Υποθέτω ότι αυτό έχει συμβεί σε όλους τους φυσιολογικούς ανθρώπους: να θέλεις να κανονίσεις κάτι, για παράδειγμα ένα ποτό με έναν φίλο, να λες μέρα, ώρα, μέρος, μέχρι και δύο ώρες πριν από το ραντεβού να είναι όλα κουλ και στο τέλος να σκάει μήνυμα από τη δουλειά, φάση «απόψε δουλεύουμε μέχρι τις 3 το βράδυ, γιατί… ε, γιατί έτσι» και να το ακυρώνεις. Και μετά να ακυρώνεις και το επόμενο ραντεβού που κανονίζεις με τον τύπο και το μεθεπόμενο και όταν τελικά τα έχεις καταφέρει τόσο καλά, δηλαδή η οργάνωσή σου αγγίζει τα όρια του ψυχαναγκασμού, εσύ από τη χαρά σου να πηγαίνεις σε λάθος μπαρ. Και απλά αυτό να είναι το τέταρτο συνεχόμενο ραντεβού που κρεμάς τον άλλον. Σου έχει συμβεί ποτέ αυτό; Ε, είσαι δικός μου. Δεν σου έχει συμβεί; Μάλλον οι κολλητοί μου θα σε προτιμήσουν από μένα για φίλο. Anyway, αν το καλοσκεφτείς, πάνω κάτω αυτή είναι η σχέση μου με την παράσταση .

Δε Variète Vol. 2: Η Επιστροφή

Εδώ και τρεις εβδομάδες θέλω να πάω να τη δω, εδώ και τρεις εβδομάδες γίνεται η μία γκέλα πίσω από την άλλη. Και επειδή μόνο τέσσερις παραστάσεις έμειναν (δηλαδή δύο Σαββατοκύριακα ακόμα, 16-17 και 23-24 Απριλίου στο The Hub Events), ένα έχω να σας πω: δεν σας παίρνει να κάνετε τέτοιες γκέλες.

Και για να πάρετε μια γεύση, μιλήσαμε με τους τέσσερις ηθοποιούς της παράστασης για να μας πουν τι εστί Δε Variète Vol. 2: Η Επιστροφή.

VICE: Τι σημαίνει για εσάς Δε Variète;
Αντώνης Τσιοτσιόπουλος: Πολλές φορές στο θέατρο βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι σε φόρμες, κανονικότητες, σοβαρότητες και διάφορες άλλες μπούρδες, με σκοπό να κρατήσουμε τα θεατρικά προσχήματα και τα «έτσι πρέπει» ή τα «έτσι είναι το σωστό»… Πολλές φορές ακόμη βρισκόμαστε αντιμέτωποι με περιπτώσεις αυτολογοκρισίας (αν είναι δυνατόν), προκειμένου να είμαστε εντάξει απέναντι στο ίδιο το θέατρο σαν ιδέα, σαν ιερό τοτέμ. Αν και μέχρι στιγμής προσπαθώ να αποφύγω αυτές τις αναστολές, δεν είμαι σίγουρος αν τα έχω καταφέρει. Το Δε Variète μου έχει προσφέρει τον τρόπο, τη «μυστική φόρμουλα» να ξεπεράσω όλες αυτές τις σοβαροφανείς αηδίες και να βγάλω ό,τι πιο γελοίο και ελεύθερο κρατάω μέσα μου και συγγραφικά και υποκριτικά. Το Δε Variète σημαίνει για μένα ελευθερία.

Τι ρόλους έχετε στην παράσταση και ποιο το μήνυμα που θέλουν να περάσουν;
Κανένα μήνυμα… κανένα. Όχι άλλα μηνύματα και νοήματα παρακαλώ. Οι χαρακτήρες είναι άνθρωποι κανονικότατοι, που απλώς τυχαίνει να τους συναντάμε σε μια ιδιαίτερη συγκυρία της ζωής τους, είτε δραματική είτε κωμική, σίγουρα πάντως όχι αδιάφορη. Εκείνη τη στιγμή, ο ρόλος δεν έχει κανένα λόγο και δεν προσπαθεί να περάσει κανένα απολύτως μήνυμα, απλώς θέλει ή δεν θέλει να υπάρχει μέσα σε αυτήν τη στιγμή.

Μιλάμε για μια μικρογραφία της ελληνικής κοινωνίας;
Οι ήρωες του Δε Variète είναι όλοι, από τον πρώτο έως τον τελευταίο, τα απόλυτα σιχάματα, τα κοινωνικά κατακάθια που υπάρχουν και ζουν ανάμεσά μας. Είναι εγώ, εσύ, ο θείος σου ο πασόκος, ο ξάδερφός σου ο ταρίφας, ο φίλος σου το λαμόγιο… Όλοι αυτοί που δεν θα τους θέλαμε με τίποτα δίπλα μας, αλλά υπάρχουν, και καλά κάνουν δηλαδή, για να μας θυμίζουν την απόλυτα διεφθαρμένη ανθρώπινη φύση. Αυτούς τους τύπους πολλές φορές το θέατρο ή τους κρύβει σε τίποτα κουλτουροϋπόγεια για να μην τους βλέπουμε ή τους λουστράρει καλά καλά και τους παρουσιάζει σαν ιδέες, σαν παραδείγματα προς αποφυγή. Στην παράστασή μας αυτά τα βδελύγματα έχουν την τιμητική τους και σας τους προσφέρουμε αφτιασίδωτους για να μην ξεχνάμε πως αυτά τα βδελύγματα είμαστε εμείς. Οι ίδιοι.

Ποια ήταν η καλύτερη και ποια η χειρότερη στιγμή που θυμάστε έως τώρα από τις φετινές παραστάσεις;
Όταν έχασα τα λόγια μου σε ένα κομμάτι που κάνω έναν παραλιάρχη καβατζόπουστα και έβλεπα απέναντί μου τον Μάκη να προσπαθεί με διάφορους τρόπους να με επαναφέρει στη ροή ήταν σίγουρα ή χειρότερη στιγμή, αλλά με έναν διεστραμμένο τρόπο και η καλύτερη ταυτόχρονα, γιατί μου θύμισε πόσο καλά προετοιμασμένοι πρέπει να είμαστε συνεχώς ως ηθοποιοί, προς αποφυγή παρόμοιων καταστάσεων.

Γιατί κάποιος να έρθει να δει το Δε Variète;
Γιατί έχουν μείνει μόνο τέσσερις παραστάσεις ακόμα…

VICE: Τι σημαίνει για εσάς το Δε Variète και γιατί;
Μάκης Παπαδημητράτος: Σαν εμπνευστής και συνδημιουργός του Δε Variète μπορώ να πω ότι σημαίνει πολλά για μένα. Αρχικά είναι ένα στοίχημα για το αν μπορεί να αναπνεύσει μια τέτοιου είδους παράσταση στην Αθήνα των τόσων θεαμάτων εν μέσω κρίσης. Στο Δε Variète έχουμε κάνει ένα πάντρεμα πολλών τεχνών με κυρίαρχο το θέατρο. Αυτή η μείξη τόσων διαφορετικών ειδών είναι πρόκληση από τη μία, αλλά και πολύ επικίνδυνη από την άλλη.

Ο βασικός κίνδυνος είναι να βγει μια παράσταση χωρίς ουσία και αποσπασματική, αλλά οι προοπτικές της είναι να γίνει ένα μοναδικό καλλιτεχνικό μωσαϊκό που ενθουσιάζει το κοινό, το οποίο διασκεδάζει αλλά και ψυχαγωγείται. Πάντα το καινούργιο είναι πρόκληση, αλλά ένας δημιουργός οφείλει να είναι τολμηρός. Είμαι βέβαιος πως η φόρμα του Δε Variète θα γίνει τάση και στο μέλλον θα δούμε αντίστοιχες προσπάθειες από άλλους συναδέλφους. Νομίζω πως προσθέσαμε το λιθαράκι μας, ανοίξαμε ένα δρόμο, ένα νέο είδος θεάματος, που άλλοι στο μέλλον θα τον βαδίσουν με μεγαλύτερη άνεση από εμάς, αφού είδαν ότι μπορεί να λειτουργήσει και με το ταλέντο τους θα το εξελίξουν και θα το βελτιώσουν. Πλέον το στοίχημα για εμάς είναι άλλο, το Δε Variète Vol. 2 να είναι καλύτερο από το Δε Variète. Τώρα ο πήχης είναι ψηλά και η σύγκριση αναπόφευκτη, αλλά αν κρίνω από τα σχόλια των θεατών που είδαν και τις δύο δουλειές μας, μάλλον το καταφέραμε.

Τι ρόλους έχετε στην παράσταση και ποιο το μήνυμα που θέλουν να περάσουν;
Το Δε Variète είναι μια παράσταση με στόχο τη διασκέδαση μεν, αλλά είναι αιχμηρό. Τα κείμενά μας είναι κάπως μαύρα, ανατρεπτικά και δεν χαϊδεύουν αυτιά. Θέλουμε τον κόσμο να έρθει να μας δει αλλά δεν τον κολακεύουμε, δεν του λέμε αυτά που θέλει να ακούσει απλώς για να ξεχαστεί και να περάσει δυόμισι ευχάριστες ώρες. Δεν είμαστε ούτε τηλεόραση ούτε Δελφινάριο. Του δείχνουμε την πραγματικότητα όπως τη βλέπουμε, σχολιάζοντάς την. Κάθε κωμική στιγμή είναι παράλληλα και μια αμφισβήτηση του τρόπου ζωής μας και των αξιών της κοινωνίας μας, είναι σχόλιο για τον τρόπο που σκεφτόμαστε και ζούμε. Φυσικά, δεν έχουμε σκοπό να γίνουμε διδακτικοί μεν, αλλά τα χώνουμε δε. Φέτος μας λένε πως είμαστε πιο πολιτικοί από πέρυσι, αν και δεν συμφωνώ. Στο περσινό Δε Variète αποδομούσουμε τη θρησκεία, τον γάμο, τον ψευτοπατριωτισμό, την αστυνομία, τα πάντα – πόσο πιο «πολιτική» μπορεί να είναι μια παράσταση; Ενώ στο φετινό επειδή γίνονται αναφορές και σε κόμματα, που πέρυσι δεν κάναμε, ο μέσος θεατής το αντιλαμβάνεται σαν «περισσότερο πολιτική». Μεγάλη συζήτηση… Αλλά αφού τους αρέσουμε, δεν θα τα χαλάσουμε στις λεπτομέρειες.

Μιλάμε για μια μικρογραφία της ελληνικής κοινωνίας;
Τα θέματά μας τα αντλούμε από την κοινωνία μας κατά βάση και σε αυτήν απευθυνόμαστε. Αλλά αυτό το κάνουν όλοι όσοι γράφουν εδώ και σήμερα. Ακόμα και τα σίριαλ. Η διαφορά μας είναι στην επιλογή των σημείων της κοινωνίας που επιλέγουμε να φωτίσουμε, αυτά που μας κινούν το ενδιαφέρον καλλιτεχνικά και θέλουμε να φέρουμε στη σκηνή. Με μία λέξη θα μας χαρακτήριζα underground γι' αυτές τις επιλογές μας. Μας γοητεύουν οι αντιήρωες σε ακραίες καταστάσεις και βασικά τέτοιες ιστορίες παίζουμε στον κόσμο.

Ποια ήταν η καλύτερη και ποια η χειρότερη στιγμή που θυμάστε έως τώρα από τις φετινές παραστάσεις;
Η καλύτερη στιγμή μου ήταν η παράσταση του Δε Variète στο σχολείο φυλακών Κορυδαλλού. Θα μου μείνει αξέχαστη σαν εμπειρία και ανυπομονώ να την ξαναζήσω με το Δε Variète Vol. 2, που είναι προγραμματισμένο να γίνει μέσα στον Μάιο. Χειρότερη στιγμή είναι όταν κάνω κάποιο λάθος στην παράσταση, κάποιο σαρδάμ, ξέρεις, τα άγχη του ηθοποιού, ή όταν κάτι προκύπτει στην παράσταση που μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα. Φέτος έγινε ένα περιστατικό με τους The Halay Lamba. Είχαν μια λάμπα αναμμένη με ένα μακρύ καλώδιο και μετά την τελευταία τους εμφάνιση την πατούν για να σπάσει και να κλείσουν εντυπωσιακά, όμως έγινε βραχυκύκλωμα και για μερικά δευτερόλεπτα έσβησαν τα πάντα. Εκείνη την ώρα ήμουν δίπλα τους γιατί έπρεπε να παρουσιάσω το επόμενο θεατρικό. Φυσικά, δεν ξέραμε ότι θα πατήσουν τη λάμπα τους και τα χρειάστηκα λίγο εκείνη τη στιγμή. Τελικά με το συμβάν αυτό και ό,τι ακολούθησε έγινε χαμός. Το κοινό διασκέδασε πολύ με το απρόοπτο που συνέβη. Τέλος καλό, όλα καλά.

Γιατί κάποιος να έρθει να δει το Δε Variète;
Σίγουρα οι θεατές του Δε Variète Vol. 2 θα δουν κάτι που δεν έχουν ξαναδεί. Αυτό δεν είναι υποχρεωτικά καλό πάντα, απλώς το αναφέρω. Σίγουρα θα περάσουν καλά και θα διασκεδάσουν – αυτό το έχουμε κατακτήσει, κάνουμε τον κόσμο να γελάει. Ακόμα και κοινό που δεν είδε την πρώτη δουλειά μας και δεν έχει ξαναδεί τέτοιο χιούμορ. Με μεγάλη απόκλιση σε ηλικίες και στιλ. Μπορεί να δεις μεγάλους και μικρούς, κυριλέ και φρικιά, πολύ μου αρέσει αυτό και το θεωρώ πολύ σημαντικό που το έχουμε πετύχει. Τέλος, να έρθουν για να ενισχύσουν μια ανεξάρτητη παραγωγή που για να δημιουργηθεί κόπιασαν πολλοί και αξιόλογοι καλλιτέχνες.

VICE: Τι σημαίνει για εσάς το Δε Variète και γιατί;
Θάνος Αλεξίου: Το Δε Variète είναι ένα αστικό βαριετέ που συνδυάζει θέατρο, μουσική, performers, μουσικούς, μάγους, stand-up comedians. Ένα πολυθέαμα δηλαδή που ξεφεύγει από το πλαίσιο της θεατρικής παράστασης, με στόχο να ψυχαγωγήσει, να χαλαρώσει τους θεατές, να τους προβληματίσει και, όπως λέει και το τραγουδάκι μας στην εισαγωγή: «Σ' αυτούς τους δύσκολούς καιρούς που η ζωή γαμιέται, εμείς σου παρουσιάζουμε άλλο ένα Δε Variète».

Τι ρόλους έχετε στην παράσταση και ποιο το μήνυμα που θέλουν να περάσουν;
Ο Λάκης Αντύπας είναι ένας εμμονικός ανθρωπάκος που πιστεύει ότι όλη του η ζωή και τα συμβάντα της έχουν σχέση με τα συμβάντα της ιστορίας του ΠΑΣΟΚ και του Αντρέα Παπανδρέου. Έτσι, με χιουμοριστικό τρόπο φανερώνεται η νοοτροπία του Έλληνα που διαμορφώθηκε τα τελευταία 30 χρόνια, και σίγουρα γυρνάει τον καθρέφτη στον θεατή. Όποιος θέλει μπορει απλώς να γελάσει και όποιος θέλει μπορει να κοιτάξει τον εαυτό του λίγο πιο ουσιαστικά και να κάνει και την αυτοκριτική του.

Ο κουκουές είναι ο δεύτερος ρόλος που υποδύομαι, που κι αυτός με τη σειρά του φανερώνει πως ακόμα και αν οι προθέσεις κάποιου είναι αγνές, η πώρωση σε μια ιδέα δεν είναι καλός σύμβουλος. Και αυτός ο χαρακτήρας καταντάει γραφικός, και προσφέρει γέλιο στους θεατές λόγω των εμμονών του.

Μιλάμε για μια μικρογραφία της ελληνικής κοινωνίας;
Το Δε Variète μιλάει για τον θάνατο, την ψύχωση, την κριτική στον εναλλακτικό τρόπο διακοπών και σχολιάζει την πολιτική κατάσταση της χώρας. Οι χαρακτήρες είναι αντιήρωες της καθημερινότητας που προσφέρουν άφθονο γέλιο μέσα από την κακομοιριά και τα κολλήματά τους. Μαζί με τους performers και τους μουσικούς σίγουρα αντιπροσωπεύει ένα μέρος της κοινωνίας μας. Μιλάει για την ελληνική κοινωνία, εμπνέεται από αυτήν, αλλά σίγουρα υπάρχουν και πολλά θέματα της κοινωνίας μας που δεν τα πραγματεύεται. Οπότε δεν ξέρω αν είναι μικρογραφία της κοινωνίας μας αλλά σίγουρα μιλάει για ένα κομμάτι της.

Ποια ήταν η καλύτερη και ποια η χειρότερη στιγμή που θυμάστε έως τώρα από τις φετινές παραστάσεις;
Η καλύτερη στιγμή που θυμάμαι από τις φετινές παραστάσεις ήταν η πρεμιέρα, καθώς ξεκίνησε ένα ωραίο ταξίδι με συνοδοιπόρους ανθρώπους που εκτιμώ και σέβομαι καλλιτεχνικά. Η χειρότερη στιγμή που θυμάμαι ήταν πάλι η πρεμιέρα, καθώς ένιωθα πως δεν ήμουν υποκριτικά έτοιμος (και πότε νιώθεις έτοιμος άλλωστε;) να αντεπεξέλθω στην παράσταση. Τελικά όλα καλά πήγαν… Όπως λέει και ένας συνάδελφος ηθοποιός για να ξεπερνάει το άγχος του: «Εντάξει, δεν κάνουμε και εγχείρηση ανοικτής καρδιάς, ας μην τρελαινόμαστε!»

Γιατί κάποιος να έρθει να δει το Δε Variète;
Βασικός στόχος της παράστασης είναι ο κόσμος να περάσει ευχάριστα, να γελάσει, να ξεχαστεί για λίγες ώρες, αλλά και να προβληματιστεί. Η καλή κωμωδία βασίζεται στο καλό κείμενο, αλλά και στο να ταρακουνάει λίγο τη σκέψη των θεατών. Νομίζω ότι ο δημιουργός δεν θέλει απαραίτητα να πει κάτι, αλλά μάλλον να αμφισβητήσει πρακτικές και να θέσει ερωτήματα. Το Δε Variète νομίζω πως πετυχαίνει και τα δύο και μαζί με τους μουσικούς και τους performers χαρίζει ένα πολυθέαμα που αξίζει κάποιος να δει και να περάσει ευχάριστα.

VICE:Τι σημαίνει για εσάς το Δε Variète και γιατί;
Κώστας Φυτίλης: Πρώτα από όλα, Δε Variète για μένα σημαίνει γόνιμη και εξαιρετικά ευχάριστη συνεργασία με ανθρώπους που μιλάμε την ίδια γλώσσα και μπορούμε να συνεννοούμαστε πρακτικά και καλλιτεχνικά εντός και εκτός σκηνής. Αυτό μου δίνει χαρά και ελευθερία να λειτουργήσω δημιουργικά σαν ηθοποιός και σαν άνθρωπος.

Σημαίνει επίσης ευτυχία για κάθε… γέλιο, χαρά και σκέψη, όπως υποσχόμαστε στο τραγούδι έναρξης της παράστασης στον κόσμο που έρχεται να μας δει.

Τι ρόλους έχετε στην παράσταση και ποιο το μήνυμα που θέλουν να περάσουν;
Κάθε πρόσωπο των κειμένων του Δε Variète αποτυπώνει ρεαλιστικά γνώριμους ανθρώπους της αστικής καθημερινότητάς μας, επιδιώκοντας να αναδείξει κωμικά τις παθογένειες της κοινωνίας μας.

Στην αρχή είμαι ένας καφετζής που αντικατοπτρίζει τον μέσο Έλληνα του '80, που πίστεψε, συγκινήθηκε, στήριξε τις ελπίδες του σε έναν «ηγέτη» και τελικά βρέθηκε να το πληρώνει ακριβά. Μετά, ένα καλόπαιδο που δίνει τόπο στην οργή του για τους άλλους. Και τέλος έναν ανεκδιήγητο τύπο που η βλακεία του μπορεί να γίνει από εκνευριστική έως επικίνδυνη.

Μιλάμε για μια μικρογραφία της ελληνικής κοινωνίας;
Όπως και στο περσινό Δε Variète, έτσι και φέτος παρουσιάζονται ιστορίες και χαρακτήρες από την πόλη που ζούμε και κινούμαστε. Όποτε, σίγουρα ναι. Βασική μας επιδίωξη είναι να αποτυπώσουμε με κωμική και σκωπτική διάθεση τα κακώς κείμενα της αστικής μας καθημερινότητας.

Ποια ήταν η καλύτερη και ποια η χειρότερη στιγμή που θυμάστε έως τώρα από τις φετινές παραστάσεις;
Λίγο πριν παρουσιαστεί για πρώτη φορά μια παράσταση, η αγωνία για το αν η δουλειά σου θα πετύχει τον σκοπό της χτυπάει κόκκινο και κάνει δύσκολες αυτές τις στιγμές. Αυτό κάνει όμως ακόμα πιο όμορφες τις στιγμές που αντιλαμβάνεσαι ότι οι κόποι και οι προσπάθειές σου βρήκαν τον στόχο τους στο κοινό. Κάτι που φέτος ευτυχώς συμβαίνει και με το παραπάνω και μας κάνει όλους πολύ χαρούμενους.

Γιατί κάποιος να έρθει να δει το Δε Variète;
Καταρχήν για να γελάσει και να περάσει καλά. Για να δει θέατρο, να ακούσει διαφορετική κάθε φορά live μουσική, να δει ζογκλέρ, χορευτές και ταχυδακτυλουργούς, όλα ανακατεμένα με ισχυρή πρέζα χιούμορ. Και σίγουρα για να προβληματιστεί όταν αναγνωρίσει στους χαρακτήρες των κειμένων τους ανθρώπους που ζουν γύρω του αλλά και συχνά τον εαυτό του.

Περισσότερα από το VICE

Δέκα Πράγματα που Συμβαίνουν Όταν Συγκατοικείς

O CJ Jeff Μακριά από τα Σκοτεινά Club και τις Ηλιόλουστες Παραλίες

Πώς Είναι Πραγματικά να Ξεφορτώνεσαι Μαλακισμένα Τατουάζ από το Σώμα σου;