Η ελληνική ψυχεδελική σκηνή ζει μια ακμή τα τελευταία δύο χρόνια! Μπάντες ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια (see what we did there?) από παντού, τα fuzz και τα reverb παίρνουν φωτιά και τα ημί-χαοτικά φωνητικά συμπληρώνουν (κάτω από τόνους βάθους) το σκηνικό!Μέσα σε όλα αυτά τα "τυχαία" γεγονότα έχουμε και τα sold out των αναλόγων συναυλιών συγκροτημάτων όπως οι Black Angels, οι Allah-las κ.α. Γενικά θα λέγαμε πως η Αθήνα ξαφνικά έγινε μια μικρή Μέκκα του ψυχεδελικού ήχου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Είναι όμως πραγματικά έτσι; Ας ταξιδέψουμε λίγα χρόνια πίσω και ας αναρωτηθούμε,ΠΟΙΟΣ ΑΚΟΥΓΕ ΨΥΧΕΔΕΛΕΙΑ ΠΡΙΝ 6 ΧΡΟΝΙΑ;Ναι, σωστά θυμάστε, με ψυχεδελικούς ήχους την έβρισκαν ο 45ρης cool περιπτεράς της γειτονιάς σας, ο Pink Floyd fan που όλοι κορόιδευαν στο σχολείο (η γκόμενα του οποίου τον κεράτωνε στο ίδιο του το πάρτι) και ίσως ένα μικρό ποσοστό της λεγόμενης indie σκηνής. Αλήθεια, πόσα ψυχεδελικά συγκροτήματα μας επισκέφτηκαν το 2007; Πόσα από αυτά τα live κατακλύστηκαν από νεαρές με καυτά σορτσάκια και φραντζοφόρους (όπως ο υπογράφων); Πόσες Ελληνικές ημί-ψυχεδελικές μπάντες είχαμε;Τι συνέβη ξαφνικά στην Ελλάδα; Θα έλεγε κανείς πως οι νέοι τραγουδοποιοί έχουν "βουτήξει" με τα μούτρα στο LSD και έχουν αρχίσει να γράφουν για φανταστικά μέρη ενώ περνάνε τον ελεύθερο τους χρόνο γυρίζοντας άσκοπα στην Αθήνα, προσπαθώντας να βρουν μια τρύπα ώστε να περάσουν σε μια νέα διάσταση!Είναι όμως αυτή η υπόθεση μας;Ε λοιπόν, όχι, δεν είναι!
Δυστυχώς οι μισές από αυτές τις μπάντες δεν έχουν δει LSD ούτε ζωγραφιστό, την βγάζουν με cocktails και μπύρες, άντε και κανένα μπάφο. Το ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ όλων όμως είναι οι μουσικές τους γνώσεις πάνω στο αντικείμενο. Οι εν λόγω overhyped μουσικοί έχουν με το ζόρι ακούσει δύο δίσκους των Βlack Αngels, έναν από Ty Segall και ίσως λίγο Wooden Shjips (επειδή ήρθαν στο Plissken και έπρεπε να ξέρουν δύο κομμάτια!). Οι λέξεις Pink Floyd, Soft Machine, 13th floor elevators είναι σχετικά άγνωστες ενώ οι Beatles ήταν κατά την υπεροπτική τους άποψη "πολύ mainstream και χαζή pop". Το μόνο που τους νοιάζει είναι πως το reverb κρύβει τέλεια το άτεχνα παιγμένο Λα μινόρε τους και πως "τα γκομενάκια" φαίνεται να ψαρώνουν με τη νέα τους περσόνα ! Επίσης η πολύγωνη κιθάρα "γράφει" απίστευτα στις φωτογραφίες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
WIN!Παίζοντας λοιπόν όσα πιο πολλά live μπορούν (χωρίς φυσικά να πληρωθούν και χαλώντας τη "πιάτσα" για τα υπόλοιπα σοβαρά acts), τα 10, ίδια μεταξύ τους κομμάτια, που έγραψαν κάτω από τόνους παραμόρφωσης και echo καταστρέφουν τη σκηνή για τις πραγματικά καλές μπάντες που κάνουν αυτό που κάνουν αληθινά, με σεβασμό προς την τέχνη και όχι για να γίνουν ο Coolio του χωριού. Καμιά φορά παρακολουθώντας live συγκεκριμένων συγκροτημάτων σου δίνεται η εντύπωση πως έχουν προβάρει περισσότερο τις πόζες παρά τις νότες! Λες και υπάρχει κάποιο tutorial στο youtube (μπορεί και να υπάρχει). Ουσιαστικά είναι κάτι ανάλογο του Tonis Sfinos αλά ψυχεδέλεια.Give us a break λοιπόν και προχωρήστε στην επόμενη φάση που θα αντιγράψετε μιας και αυτή που ακολουθείτε τώρα, αργά ή γρήγορα "φτύνει" τους ψεύτες.
Για να ανακεφαλαιώσουμε και να "εξηγηθούμε", θεωρούμε πως ενώ έχουν εμφανιστεί πολλές καλές μπάντες που γνωρίζουν τι κάνουν και τους λόγους που το κάνουν, υπάρχουν άλλες τόσες που απλώς εκμεταλλεύονται την εν λόγω μόδα που έχει δημιουργηθεί ακολουθώντας απλώς κάποια "σίγουρα" βήματα μόνο και μόνο για την αυτοπροβολή τους και τη διαφήμιση του υποτιθέμενα ψαγμένου τους "εγώ".Μας θυμίζει μια παλιά ιστορία η οποία ορκιζόμαστε πως είναι αληθινή!Σε dj set μας πριν κάποια χρόνια και ενώ παίζουμε τραγούδι Black lips μας πλησιάζει τύπος με μπλούζα Black lips. Καθώς περπατάει προς το μέρος μας πιστεύουμε πως έρχεται να μας πει μπράβο ή ευχαριστώ για την επιλογή μας. Ίσως να πιάναμε και κουβέντα για τους Black lips, να γινόμασταν φίλοι και να περνάγαμε πολλές ώρες πίνοντας κρασί και συζητώντας για λογοτεχνία, φιλοσοφία και μουσική. Όμως αυτό που συνέβη θα μας στοιχειώνει για πάντα!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ακολουθεί πραγματικός διάλογος:Τύπος: ΓειαΕμείς: ΓειαΤύπος: Μήπως έχετε το "Passenger" από Iggy Pop;Εμείς: Όχι, βάλαμε όμως Black lips (δείχνοντας του τη μπλούζα του)Τύπος: …ααα, ναι; Πότε;Εμείς: Εμμ… Τώρα αυτό που παίζει είναι…Τύπος: Α, ε τη φοράω για τα γκομενάκια τη μπλούζα (δείχνοντας μας τη παρέα του)Κυκλοφορούν ανάμεσα μας…We rest our case…Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
