Στη Νέα Φιλαδέλφεια των Αυτοδιαχειριζόμενων Στεκιών και των Ελληνάδικων

Κείμενο: Φίλιππος Γαβριηλίδης

Η Νέα Φιλαδέλφεια είναι ένα μέρος με πάρα πολλές επιλογές. Εναλλακτικά στέκια, mainstream ακούσματα, μπυραρίες, πολύ φαγητό, νέος στο μεγαλύτερο του ποσοστό κόσμος, δημοτική μέριμνα και πολλά καλά τα οποία κάνουν τον κόσμο της περιοχής αλλά και των γύρω περιοχών να προτιμούν να διασκεδάσουν εκεί (από το πρώτο κάτω Πατήσι μέχρι κει το τελευταίο άνω, από τη Μεταμόρφωση αλλά και από την Κηφισιά, όσο περίεργο και αν ακούγεται). Η πρόσβαση είναι πολύ εύκολη με τα ΜΜΜ από πολλά μέρη της Αθήνας προς τη Νέα Φιλαδέλφεια και το αντίστροφο.

Όταν ήρθα στην Αθήνα (όπως όλα τα καλά παιδάκια που κατεβαίνουν από τα χωριά τους στην Πρωτεύουσα), έβγαινα πολύ συχνά στη Νέα Φιλαδέλφεια. Για αυτό έφταιγε η Εβίτα. Φίλη Νεοφιλαδελφειώτισσα! Μου έμαθε πολλά μαγαζιά και μου έδειξε πως διασκεδάζει ο κόσμος εκεί χωρίς ακόμη να έχω μάθει καλά το κέντρο. Το στέκι που μόνιμα λιώναμε ήταν το Ernesto Art Café. Το χειμώνα ήταν όνειρο. Με επιτραπέζια, πολύ τσάι, κατάλογο στους τοίχους του μαγαζιού (είμαι τόσο γκαβός που πάντα έβαζα κάποιον άλλον να μου το διαβάζει). Είναι σαν ένα προσωπικό μικρό καταφύγιο, όπου πέρασα πολύ όμορφες στιγμές. Και πάντα γνώριζα κόσμο, ιδίως παιδιά που ανήκαν στο δυναμικό της θεατρικής ομάδας του ιδιοκτήτη του μαγαζιού, του κυρίου Παντελή. Από όλη την Αθήνα. Όχι μόνο από την περιοχή.

Μετά από εκεί πηγαίναμε να τσιμπήσουμε στο Τριθέσιο. Οικονομικό φαγητό γιατί είμαστε και φοιτητές. Αυτά και πολλών άλλων ειδών μαγαζιά βρίσκονται στην οδό Προύσης. Βέβαια, να πω την αλήθεια μου, σαν το σουβλάκι του Πας Γυρεύοντας (στην πλατεία Πατριάρχου) σπάνια βρίσκω στην Αθήνα.

Τα δύο hot spots που βρίσκονται εκτός της κεντρικής πλατείας είναι το Άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας και το Σινικό Τείχος. Το πρώτο αποτελεί έναν τεράστιο δημόσιο χώρο ο οποίος είναι πάρα πολύ προσεγμένος από το Δήμο και δεν εμφανίζει επικινδυνότητα. Ο κόσμος συγκεντρώνεται γύρω από «τη λίμνη» (όπως την αποκαλούν οι της περιοχής) που βρίσκεται εντός του Άλσους. Έχει πολλά πεζούλια και παγκάκια όπου αράζουν πολλές και μεγάλες παρέες με μπυρίτσες και συναφή! Κομβικότατο σημείο του άλσους είναι ο πεζόδρομός του. Εκτείνεται έξω από το Άλσος ανάμεσα σε αυτό και τη λεωφόρο Δεκελείας (παράλληλα και τα τρία).

Στον πολυσύχναστο αυτό πεζόδρομο θα συναντήσεις πολύ κόσμο να περπατάει (ή να τρέχει!) πρωί-μεσημέρι-βράδυ, να βγάζει βόλτα τα κατοικίδιά του, να κάνει ποδήλατο. Υπάρχει μια κατά δύναμη γραμμή που υποτίθεται πως είναι ποδηλατόδρομος αλλά δεν βαριέσαι, στην Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών ζούμε, πηγαίνουν όλοι όπως να 'ναι. Καλή καρδιά. Το δεύτερο έχει οικονομικό ασιατικό φαγητό.

Για τη Νέα Φιλαδέλφεια πρέπει να γνωρίζεις σίγουρα ένα βασικό πράγμα. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Πλατεία (την κεντρική, την Πλατεία Πατριάρχου)!

Σαν βγεις, το λοιπόν, στον πηγεμό για την πλατεία Πατριάρχου από το Άλσος, επί της Δεκελείας, θα συναντήσεις παιχνιδάδικα τα οποία είναι κατά κόρον φοιτητικά στέκια, αρκετά φαγάδικα (έτσι τα λέμε στη Θεσσαλονίκη, δεν ξέρω πως τα λένε εδώ στην Αθήνα) και την Κίτρινη Γκαζόζα, ένα μαγαζί διακοσμημένο με πολλά παραδοσιακά αντικείμενα και πολύ φθηνό ποτό και καφέ. Εκεί, επικρατεί το αδιαχώρητο. Φθάνοντας στην Πλατεία θα συναντήσεις κόσμο όλων των ηλικιών να αράζει. Ειδικότερα τα Παρασκευοσάββατα τα πάντα είναι γεμάτα και όλα τα παγκάκια και τα κράσπεδα των τσιμέντων των δρόμων είναι κατειλημμένα. Και κανείς δεν βρίσκει να παρκάρει. Από κόλα και ρετσίνα (η φάση μυρίζει τούμπα λίμπρε) μέχρι και μπύρες αλλά και μπουκάλια αλκοόλ γυρίζουν από στόμα σε στόμα στις μεγάλες παρέες (που δεν τους αρέσει ο φωτογραφικός φακός). Το μαγαζί ορόσημο της Πλατείας είναι ο Τίλας όπου θα συναντήσεις, κυρίως, άτομα μεγαλύτερων ηλικιών που απολαμβάνουν τον ελληνικό τους και το γλυκάκι τους.

Προς την αρχή της λεωφόρου Δεκελείας (τα πηγαίνω αντίστροφα τόσην ώρα!) θα βρεις και τα afterάδικα. Και, ναι, είναι πολλά. Για τους λάτρεις της ελληνικής μουσικής. Είναι τα μέρη τα οποία επισκεφτήκαμε και έσφυζαν από κόσμο. Η φάση ήταν παστωμένες σαρδέλες. Σε ένα από αυτά έπαιξε 4 τραγούδια του Παντελίδη. Στη σειρά. Το πιο ωραίο ήτανε το «Σκούπισε τα πόδια σου πριν μπεις».

Τα liveάκια που παίζουν είναι στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο με το όνομα Στρούγκα, όπου έρχονται και αρκετά γνωστά συγκροτήματα. Δίπλα στη Στρούγκα βρίσκεται και η Λαϊκή Συνέλευση της Νέας Φιλαδέλφειας.

Στον πεζόδρομο της οδού Σάρδεων υπάρχουν πολλά καφέ-μπαρ που αποτελούν ημερονύκτιο πέρασμα πλήθους κόσμου εντόπιων και μη. Παράλληλα στον πεζόδρομο βρίσκεται το μπεργκεράδικο Hot Hot. Έχω βάλει πολλά κιλά τόσο από αυτό όσο και από το αντίστοιχο του κέντρου. Στη Νέα Φιλαδέλφεια είναι το πιο must fastfoodάδικο. Δίπλα σε αυτό βρίσκεται ένα μαγαζάκι με σφολιατοειδή (ο Σάββας) το οποίο κάποιες ώρες της ημέρας το διαχειρίζεται μια γλυκύτατη κυρία που είναι μόνιμα πρόσχαρη. Πολύ famous στην περιοχή.

Πλησίον αυτών των μαγαζιών, στην οδό Ν. Τρύπια έχουν ανοίξει πολύ πρόσφατα κάποια καφέ μπιστρό με περίεργες γεύσεις και ιδέες (το Β-κουτί και το Fairytale) αλλά και κάποια ρακομελάδικα (οι Μέλισσες και το Βyρακι) τα οποία μαζεύουν πάρα πολύ κόσμο, ιδιαιτέρως νεανικό.

Η αγορά είναι περιορισμένη. Δεν υπάρχουν αλυσίδες καταστημάτων ρούχων και τοιαύτων. Υπάρχουν πολλές τράπεζες (αλίμονο) και πολλά καταστήματα τηλεπικοινωνιών.

Όλοι είναι ευτυχισμένοι στη Νέα Φιλαδέλφεια. Πολύ χαλαροί και πολύ άνετοι. Χύμα και έξω καρδιά. Από τους θαμώνες μέχρι και τους μαγαζάτορες. Από τον πιο νέο μέχρι και τον πιο μεγάλο σε ηλικία αλλά και μυαλό!

Hint 1: Μια μέρα πριν μέχρι και μια μέρα μετά την Πρωτομαγιά όλη η λεωφόρος Δεκελείας κλείνει και στήνονται παντού πάγκοι για το μεγάλο και ιστορικό, πλέον, πανηγύρι της Νέας Φιλαδέλφειας. Στη ν κεντρική Πλατεία στήνεται σκηνή όπου γίνονται συναυλίες.

Hint 2: Πολλοί θα ξέρετε τη γνωστή φάρσα με το «τσούβλι». Τα σουβλατζίδικα «ο Κώστας» και «ο Δήμος» στα οποία γίνεται η φάρσα βρίσκονται στη Νέα Φιλαδέλφεια!

(Ευχαριστώ πολύ την Εβίτα Αγαπητού για το όσο με ανέχτηκε στη βόλτα μας και για τις πολύτιμες πληροφορίες της)

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.