Οι Ναζί τα Δοκίμασαν Όλα, από Κοκαΐνη μέχρι Αμφεταμίνες

Το θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Germany.

Το νέο βιβλίο του Norman Ohler, Der totale Rausch (Απόλυτη Μέθη), κυκλοφόρησε χθες και αφορά την διαβόητη κατανάλωση ναρκωτικών των Ναζί. Από τη Wehrmacht μέχρι την ηγεσία, το Γ' Ράιχ ήταν γεμάτο από τοξικές ουσίες. Μήπως τελικά οι ιστορικοί έχουν αγνοήσει αυτήν τη φοβερή ιστορία μέχρι τώρα; Καθίσαμε με τον Norman για να μάθουμε περισσότερα για αυτά που κατανάλωναν οι Ναζί και για τον λόγο που οι περισσότεροι ιστορικοί συνηθίζουν να αποφεύγουν αυτό το κεφάλαιο της γερμανικής ιστορίας.

VICE: Πιστεύεις πραγματικά πως ο Hitler και τα υπόλοιπα μεγάλα κεφάλια των Ναζί ήταν «φτιαγμένοι» τον περισσότερο καιρό;
Norman Ohler: Αυτό μου έδειξε η έρευνά μου, αλλά πρέπει να κάνουμε κάποιους διαχωρισμούς. Ο καθένας από αυτούς είχε άλλα γούστα και άλλους εθισμούς, τη δική του ιστορία κατανάλωσης ουσιών, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο. Κάποιοι από αυτούς κατανάλωναν μεθαμφεταμίνες, όπως ο Ernst Udet (o υπεύθυνος του αεροπορικού ανεφοδιασμού), ενώ άλλοι όπως ο Göring, του οποίου το παρατσούκλι ήταν Möring, ήταν εθισμένοι στη μορφίνη. Στην περίπτωση του Hitler, είναι δεδομένο ότι χρησιμοποιούσε Eukodal -οξυκοδόνη- σε ενέσιμη μορφή.

Το Breaking Bad στο Τρίτο Ράιχ;
Breaking Bad σημαίνει στην κυριολεξία «να αλλάζεις ξαφνικά τη συμπεριφορά σου και να κάνεις κάτι κακό». Εξετάζω από που προήλθε αυτή η μαζική χρήση ναρκωτικών και ποια η ιστορική της σημασία.

Πολλοί άνθρωποι που διασκεδάζουν σε πάρτι δεν μπορούν να θυμηθούν ποια ναρκωτικά πήραν μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο. Πώς μπορείς να αποδείξεις τι ναρκωτικά έπαιρνε ο Ηitler πριν από 70 χρόνια;
Μας βοήθησε ένα φαινόμενο που παρατηρήθηκε την εποχή του Τρίτου Ράιχ στη Γερμανία. Τα πάντα σημειώνονταν και καταγράφονταν. Ο προσωπικός γιατρός του Hitler, ο Dr. Theo Morell, άφησε πίσω του εκτενή αρχεία. Κατάφερα να τα δω στο Ομοσπονδιακό Αρχείο στο Koblenz, στο Institute for Contemporary History στο Μόναχο και στα Εθνικά Αρχεία των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ουάσινγκτον. Κάθε ένεση που δεχόταν ο Hitler ήταν καταγεγραμμένη σε αυτά τα αρχεία. Ήταν απίστευτο.

Γράφεις ότι ο γιατρός του Hitler ήταν υπέρβαρος και άσχημος και ότι έτρωγε σαν γουρούνι. Μιλάμε λοιπόν για ένα άτομο πολύ μακριά από το ναζιστικό ιδεώδες. Πώς προέκυψε η σχέση μεταξύ του Hitler και του Morell;
Όλα τα άτομα που ήταν γύρω από τον Hitler σιχαίνονταν τον Morell - μόνο ο Hitler δεν είχε πρόβλημα. Λόγω των ναρκωτικών, ανέπτυξαν μια συμβιωτική σχέση. Σύμφωνα με κάποιους, στον Morell δεν επετράπη να πάει στην κηδεία του αδερφού του, επειδή αυτό θα τον κρατούσε μακριά από τονHitler για δύο ημέρες - o Hitler χρειαζόταν ενέσεις κάθε μέρα. Όλοι ξέρουμε πώς είναι όταν ο λείπει το «βαποράκι» σου διακοπές.

Τι σε έκανε να θελήσεις να γράψεις ένα ιστορικό βιβλίο για τους Ναζί και τα ναρκωτικά;
Ένας από τους DJ φίλους μου, ο οποίος είναι resident στο Club der Visionare, ήταν εκείνος που μου μίλησε αρχικά για το θέμα. Από εκεί, έφτασα μέχρι το σημείο που αποφάσισα να γράψω ένα μυθιστόρημα για αυτήν την ιστορία, αλλά είδα ότι αυτά που σκεπτόμουν εγώ δεν ήταν τόσο ενδιαφέροντα όσο η αλήθεια, τα γεγονότα. Η φαντασία είναι κάτι, αλλά τα ιστορικά γεγονότα είναι κάτι τελείως διαφορετικό.

Το βιβλίο έχει αποδειχτεί ιδιαίτερα πολωτικό μέχρι στιγμής. Το Spiegel, σου άσκησε κριτική επειδή δεν είσαι ιστορικός, ενώ η Süddeutsche Zeitung έκανε μια πολύ θετική κριτική στο βιβλίο. Γιατί πιστεύεις ότι το θέμα του βιβλίου προκαλεί τέτοιες εντάσεις;
Το θέμα του βιβλίου εστιάζει στη σημασία ενός κεφαλαίου της παγκόσμιας ιστορίας, που κάθε άλλο παρά αμελητέο είναι. Οπότε, σίγουρα υπάρχει κόσμος που δεν θέλει να δεχτεί νέες απόψεις. Αυτό έχει να κάνει τόσο με τον φόβο όσο και με το γεγονός ότι οι παγιωμένες ιστορικές απόψεις έχουν αυξημένα «συστήματα ασφαλείας». Υπάρχουν ακαδημαϊκοί «συναγερμοί», οι οποίοι ενεργοποιούνται όταν κάποιος που δεν έχει το «δικαίωμα» μιλάει για ένα ιστορικό θέμα. Πολύς κόσμος φοβάται, για παράδειγμα, ότι το βιβλίο μου θα μειώσει το ενοχικό φορτίο που συνδέεται με τους Ναζί. Αυτό άλλωστε είναι και το βασικό ερώτημα. Και είναι ένα ερώτημα που χρειάζεται απάντηση.

Ας μιλήσουμε για την ενοχή λοιπόν. Αν για παράδειγμα είσαι εντελώς «χάλια» μέσα σε ένα κλαμπ, δεν είσαι απόλυτα υπεύθυνος για τις πράξεις σου. Η κατανάλωση ναρκωτικών από τους Ναζί, μειώνει την εγκληματική τους ευθύνη;
Φυσικά και όχι. Το βασικό νομικό δόγμα «actio libera in causa» ισχύει και εδώ. Σημαίνει πως, αν μεθύσεις ή κάνεις χρήση ναρκωτικών ώστε να διαπράξεις ένα έγκλημα το οποίο όμως έχεις προσχεδιάσει, τότε η ευθύνη σου δεν μειώνεται. Τα εγκληματικά σχέδια των Ναζί είχαν εκφραστεί στην πληρότητά τους στο Mein Kampf του Hitler και άρχισαν να εφαρμόζονται την δεκαετία του '30, προτού τα ναρκωτικά άρχισαν να παίζουν τον ρόλο τους στον κύκλο των Ναζί.

Ο εθνικοσοσιαλισμός είναι ένα σκοτεινό κεφάλαιο της γερμανικής ιστορίας. Στο βιβλίο δεν περιγράφεις μόνο την χρήση ναρκωτικών από την ηγεσία, αλλά και τα πειράματα με ναρκωτικά στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τι ακριβώς συνέβη εκεί; Τι είδους ανθρώπινα πειράματα έλαβαν χώρα;
Στο Sachsenhausen, οι κρατούμενοι αναγκάζονταν να συμμετάσχουν στο αποκαλούμενο «pill patrol». Αναγκάζονταν να δοκιμάσουν ένα νέο «θαυματουργό φάρμακο», το οποίο περιελάμβανε υψηλές δόσεις κοκαΐνης, μεθαμφεταμίνης και Eukodal και μετά έπρεπε να τρέχουν σε κύκλους όλη τη νύχτα φορώντας ένα σακίδιο. Τις δοκιμές αυτές τις έστηνε το ναυτικό σε συνεργασία με τα SS. Στο Νταχάου, οι κρατούμενοι κατανάλωναν μεγάλες ποσότητες μεσκαλίνης χωρίς να το γνωρίζουν. Οι Ναζί προσπαθούσαν να αναπτύξουν νέες μεθόδους ανάκρισης. Τα αποτελέσματα αυτού του πειράματος που έγινε στο Νταχάου τα ανακάλυψαν και οι αμερικανικές δυνάμεις όταν απελευθέρωσαν το στρατόπεδο. Αργότερα, οι υπηρεσίες πληροφοριών των Ηνωμένων Πολιτειών, χρησιμοποίησαν αυτό το υλικό κατά την διάρκεια του «Project Artichoke», που σκοπό είχε να ξεσκεπάσει υποτιθέμενους Σοβιετικούς κατασκόπους.

Η ντοπαρισμένη Wehrmacht εισέβαλε στην Πολωνία και τη Γαλλία με τέτοια ταχύτητα που η διαδικασία ονομάστηκε Blitzkrieg. Ήταν όλοι οι στρατιώτες υπό την επήρεια ναρκωτικών;
Για την γαλλική εκστρατεία, ο στρατός προμηθεύτηκε 35 εκατομμύρια δόσεις Pervitin. Το ενεργό συστατικό στο Pervitin είναι μεθαμφεταμίνη, που σήμερα ονομάζουμε crystal meth.

Οι μονάδες τεθωρακισμένων ήταν ιδιαιτέρως ντοπαρισμένες. Ο Στρατηγός Ρόμελ πριν γίνει γνωστός ως Desert Fox, ήταν γνωστός ως Crystal Fox. Οι πιλότοι της Luftwaffe έπαιρναν και αυτοί μεθαμφεταμίνη. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το Blitzkrieg ήταν methamphetaminekrieg.

Το crystal meth χρησιμοποιήθηκε από τον στρατό και μετά το 1945;
Οι Ναζί ήταν πρωτοπόροι στο θέμα της λανθασμένης χρήσης φαρμάκων και ναρκωτικών σε πολεμικές επιχειρήσεις, αλλά σύντομα τους ακολούθησαν και οι σύμμαχοι. Χρησιμοποίησαν speed (μεθαμφεταμίνη). Οι Αμερικανοί, για παράδειγμα, δεν το έχουν παρατήσει ποτέ. Έδιναν τεράστιες ποσότητες speed στους πιλότους τους κατά τη διάρκεια του πολέμου της Κορέας. Και οι πιλότοι των drone, σήμερα, επιτρέπεται να κάνουν χρήση του επονομαζόμενου Go-Pill ώστε να διακρίνουν ευκολότερα τους στόχους τους όταν «κυνηγάνε» από τις οθόνες τους.

Και οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις;
Έχουν χρησιμοποιήσει το modafinil, μια ουσία που σε βοηθάει να μείνεις ξύπνιος, στο Αφγανιστάν. Σε κρατάει ξύπνιο και σου δίνει ενέργεια ενώ υποτίθεται ότι δεν έχει παρενέργειες. Η ιατρική συμβουλευτική επιτροπή του στρατού εξετάζει αυτήν την περίοδο αν αυτές οι ουσίες πρέπει να συνεχίσουν να διανέμονται σε μεγάλες ποσότητες.

Αν το Pervitin ήταν το ναρκωτικό στον καιρό των Ναζί, ποιο θα ήταν το αντίστοιχο ναρκωτικό του σήμερα, η ουσία που θα σου επέτρεπε να «λειτουργείς»;
Το Modafinil δείχνει να είναι αρκετά δημοφιλές αυτόν τον καιρό, αλλά υπάρχει πολύς κόσμος που στρέφεται στην μεθαμφεταμίνη, αν και τη βρίσκει στη «μαύρη» αγορά, πράγμα που σημαίνει ότι είναι νοθευμένη. Κατά τη γνώμη μου, η κοινωνία πρέπει επιτέλους να μιλήσει πολύ πιο ανοιχτά για αυτό το θέμα.

Μια ερώτηση που νομίζω πως πρέπει να τεθεί: πώς είναι η δική σου ναρκωτική «βιογραφία»;
Δεν έχω δοκιμάσει όλα τα ναρκωτικά που αναφέρονται στο Der totale Rausch. Άλλωστε, αν δοκίμαζα να φτάσω τα επίπεδα χρήσης του Ηitler, δεν θα μπορούσα να γράψω το βιβλίο. Αλήθεια, κανείς δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει κάνοντας χρήση τέτοιου επιπέδου.

Το Der totale Rausch είναι γεμάτο από ενδιαφέροντα στοιχεία. Γιατί δεν εμφανίζονται στα σχολικά βιβλία; Ή μήπως πρέπει να ξαναγραφεί η ιστορία;
Είναι υποχρεωτικό η ιστορία των ναρκωτικών να καταγράφεται στην ιστοριογραφία. Από αυτήν την άποψη, η ιστορία πρέπει να ξαναγραφεί. Όλη η ιστορία.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.