Όσοι Αρνούνται ότι το Κλίμα Αλλάζει Καλά θα Κάνουν να Σταματήσουν να Πίνουν Κρασί

Photo via Flickr user Matt

Η μείωση της σοδειάς του μανιταριού matsutake λόγω της κλιματικής αλλαγής ίσως να μην σας ανησυχεί πολύ, αλλά όταν η υπερθέρμανση του πλανήτη βάλει πλώρη για το κρασί σας, τότε ξαφνικά τα περί ηλιακών συλλεκτών και ο συνεπιβατισμός δεν ακούγονται τόσο χάλια.

Η παγκόσμια αγορά κρασιού κάνει αγώνα ανώμαλου δρόμου για να προσαρμοστεί. Σύμφωνα με στοιχεία από την Αυστραλία, η θερμοκρασία στις βασικές αμπελουργικές περιοχές της χώρας θα αυξηθεί κατά τρεις βαθμούς την επόμενη 15ετία. Αυστραλοί παραγωγοί που θέλουν να προστατεύσουν το μερίδιο των 5,3 δις δολαρίων που κατέχουν στην παγκόσμια αγορά κρασιού και σε συνολικό τζίρο ύψους 292 δις δολαρίων, άρχισαν να καλλιεργούν σταφύλια shiraz στην Τασμανία, όπου οι θερμοκρασίες είναι σχεδόν 40% πιο ψυχρές από εκείνες στη στεριά, 150 μίλια προς το βορρά.

Τον πρώτο αιώνα, ο καιρός ήταν αρκετά ζεστός για να καλλιεργήσουν οι Ρωμαίοι οινοποιήσιμα σταφύλια στη Βρετανία. Στη συνέχεια ο καιρός έγινε πιο δροσερός, αλλά σήμερα είναι ξανά αρκετά ζεστός για να παραχθεί λευκό κρασί στην ανατολική ακτή της Σκωτίας. Τα αμερικανικά κρασιά έφυγαν από τα σύνορα της Νάπα και της Σονόμα, προς περιοχές όπως η Μισούλα της Μοντάνα. Και με ιλιγγιώδη ταχύτητα δημιουργούνται αμπελώνες στις επαρχίες της Κίνας, Σιτσουάν και Σαανξί, απειλώντας το βιότοπο των 1.600 γιγαντιαίων άγριων πάντα που ζουν εκεί.

Ο Gregory Jones, ερευνητής κλιματολόγος στο Πανεπιστήμιο του Νότιου Όρεγκον που έχει αφιερώσει όλη την καριέρα του για να χαρτογραφήσει τη σχέση μεταξύ καιρού και κρασιού, διαπίστωσε ότι οι κατάλληλες περιοχές για καλλιέργεια μετακινούνται προς τους πόλους. Λέει ότι το shiraz της Τασμανίας «φαίνεται να ωριμάζει αποκτώντας πιο ισορροπημένα χαρακτηριστικά» συγκριτικά με εκείνα που είχε στην περίφημη περιοχή Μπαρόσα της Αυστραλίας. Το τασμάνικο shiraz έχει επίσης 20% λιγότερο αλκοόλ, κάτι που στην πραγματικότητα, είναι καλό.

«Όταν καλλιεργείς σταφύλια σε πολύ ζεστό κλίμα, έχουν την τάση να γίνονται πολύ μεγαλύτερα και με πιο έντονη γεύση, οπότε και με υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ» είπε ο Jones στο VICE News. «Τα κρασιά με υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ συνήθως δεν συνδυάζονται καλά με το φαγητό και αυτό είναι αυτό που κάνουμε-πίνουμε κρασί με φαγητό».

Γνωρίζουμε ότι η φύση είναι σε μια συνεχή κατάσταση ροής, αλλά ο Jones  λέει ότι τα στοιχεία δείχνουν πως αυτή η τελευταία αλλαγή είναι «πολύ μεγαλύτερη από οποιαδήποτε άλλη στιγμή της ιστορίας» και ενώ η βιομηχανία έχει τρόπους να μετριάσει την επίδραση του αυτή τη στιγμή, με μέτρα όπως η μετακόμιση στην Τασμανία, οι εναλλακτικές λύσεις είναι πεπερασμένες.

Στο παρελθόν, η ποιότητα του κρασιού αυξανόταν όπως και οι θερμοκρασίες τώρα. Μελέτη του 2006 υπό τον Jones το επιβεβαιώνει. Ωστόσο, διαπίστωσε επίσης ότι μερικές περιοχές έφθαναν στο ανώτατο όριο τους και μετά από αυτό η ποιότητα άρχιζε να πέφτει. Η αυστραλιανή κυβέρνηση εκτιμά ότι η μείωση της ποιότητας των σταφυλιών λόγω της θερμότητας έχει τελεστεί σε ποσοστό 12 έως 57%. Και σύμφωνα με τον Jones, η περιοχή Μπορντό της Γαλλίας ίσως είναι ακατάλληλη για την καλλιέργεια λευκών σταφυλιών έως το 2049.

Στην οινοπαραγωγική περιοχή Tokaj της Ουγγαρίας, όπου οι αμπελώνες είναι φυτεμένοι σε πλαγιές, η μετακίνηση προς πιο ψηλά σημεία αποτελεί από καιρό επιλογή στο κυνήγι του πιο ψυχρού αέρα. Αλλά ο Jones μόλις επέστρεψε από την περιοχή και λέει ότι φαίνεται πως τα αμπέλια δεν έχουν άλλο χώρο να αναπτυχθούν.

«Οι λόφοι έχουν μερικές χιλιάδες μέτρα ύψος το πολύ και οι αμπελώνες έχουν ήδη καλύψει τα δυο τρίτα του συνολικού ύψους» είπε. «Εάν πρέπει να πάνε ψηλότερα, δεν υπάρχει πολύ ελεύθερη γη. Και εάν δεν μπορείς να πας ψηλότερα σε υψόμετρο, πρέπει να βρεις άλλη τοποθεσία. Φυσικά, μπορεί να μην υπάρχει άλλη διαθέσιμη γη τόσο κατάλληλη και με αυτό το κλίμα».

Η Αυστραλία αναμένεται να έχει μεγάλο πρόβλημα και ελάχιστο χώρο για ελιγμούς τις επόμενες δεκαετίες, σύμφωνα με αναφορά του Απριλίου 2013 η οποία διατείνεται ότι σχεδόν το 73% των αυστραλιανών εδαφών μπορεί να είναι ακατάλληλα για την καλλιέργεια οινοποιήσιμων σταφυλιών έως το 2050.

Ο Lee Hannah, ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, είπε στο VICE News  ότι αυτό δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι η παραγωγή κρασιού θα εξαφανιστεί από εκείνες τις περιοχές, αλλά θα είναι δυσκολότερη η καλλιέργεια του εκεί, θα αυξηθεί το κόστος και θα απαιτεί πολύ περισσότερο νερό σε ορισμένες περιοχές που έχουν ήδη  πρόβλημα με τα αποθέματα νερού.

«Όταν δημιουργήσαμε το μοντέλο μας πριν από τέσσερα χρόνια, είδαμε ότι για την καλλιέργεια αμπελιού αυξάνεται η καταλληλότητα περιοχών όπως η Βρετανική Κολομβία και θεωρήσαμε ότι ήταν τρέλα» είπε ο Hannah, επικεφαλής ερευνητής στο Conservation International. «Ωστόσο διαπιστώσαμε ότι η βιομηχανία κινούνταν ήδη προς αυτές τις περιοχές. Ο επιχειρηματικός κόσμος πιστεύει πως αυτή η διαπίστωση είναι πραγματική και επενδύουν τα χρήματα τους».

Προφανώς, ορισμένες τοποθεσίες θα πληγούν πιο σοβαρά από άλλες, λέει ο Mike Veseth, οικονομολόγος κρασιού και συντάκτης του best-seller Wine Wars: The Curse of the Blue Nun, the Miracle of Two Buck Chuck, and the Revenge of theTerroirists, που κυκλοφόρησε το 2011. Είπε στο VICE News ότι η τεχνολογία θα μετριάσει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής βραχυπρόθεσμα αλλά με την πάροδο του χρόνου, η ‘παγκόσμια πίτα κρασιού’ θα συνεχίσει να αναπροσανατολίζεται στην αναζήτηση νέων καλλιεργήσιμων περιοχών.

Ο Brian Di Marco, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος του Barterhouse, μιας εισαγωγικής και μεσιτικής κρασιού με έδρα τη Νέα Υόρκη, διαπίστωσε αυτή τη γεωγραφική μετατόπιση από πρώτο χέρι, σε ένα ταξίδι στη Χερσόνησο Νιαγάρα στον Καναδά. Γνωστή για τα κρασιά πάγου που παράγει και τα οποία φτιάχνονται από σταφύλια που έχουν παγώσει πάνω στο αμπέλι. Ο Di Marco είπε στο VICE Newsότι παραδοσιακά η περιοχή «παρήγαγε πολύ μέτρια κόκκινα κρασιά-απλώς δεν μπορούσαν να έχουν την απαραίτητη ωριμότητα, επειδή ήταν πάρα πολύ βόρεια».

«Στο μεταξύ, η αύξηση της θερμοκρασίας κατά ένα ή δυο βαθμούς επέτρεπε στα σταφύλια να παραμένουν στα αμπέλια λίγο περισσότερο και να γίνονται λίγο πιο ώριμα» είπε. «Ξαφνικά, οι ιδιοκτήτες μερικών από αυτά τα οινοποιεία σκέφτονται ‘Οκ, τώρα μπορούμε να καλλιεργήσουμε pinotnoirεδώ’».

Ωστόσο, ενώ ο καιρός είναι ένα σημαντικό κομμάτι στο παζλ της οινοποίησης, είναι μόνο ένας παράγοντας σε μια έντονα πολύπλοκη διαδικασία και δεν σχετίζεται απαραιτήτως με ένα καλύτερο τελικό προϊον, είπε ο Julian Alston, διευθυντής του ινστιτούτου Robert Mondavi Institute Center for Wine Economics στο πανεπιστήμιο UC Davis.

Έχοντας αυτό κατά νου, έχει ήδη δει τη γεωγραφική μετατόπιση που εκτυλίσσεται, ιδιαιτέρως στην πατρίδα του την Αυστραλία. Ο Alston είπε στο VICE News ότι οι αλλαγές θα είναι «αργές και σταδιακές», ενώ με τις αυξανόμενες σταδιακά αλλαγές το θέμα θα γίνεται λιγότερο αισθητό.

Μερικοί οινοπαραγωγοί θα επιλέξουν να καλλιεργήσουν διαφορετικές ποικιλίες σταφυλιού. Για έναν αμπελώνα που βρίσκεται στην Καλιφόρνια, αυτό δεν είναι σημαντικό ζήτημα. Για έναν αμπελώνα στο Μπορντό είναι.

«Θα δούμε μερικές αλλαγές εντός της Καλιφόρνιας, ίσως δούμε να δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στο Όρεγκον» είπε. «Δεν πιστεύω ότι ολόκληρη η οινοπαραγωγική βιομηχανία θα μετακινηθεί στην Αλάσκα σε μικρό χρονικό διάστημα».

Αντί να μετακινηθούν μαζικά, ορισμένοι οινοπαραγωγοί θα επιλέξουν να καλλιεργήσουν διαφορετικές ποικιλίες σταφυλιού καθώς θα εξελίσσονται οι συνθήκες. Για έναν αμπελώνα, για παράδειγμα, στην Καλιφόρνια, αυτό δεν είναι απαραιτήτως σοβαρό ζήτημα. Για έναν αμπελώνα που βρίσκεται στο Μπορντό είναι.

«Το ευρωπαϊκό σύστημα διαθέτει πολύ συγκεκριμένους κανονισμούς για το ποια σταφύλια καλλιεργούνται, σε ποιες περιοχές» είπε ο Alston. «Πραγματικά δένει τα χέρια τους στο πως μπορούν να αντιδράσουν στις κλιματικές αλλαγές, οπότε όταν οι συνέπειες γίνονται αρκετά μεγάλες, πρέπει να βρουν έναν τρόπο να αλλάξουν τους κανονισμούς τους».

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.