Δεν Ήταν η Πρώτη Φορά που Ένας Ντελιβεράς Δέχθηκε Επίθεση από Εργοδότη

«Ένοχος για όλες τις πράξεις. Φυλάκιση τριών ετών, με τριετή αναστολή»: Η απόφαση του Αυτόφωρου Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης, αργά το απόγευμα της Παρασκευής, σκόρπισε μια ικανοποίηση στο ακροατήριο, που όμως δεν εκδηλώθηκε με χαμόγελα, παρά με ένα σφίξιμο των δοντιών. Μια ένδειξη ότι ο αγώνας συνεχίζεται και ότι απλώς μια μάχη κερδήθηκε. Οι ντελιβεράδες, οι πακετάδες ή πιο επίσημα, οι διανομείς φαγητού στη Θεσσαλονίκη δεν είναι απλώς μια επιτροπή αγώνα που λειτουργεί στους κόλπους του συνδικάτου επισιτισμού. Είναι ένα κίνημα.

Η υπόθεση του ξυλοδαρμού του ντελιβερά Τάσου Τοπαλίδη, 37 χρόνων από τον εργοδότη του που καταδικάστηκε και μάλιστα σχεδόν ένα μήνα μετά την απομάκρυνσή του από την πιτσαρία στην οποία δούλεψε, ανησύχησε έντονα την επιτροπή αγώνα των διανομέων φαγητού στη Θεσσαλονίκη. «Πριν από δύο μήνες, είχαμε άλλο ένα επεισόδιο ξυλοδαρμού έξω από ένα σουβλατζίδικο στην Τούμπα. Ένας εργοδότης έσπρωξε έναν συνάδελφο, εκείνος έπεσε από το μηχανάκι και μετά ξεκίνησε να κλωτσάει και τον διανομέα και το μηχανάκι», περιγράφει η Μαργαρίτα Κουταλάκη, αφού άφησε από τα χέρια της την ντουντούκα με την οποία καλούσε όλους τους συναδέλφους της σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια και ενημέρωνε τον κόσμο για τον αγώνα τους. Η ίδια, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του συνδικάτου επισιτισμού και της επιτροπής αγώνα διανομέων, ήταν χρόνια εργαζόμενη σε εστιατόρια και τελευταία δούλευε ως διανομέας, όμως απολύθηκε. «Δεν είναι μόνο το ξύλο, είναι τα τόσα τα προβλήματα που έχουμε οι διανομείς. Όταν ο εργοδότης ξεκινάει να φωνάζει και σε ξεφτιλίζει μέσα στο μαγαζί, επειδή έχει λάστιχο το μηχανάκι και δεν σου το πληρώνει, αυτό τι είναι;», διερωτάται.

Οι διανομείς που την Παρασκευή συγκεντρώθηκαν αρχικά στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης έξω από την πιτσαρία όπου έγινε το επεισόδιο του ξυλοδαρμού και στη συνέχεια στα δικαστήρια, έχουν να διηγηθούν δεκάδες ιστορίες λεκτικής βίας και έντονης πίεσης σε έναν κλάδο του οποίου οι εργαζόμενοι είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία ανασφάλιστοι και εντελώς ξεκρέμαστοι. «Το 5% των διανομέων εργάζονται με κανονική ασφάλεια. Το 95% είναι ανασφάλιστοι ή δηλώνονται με τετράωρο, αλλά δουλεύουν 12ωρο», σημείωσε η Μαργαρίτα Κουταλάκη. Πανελλαδικά, οι ίδιοι υπολογίζουν πως οι διανομείς είναι 20.000, χωρίς όμως κανένα επίσημο στοιχείο να μπορεί να το επιβεβαιώσει, αφού η πλειοψηφία τους είναι αδήλωτοι.

VICE VIDEO: Πίσσα, Χώμα και Πούπουλα

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

«Τις μισές ώρες τα σαββατοκύριακα και καθημερινά μετά τις δέκα το βράδυ είμαστε η χώρα των φαντασμάτων: Σύμφωνα με το σύστημα Εργάνη σε κανένα μαγαζί δεν εμφανίζεται να δουλεύει κάποιος διανομέας», λέει ο Μηνάς Κουρίλας, 37 χρόνων, που εργάζεται οκτώ χρόνια ως ντελιβεράς. Περιγράφει τις δύσκολες συνθήκες εργασίας, που πληρώνονται με τρία-τέσσερα ευρώ την ώρα. «Έχουν γίνει πολλά, κυρίως με απειλές. Το πιο τρελό είναι να παθαίνεις λάστιχο στις δέκα το βράδυ και να σου λέει “Φτιαξ’ το”», συμπληρώνει και τονίζει πως ο διανομέας είναι αναγκασμένος να βάζει και το μέσο, αλλά και να πληρώνει τα έξοδά του. «Αν χαλάσει το μηχανάκι, ή το φτιάχνεις ή βρίσκεις άλλο ή απολύεσαι».

Η δουλειά του ντελιβερά γίνεται ακόμη δυσκολότερη, καθώς διαρκώς τα καταστήματα αυξάνουν τα γεωγραφικά όρια κάλυψης παραγγελιών, για να ανταγωνιστούν τα υπόλοιπα, χωρίς όμως να προσλαμβάνουν προσωπικό. «Από το 2015 και μετά, η πίεση έχει αυξηθεί πάρα πολύ λόγω ίντερνετ, είναι δύσκολο το κλίμα», αναφέρει ο Γιάννης Πιρτίνης, 35 χρόνων, που δουλεύει 16 χρόνια ως ντελιβεράς. «Μπορεί να έχεις παραγγελίες μέσα σε μισή ώρα, σε ακτίνα 15 χιλιομέτρων». Ο Γιάννης έχει παραδώσει σουβλάκια μέχρι και σε… καράβι, μεσοπέλαγα στον Θερμαϊκό: «Ήταν μια παραγγελία 250 ευρώ για ένα καράβι. Βγήκε η λάντζα και αντί να δώσουν τα λεφτά στο πλήρωμα, έπρεπε να πάω μαζί τους πάνω στο πλοίο. Πήγαμε τόσο μακριά, που το Μακεδονία Παλλάς φαινόταν μια κουκίδα - ήταν ένα καράβι με υγραέριο, γκαζάδικο. Χρειάστηκαν 40 λεπτά να πάω και να γυρίσω». Ο Μηνάς, πάλι, έκανε παράδοση σε… χειρουργείο: «Είχαν παραγγείλει πατσά, πήγα, χτύπησα το κουδούνι των χειρουργείων, βγαίνει από μακριά ο γιατρός και λέει “Περίμενε, τώρα κόβω” και τελικά ήρθε μια νοσοκόμα και πήρε το φαγητό», περιέγραψε γελώντας.

Οι ντελιβεράδες έχουν να διηγηθούν πολλές ιστορίες. Όμως περισσότερα είναι αυτά που έχουν να πουν για τις συνθήκες εργασίας τους, ότι δουλεύουν ακόμη και όταν έχει χιόνια στον δρόμο, καθώς τους βάζουν να εκτελούν… πεζοί τις παραγγελίες, ότι αναγκάζονται να κάνουν αναπάντητες κλήσεις σε πελάτες που δεν έχουν θυροτηλέφωνα και μετά μπορεί να τους τηλεφωνήσουν και να τους βρίσουν: «Βρήκε ένας τον αριθμό μου στο τηλέφωνο της κοπέλας του, επειδή είχα κάνει αναπάντητη για παραγγελία και πήρε και μ’ έβριζε, νομίζοντας ότι είμαι γκόμενος».

Στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης, στο αίθριο έξω από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο, τα μέλη της επιτροπής αγώνα συζητούν πλέον για την επόμενη μέρα. Το επόμενο βράδυ θα είχαν προγραμματισμένη συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από πατσατζίδικο της πόλης, για τις απολύσεις που έχουν γίνει. «Πάλι καλά που ήταν το σωματείο και οι συνάδελφοι με βοήθησαν. Ήρθαν αμέσως στο νοσοκομείο και μου στάθηκαν, χωρίς αυτούς δεν θα γινόταν τίποτε», περιγράφει το θύμα ξυλοδαρμού της υπόθεσης της πιτσαρίας, Τάσος Τοπαλίδης. «Δεν είχα προκαλέσει κανέναν, απλώς είπα ότι φεύγω, δουλεύω τόσα χρόνια ως πακετάς, δεν δημιούργησα ποτέ προβλήματα», κατέληξε. «Το πρόβλημα του Τάσου είναι πρόβλημα όλων μας. Μπράβο σε αυτόν που είχε το θάρρος και διεκδίκησε την αξιοπρέπειά του. Δεν έχουν το θάρρος να το κάνουν όλοι αυτό, οι συνάδελφοι φοβούνται», συμπληρώνει η Μαργαρίτα Κουταλάκη.

Στη Θεσσαλονίκη, οι ντελιβεράδες έχουν γίνει κίνημα, ένα κίνημα το οποίο θρηνεί δέκα συναδέλφους τους από τροχαία σε όλη τη χώρα, με τον τελευταίο να χάνει τη ζωή του πριν από έναν μήνα στην Κηφισιά. Όμως ισχύς του είναι πλέον τέτοια, που ιδιοκτήτες καταστημάτων προσπαθούν να το πολεμήσουν, ζητώντας από νεοπροσλαμβανόμενους να υπογράψουν πιστοποιητικά… κοινωνικών φρονημάτων, ότι δηλαδή δεν είναι μέλη κανενός συνδικαλιστικού σωματείου.

Περισσότερα από το VICE

Υπάρχουν 10 Τόνοι «Σοκολάτας» στον Βυθό της Κρήτης;

Πώς Είναι να Κάνεις το Αγροτικό σου ως Γιατρός στην Άγονη Γραμμή τον Χειμώνα

Η Ελένη Δολοφονήθηκε Επειδή Είπε «Όχι»