Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο VICE UK.

Είτε δούλευες είτε πήγαινες για να διακοπάρεις εκεί, το να πηγαίνεις στην κατασκήνωση ήταν μια όαση, μακριά από τις σκοτούρες της αστικής ζωής και αγκαλιά με τα καλούδια της φύσης: νερά, περίπατοι και κάτι σκηνικά με σχοινιά. Η κατασκήνωση όμως αποτελεί και έναν εξαιρετικό φούρνο όπου μαγειρεύονται οι εφηβικοί πόθοι. Λογικό. Όταν στριμώχνεις δεκάδες νεαρά παιδιά σε έναν κλειστό χώρο για εβδομάδες και μήνες, τότε κάθε έννοια υπευθυνότητας αντικαθίσταται από ασυγκράτητο πάθος, ωθώντας τα νέα παιδιά να κάνουν οτιδήποτε θα εντυπωσίαζε τους συνομήλικούς τους και βέβαια το όποιο ερωτικό τους ενδιαφέρον.

Γι' αυτό κιόλας δεν έκανε και τόση μεγάλη εντύπωση όταν εξαφανίζονταν ξαφνικά κάποιες κατασκηνωτικές ψυχές ή κάποιοι σύμβουλοι της κατασκήνωσης˙ όλοι ήξεραν: κλοτσιά και όξω-από-εδώ, για κάποια σεξουαλική συνήθως παράβαση, καμιά πίπα σε καμιά αποθήκη ή κανέναν μπάφο στα όχι-και-τόσο μουλωχτά. Ένα συγκεκριμένο καλοκαίρι που μπορώ να θυμηθώ στην κατασκήνωση, οι υπεύθυνοι είχαν παρουσιάσει και μια «λίστα πεσόντων» για όλο το προσωπικό που είχε απολυθεί κατά τη διάρκεια της σεζόν. Εντούτοις, αν και η παρουσία τους κρατούσε λίγο, οι φήμες και οι ψίθυροι κρατούσαν τη μνήμη τους ζωντανή. Δυστυχώς για εκείνους, η εξορία στην πόλη τούς αφαιρούσε τη δυνατότητα να προστατέψουν την όποια φήμη τους.

Με τις κατασκηνώσεις να γεμίζουν για μια ακόμη φορά, μίλησα με κατασκηνωτές και συμβούλους σχετικά με ό,τι τους συνέβη κατά τη διάρκεια αλλά και μετά την αποπομπή τους.

VICE: Πότε και γιατί σε έδιωξαν από την κατασκήνωση;
Rick:Όταν ήμουν ένας επαναστατημένος 16χρονος, πήγα σε ένα τουρνουά baseball ανάμεσα σε δύο κατασκηνώσεις. Η ομάδα μου έχασε και αποκλείστηκε από το πρώτο ματς και εφόσον έπρεπε αναγκαστικά να μείνουμε εκεί για το υπόλοιπο του τουρνουά, εγώ αποφάσισα ότι είχα καλύτερα πράγματα να κάνω, όπως το να καπνίσω το χόρτο που είχα φέρει από το σπίτι. Είχα υπάρξει αρκετά έξυπνος με το χόρτο μέχρι εκείνη τη στιγμή, αφού είχα καπνίσει μόνο 1-2 φορές στα ντους, αλλά έπρεπε κάπως να σκοτώσω τη βαρεμάρα κι έτσι αποφάσισα να το κάνω.

Ένας φίλος μου κι εγώ αποφασίσαμε να πάμε στις καλύβες ώστε να συναντήσουμε τους φίλους μας από τη γειτονιά, αλλά ενημερωθήκαμε πως εξαιτίας περιστατικών κλοπής παλαιότερα δεν επέτρεπαν σε άτομα εκτός της κατασκήνωσης να πάνε εκεί. Τελικά βρήκαμε κάποιες πιο απομονωμένες καλύβες στο πίσω μέρος της κατασκήνωσης και τρυπώσαμε εκεί για να καπνίσουμε στα γρήγορα, θέλοντας να κάνουμε μερικές τζούρες και μετά να πάμε να χαρούμε το υπόλοιπο τουρνουά, αλλά και το υπόλοιπο καλοκαίρι μας.

Τελικά, όμως, δεν καταφέραμε να γίνουμε τόσο «νίντζα». Μέσα σε λίγα λεπτά από την πρώτη τζούρα ακούσαμε κόσμο να πλησιάζει στην καλύβα. Πανικοβληθήκαμε, αρχίσαμε να κουνάμε χέρια και πόδια μήπως και καθαρίσει ο αέρας και βγήκαμε από την καλύβα, πέφτοντας πάνω σε έναν σύμβουλο και κάτι παιδιά. Εγώ την είχα ακούσει πλέον στερεοφωνικά. Προφανώς και μας ρώτησαν τι κάναμε. Εμείς απαντήσαμε κάτι του στιλ «ψάχναμε κάτι φίλους» και επιστρέψαμε στο γήπεδο του baseball.

Λίγο αργότερα, ο διευθυντής της κατασκήνωσης με έπιασε και μου είπε ότι ήθελε να μου μιλήσει για το σκηνικό στις καλύβες. Άρχισε τις ερωτήσεις, εγώ κάλυψα τον φίλο μου (η αλήθεια είναι πως κέρδισα πόντους με τους κολλητούς με αυτή την κίνηση) και μετά έψαξε τις τσέπες μου… και βρήκε το χόρτο. Ο τύπος μου είπε βασικά να μην ξαναγυρίσω ποτέ. Δώδεκα μέρες είχε μετρήσει εκείνο το καλοκαίρι και είχα ήδη απολυθεί!

Όταν εγώ είχα αρχίσει να πηγαίνω στην κατασκήνωση, έψαχναν τις τσάντες μας από την πρώτη κιόλας μέρα. Πώς κατάφερες να περάσεις το χόρτο μέσα;
Τότε δεν τσέκαραν και τόσο, αλλά μιλάμε για το καλοκαίρι που όλες οι μεγάλες κατασκηνώσεις άρχισαν να τα προσέχουν πολύ περισσότερο όλα αυτά. Έναν φίλο μου τον έπιασαν να καπνίζει χόρτο σε μια εκδρομή με κανό και το ίδιο καλοκαίρι το προσωπικό σε μια άλλη κατασκήνωση έπιασε 13 άτομα στα πράσα και τους έστειλε σπίτι.

Τι επιπτώσεις είχε όλο αυτό όταν γύρισες σπίτι;
Υπάρχουν πολλοί τρόποι που μπορώ να απαντήσω σ' αυτή την ερώτηση. Βασικά δεν πήγαν καλά τα πράγματα. Δεν κάνω πλάκα τώρα. Η τιμωρία μου ουσιαστικά σταμάτησε όταν έφυγα από το σπίτι, στα 28 μου. Η μάνα μου δεν το ανέφερε ποτέ ευθέως, αλλά κατάλαβα πως το σκηνικό στην κατασκήνωση ήταν σίγουρα ένα κομβικό σημείο για τη σχέση μας. Έμαθα να είμαι πιο ανεξάρτητος από εκείνο το σημείο και μετά, μιας και η απάντηση για τα πάντα μετά τον διωγμό μου ήταν ένα «όχι». Αυτό διήρκεσε για το μεγαλύτερο μέρος των 20φεύγα μου.

VICE: Για πες μας την ιστορία σου.
Katie:Δούλευα σε μια κατασκήνωση κατά τη διάρκεια της ημέρας και οι ιδιοκτήτες είχαν επίσης και μια κατασκήνωση διανυκτέρευσης, οπότε καμιά φορά έστελναν μερικούς από τους κατασκηνωτές ημέρας εκεί τα Σαββατοκύριακα, για να βιώσουν τη διανυκτέρευση. Πήγα εκεί τέσσερις φορές ως ομαδάρχισσα και κάθε φορά γνώριζα όλο και περισσότερα άτομα από το προσωπικό της βραδινής βάρδιας. Ένας από αυτούς ήταν και ο Alex.

Την τέταρτη φορά που πήγα, ο Alex είπε σε μένα και έναν άλλο ομαδάρχη να πάμε στην καλύβα του για να παίξουμε videogames – ναι, αλήθεια, videogames! Σε κάποια φάση όμως ο άλλος ομαδάρχης έφυγε για να φροντίσει τους κατασκηνωτές και εγώ έμεινα. Αρχίσαμε να φασωνόμαστε με τον Alex, αλλά ένας από τους φίλους του γύρισε στην καλύβα σε κάποια φάση για να με ενημερώσει ότι με έψαχναν. Γύρισα πίσω στην καλύβα μου και τότε ήταν που ο υπεύθυνος με πήρε πιο κει και αναγκαστικά του είπα τι είχε γίνει. Ρώτησαν και τον Alex σχετικά και εντέλει απολυθήκαμε και οι δύο. Η αιτιολογία του διευθυντή της κατασκήνωσης ήταν πως θα μπορούσε να μας είχε βρει κάποιος κατασκηνωτής και αυτό δεν θα ήταν καλό.

Τι φήμες κυκλοφόρησαν σχετικά με το περιστατικό;
Ότι και καλά ο διευθυντής μας έπιασε να πηδιόμαστε. Δεν έγινε ποτέ κάτι τέτοιο. Ήμουν δεκαεπτά τότε και δεν είχα αρχίσει «να το κάνω». Ένας από τους άλλους διευθυντές, μάλιστα, πήρε τη μάνα μου και της είπε ότι είχα κάνει σεξ!

Άξιζε τουλάχιστον το φάσωμα;
Όχι! Και προσπάθησε να κάνουμε φάση και όταν γυρίσαμε στην πόλη, αλλά δεν έχω κάνει τίποτα μαζί του από τότε.

VICE: Τι σου συνέβη;
Roscoe: Είχα πάει σε πολλές κατασκηνώσεις στο παρελθόν και δεν είχαν ψάξει ποτέ τα πράγματά μου. Ήταν η πρώτη μου ημέρα στη συγκεκριμένη κατασκήνωση και από την αρχή μας έψαξαν εκτενέστατα: άνοιξαν τις τσάντες, τις άδειασαν και κάπως έτσι έγινε το θέμα. Δεν είχα καν μπει στον κόπο να τα κρύψω ιδιαίτερα καλά. Δεν είχα σκεφτεί ότι θα έψαχναν έτσι τα πράγματά μου. Είχα μαζί μου μερικά μπισκότα με χασίς, αλλά το χειρότερο είναι πως προσπαθούσα να περάσω λίγο ουίσκι μέσα σε ένα μπουκάλι στοματικού διαλύματος.

Λόγω των γονιών αλλά και για λόγους νομικής προστασίας η κατασκήνωση διατηρούσε πολύ σφιχτούς κανόνες ασφαλείας, οπότε με πήγαν γρήγορα σε ένα γραφείο όπου έπρεπε να υπογράψω ένα χαρτί που ήταν κάτι σαν ομολογία ενοχής, ώστε να μην μπορώ να το αρνηθώ μετά. Δεν ήταν και η καλύτερη εμπειρία, αλλά έφταιγα ξεκάθαρα εγώ.

Πώς αντέδρασαν οι γονείς σου;
Για εκείνους δεν ήταν μόνο όλα τα λεφτά που είχαν ξοδέψει, αλλά και ένα ευρύτερο ζήτημα εμπιστοσύνης. Τους είχα απογοητεύσει. Οι γονείς μου έμαθαν για πρώτη φορά ότι καπνίζω χόρτο δύο εβδομάδες πριν πάω κατασκήνωση. Δεν το πήραν και πολύ καλά, αλλά τελικά ηρέμησαν μιας και θα πήγαινα κατασκήνωση! Όταν όμως με έδιωξαν από εκεί εξαιτίας του χόρτου, άρχισαν να το αντιμετωπίζουν σαν μεγάλο πρόβλημα και πραγματικά δεν ήταν τότε. Απλώς έκανα μερικά μαζεμένα λάθη, αλλά έτσι είναι γενικά η ζωή μου: σκοντάφτω και πέφτω με τα μούτρα.

Ποιο ήταν το μεγαλύτερο μάθημα που έμαθες;
Ο συναισθηματικός πόνος λόγω της έλλειψης εμπιστοσύνης ανάμεσα σε μένα και στους γονείς μου ήταν πολύ έντονος. Ήμουν καλό παιδί και έπαιρνα καλούς βαθμούς. Απλώς έκανα το ίδιο λάθος δύο φορές κολλητά και αυτό τους ισοπέδωσε. Οι γονείς μου είναι αρκετά straightedge: δεν πίνουν, δεν καπνίζουν, η μάνα μου δεν πίνει καν καφέ, ενώ και τα αδέρφια μου σπανίως έμπλεκαν σε φασαρίες. Το άλλο που θυμάμαι είναι ότι είχα δαγκώσει τη λαμαρίνα με μια κοπέλα που ήταν στην κατασκήνωση και εκείνο θα ήταν το καλοκαίρι της αγάπης μας, αλλά το έχασα κι αυτό. Είμαι σίγουρος πως κι εκείνη απογοητεύτηκε, αλλά ναι, ήταν απαίσιο και σήμαινε ακόμα περισσότερα για μένα μιας και ήμουν μόλις 13 ετών.

* Τα ονόματα έχουν αλλαχθεί για να προστατευτεί η ταυτότητα των προσώπων.

Περισσότερα από το VICE Ρωτήσαμε Έναν Ειδικό Γιατί τα Καλοκαίρια Θέλουμε να Κλαίμε Συνέχεια

Oι Νέοι που Ζουν με τους Γονείς τους μας Δείχνουν το Δωμάτιό τους

Από τους Οθωμανούς έως το ISIS: Η Θρυλική Φυλή που Έχει Πολεμήσει τους Πάντες