FYI.

This story is over 5 years old.

Διασκέδαση

Πώς Έσπασε το Πέος μου: Μια Διδακτική Ιστορία Μεσαίου Μήκους

Όταν οι χειρότεροί σου φόβοι γίνονται πραγματικότητα.
JM
Κείμενο Jesse Miller-Gordon
Εικονογραφήσεις από τον Nick Nold

Ήταν μια από εκείνες τις σπάνιες φορές που συνειδητοποιείς ότι δεν ξεμπερδεύεις εύκολα από τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι. Έκανα σεξ και τότε ακούστηκε ένας θόρυβος. Αμέσως μετά κάθισα βλακωδώς στο κάτω μέρος του κρεβατιού, κοιτώντας το πέος μου με τα μάτια ορθάνοιχτα και το σαγόνι να έχει πέσει στο πάτωμα.

«Χρώμα από το προφυλακτικό είναι;»

Η τότε σχεδόν-κοπέλα μου ήταν λίγο παραπάνω επιπόλαια για τα γούστα μου. Συνέχισα να κοιτάω επίμονα το πέος μου, όντας υπερβολικά έκπληκτος για να απαντήσω.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Όχι, σίγουρα δεν είναι το προφυλακτικό».

Μετά από ένα γρήγορο παιχνιδάκι του μυαλού μου για το τι είναι και τι δεν είναι, οι χειρότεροι φόβοι μου είχαν πάρει σάρκα και οστά. Ένα λεπτό νωρίτερα είχα σκίσει βιαστικά το μαύρο προφυλακτικό και είχα ρίξει σφαλιάρα στο διακόπτη του ρεύματος για να ανάψει και έτσι να εξετάσω τη ζημιά. Έντρομος ανακάλυψα κάτι που έμοιαζε με μια φουσκάλα γεμάτη αίμα που όλο μεγάλωνε στη μια πλευρά του πιο αγαπημένου περιουσιακού μου στοιχείου. Υπήρχε μόνο ένα πράγμα που μπορούσα να κάνω, να ζητήσω απρόθυμα από αυτό το κορίτσι να με πάει με το αυτοκίνητο στο νοσοκομείο.

Λάβετε υπόψη ότι μέχρι τη συγκεκριμένη στιγμή, είχα καταφέρει επιτυχώς να αποφύγω τον γιατρό μου για μήνες. Ακόμα και τώρα, που έχω φθάσει στα 26, η μάνα μου πρέπει να πει ψέματα για να με ξεγελάσει και να πάω να κάνω κάποια προγραμματισμένα τσεκάπ. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι πριν από τρία χρόνια έσπασα το δεξί χέρι μου και παρόλο που πονούσα από το μικρό δαχτυλάκι έως τον αγκώνα μου, παρέμεινα ανένδοτος και στον γιατρό δεν πήγα. Ωστόσο στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν επρόκειτο να ρισκάρω. Εξάλλου έτυχε να ζω πολύ κοντά σε ένα από τα μόνα αξιοπρεπή νοσοκομεία του Όκλαντ.

Μετά από μια αδέξια οδήγηση και πολύ προσεκτικό περπάτημα δυο τετραγώνων, έτρεξα στα επείγοντα ελπίζοντας ότι ένα σπασμένο πέος θα μου δώσει προτεραιότητα. Σε μια μισοάδεια αίθουσα με άρρωστους 30αρηδες , πλησίασα στην υποδοχή. Και τι να δω; Τον τελευταίο άνθρωπο που θα ήθελα να δω σε αυτή την κατάσταση: έναν ψηλό, φαλακρό και Βραζιλιάνο τυπά με ιατρική ρόμπα και κροκς. Πολύ ήρεμος και συγκεντρωμένος, με τη σωστή αναλογία ευγένειας που θα περίμενε κανείς από κάποιον που φοράει βραχιολάκι WWJD, στράφηκε προς το μέρος μου.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Γεια σου φίλε. Πως μπορώ να σε βοηθήσω;»

Πριν καλά-καλά τελειώσει τη φράση του είχα ακουμπήσει και τις δυο παλάμες μου στο γραφείο του.

«Νομίζω ότι έσπασα το πουλί μου και χρειάζομαι γιατρό τώρα αμέσως».

«Ορίστε;»

«Νομίζω ότι έσπασα το πουλί μου και χρειάζομαι γιατρό τώρα αμέσως».

Έγειρε το κεφάλι του με απορία. Σε αυτό το νοσοκομείο δεν ανταποκρίνονται άμεσα στα περιστατικά. Λίγο αργότερα, έδειξα σε αυτόν τον άγνωστο το πράμα μου, που έδειχνε χειρότερα από τη στιγμή της συντριβής. Αντιλαμβανόμενος την επείγουσα κατάσταση μου, άφησε στην άκρη τη συσκευή τηλεειδοποίησης και φώναξε να έρθει γιατρός.

Με συνόδεψαν σε ένα δωμάτιο. Εκεί μια νοσοκόμα η οποία φορούσε ιατρική ρόμπα τύπου Grey's Anatomy με έβαλε να ξαπλώσω. Πριν να αποφασίσω εάν θα έπρεπε ή όχι να εμπιστευτώ έναν επαγγελματία της υγείας που φοράει στολή όμοια με αυτές που βλέπω στην τηλεόραση, ο εφημερεύων γιατρός ήταν στο χώρο έτοιμος να αναλάβει δράση. Κάθε πιθανό σενάριο θεραπείας ακουγόταν χειρότερο από το προηγούμενο.

«Λοιπόν, πρέπει να εξετάσουμε τις επιλογές, αλλά το πιο πιθανό είναι να σου κάνουμε μια ένεση στην ουρήθρα που θα κάνει τις φλέβες πιο ορατές και να το πιάσουμε από εκεί…;»

«Τουλάχιστον μπορεί να μου δώσει Vicodin» σκέφτηκα.

Ο εφημερεύων γιατρός συνέχισε: «Έχουμε ξυπνήσει τον ουρολόγο μας τον Δρ. Cherrie, και θα είναι εδώ σε καμιά ώρα για να σε παρακολουθήσει».

Κι έτσι κάθισα εκεί και περίμενα. Αργότερα θα διαπίστωνα ότι οι ουρολόγοι είναι απίστευτα τεμπέληδες. Ξέρετε αυτούς τους τύπους που παίζουν γκολφ τρεις φορές την εβδομάδα και είναι στο τηλέφωνο την υπόλοιπη; Ε, αυτός είναι ο ουρολόγος.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Το κορίτσι που με είχε πάει στο νοσοκομείο είχε φύγει. Η νοσοκόμα σταδιακά αύξησε τη μορφίνη, οπότε μέχρι που μπήκε μέσα ο Cherrie ήμουν καλύτερα.

Ο ειδικός του πέους ενοχλημένος που είχε κληθεί, δεν φάνηκε να ανησυχεί όπως και όλοι οι υπόλοιποι. Τον ρώτησα εάν είχε πέσει σε κίνηση ερχόμενος στο νοσοκομείο.
«Είναι τρεις το πρωί- Jesse, έτσι δεν είναι; Βγάλε το παντελόνι σου Jesse».

Εξέτασε το πέος μου για περίπου 20 δευτερόλεπτα πριν ανασηκώσει τους ώμους του.
«Λοιπόν, αυτό φαίνεται ότι χρειάζεται χειρουργείο».

Η επαγγελματική του εκτίμηση εκφράστηκε πραγματικά όσο εκλαϊκευμένα γινόταν. Μου είπε ότι είχα κάταγμα πέους, που είναι ο επαγγελματικός τρόπος για να πει «Λοιπόν, το πουλί σας έσπασε». Ήταν τόσο επεξηγηματικός όσο κι ένας μηχανικός που σου εξηγεί τι είναι το σκασμένο λάστιχο. Σε αυτή την περίπτωση το λάστιχο ήταν το πέος μου.
Μου έδωσε την εναλλακτική να περιμένω μια-δυο εβδομάδες (οι μικροτραυματισμοί μπορούν να αυτοιαθούν) ωστόσο σημείωσε ότι ο κίνδυνος μόνιμης βλάβης αυξανόταν δραματικά. Απορίες δεν υπήρχαν. Τηλεφώνησα στον φίλο μου Nick και του είπα ότι θα χρειαζόταν να με πάρει το πρωί από το νοσοκομείο. Έπειτα ακούμπησα το κεφάλι μου πίσω στο μαξιλάρι και άφησα τη μορφίνη να κάνει τη δουλειά της.

Το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι ότι ξύπνησα στην αίθουσα ανάνηψης. Ο Nick ήταν εκεί από νωρίς με ένα κοιμισμένο χαζοχαρούμενο χαμόγελο στη φάτσα του. Με πήγε σπίτι, όπου κοιμήθηκα στο κρεβάτι πάνω στο οποίο εκείνο το κορίτσι είχε σπάσει το πέος μου.
Την άλλη μέρα το πρωί, αισθανόμουν σχεδόν μια δεκαετία νεότερος από ότι ήμουν.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Αισθανόμουν ντροπή καθώς περίμενα να έρθει να με πάρει ο μπαμπάς μου. Κι επειδή από τύχη δεν… το αυτοκίνητο που πάρκαρε και στο οποίο μπήκα μέσα ήταν της μαμάς.
Στη διαδρομή η σιγή ήταν νεκρική. Μέχρι που η μαμά μου τελικά μίλησε «Ό,τι κι αν έκανες ή προσπάθησες να κάνεις, μην το ξανακάνεις ποτέ».

Πέρασα τον επόμενο μήνα στο κρεβάτι φτιαγμένος και πονεμένος. Στο κομοδίνο, μαζί με μια παγοκύστη, ο μπαμπάς μου που ήταν πολύ άρρωστος εκείνη την εποχή, είχε αφήσει λίγα από τα 'Θα πεθάνεις έτσι κι αλλιώς' οπιούχα φάρμακα του και χόρτο το οποίο το χαρακτήρισε «πολύ δυνατό» για τα γούστα του.

Γιατί παγοκύστη; Για να περιοριστούν οι πρωινοί ερεθισμοί φυσικά. Απαγορεύεται να έχεις από δαύτους για τρεις εβδομάδες μετά την χειρουργική επέμβαση, γιατί εάν τους έχεις θα σπάσουν τα ράμματα στο πέος σου. Κι επειδή δεν υπάρχει το αντίθετο του Viagra, τη δουλειά την κάνει το αλκοόλ και οι παγοκύστες.

Ήμουν αρκετά υγιής για «να επανέλθω» περίπου τέσσερις μήνες αργότερα, αλλά η καρδιά μου δεν το'λεγε μέχρι το επόμενο φθινόπωρο. Χρειάστηκε ένας ολόκληρος χρόνος και πολύ ποτό για να σταματήσω να ανησυχώ εντελώς.

Έχω προσπαθήσει να τελειοποιήσω την ιστορία μου για να τη διηγούμαι στα πάρτι, αλλά για να είμαι ειλικρινής οι φίλοι μου τη λένε καλύτερα. Εάν αναρωτιέστε πως μοιάζει το πέος μου τώρα (ή εάν λειτουργεί για συγκεκριμένη δουλειά), ναι, είναι εντελώς καλά.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter Facebook και Instagram.