Όχι Άλλο Κάρβουνο και Παπακωνσταντίνου στις Πορείες

«Σύντροφοι και συντρόφισσες δεν σκύβουμε το κεφάλι. Λαός ενωμένος ποτέ ηττημένος» ακούγεται από το μεγάφωνο η κλασική γυναικεία φωνή (κατά έναν περίεργο λόγο νομίζω ότι είναι η ίδια φωνή σε όλες τις διαδηλώσεις) και αμέσως δίνει τη θέση της στα τραγούδια. Από το «1η Μαϊου» του Μάνου Λοϊζου και το «Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ» Μίκη Θεοδωράκη έως το «Ελλάς» του Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Κι αν η διαδήλωση κρατήσει παραπάνω από το αναμενώμενο, φτου και από την αρχή πάλι το ίδιο playlist.

Και όχι, δεν μιλάω για κάποια συγκεκριμένη πορεία - μιλάω για όλες τις πορείες. Η αλήθεια είναι πως εδώ και 50 χρόνια το soundtrack των Ελληνικών διαδηλώσεων έχει μείνει το ίδιο. Είτε είναι η πορεία της Πρωτομαγιάς είτε οι διαμαρτυρίες από τους συνταξιούχους για την μείωση των συντάξεών τους. Και όχι, το ότι κάποια στιγμή στη λίστα μπήκε και το «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον» από τους Κατσιμιχαίους, δεν σημαίνει ότι έγινε και ανανέωση.

Σε βαθμό που αρχίζω να πιστεύω ότι υπάρχει μία κασέτα, που είχε γράψει ένας διαδηλωτής το 1975 και πλέον πάει από χέρι σε χέρι για να ακούγεται σε όλες τις πορείες. Όπως εκείνες οι απαγορευμένες κασέτες που είχαμε στο Γυμνάσιο τις αρχές του '90 με τα κομμάτια από τα Ημισκούμπρια, προτού γίνουν Ημισκουμπρια.

Για παράδειγμα, πώς το σκέφτομαι εγώ: θέλουν τα παιδιά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αύριο να διαδηλώσουν στο Πανεπιστήμιο. Οι οργανωτές ετοιμάζουν πανό, συνθήματα μέχρι που κάποιος ρωτάει «μουσική; Την Kασέτα την έχουμε;». Επικρατεί παγωμάρα για μερικά δευτερόλεπτα, μέχρι που κάποιος παίρνει το κινητό του και καλεί στους διοργανωτές των συλλαλητηρίων ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που προχθές είχαν κλείσει το Σύνταγμα: «Παιδιά έχουμε πορεία αύριο, να μας δώσετε την Kασέτα» λέει το μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για να πάρει την απάντηση: «Κάνανε οι απολυμένοι μια bonus κανονάκι διαμαρτυρία χθες έξω από το υπουργείο Εργασίας και την έχουν αυτοί. Πάρε το Μαράκι τηλέφωνο να στη δώσει». Και όχι, το κεφαλαίο «Κ» στην Κασέτα δεν γράφτηκε κατά λάθος. Είναι ιερή.

Ναι, ξέρω, λίγο τραβηγμένο το σενάριό μου στα όρια της επιστημονικής φαντασίας, αλλά στο μυαλό μου κάπως έτσι είναι τα πράγματα. Και έχω πάει σε πολλές πορείες. Και μπορώ να σου πω ότι και η σειρά των κομματιών είναι σχεδόν η ίδια. Ok, έχουν γίνει κάποιοι νεοτερισμοί και ανανεώσεις, καθώς έχουν μπει στο playlist και κομμάτια της hip-hop σκηνής και μερικά των Active Member, αλλά ο σκληρός πυρήνας παραμένει ο ίδιος: Μίκης και Βασίλης και άγιος ο Θεός.

Όχι δεν έχω κάποιο θέμα με τον Λοϊζο, τον Θεοδωράκη, τον Παπακωνσταντίνου. Και φυσικά δεν έχω και κανένα θέμα με τα τραγούδια τους. Το αντίθετο, μπορώ να πω: τα αγαπάω. Τα ακούω ακόμα και σήμερα στο σπίτι, κάποια κυριακάτικα πρωινά πίνοντας καφέ. Τα θεωρώ πανέμορφα και κλασικά και χαίρομαι που υπάρχουν στις ζωές μας - τις έκαναν λίγο καλύτερες.

Εκεί που διαφωνώ όμως είναι ότι για 5 δεκαετίες ακούγονται τα ίδια και τα ίδια κομμάτια τους στις πορείες. Είναι σαν να πηγαίνεις στο αγαπημένο σου μπαρ κάθε Παρασκευή βράδυ και ο Dj να παίζει την ίδια μουσική. Τα ίδια τραγούδια και μάλιστα με την ίδια σειρά. Όσο και να σου αρέσει αυτό το στυλ της μουσικής στο τέλος το βαριέσαι (και ναι, τώρα οι αριστεροί μπορείτε να πέσετε να με φάτε που σύγκρινα τις πορείες με τα μπαρ!). Πιστεύω ότι μέχρι και ο Λοϊζος αν ζούσε σήμερα θα τους έλεγε «ένταξει βρε παιδιά, χαλαρώστε λίγο με τη φασούλα σας, ας ακούσουμε και κάτι άλλο». Ή στην καλύτερη θα τους έγραφε ένα νέο κομμάτι για να αλλάξουν οι διαδηλωτές το playlist τους. Τα τραγούδια των διαδηλώσεων έχουν κολλήσει στις ασπρόμαυρες δεκαετίες - ένα πράγμα σαν τις ιδέες του ΚΚΕ.

Για αυτό μετά από αρκετή σκέψη, αλλά και επειδή έχω φάει τα χρόνια μου στα μπαρ και έχω γνωρίσει αρκετούς Dj, μίλησα με αρκετούς από αυτούς και αποφασίσαμε να ανανέωσουμε το playlist των διαδηλώσεων. Μπας και έρθει και λίγο φρέσκο αίμα στις πορείες (μεταξύ μας είναι κρίμα που στις περισσότερες τους δρόμους κλείνουν τα ίδια 250 άτομα). Να μερικές ιδέες που είχαν.

Πορεία για τις απολύσεις

Πορεία για την αστυνομική βία

Αντιφασιστική πορεία

Πορεία για τη μείωση των μισθών

Πορεία για το μνημόνιο

Πορεία για τις ιδιωτικοποιήσεις

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.