ήταν δύσκολα».

Μεταφέρει τις σκέψεις του τώρα, έχοντας στο νου και τα όσα πέρασε το 2014. Όταν έμεινε στο κατάστρωμα δύο ημέρες «χωρίς νερό μέσα στους καπνούς» και τελικά σώθηκε όταν επιβιβάστηκε στο ελικόπτερο. «Κοιτάς πώς να σωθείς και να μην ζήσεις ό,τι την προηγούμενη φορά», είπε. Ζει σαν deja vu το ναυάγιο του Euroferry. «Την πρώτη φορά σκεφτήκαμε να πέσουμε μέχρι και στη θάλασσα. Όποιος έπεσε όμως δεν σώθηκε. Σε αυτά δεν υπάρχει πρώτη και δεύτερη φορά. Ο κίνδυνος είναι κίνδυνος. Θα πω ψέματα αν πω ότι δεν φοβήθηκα», ξεκαθαρίζει. «Μόνον όταν μπήκα μέσα στη βάρκα είπα εντάξει σωθήκαμε».

Επιβεβαιώνει ότι στάθηκε ψύχραιμος σε σχέση με άλλους επιβάτες, γνωρίζοντας πώς πρέπει να συμπεριφερθεί μετά την τρομακτική εμπειρία του Norman Atlantic. «Είναι πράγματα που έχω ξαναζήσει. Τους έλεγα να μην πανικοβάλλονται, να μην φωνάζουν, επειδή ο πανικός είναι κακός σύμβουλος». Και επανέλαβε ότι όλα έγιναν συντονισμένα και γρήγορα. Αυτή τη φορά. «Μας χτύπησαν πάρα πολύ νωρίς, αναρωτιόμασταν μήπως ήταν άσκηση. Μετά από ένα τέταρτο είδαμε τους καπνούς. Μας έβαλαν γρήγορα στις βάρκες», περιέγραψε. «Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο πλήρωμα. Ήταν συντονισμένοι, ψύχραιμοι, δόξα τω Θεώ γλιτώσαμε», κατέληξε.

Ξέρει καλά ότι αυτός ο συντονισμός έκανε τη διαφορά σωτηρίας γι’ αυτό το ναυάγιο. Ότι μέσα σε λίγες ώρες όλοι οι επιβάτες βρέθηκαν ασφαλείς στη στεριά. Σε αντίθεση με το Norman Atlantic. Τότε κανείς δεν ειδοποίησε, κανείς δεν έδωσε σωσίβια, ελάχιστοι προσπάθησαν να συντονίσουν τους πανικοβλημένους επιβάτες. Κάποιοι έπεσαν στη θάλασσα να γλιτώσουν. Και έχασαν τη ζωή τους. Όπως και άλλοι που έμειναν στα φορτηγά τους. Όπως και τώρα στο Euroferry Olympic. Οι αγνοούμενοι είναι οδηγοί φορτηγών. Επέλεξαν να μείνουν στα  κρεβάτια των οχημάτων τους από το να μείνουν στις καμπίνες. Και δεν το έκαναν για να γλιτώσουν χρήματα, όπως μπορεί κάποιος να σκεφτεί. Άλλωστε το εισιτήριο περιλαμβάνει και την καμπίνα, και το ταξίδι. Όμως οι οδηγοί διαμαρτύρονται ότι στις καμπίνες των πλοίων οι συνθήκες είναι άθλιες, κοιμούνται κατά παράβαση των κανόνων του κορονοϊού. Ότι είναι βρώμικα. «Δίνεις ένα δίευρω στον λοστρόμο και σε αφήνει να μείνεις στο φορτηγό. Παράνομα. Εκεί θα κοιμηθείς κανονικά. Θέλεις να κοιμηθείς σαν άνθρωπος. Να ξεκουραστείς όταν κάνεις τέτοια ταξίδια», μετέφερε στο VICE οδηγός φορτηγού που κάνει το ίδιο δρομολόγιο.

Ο Νώντας Πιπέρης, μετά την κατάθεσή του στο λιμεναρχείο Κέρκυρας, ανέβηκε το Σάββατο στο καράβι για την Ηγουμενίτσα, για να επιστρέψει σπίτι του, στην Αθήνα. «Ανακουφίστηκε η οικογένειά μου. Δεν τους είχα πάρει νωρίτερα επειδή θ’ ανησυχούσαν για δεύτερη φορά», είχε δηλώσει νωρίτερα. Κάθεται αμίλητος στις θέσεις του καταστρώματος. Έξω, μαζί με τους άλλους συναδέλφους του. Οι σκέψεις του καταλήγουν σε αυτό. Στη δεύτερη φορά. «Δεν ξέρω», απαντάει όταν τον ρωτάμε αν συνεχίσει το ίδιο δρομολόγιο, ενώ τις προηγούμενες ημέρες έλεγε ότι αυτή είναι η δουλειά του. «Εάν καεί ένα ΙΧ σου θα σταματήσεις να  οδηγείς;», είχε απαντήσει.

«Είσαι τυχερός», του λέμε. Και απαντάει στο VICE. «Όπως το πάρει κανείς».

Οι Έλληνες στην Ουκρανία Συνεχίζουν τη Ζωή τους στη «Σκιά» της Ρωσικής Απειλής

Η Νατάσα Εξηνταβελώνη Είναι Τόσο Νομοταγής που Αηδιάζει με τον Εαυτό της

Την Αστρολογία μου Μέσα

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.