Ο Σπήλιος Φλώρος Είναι «Βύσμα»

Κάποιοι άνθρωποι έχουν συμπαθητική φάτσα, γεγονός που σε κάνει να έχεις αυτόματα ένα καλό προαίσθημα την πρώτη στιγμή που τους αντικρίζεις. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Σπήλιος Φλώρος. Ο 21χρονος κωμικός που ξεκίνησε την πορεία του πριν από περίπου τέσσερα χρόνια, θεωρείται από τις ελπίδες της εγχώριας stand up σκηνής και τον συμπάθησα όταν τον είδα να παρουσιάζει on stage ένα ξεκαρδιστικό πεντάλεπτο.

Το τελευταίο διάστημα ανοίγει τις παραστάσεις του Κώστα Μαλιάτση, ενώ, μέσα στον Οκτώβριο -κορονοϊού επιτρέποντος- θα ξεκινήσει ένα co-headline εβδομαδιαίο show με τον Αλέξανδρο Μαλιάτση. Αυτό θα συμβαίνει κάθε Κυριακή στη σκηνή του comedy club «Λοσάντζελε». Το όνομα της παράστασης θα είναι «Τα Βύσματα» και σε συνδυασμό με τη νέα του εκπομπή στο Netwix, αποτέλεσε αφορμή ώστε να έρθω σε επαφή μαζί του για να κάνουμε μια πρώτη κουβέντα.

VICE: Πώς πέρασες την περίοδο της καραντίνας; 
Σπήλιος Φλώρος: Για να είμαι ειλικρινής, πολύ δύσκολα. Μαγείρευα και κοιμόμουν πολύ, ο Άκης Πετρετζίκης έγινε ο καλύτερός μου φίλος (γέλια). Με περιόρισε στο δημιουργικό κομμάτι αυτή η περίοδος, δεν είχα καθόλου όρεξη για γράψιμο. Ευτυχώς, μετά τον πρώτο μήνα αποφάσισα να ξεκινήσω στο κανάλι μου στο YouTube μια εκπομπή, το “LIFE OF SPI", στην οποία περιγράφω κάποιες σουρεάλ ιστορίες από τη ζωή μου. Έκανα κάποια επεισόδια και τώρα σκέφτομαι να τη συνεχίσω.

Σου άρεσε η ταινία "Life of Pi";
Δεν την έχω δει, αλλά ήταν καλό σαν λογοπαίγνιο.

Μετά το lockdown, πάντως, έκανες περιοδεία με τον Κώστα Μαλιάτση. Είδες διαφορές σε σχέση με πριν; 
Δεν αισθάνθηκα κάποια ιδιαίτερη αλλαγή, αν εξαιρέσεις ότι μετά τις εμφανίσεις δεν βγαίνουμε για να φωτογραφηθούμε με το κοινό. OΚ, φοράνε μάσκες, το οποίο είναι καλό. Από εκεί και πέρα δεν άλλαξε κάτι, ο κόσμος γελάει κανονικά. Θα ακουστεί γραφικό, αλλά ήταν σαν να είχε ανάγκη να περάσει καλά μετά από όλο αυτό που πέρασε.

Πόσο έχει στοιχίσει στους καλλιτέχνες αυτό που συμβαίνει με τα μέτρα; 
Έχει γίνει τεράστια ζημιά. Όταν βιοπορίζεσαι από αυτό και δεν μπορείς να δουλέψεις για μήνες, υπάρχει πρόβλημα. Δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Σε επηρεάζει και σε πνευματικό επίπεδο. Όταν δεν ξέρεις πότε θα ξαναπαίξεις και υπό ποιες συνθήκες, χάνεις την όρεξη για γράψιμο.

Πώς έμπλεξες με το stand up; 
Εντελώς τυχαία. Είδα τον Λάμπρο Φισφή στο «Κάψε το Σενάριο» και, με τη μία, ένιωσα μια έντονη επιθυμία να κάνω κάτι τέτοιο κι εγώ. Στη συνέχεια τον είδα ζωντανά σε μια παράσταση στο Half Note και εκεί κόλλησα με την ιδέα να το δοκιμάσω. Ήμουν απ' τους πρώτους που έμαθαν το stand up από Έλληνες κωμικούς και αυτό λέει πολλά για την εγχώρια σκηνή. Πλέον, υπάρχουν πολλά παιδιά που εμπνέονται από τους δικούς μας κωμικούς.

Κάποια στιγμή μου «πέταξε» το Facebook μια διαφήμιση για κάποια σεμινάρια που έκανε ο Φισφής με τον Χατζηπαύλου και αποφάσισα να δηλώσω συμμετοχή. Ήταν 12 ώρες μαθημάτων και στο τέλος, σαν αποφοίτηση, έπρεπε να συμμετάσχεις σε μία παράσταση. Έμαθα τα βασικά και παράλληλα έδωσα και την πρώτη μου παράσταση - χωρίς να το σκεφτώ πάρα πολύ.

Ήταν, δηλαδή, από τις περιπτώσεις που λειτούργησε ευεργετικά το γεγονός ότι «μας παρακολουθούν».
Ακριβώς (γέλια).

Πώς ήταν αυτή η πρώτη εμπειρία;
Παραδόξως, είχε πάει πολύ καλά. Ξέρεις, όταν πας σε ένα open mic μπορεί να κωλώσεις και να μην ανέβεις τελικά, όμως εκεί ήταν δεδομένο ότι θα πρέπει να συμμετάσχεις στην παράσταση.

Πόσο «σκατό» πρέπει να φας για να φτάσεις σε ένα επίπεδο ως κωμικός; 
Φίλε, πάρα πολύ. Πρέπει να πηγαίνεις σε open mic, να προσπαθείς συνεχώς και να εξελίσσεσαι. Ακόμα πηγαίνω σε open mic, θεωρώ πολύ σημαντικό το να έρχεσαι σε επαφή με κόσμο που κάνει το ίδιο πράγμα με σένα, να γνωρίζεις νέους κωμικούς και να ανταλλάσσετε απόψεις. Το μεγαλύτερο «σχολείο» για έναν κωμικό είναι το να πηγαίνει χάλια μια παράσταση. Μαθαίνεις πολλά από τέτοιες εμπειρίες.

Ποια είναι η πιο «τραυματική» εμπειρία που είχες; 
Πριν από κάποια χρόνια, όταν άνοιξα για τον Blink Mike στην Αιδηψό - τα opening είναι αρκετά δύσκολα, επειδή ο κόσμος δεν έχει έρθει για να δει εσένα. Υπόψη ότι ήταν η πρώτη φορά που γινόταν stand up εκεί. Είναι Σάββατο βράδυ και παίζουμε σε ένα μπαρ, όπου έχουν έρθει για να μας δουν τέσσερα άτομα και οι υπόλοιποι είναι άσχετοι που απλώς πίνουν το ποτό τους. Τρελά σκηνικά, ο μπάρμαν να σπάει πάγο, ο άλλος -πρώτο τραπέζι- να έχει σηκώσει κινητό και να μιλάει στο τηλέφωνο για ώρα. Εκείνο το βράδυ δεν πήραμε ούτε μισό γέλιο. Με δοκιμασμένα αστεία, όχι καινούργιο υλικό, έτσι;

Καταλαβαίνεις πότε είναι δικό σου λάθος και πότε του κοινού; 
Πλέον το καταλαβαίνω. Τα αστεία που έπαιξα εκεί για παράδειγμα, τα είχα δοκιμάσει σε πολλές παραστάσεις και γνώριζα ότι λειτουργούν. Όταν συμβαίνει αυτό, καταλαβαίνεις ότι δεν είναι δικό σου θέμα. Βέβαια, πολλές φορές τυχαίνει να μην κάνεις και καλό delivery, αλλά εκεί οι συνθήκες ήταν πραγματικά δύσκολες.

Το τελευταίο διάστημα άνοιγες τις παραστάσεις του Κώστα Μαλιάτση. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία; 
Το 2016 συμμετείχα σε έναν διαγωνισμό του "Comedy Lab", ο οποίος είχε πάει πάρα πολύ καλά. Τη βραδιά παρουσίαζε ο Κώστας και εκεί έγινε η πρώτη επαφή. Για έναν χρόνο δεν μιλήσαμε ξανά. Εγώ συνέχιζα να πηγαίνω σε open mic και να δίνω παραστάσεις και παράλληλα δούλευα σε ένα σινεμά. Τυχαία, ήρθε να δει ταινία εκεί και με θυμήθηκε.

Με κάλεσε ως guest σε μια παράστασή του στο «Χυτήριο» και πήγε πολύ καλά. Με κάλεσε και μια δεύτερη φορά και αφού βεβαιώθηκε ότι είμαι καλός και ταιριάζουμε, μου είπε να ανοίξω μια παράστασή του στην Πάτρα. Έκτοτε συνεργαζόμαστε. Με έχει βοηθήσει πάρα πολύ αυτή η εμπειρία. Ο Κώστας είναι εξαιρετικός κωμικός. Οι συμβουλές που μου έχει δώσει είναι τρομερές, αλλά και το γεγονός ότι τον παρακολουθώ κάθε εβδομάδα είναι εξίσου σημαντικό για μένα.

Τώρα ξεκινάς και τη δική σου παράσταση μαζί με τον αδερφό του, Αλέξανδρο Μαλιάτση. 
Αν όλα πάνε καλά και ζούμε μέχρι τότε, θα εμφανιζόμαστε μαζί στο «Λοσάντζελε» τις Κυριακές του Οκτώβρη, σε ένα double bill. Καινούρια και παλιά αστεία σε μια παράσταση που θα ονομάζεται «Τα Βύσματα» (γέλιο). Με τον Αλέξανδρο ταιριάζουμε αρκετά, αν και έχουμε διαφορετικό στιλ στην κωμωδία. Θεωρώ ότι αυτό που έχουμε στήσει είναι πολύ καλό και πως ο κόσμος θα περάσει όμορφα.

Παράλληλα έχεις και εκπομπή στο Netwix, το «Super Φλώρος».
Ξεκινήσαμε αυτή τη συνεργασία γυρίζοντας τα πρώτα δέκα επεισόδια, γενικά πάει καλά και μάλλον θα κάνουμε κι άλλα. Είναι λίγο αγχωτικό να πηγαίνεις σε ένα κανάλι που έχει κάνει τόσο μεγάλα πράγματα σε ό,τι αφορά την κωμωδία, όμως σε βάζει στη διαδικασία να παραμένεις ενεργός, να γράφεις νέο υλικό και μέχρι στιγμής είμαι πολύ χαρούμενος.

Αλήθεια, πώς δοκιμάζεις το υλικό σου, ειδικά αυτό των παραστάσεων; 
Το παρουσιάζω σε φίλους και στα αδέρφια μου (έχω μια αδερφή και έναν αδερφό). Βλέπω αντιδράσεις και με βοηθάνε να κόψω κάποια κομμάτια, ας πούμε.

Είναι ειλικρινείς μαζί σου; 
Ναι, ίσως λίγο παραπάνω από ό,τι χρειάζεται (γέλια). Ειδικά η αδερφή μου. Είναι πολύ καλοί κριτές. Στη συνέχεια τα συζητάμε με φίλους κωμικούς, τα δοκιμάζω σε open mic και τέλος τα προσαρμόζω μέσα στο set μου.

Ποια είναι η καλύτερη στιγμή που θυμάσαι ως κωμικός; 
Είναι δύο. Το πρώτο opening που έκανα ποτέ στον Blink Mike. Όχι αυτό στην Αιδηψο, αλλά στην Αθήνα (γέλια). Είχε πάει πολύ καλά και μάλιστα ήταν η πρώτη φορά που είχε έρθει να με δει η οικογένειά μου να κάνω stand up. H δεύτερη που δεν θα ξεχάσω είναι με τον Αλέξανδρο και τον Κώστα (Μαλιάτση) στη Θεσσαλονίκη. Χίλια άτομα κοινό, το μεγαλύτερο που έχω παίξει ποτέ, ήταν τόσο έντονο που ένιωθες ότι σε «πνίγουν» τα γέλια.

Πώς βλέπεις το μέλλον της κωμωδίας;  
Θεωρώ ότι θα μείνει ως τρόπος διασκέδασης, όπως το σινεμά. Δεν είναι μόδα. Αυτό το βλέπεις από όλα τα μικρά βήματα που γίνονται, για παράδειγμα το γεγονός ότι κωμικοί πηγαίνουν στην τηλεόραση ή ανοίγουν comedy club. Υπάρχει μια ανοδική πορεία και θεωρώ ότι θα συνεχιστεί.

Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στο Ιnstagram.

Περισσότερα από το VICE

Κρυμμένοι Πέντε Μέρες Δίπλα στον Έβρο, Χωρίς Νερό και Φαγητό

Μία Παγκόσμια Έκθεση Προτείνει Τρόπους Βελτίωσης της Βιομηχανίας Κάνναβης

Ο Χάρτης που Καταγράφει τα Περιστατικά Έμφυλης και Σεξιστικής Βίας στην Ελλάδα

Ακολουθήστε το VICE σε Twitter, Facebook και Instagram.