Θυμωμένοι για τον Νίκο Ρωμανό

FYI.

This story is over 5 years old.

News

Θυμωμένοι για τον Νίκο Ρωμανό

Το VICE πήγε στη μοτοπορεία και τη συγκέντρωση αλληλεγγύης για το Νίκο Ρωμανό έξω από το νοσοκομείο Γεννηματάς.

Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Κατσής

«Αν πάθει κάτι ο Νίκος, αυτό που έγινε το Δεκέμβρη του ΄08 δεν θα είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που έρχεται», ήταν το πρώτο που μου είπαν μετά την ανακοίνωση του δικηγόρου του Ρωμανού, Φραγκίσκου Ραγκούση που ανέφερε ότι: «Με τους παλμούς της καρδιάς του να φτάνουν τους 170, η ανακοπή δυστυχώς είναι αναμενόμενη όπως κάποιοι ψιθυρίζουν, ενώ θα έπρεπε να το φωνάζουν». Κατάσταση που επιβεβαίωσε και με την ανακοίνωσή της η γιατρός του Λίνα Βεργοπούλου που μεταξύ άλλων αναφέρει ότι: «Ο Ν. Ρωμανός κινδυνεύει να εμφανίσει άμεσα και ανεξέλεγκτα σοβαρές επιπλοκές που θα επηρεάσουν την καρδιακή, εγκεφαλική και νεφρική του λειτουργία, απειλώντας την ίδια του τη ζωή».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Όσο το Νίκο Ρωμανό τον σκοτώνει αργά και βασανιστικά σε ένα δωμάτιο στο "Γ.Γεννηματάς" η κρατική αναλγησία και η θεσμική αδιαφορία, μία ολόκληρη γενιά έχει σταθεί δίπλα στον αγώνα του που έχει ξεκινήσει από τις 10 Νοεμβρίου με απεργία πείνας διεκδικώντας το δικαίωμα στη μόρφωση. Τις τελευταίες μέρες αυτή η γενιά δεν κοιμάται, πετάγεται στον ύπνο της και τσεκάρει στις ειδήσεις αν ο Νίκος είναι ακόμα ζωντανός, βλέπει εφιάλτες με το θάνατό του και την Αθήνα να φλέγεται, αγωνιά, θυμώνει, οργίζεται, ζητά εκδίκηση, πονά. Έχει χάσει κάθε εμπιστοσυνή -που μάλλον ποτέ δεν είχε- απέναντι στη Δικαιοσύνη, φτύνει στα μούτρα το πολιτικό σύστημα, σηκώνεται από τον καναπέ, συγκρούεται με την καταστολή, οραματίζεται μιαν άλλη κοινωνία και κάνει την οργή αλληλεγγύη.

Όπως την έκανε και την Κυριακή, που από τις 4.00 το απόγευμα, εκατοντάδες κόσμου βρέθηκε στα Προπύλαια συμπαραστάτης στους φυλακισμένους απεργούς πείνας. Πόσο θυμό όμως έχει αυτή η γενιά; «Ο Νίκος είδε τον φίλο του να σκοτώνεται μπροστά του από τη σφαίρα του Κορκονέα και λίγες μέρες πριν από την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξανδρου κινδυνεύει να πεθάνει κι αυτός. Τους πέταξε στα μούτρα το ψευτοέπαθλο που του έδωσαν και βάζοντας σαν οδόφραγμα το σώμα του διεκδικεί να έχει τη δυνατότητα απόκτησης εκπαιδευτικών αδειών, έτσι ώστε να μπορεί να παρακολουθήσει τα μαθήματα στο ΤΕΙ που έχει περάσει. Το ίδιο και ο Ηρακλής Κωστάρης. Είμαστε εδώ ως ένδειξη αλληλεγγύης σε όλους τους απεργούς πείνας. Στις φυλακές αυτή τη στιγμή οργανώνονται απεργίες πείνας ως ένδειξη αλληλεγγύης. Εμείς απ' έξω και αυτοί από τα κελιά, με ό, τι μέσα διαθέτει ο καθένας θα παλέψουμε. Τρεις μέρες πριν το Πολυτεχνείο φέρνουν τα ΜΑΤ και χτυπούν φοιτήτριες στη Στουρνάρη, λίγες μέρες πριν το Γρηγορόπουλο αφήνουν τον Ρωμανό να αργοπεθαίνει στο νοσοκομείο. Τι προσπαθούν να κάνουν; Επίδειξη δύναμης; Ε δεν θα τους περάσει», υποστηρίζει μία άποψη ενώ κάποιος άλλος επισημαίνει πως: «Ο θυμός δεν γεννήθηκε τώρα. Υπήρχε και πριν το Ρωμανό με όλα αυτά που συμβαίνουν. Και πάντα θα υπάρχει μέχρι να αλλάξουμε αυτή την κοινωνία. Τώρα έχει ξεχειλίσει το ποτήρι. Θα είμαστε δίπλα στο Νίκο και σε κάθε αγωνιστή μέχρι το τέλος, μέχρι τη λευτεριά, μέχρι το κλείσιμο κάθε φυλακής».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Το ίδιο κράτος που τον επιβράβευσε για το ότι μπήκε στο Πανεπιστήμιο δεν τον αφήνει να σπουδάσει. Στους νόμους τους μιλάνε για σωφρονισμό. Που είναι λοιπόν όλοι αυτοί οι φρουροί της δημοκρατίας όταν αυτή εκδικείται και χτίζει φυλακές τύπου Γ'; Αυτή η κυβέρνηση και ο πρόεδρος της δημοκρατίας είναι από κοινού υπεύθυνοι για ό, τι συμβεί στο Νίκο και για ό, τι επακολουθήσει», υποστηρίζει κάποιος άλλος.

Περίπου 300 μηχανάκια ξεκινούν πορεία από τα Προπύλαια με κατεύθυνση το νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς», ακολουθούμενοι από αστυνομικούς της ομάδας ΔΕΛΤΑ, περιπολικό και κλούβα. Η μοτοπορεία περνάει από τους συγκεντρωμένους Σύρους πρόσφυγες απεργούς πείνας στο Σύνταγμα φωνάζοντας συνθήματα αλληλεγγύης και καταλήγει στο μετρό «Εθνική Άμυνα», όπου από τις 5.00 το απόγευμα έχει αρχίσει να μαζεύεται επίσης αλληλέγγυος κόσμος.

«Είναι συγκινητικό το πόσοι πολλοί είμαστε», λέει μια κοπέλα που βλέπει την μοτοπορεία να φτάνει. Πάνω από 1.500 άτομα έχουν συγκεντρωθεί έξω από το νοσοκομείο κοντά στο δωμάτιο του Νίκου Ρωμανού φωνάζοντας συνθήματα, δείχνοντας την έμπρακτη συμπαράστασή τους στον αγώνα του και μετατρέποντας την οργή, το θυμό και την αγανάκτηση, σε εκδήλωση αλληλεγγύης, συντροφικότητας και αγάπης. Σε ένα έντονα φορτισμένο κλίμα, ο συγκεντρωμένος κόσμος μετά τα συνθήματα σωπαίνει προκειμένου να ακουστεί από μακριά η φωνή του Νίκου Ρωμανού. Τόσα άτομα και παρόλ' αυτά επικρατεί απόλυτη ησυχία, όσο ακούγεται στο βάθος η φωνή του Ρωμανού από το παράθυρο.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Η πορεία πότε είναι;» είναι το πρώτο πράγμα που ρωτά τους φίλους και συντρόφους του που βρίσκονται κρεμασμένοι στα κάγκελα. «Την Τρίτη», του απαντούν. «Άντε να δούμε», αποκρίνεται. Ο κόσμος φωνάζει «Ψηλά το κεφάλι», «Είμαστε πολλοί, χιλιάδες Νίκο μαζί σου». Από το παράθυρο του δωματίου του, πίσω από τα κάγκελα η φιγούρα του Νίκου Ρωμανού φαίνεται εξουθενωμένη. Ρωτάει για την υγεία του Γιάννη Μιχαηλίδη που έχει ξεκινήσει απεργία πείνας ως ένδειξη συμπαράστασης και ζητάει από τους συγκεντρωμένους να περάσουν από το Τζάνειο να δείξουν και σε εκείνον την αλληλεγγύη τους. Λέει ότι έχει περιορισμένη ενημέρωση και ρωτά για τις εξελίξεις, τις ανακοινώσεις και τις δράσεις που ετοιμάζονται. «Σε περιμένουμε στο ΤΕΙ», φωνάζει κάποιος, ενώ ένας Άγγλος αλληλέγγυος τον πληροφορεί για τη συγκέντρωση που είχε γίνει στο Λονδίνο προς τιμήν του.

Ο Ρωμανός επισημαίνει έντονα ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στην εισαγγελική απόφαση για αναγκαστική σίτιση, τονίζοντας πως οι γιατροί του είναι καλοί και χάρη σε αυτούς δεν έχει ενεργοποιηθεί η απόφαση. Όπως αναφέρει και στην ανακοίνωσή της η γιατρός του Λίνα Βεργοπούλου: «Με μια πρωτοφανή εισαγγελική εντολή, της 10/11/14, η ελληνική δικαιοσύνη αποποιείται των ευθυνών της, που προκύπτουν από την άρνηση χορήγησης εκπαιδευτικών αδειών στον Νίκο Ρωμανό, και μετακυλίει την ευθύνη για την τύχη του απεργού πείνας στους θεράποντες ιατρούς, υποδεικνύοντάς τους, μάλιστα, εμμέσως πλην σαφώς, την πρακτική της υποχρεωτικής σίτισης ή της φαρμακευτικής αγωγής ενάντια στη θέληση του ίδιου. Μία τέτοια τακτική παγιώνεται τον τελευταίο χρόνο προς τους πολιτικούς κρατούμενους απεργούς πείνας. Αυτό συμβαίνει στο πλαίσιο της γενικότερης κατασταλτικής πολιτικής του κράτους που από τον Ιανουάριο του '14 εξαγγέλλει το νομοσχέδιο για τις φυλακές Γ΄ τύπου και τον Ιούλιο του '14 το θεσμοθετεί. Είναι γνωστό, τέλος, ότι όλοι οι διεθνείς οργανισμοί ανά τον κόσμο καταγράφουν την υποχρεωτική σίτιση ως βασανιστήριο». Παράλληλα ο δικηγόρος του Φραγκίσκος Ραγκούσης αναφέρει πως: «Στην πολυήμερη και επικίνδυνη απεργία πείνας αντί για δικαίωση ήρθε η σκληρή εντολή από την εισαγγελέα των φυλακών για αναγκαστική σίτιση, παραβιάζοντας κάθε έννοια νομιμότητας και στοιχειοθετεί το αδίκημα του βασανισμού κρατουμένου, αφού από την πρώτη στιγμή με θάρρος και παρρησία ο Νίκος Ρωμανός δήλωσε ότι δεν επιθυμεί τη λήψη τροφής καθ' οποιονδήποτε τρόπο και ότι θα συνεχίσει την απεργία πείνας έστω και αν βρίσκεται σε κίνδυνο η ζωή του. Προς τιμήν τους οι θεράποντες γιατροί ασκούν τα καθήκοντά τους με ποιότητα και ευαισθησία κάτω από την εποπτεία και το αμέριστο ενδιαφέρον του Διοικητή του Νοσοκομείου για να τον σώσουν και να τον στηρίξουν στη σκληρή αυτή δοκιμασία του».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Τους βλέπεις αυτούς στα κάγκελα; Είναι φίλοι και σύντροφοι που είδαν τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο να δολοφονείται πριν 6 χρόνια και τώρα βλέπουν να δολοφονείται και ο Ρωμανός. Εκεί ειδικά, υπάρχει πολύ θυμός. Πολύ οργή. Και δικαιολογημένα», μου αναφέρει ο διπλανός μου όσο παρακολουθούμε τη συνομιλία.

Μετά από λίγη ώρα, ο Νίκος Ρωμανός χαιρετά το πλήθος με υψωμένη γροθιά και λέει πως πάει να ξαπλώσει. Τον βλέπουμε να απομακρύνεται από το παράθυρο όσο ο κόσμος αποχωρεί με κατεύθυνση το Τζάνειο Νοσοκομείο στον Πειραιά και το νοσηλευόμενο Γιάννη Μιχαηλίδη που κάνει απεργία πείνας ως δείγμα αλληλεγγύης στο Ρωμανό. Απεργία πείνας ξεκινούν κι άλλοι κρατούμενοι στις φυλακές της χώρας ως ένδειξη συμπαράστασης στο Νίκο Ρωμανό την ίδια ώρα που σε όλη την Ελλάδα προγραμματίζονται παρεμβάσεις και κινητοποιήσεις, με κέντρο την πορεία στην Αθήνα την Τρίτη στις 18.00 στο Μοναστηράκι, και με κορύφωση το Σάββατο 6 Νοεμβρίου, ημέρα ονομαστικής εορτής για το Νίκο Ρωμανό που πριν από έξι χρόνια έγινε ημέρα πένθους για εκείνον και μια ολόκληρη κοινωνία.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.