Η Χειρότερη Εργασία στη Βιομηχανία του Σεξ Είναι να Κάνεις Μασάζ σε Πέη

Εργάζομαι στη βιομηχανία του σεξ εδώ και επτά χρόνια περίπου. Στη διάρκεια αυτής της περιόδου, εργάστηκα κυρίως ως dominatrix και η προσέγγισή μου ήταν πάντα η ίδια. Πάντα θα ήμουν ο εαυτός μου και αυτό θα το γούσταραν όλοι.

Είμαι περήφανη για την ικανότητά μου να μαθαίνω καινούργια κόλπα, όπως το να προσαρτώ ζαρτιέρες σε καλτσοδέτες ή να βάζω το eyeliner ενώ είμαι μέσα σε ταξί και πηγαίνω βιαστικά από το πανεπιστήμιο σε ραντεβού με πελάτη. Ο ρόλος της Femme μου έδωσε τη δυνατότητα να κάνω πράγματα που λάτρευα στο BDSM, όπως να ρίχνω ασταμάτητες ξυλιές σε άνδρες που τους άξιζε. Μου άρεσε να μιλάω μιμούμενη τη φωνή της Laura Palmer -καθώς χαχάνιζα και έκανα παραχωρήσεις σε άτομα με διαφορετική πολιτική από τη δική μου- όμως αρνούμουν να χάσω κιλά και να ξυρίσω τα πόδια μου. Με αυτούς τους κανόνες, το να διαφεντεύω άλλους έγινε απίστευτα προσοδοφόρο και ταυτόχρονα διασκεδαστικό για πολύ καιρό, όμως πρόσφατα τελείωσα το μεταπτυχιακό μου και έγινα 31. Αυτό σημαίνει ότι είμαι συνταξιούχος, στο πλαίσιο της βιομηχανίας του σεξ, κι έτσι όταν μια φίλη μού πρότεινε να δουλέψω σε «μασατζίδικο» στο Midtown Manhattan (με άλλα λόγια, σε ένα μέρος όπου οι άντρες πληρώνουν για να τους την παίζουν όμορφα κορίτσια), σκέφτηκα, «Τι διάολο; Γιατί να μη βάλω κι εγώ ένα χεράκι;».

Φαντάστηκα ότι το να την παίζεις σε κάποιον θα ήταν παρόμοιο με το να πραγματοποιείς τις kinky φαντασιώσεις σου, όμως από την πρώτη κιόλας ημέρα, δεν μου ταίριαξε η «σκηνή της μαλακίας», η οποία είναι εξαπλωμένη στο μεγαλύτερο μέρος του Midtown. Αν έχεις περπατήσει στο Midtown, κατά πάσα πιθανότητα θα έχεις δει εκείνα τα διαμερίσματα και τις μπιστρό πάνω από τα μπαρ και θα σκέφτηκες «Ποιος σκατά μένει εκεί;». Ε, λοιπόν κανείς δεν μένει εκεί. Τα περισσότερα διαμερίσματα στο Midtown είναι δωμάτια για μαλακία.

To κάθε δωμάτιο έχει το δικό του μοναδικό στιλ. Αν ήθελες να έρθεις και να αράξεις μαζί μας, το μόνο που χρειαζόταν ήταν να κάνεις μια μικρή δωρεά για να μπορέσουμε να αγοράσουμε ό,τι χρειάζεται για να δείχνουμε καυτές. Σίγουρα θα χαμουρευόμασταν μεταξύ μας σε περίπτωση που βαριόμασταν, αλλά αυτό που μας άρεσε πραγματικά ήταν τα πέη. Αν έφερνες το πουλί σου -μαζί με τη δωρεά σου- θα τρελαινόμασταν να παίζουμε μαζί του, να γελάμε με τα ηλίθια αστεία σου και να περιποιούμαστε τους μύες, την επιδερμίδα και το λεμφικό σου σύστημα, τα οποία δεν φροντίζεις καθόλου.

Η κάθε συνεδρία λειτουργούσε με τον ίδιο τρόπο. Υποδεχόμουν τον πελάτη στην είσοδο του διαμερίσματος φορώντας make up και σέξι εσώρουχα. Έβαζα να παίζει Portishead, το έπαιζα ενθουσιασμένη με τη δουλειά και τα χόμπι του πελάτη, προσπερνούσα όλα όσα έλεγε που με προσέβαλλαν, ακουμπούσα το πουλί του και υποκρινόμουν ότι λάτρευα να ρουφά βίαια τις ρώγες μου. (Παρόλο που οι συνεδρίες είχαν έντονη σωματική επαφή, εγώ δεν έπρεπε καν να ιδρώσω). Αφού τον πείραζα και τον άγγιζα μέχρι να έρθει σε οργασμό, του έκανα απολέπιση σε όλο το σώμα με ζεστό νερό, σαπούνι μέντας και ειδικά γάντια απολέπισης. Χαμογελούσα ντροπαλά όσο εκείνος ντυνόταν, του έλεγα ότι ήλπιζα να τον ξαναδώ και μετά προσποιούμουν ότι δεν με ένοιαζαν τα χαρτονομίσματα που είχε αφήσει δίπλα στο iPod stereo.

Σύντομα άρχισα να βλέπω τη δουλειά μου σαν να ήμουν η προσωπική νταντά ενήλικων ανδρών που τους έβαζε για ύπνο. Μια φορά, ένας τύπος εκσπερμάτισε στο χέρι μου, με κοίταξε και μου είπε, «Τις προάλλες είδα τον νεογέννητο ανιψιό μου. Όταν κοίταξα στα μάτια του, την ώρα που τον κρατούσε η μαμά του, έδειχνε τόσο αγνός, τόσο χαρούμενος, αθώος και ζωντανός, χωρίς καμία ευθύνη και σκέφτηκα, "Αυτό το μωρό τα 'χει όλα λυμένα"».

Αφού πέρασαν λίγοι μήνες όπου τραβούσα μαλακίες και έκανα απολέπιση για έξι ώρες, αρκετές μέρες τη βδομάδα, απέκτησα αυτοπεποίθηση για τις ικανότητές μου. Έβγαζα καλά λεφτά και τα πήγαινα καλά με τις συναδέλφους μου. Σίγουρα δεν ήταν τόσο δημιουργικό και ικανοποιητικό όσο το να δουλεύω ως dominatrix, όμως δεν μου έτρωγε τόσο χρόνο. Ήταν σαν να έπιασα δουλειά γραφείου, ενώ πριν ήμουν freelancer.

Έχοντας δουλέψει στα δωμάτια για μερικές εβδομάδες, συνειδητοποίησα ότι οι μάνατζερ παρακολουθούσαν τις συνομιλίες πελατών σε online πίνακες μηνυμάτων. Μετά από τέσσερις μήνες οι πελάτες άρχισαν να ποστάρουν σχόλια που έλεγαν ότι παραήμουν alternative, το οποίο σήμαινε ότι θεωρούσαν ότι είχα πολλές καμπύλες, πολλά τατουάζ ή ότι παραήμουν queer για να μου αρέσουν τα πέη, παρά τις εξαιρετικές ικανότητές μου στο να παίζω με αυτά. Καταλαβαίνω ότι μπορεί να μην είμαι η ιδανική παρτενέρ για τον καθένα, όμως από την εμπειρία μου γνωρίζω ότι έχω όλα όσα χρειάζονται για να κάνω έναν πελάτη να περάσει καλά.

Μετά από αυτά τα παράπονα, με έδιωξαν.

Μου φάνηκε γελοίο. Οι μάνατζερ είχαν βασίσει την επιχείρησή τους στους πίνακες μηνυμάτων. Είναι σαν να λέμε ότι ένα blog αποφασίζει τι να δημοσιεύσει με βάση τα σχόλια των τρολ. Έχοντας στείλει εκατοντάδες ικανοποιημένους πελάτες στο σπίτι τους μέσα στα χρόνια, κατέληξα ότι η πελατεία της μαλακίας είναι η πιο στενόμυαλη, όσον αφορά τη γυναικεία ομορφιά.

Όταν ήμουν 20 και είχα πρωταρχίσει να δουλεύω σαν dominatrix, πίστευα ότι θα ήμουν αυτό το κορίτσι για πάντα, όμως τώρα συνειδητοποιώ ότι ήμουν αφελής. Για πρώτη φορά, σκέφτομαι να εγκαταλείψω τη βιομηχανία του σεξ. Με στενοχωρεί αυτό, όμως κατάλαβα ότι η αντίληψη που είχα για τον εαυτό μου ως σέξι υπερηρωίδας δεν ήταν παρά μια φαντασίωση, όπως ακριβώς και η φαντασίωση που είχαν οι άνδρες για εμένα. H γκλαμουριά γύρω από τη βιομηχανία του σεξ επηρεάζει τόσο τους πελάτες όσο και τους εργαζόμενους. Όταν ήμουν 24 ένιωθα άνετα με το να προσποιούμαι ότι είμαι κάτι που δεν ήμουν· πάντα προσποιούμουν ότι είμαι κάποια άλλη. Το να τραβάω μαλακία κατ' επάγγελμα, μου έμαθε ότι δεν είμαι πλέον καλή στο να προσποιούμαι.

Περισσότερα από το VICE

Οι Ειδικοί Λένε να Ξεπλένετε (και Μόνο) το Στόμα σας με Ενεργειακά Ποτά για Καλύτερη Απόδοση

Γιατί το να «Τρως» Αιδοία Ίσως Κάνει Καλό στην Υγεία σου

Οι Παραδοσιακές Μάχες Σώμα με Σώμα Κάτω από τον Καυτό Ήλιο του Ντουμπάι