Αυτοί οι Βρετανοί Ξοδεύουν Χιλιάδες Λίρες Αγοράζοντας «Στοιχειωμένες Κούκλες»

«Τις περισσότερες φορές, ο λόγος που μια κούκλα στοιχειώνεται είναι επειδή έχει αφήσει κάποια εκκρεμότητα», είπε η Jayne Harris, παραφυσική ερευνήτρια και έμπορος για στοιχειωμένες κούκλες. «Θα μπορούσε επίσης να είναι ο φόβος του περάσματος στην άλλη πλευρά, ή το ενδεχόμενο να υπάρχει κάποιος στην άλλη πλευρά τον οποίο τα πνεύματα δεν θέλουν να ξανασυναντήσουν.»

Μια μέρα, καθώς τσέκαρα το eBay, σκόνταψα πάνω σε μια "στοιχειωμένη κούκλα" που κάποιος πουλούσε. Μεταξύ διαφόρων καταχωρήσεων, συνάντησα μία της οποίας η περιγραφή έλεγε, «διεστραμμένη κακή δαιμονισμένη κούκλα», με ένα συνοδευτικό κείμενο που περιέγραφε ότι αυτό το φαινομενικά αθώο παιχνίδι θα πρέπει να αγοραστεί μόνο από «έμπειρους, ενήλικους συλλέκτες». Πουλήθηκε τελικά για πάνω από £1.000 λίρες.

Η περιέργεια είναι η ψυχή του διαδικτύου - είναι αυτό που σε οδηγεί σε μαραθωνίους αναζητήσεων στο Wikipedia, ή μας εμπνέει να ξοδεύουμε χρόνο βλέποντας βιντεάκια με γάτες. Την ίδια περιέργεια είχα και εγώ όταν ανακάλυψα ότι υπάρχει ολόκληρη cyber υποκουλτούρα, με άνθρωπους πυ συλλέγουν πλαστικές κούκλες που μπορεί να φτάσουν τις κάμποσες χιλιάδες λίρες; Γιατί πληρώνουν τόσο αδρά; Και τι τους κάνει να πιστεύουν ότι είναι πραγματικά στοιχειωμένες οι κούκλες από "σεξουαλικά σαδιστικούς" δαίμονες;

Υποτυπώδης έρευνα μου αποκάλυψε ότι υπάρχει αύξηση στην πώληση στοιχειωμένων πραγμάτων online. Συγκεκριμένα, αυτό έχει άμεση σχέση με έναν στοιχειωμένο κουτί κρασιού που πουλήθηκε το 2004 στο eBay. Το κουτί υποτίθεται πως διακατέχεται από ένα Ντιμπούκ (κακόβουλο κατοχικό πνεύμα στην εβραϊκή μυθολογία). Το προϊόν έχει αγοραστεί και ξαναπωληθεί αρκετές φορές σε online δημοπρασίες, καθώς επίσης έχουν καταγραφεί οι εμπειρίες των διαφόρων ιδιοκτητών του, εμπνέοντας μάλιστα τον σκηνοθέτη Sam Raimi, στην ταινία "The Possession".

Μετά από αυτό το κουτί, προέκυψε μια αφθονία σε υποτιθέμενα στοιχειωμένα αντικείμενα. Πολλοί χρήστες ήταν ξαφνικά πρόθυμοι να αποχωριστούν τα διαβολικά αντικείμενα, που βρίσκονταν χωμένα σε αποθήκες και πατάρια. Μερικοί τα έδιναν για £30 λίρες, ενώ άλλοι για £300. Κάπου εκεί σκέφτηκα: ανακαλύπτεις ότι μπορείς να έχεις 500 τοις εκατό κέρδος με το να "κλέψεις" κάποιον, και η βασική θεωρία του καπιταλισμού σου υπαγορεύει ότι όλο και κάποιο κορόιδο θα βρεις.

Για να μάθω περισσότερα, μίλησα με την Nancy Oyola, μια online έμπορο από το New Jersey που είχε βγάλει προς πώληση αρκετές στοιχειωμένες κούκλες στη σελίδα της στο Etsy. Μου είπε ότι είχε κληρονομήσει περισσότερες από 300 κούκλες από τη γιαγιά της και μου ορκίστηκε ότι είχε παραφυσικές εμπειρίες με όλες σχεδόν.

Τη ρώτησα γιατί αποφάσισε να τις πουλήσει. «Οι άνθρωποι είναι γοητευμένοι από αυτές», μου είπε. «Πολλοί που ασχολούνται με μαύρη ή λευκή μαγεία έχουν ανάγκη ενός συγκεκριμένου πνεύματος για να τους βοηθήσει με τα ξόρκια και τις τελετουργίες τους.»

Η Nancy πρόσθεσε ότι η συμβουλή της για τους επίδοξους αγοραστές είναι να ελέγχετε πάντα την κριτική παλαιότερου πελάτη. Και κάναμε ακριβώς αυτό, ελέγχοντας τι μηνύματα είχαν αφεθεί από όσους είχαν αγοράσει κούκλες από τη σελίδα της. Παρά την αρχική μου δυσπιστία, φάνηκε ότι η επιχείρησή της ήταν σωστή: οι αγοραστές της ήταν πολύ χαρούμενοι, με σχεδόν όλους να επιβεβαιώνουν τις στοιχειωμένες ιδιότητές τους».

Οι κριτικές των αγοραστών, σε συνδυασμό με μια τρομακτική εξιστόρηρη, είναι η μόνη εγγύηση που έχει ο πωλητής πως κάνει κάτι καλό. Άλλη απόδειξη, είναι η χρήση συσκευών που εξετάζουν τα ηλεκτρονικά φωνητικά φαινόμενα ( electronic voice phenomena,EVP) - και δημιουργούν εγγραφές που φαίνεται να ενέχουν υπερφυσικές φωνές, που συχνά κρύβονται μέσα σε στατικό θόρυβο - ή μετρητές (KII meters) που εξετάζουν τις διακυμάνσεις στο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο.

Σαφώς θα πρέπει να έχετε ένα βαθμό πίστης στο παραφυσικό για να πιστεύετε σε τέτοια αντικείμενα, αλλά είναι λογικό να υποθέσουμε ότι οι άνθρωποι που ξοδεύουν χιλιάδες λίρες για μια στοιχειωμένη κούκλα έχουν ήδη αποφασίσει να επενδύσουν προκειμένουν να επιβεβαιώσουν ότι είναι υπερφυσικό.

Μετά από ένα χρόνο προσπάθειας, κατάφερα τελικά να μιλήσω με μια Βρετανίδα συλλέκτρια.

Η Jayne Harris είναι μεγάλο όνομα στον κόσμο των στοιχειωμένων παιχνιδιών. Μέσω του site της, haunted-dolls.com, και της δημοφιλούς σελίδας της στο Facebook, πουλάει (ή βοηθά να διευκολυνθεί η πώληση της) τουλάχιστον μία κούκλα την εβδομάδα, και θεωρείται ιδιαίτερως έγκυρη στην κοινότητα. Αυτή η κοινότητα - όπως έμαθα - δεν «αγοράζει» ούτε «πουλάει» στοιχειωμένα αντικείμενα. Αντιθέτως, τα υιοθετεί, έτσι ώστε τα χαμένα πνεύματα που ζουν μέσα σε αυτά να βρουν ένα καλό σπίτι.

Όταν ήταν έφηβη, μετά το θάνατο ενός μέλους της οικογενείας της, η Jayne βρέθηκε να ψάχνει απαντήσεις στην τοπική εκκλησία της. Δυσαρεστημένη με αυτό που πήρε από τον καθολικισμό, και αφού γνώρισε μια γυναίκα εκεί, η Jayne κλήθηκε στο σπίτι της για να "γνωρίσει" την κούκλα της, τη Maggie.

«Δεν φαινόταν τρελή, έτσι αποφάσισα να πάω», μου είπε η Jayne. «Όταν έφτασα μου είπε να συστηθώ στη Maggie, και όπως είπα της γειά σου η τηλεόραση άναψε από μόνη της. Σοκαρίστηκα!»

Η Jayne δεν ήταν όπως υπέθεσα ότι θα ήταν. Είναι παντρεμένη και έχει δύο μικρά παιδιά. Μιλάει πολύ, είναι φιλική και δεν φαίνεται υπερβολικά άκαμπτη στις πεποιθήσεις της, ή εσωστρεφής.

«Πάντα έλεγα ότι δεν περιμένω από κανέναν που δεν είχε μια παραφυσική εμπειρία να πιστεύει στις στοιχειωμένες κούκλες. Ακόμα και εγώ μπορεί να μην πίστευα», εξήγησε. «Για παράδειγμα, εμένα με ενδιαφέρουν τα UFO, αλλά δεν είμαι ακόμα πεπεισμένη για την ύπαρξή τους γιατί δεν έχω ζήσει κάτι σε σχέση με αυτά. Αλλά, είτε πιστεύετε είτε όχι, πράγματα όπως οι πίνακες Ouija δουλεύουν πραγματικά.»

Η Jayne μου είπε πολλές φορές ότι αυτή δεν ασχολείται πλέον με πίνακες Ouija, επικαλούμενη το γεγονός ότι χρησιμοποιούνται για να επικοινωνήσεις με δαιμονικές δυνάμεις. Είναι, επίσης, βέβαιη ότι ένα πνεύμα από μια κούκλα δεν θα μπορούσε να στοιχειώσει έναν άνθρωπο.

«Το να σε διακατέχει ένα πνεύμα είναι δαιμονικό, επειδή οι ίδιοι οι δαίμονες δεν είχαν και δεν θα έχουν ποτέ φυσικό σώμα και παρουσία», μου είπε. «Οι δαιμονική κατοχή συνήθως δεν τελειώνει καλά. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να βγουν αλώβητοι από αυτό. Ακόμα και ψυχολογικά, μπορεί να σε βλάψει πολύ.»

Η συνομιλία μας ελίχτηκε μεταξύ εννοιών που μπορούσα να συλλάβω και άλλων που βρήκα λίγο δυσκολότερο να κατανοήσω, γι 'αυτό αποφάσισα να μιλήσω και με έναν εμπειρογνώμονα για να με βοηθήσει με το νόημα των πραγμάτων. Έτσι βρήκε το μέντιουμ, John SixthSense, νικητή του Spiritside για το 2012 και ιδρυτή της βρετανικής ομάδας Paranormal.

«Δεν μπορώ να καταλάβω πώς αυτή η μαζική παραγωγή από στοιχειωμένες κούκλες είναι εφικτή», είπε, αφού του ανέφερα την πληθώρα αντικειμένων που διατίθενται online. «Δεν επιλέγετε το πνεύμα το οποίο θα στοιχειώσει το αντικείμενο. Έχουν ελεύθερη βούληση ακριβώς όπως εμείς.»

Από την εμπειρία του John, τα στοιχειώματα γίνονται συνήθως συνήθως σε σπίτια, όχι αντικείμενα. Πρόσθεσε ότι στη σπάνια περίπτωση που το πνεύμα προσκολλάται σε ένα αντικείμενο, ο ιδιοκτήτης του εν λόγω αντικειμένου θα πρέπει να επικοινωνήσει με έναν επαγγελματία όπως ο ίδιος για να διώξει το φάντασμα που πλανάται, και όχι να το πουλήσει στο διαδίκτυο. Το πρόβλημα με την τυφλή αγορά, διευκρίνισε, είναι ότι είναι «πολύ ανεύθυνο», επειδή οι αγοραστές δεν γνωρίζουν πάντα την δύναμη του πνεύματος που θα επιτρέψουν να μπει σπίτι τους.

Εγώ συμφώνησα ότι δεν θα ήθελες να μπει στη ζωή σου κάτι τέτοιο. Ωστόσο, ορισμένοι πωλητές - όπως αυτός που βρισκόταν πίσω από την αρχική καταχώρηση που είδα στο eBay- ισχυρίζονται ότι κούκλες τους είναι "κακές" και "εξαιρετικά αρνητικές" ως ένα είδος επιθετικής πώλησης, που σημαίνει ότι υπάρχει ζήτηση για αυτό το είδος.

Άρα, τι είναι αυτό που αναγκάζει τους ανθρώπους να τις αγοράσουν;

«Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που ενδιαφέρονται, επειδή δεν έχουν δικά τους παιδιά. Με ρωτούν κιόλας, αν έχω συναντήσει κανένα κακεντρεχές παιδί που να έχει αφήσει κάποια εκκρεμότητα», εξηγεί η Jayne, προσθέτοντας ότι η υιοθέτηση μιας στοιχειωμένης κούκλας δεν είναι πάντοτε η σωστή κίνηση για κάποιον σε αυτή τη θέση. «Υπάρχει πολλή πίεση για μένα στο να βοηθήσω να πάρουν τη σωστή», είπε.

H Jayne μου είπε, επίσης, ότι υπάρχει η ανάγκη της συντροφικότητας για ορισμένους νέους ιδιοκτήτες, με πολλούς απλά να υποχρεώνονται να υιοθετήσουν μια από ανάγκη να συνδεθούν με οποιοδήποτε πνεύμα είναι διαθέσιμο.

Ο John, ωστόσο, πιστεύει ότι πίσω από κάποιες αγορέςβρίσκονται παραφυσικές ερευνητικές ομάδες, που αναζητούν στηρίγματα για να πάνε σε κυνήγι φαντασμάτων.

Από τις εκτιμήσεις τους, κατέστη σαφές ότι υπάρχουν δύο κίνδυνοι όταν αγοράζετε μια στοιχειωμένη κούκλα. Ένα: ότι θα χαλάσετε λεφτά χωρίς να σας επιστραφούν. Δύο: ο κίνδυνος όταν υιοθετείτε μια κούκλα, είναι ότι κακά πράγματα αρχίζουν να συμβαίνουν - ή τουλάχιστον αποδίδεις πλέον στην κούκλα, τα αρνητικά πράγματα στη ζωή σου.

Φυσικά, αυτό μπορεί να μην είναι τόσο κακό πράγμα από μόνο του: αν όλα τα αρνητικά και τα λάθη σας προβάλλονται σε ένα άψυχο αντικείμενο, θα μπορούσε τελικά να γίνει πιο εύκολο να το αντιμετωπίσεις. Επίσης, θα μπορούσε να είναι ένας άλλος λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι αναζητούν τις κούκλες.

Επειδή έχω πολύ λίγα χρήματα στον τραπεζικό λογαριασμό μου, αυτό έβαλε ένα στοπ στα σχέδιά μου να αγοράσω μια κούκλα, κατάφερα ωστόσο να διαβάσω τον "Οδηγό Κοινής Λογικής για την Αγορά και Πώληση Στοιχειωμένων Ειδών".

Το τελευταίο σημείο του εν λόγω οδηγού λέει:

Ρώτησα την Jayne, για να μάθω αν είχε βιώσει ποτέ κάτι πιο σκούρο από αυτό που αρχικά είχε αφήσει να εννοηθεί. Μου είπε την ιστορία μιας κούκλας που την είχαν πετάξει πρόσφατα από ένα σπίτι, λόγω της αναστάτωσης που προκαλούσε.

«Την ημέρα που την πήρα πίσω και την έβαλα στο σπίτι, την τοποθέτησα σε ένα ερμάριο στο υπόγειό μου και έκλεισα την πόρτα», είπε. «Πέντε λεπτά αργότερα, όταν ήμουν στον επάνω όροφο, άκουσα ένα χτύπημα. Ένα κουτί μπογιάς είχε πέσει, συνέτριψε το ερμάριο και έβαψε όλο το πάτωμα. Η κούκλα απλά καθόταν εκεί. Ήταν πραγματικά ανατριχιαστικό.»

Η Jayne μου εξήγησε, ότι τότε άρχισε να έχει πονοκεφάλους και δυσκολία στο να κοιμηθεί, πράγματα που αποτελούν σημάδια δαιμονικής κατοχής.

«Μερικές μέρες αργότερα, η 3χρονη κόρη μου άρχισε να λέει,« Σσσς, μαμά, ο John κοιμάται ». Όταν ρώτησα ποιος ήταν ο John μου είπε ότι ήταν φίλος της. Σκέφτηκα, «Εντάξει, τα παιδιά έχουν φανταστικούς φίλους, δεν είναι ασυνήθιστο.» Λίγες μέρες αργότερα, ήρθε τρέχοντας στην κουζίνα κλάμμένη και είπε, «Μαμά! Μαμά! Ο John μού φώναξε …« Αυτό με έκανε να νιώσω πολύ άβολα, έτσι έδωσε την κούκλα σε μια φίλη μου που είναι μέντιουμ, την Hazel».

§

Νομίζω ότι αυτό που με συναρπάζει περισσότερο για την κοινότητα είναι οι άνθρωποι, όχι οι κούκλες τους. Ο καθένας που μίλησα ήταν ειλικρινής και νορμάλ. Απλώς τυχαίνει να πιστεύουν ότι τα αντικείμενα που κάθονται σπίτια τους κατοικούνται από πνεύματα των νεκρών παιδιών. Η Jayne ήταν πολύ προσεγειωμένη όταν κουβεντιάζαμε για poltergeists και δαίμονες. Ο John ομοίως, μιλούσε για την ταλαιπωρία των εξορκισμών, σαν να ήταν στο ίδιο επίπεδο με το άδειασμα του πλυντηρίου πιάτων.

Προσπάθησα να στοιχειοθετήσω τις σκέψεις μου για αυτούς τους συλλέκτες και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι εάν επενδύεις τόσο πολύ χρόνο και χρήμα σε αντικείμενα που πραγματικά πιστεύεις ότι είναι στοιχειωμένα θα παρακινείς το μυαλό σου να επικυρώσει αυτές τις πεποιθήσεις.