Ο Thorston Wiedemann στο Disconnected. Η φωτογραφία παραχωρείται από τους καλλιτέχνες.
Μετά από δεκαετίες ανεκπλήρωτων ονείρων, η εικονική πραγματικότητα φαίνεται πως επιτέλους πλησιάζει όλο και περισσότερο σε αυτά που μας υποσχέθηκε αρχικά. Και δεν είναι μόνο η επικείμενη άφιξη του Oculus Rift και του headset της Samsung Gear. Είναι και η παρουσία πλέον των καλλιτεχνών, game designers, κινηματογραφιστών, καθώς και άλλων δημιουργικών φυσιογνωμιών, το σύνολο των οποίων χτίζει σημαντικούς και περίπλοκους κόσμους που θα εκμεταλλευτεί το VR. Ταυτόχρονα με αυτά, υπάρχουν άτομα όπως ο Mark Farid, ο οποίος θέλει να μελετήσει πόσο καιρό μπορεί κάποιος να ζήσει μέσα σε ένα περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας, ένα πείραμα που είναι ένας συνδυασμός άσκησης αντοχής και performance.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
O Farid όμως δεν έχει ζήσει ακόμα 24 ώρες την ημέρα, για 28 συνεχείς ημέρες μέσα σε ένα περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας. Ο Thorsten Wiedemann όμως, ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του A MAZE Festival, πρόσφατα πέρασε 48 ώρες μέσα σε VR κόσμους, στο Game Science Center του Βερολίνου, τον Ιανουάριο που μας πέρασε. H performance του Wiedemann και της σχεδιάστριας του Lucid Tips, Sara Lisa Vogl με τίτλο Disconnected, έλαβε χώρα σε ένα HTC Vine και συμπεριέλαβε διάφορους VR κόσμους, περιβάλλοντα και προγραμματιστικές ρουτίνες.
Ο Wiedemann δήλωσε, στο The Creators Project, πως το Disconnected δεν ήταν μια παράσταση αντοχής. Τόσο εκείνος όσο και η Vogl, εικάζουν πως στο μέλλον –το 2026 για να είμαστε ακριβείς– πολύς κόσμος θα περνάει ένα μεγάλο τμήμα του χρόνου μέσα σε κόσμους εικονικής πραγματικότητας. Για αυτούς τους μελλοντικούς VR χρήστες, δεν θα είναι μια μαζική άσκηση αντοχής, αλλά η ελεύθερη πρόσβαση σε ανεξερεύνητους κόσμους, καθώς και μια δυνατότητα να γνωρίσουν νέες μορφές τέχνης, εκπαιδευτικών μεθόδων καθώς και αναρίθμητων άλλων επιλογών.«Το 2026 θα είναι απόλυτα φυσιολογικό να πηδήξεις μέσα στον κόσμο του VR και να συναντήσεις τους φίλους σου από όλον τον κόσμο σε Social VR Rooms και από εκεί να βιώσετε τρελές περιπέτειες», εξηγεί ο Wiedemann. «Μια μεγάλη παραμονή όμως εκεί θα εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερη».Για αυτό τον λόγο ο Wiedemann, o «VR-ταξιδιώτης», έφερε την Vogl για παίξει τον ρόλο της «VR σαμάνου». Με άλλα λόγια, για να καταλάβει την εξελιγμένη αυτή τεχνολογία και να «δει τα κομμάτια της εικόνας που λείπουν, ώστε να μπορεί να κάνει απίστευτα και προσαρμοσμένα ταξίδια στο μέλλον».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η Vogl προγραμμάτισε τον χρόνο του Wiedeman, ώστε να παίξει τένις ενάντια στον εαυτό του, να πάνε βόλτα χέρι-χέρι μέσα στον κόσμο του Lucid Trips και να δημιουργήσει φλεγόμενους χιονάνθρωπους με ένα VR πρόγραμμα το οποίο μοιάζει πολύ με το Microsoft Paint και το MacPaint. Ο Wiedemann έκανε όμως και άλλα πράγματα με τον VR χρόνο του: χάιδεψε μια γάτα ενώ έλυνε γρίφους στο Fantastic Contraption, προσπάθησε να σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα σκι με το VRLympix, κυνήγησε και σκότωσε κόσμο στο Hover Junkers, πέρασε χρόνο με τους φίλους του στο AltspaceVR, ταξίδεψε σε μαγικά μέρη με τους νέους του φίλους στο VRChat, πόζαρε με ροζ κοστούμι ως πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών στον Λευκό Οίκο, εξαφανίστηκε πολλές φορές στην αίθουσα αναμονής του SteamVR και άραξε για μερικές ώρες στο VR διόραμα Blocked In. Μεταξύ πολλών άλλων.Όλα τα παραπάνω έγιναν χωρίς διακοπές στον ήχο ή την εικόνα, ενώ αυτοί οι κόσμοι, πολλοί από τους οποίους ήταν demos, δίνονταν στον Wiedemann και την Vogl σε πραγματικό χρόνο.«Ο κόσμος που ακολουθούσε το event, επικοινωνούσε μαζί μου μέσω chat και μου ζητούσε να παίξω τα παιχνίδια τους», λέει η Vogl. «Μου έστελναν demos που είχαν φτιάξει εκείνοι ή οι φίλοι τους στο Facebook ή το email μου και εγώ τα κατέβαζα και τα έπαιζα στο Vine. Όταν προγραμμάτιζα την καθημερινή ρουτίνα του Thorsten, ερχόμουν σε επαφή με πολλούς developers, αλλά με συγκλόνισε το πόσος κόσμος επικοινώνησε μαζί μας κατά την διάρκεια του event. Αυτή η εξέλιξη σίγουρα μας έδωσε πολύ περισσότερες επιλογές και έδωσε στον Thorsten την ευκαιρία ας πούμε, να παίξει VR Minigolf με τον developer σε μια multiplayer beta version του παιχνιδιού».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ως VR σαμάνος, η Vogl τονίζει πως ήθελε να υποστηρίξει τον Wiedemann πνευματικά, με το να τον υποβάλει σε αυτό το δύσκολο πρόγραμμα, ένα πρόγραμμα που τον κρατούσε συνεχώς απασχολημένο, κάνοντας τον χρόνο να περάσει πιο γρήγορα. «Του έφτιαξα μια άνετη σπηλιά με θέα τα αστέρια στο Lucid Trips, έτσι ώστε να μπορεί να ξεκουράζεται, να ηρεμεί και να κοιμάται», λέει η Vogl. Ακόμα και όταν ο Wiedemann κοιμόταν για δυόμιση ώρες κάθε πρωί λοιπόν, το έκανε φορώντας το Vive κράνος του, έτσι ώστε να μπορεί να βιώνει το πώς είναι να ξυπνάς μέσα σε μια εικονική πραγματικότητα.«Μου έκανε εντύπωση το πόσο περίεργα αισθάνθηκα», λέει ο Wiedemann. «Είχα ειδική υγρή τροφή, άφθονο νερό, τσάι, μια κούπα καφέ για πρωινό, πολλές σοκολάτες και μπανάνες, καθώς και ειδικά φάρμακα για να μην χρειαστώ να χέσω κατά την διάρκεια της performance. Μερικοί επισκέπτες έφεραν πατατάκια, λουκάνικα, καθώς και πίτσα όταν ζητούσα κάτι αλμυρό. Για το επόμενο ταξίδι, θα κοιτάξω ποιοι διατροφικοί συνδυασμοί θα ήταν καλύτεροι για το σώμα και το μυαλό μου».
Σφαιρική λήψη του Disconnected VR performance space. Η φωτογραφία παραχωρείται από τους καλλιτέχνες.
Η Vogl βοήθησε επίσης και στον συντονισμό του Lifestream, ένα 48ωρο ζωντανό stream της performance τους. Ένα highlight για την Vogl και τον Wiedemann ήταν το «48 hours Vine Marathon Guy» (όπως κατέληξαν να το αποκαλούν), ένα avatar αλλά και δωμάτιο στο VR Chat.«Οι τύποι εκεί, ανοικοδόμησαν τον Thorsten και το playspace μας, stream-άρωντας μας ζωντανά σε ένα εικονικό δωμάτιο», εξηγεί η Vogl. «Έτσι, ο κόσμος μπορούσε να μας βλέπει σε VR ενώ έκαναν VR chat με εμάς, στο ίδιο δωμάτιο. Κανονίσαμε συναντήσεις και επικοινωνήσαμε μαζί τους μέσω του stream chat. Ήταν πολύ βοηθητικό τόσο για τον Thorsten όσο και για εμένα, το ότι τόσος κόσμος μας ενθάρρυνε και συμμετείχε σε κοινωνικό αλλά και σε συναισθηματικό επίπεδο».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μετά το Disconnected, ο Wiedemann είναι πεπεισμένος πως τα «μεγάλα VR ταξίδια» είναι απολύτως εφικτά και πως η τωρινή τεχνολογία μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις. Το μόνο πρόβλημα που αντιμετώπισε ήταν μια κρίση πανικού που τον έπιασε στην 25η ώρα παραμονής του, όταν έφτασε πολύ κοντά στο να τα παρατήσει.«Δεν είχα κάποιο σωματικό πρόβλημα, δεν με έκαιγαν τα μάτια μου, δεν είχα πονοκεφάλους ή ναυτία. Ο δρόμος για το μέλλον είναι πλέον έτοιμος. Χρειαζόμαστε πια μόνο αποκλειστικά σχεδιασμένο υλικό για να έχουμε έτσι μια πλήρως ολοκληρωμένη εμπειρία, κάτι που νομίζω ότι θα το έχουμε μέχρι το 2026. Τι είναι όμως τελικά ο χρόνος. Σκοπεύω λοιπόν να πειραματιστώ ακόμα περισσότερο προς αυτήν την κατεύθυνση».Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στοThe Creators Project.
Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίοNewsletterμας.
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
