Η Αγριότητα δεν Έχει Τέλος στη Μανωλάδα

Όσο στην Πάτρα εξελίσσεται η δίκη για τα αποτρόπαια γεγονότα στη Μανωλάδα τον περασμένο χρόνο, όπου οι επιστάτες του φραουλοπαραγωγού Νίκου Βαγγελάτου πυροβόλησαν στο ψαχνό και τραυμάτισαν 35 εργάτες γης επειδή διεκδίκησαν τα δεδουλευμένα τους, η αίθουσα του δικαστηρίου γεμίζει χυδαίο οχετό ρατσιστικών επιχειρημάτων, κλίμα τρομοκρατίας και σεξιστικά σχόλια, ενώ οι μετανάστες εργάτες δεν έχουν μπει ακόμα σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων.

Σύμφωνα με καταγγελία της ΚΕΕΡΦΑ, της Κίνησης Ενωμένοι Ενάντια στον Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή, ο Tipu Chowdhury από το Μπαγκλαντές, ένας από τους βασικούς μάρτυρες της υπόθεσης της Μανωλάδας έπειτα από προσπάθεια δωροδοκίας που έπεσε στο κενό, δέχτηκε άγρια επίθεση που συνοδευόταν από απειλές το βράδυ της περασμένης Παρασκευής 27 Ιουνίου. Τον συναντώ στη Αθήνα, είναι αρκετά φοβισμένος, παρόλα αυτά δεν διστάζει να μιλήσει για ό, τι συνέβη:

«Στις 6 Ιουνίου άρχισε η δίκη της Μανωλάδας. Μέσα στο δικαστήριο, η αδελφή του Νίκου Βαγγελάτου, Κατερίνα, με απειλεί συνεχώς. Μου λέει γιατί έβαλες φυλακή τον αδελφό μου, γιατί έρχεσαι στο δικαστήριο, γιατί δεν σταματάς, θα σας πληρώσω. Εμείς δεν δεχόμαστε τα χρήματα. Εγώ θέλω τα δικαιώματά μου. Θέλω να τιμωρηθούν παραδειγματικά και γι’ αυτό συνεχίζω τη δίκη μαζί με τους υπόλοιπους. Όλους μας απειλούν, μας λένε να μην έρθουμε στη δίκη γιατί θα μας σκοτώσουν. Μας βλέπουν στο δικαστήριο και μας βρίζουν.

Την Παρασκευή έξω από την αίθουσα του δικαστηρίου η αδελφή του Βαγγελάτου μου έδωσε μία κλοτσιά από πίσω με το πόδι της. Αμέσως έκανα καταγγελία με τον δικηγόρο μου και διακόπηκε το δικαστήριο για δύο ώρες. Το βράδυ όταν γύρισα στην Μανωλάδα ήρθαν τρία μηχανάκια με έξι άτομα εκεί που μένω. Εγώ ήμουν έξω από την παράγκα γιατί είχε ζέστη και δεν είχα ρεύμα. Άρχισαν να με χτυπούν αλύπητα. Μου είπαν γιατί έκανες καταγγελία στην Κατερίνα που σε χτύπησε; Με κρατούσαν όλοι μαζί κι έλεγαν ότι από αύριο άμα με ξαναδούν στην Μανωλάδα θα με σκοτώσουν. Επειδή φώναζα από τον πόνο ήρθαν από τις παράγκες κι άλλα παιδιά. Όταν ήρθαν, αυτοί έφυγαν. Πήρα τηλέφωνο και είπα τι έγινε στην αστυνομία, αλλά δεν ήρθε κανείς. Μετά πήγαμε στο νοσοκομείο γιατί αισθανόμουν ότι πονάω σε όλο μου το σώμα. Με έδειραν στην πλάτη, στο στομάχι, στο κεφάλι, με έπιασαν από το λαιμό. Με έδερναν με γροθιές και κλοτσιές. Ήταν νέα παιδιά, Έλληνες, το ένα άτομο το ξέρω, το έχω δει στη Μανωλάδα.

Δείτε το βίντεο από παλιότερο ρεπορτάζ του VICE για τα γεγονότα της Μανωλάδας   Όλα ξεκίνησαν στις 6 Οκτώβρη του 2012 που αρχίσαμε να δουλεύουμε στην εταιρία Βαγγελάτος Α.Ε. Μέχρι τον Απρίλιο του 2013, δουλεύαμε 6 μήνες χωρίς να μας πληρώσει τίποτα, μόνο μας έδινε λεφτά για φαγητό. Έμενα μέσα σε μια παράγκα σε άθλιες συνθήκες κι έκανε 50 βαθμούς με τη ζέστη. Μάλιστα πληρώναμε για το ρεύμα και το νερό που χρησιμοποιούσαμε 20 ευρώ το μήνα, κάθε εργάτης.

Τον Μάρτιο μαζευτήκαμε όλοι οι εργάτες και ζητήσαμε να μας δώσει ο Βαγγελάτος τα δεδουλευμένα μας. Τότε ένας συνεργάτης του, ο Γιώργος (Χαλούλος) ήρθε με δύο σκύλους και τους σκότωσε μπροστά μας. Μας έλεγε ότι αν ξαναζητήσουμε τα δεδουλευμένα θα μας σκοτώσει όπως τους σκύλους.

Έλεγε ότι στις 15 Απριλίου θα μας πληρώσει και να πάμε να δουλέψουμε. Όταν ήρθε η 15 του μήνα και δεν μας πλήρωσε, εμείς ρωτήσαμε γιατί. Την επόμενη ο ίδιος ο Βαγγελάτος ήρθε στο χωράφι και μας είπε να συνεχίζουμε να δουλεύουμε και πως αν δεν θέλουμε να φύγουμε. Εμείς φυσικά ζητήσαμε τα δεδουλευμένα για να φύγουμε. Στις 17 του μήνα στις 10 το πρωί ήρθε ο συνεργάτης του, ο Γιώργος και μας ξαναείπε να δουλέψουμε και θα μας πλήρωνε. Εμείς ζητήσαμε και πήγαμε στο γραφείο πέντε άτομα να μιλήσουμε με τον Βαγγελάτο. Ήταν κι άλλοι εκεί. Καθίσαμε να κάνουμε λογαριασμούς και οι δικοί μας λογαριασμοί και οι δικοί του δεν ήταν ίδιοι, έλεγε ότι χρωστάει λιγότερα. Μας απειλούσαν κι έβγαλαν και πιστόλι, μάλιστα έλεγε ο ένας στον άλλο να μας βάλουν στο ψυγείο που είχαν για να πεθάνουμε εκεί μέσα. Εμείς φοβηθήκαμε λίγο, γυρίσαμε στη θέση μας στην παράγκα. Κατά τις 3.00 ήρθε ο Γιώργος με έναν άλλον μαζί κι μας έλεγε να φύγουμε από την παράγκα γιατί θα φέρουν νέους εργάτες στις 4.00.

Όντως, στις 4.00 έφερε μερικούς νέους εργάτες στην παράγκα και μας έλεγε να φύγουμε κι ότι θα δουλέψουν αυτοί. Εμείς επιμέναμε να μας δώσουν τα δεδουλευμένα. Λέγαμε στους νέους εργάτες πώς έχει η κατάσταση κι ότι μας χρωστάνε 6 μήνες. Όταν είδε ότι παρακαλούσαμε τους άλλους εργάτες να μην δουλέψουν γιατί μας χρωστάει ο Βαγγελάτος λεφτά, ο Γιώργος έτρεξε με το μηχανάκι, έφυγε και ξαναγύρισε με μια καραμπίνα. Μόλις ήρθε μίλαγε τηλεφωνικά με τον αδελφό του, τον Κώστα (Χαλούλο) και του έλεγε φέρε κι άλλο όπλο. Ο Κώστας έφερε ακόμα ένα όπλο με το μηχανάκι. Μας βρίζανε πολύ άσχημα, έβγαλε το όπλο, μας έβαλε σημάδι κι άρχισε να πυροβολεί συνεχόμενα προς τα πάνω μας με τις καραμπίνες. Κι ο «κασκαντέρ» (Θεόδωρος Αποστολόπουλος) είχε ένα πιστόλι και πυροβολούσε στον αέρα. Τριάντα πέντε άτομα έπεσαν κάτω με αίματα. Ήρθε η αστυνομία και το ασθενοφόρο και μας πήραν στο νοσοκομείο. Εμένα ευτυχώς δεν με βρήκαν οι σφαίρες.

Πλέον φοβάμαι πάρα πολύ. Την Παρασκευή το βράδυ που με χτύπησαν, δεν ήρθε καν η αστυνομία. Οι μάρτυρες ζούμε με τον φόβο ότι θα μας σκοτώσουν. Εμείς οι εργάτες μάρτυρες χρειαζόμαστε ασφάλεια και το ζητάμε από το κράτος. Θέλουμε να γίνουμε προστατευόμενοι μάρτυρες. Μας έδωσαν μία προσωρινή άδεια παραμονής. Εμείς θέλουμε να νομιμοποιήσουν όλους τους εργάτες της Μανωλάδας για να έχουμε μία καλή ζωή. Το βράδυ δεν μπορώ να κοιμηθώ. Αν ακούσω κάτι έξω, νομίζω ότι έρχονται για να μας δείρουν, να μας κάνουν κακό. Δεν ξέρουμε αν είμαστε ασφαλείς. Θέλουμε να βρούμε καινούριες δουλειές για να ζήσουμε, αλλά πηγαίνουν διάφοροι από τον Βαγγελάτο και λένε στους άλλους παραγωγούς να μην μας πάρουν για δουλειά. Εγώ δεν σκέφτομαι να φύγω από την Μανωλάδα. Εγώ θέλω να είμαι δίπλα στους εργάτες για να βρούμε το δίκιο μας όλοι μαζί. Πιστεύω στη δικαιοσύνη, ότι θα δικαιωθούμε κι ότι τελικά θα τιμωρηθούν οι κατηγορούμενοι».

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.