Ήταν 2 Μαρτίου 2016. Ο ΠΑΟΚ υποδεχόταν στην Τούμπα τον Ολυμπιακό στον πρώτο ημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, σε ένα ματς που δεν τελείωσε ποτέ. Από αυτήν τη διακοπή και μέσα σε 24 ώρες ο υφυπουργός Αθλητισμού Σταύρος Κοντονής έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα, όπως έχει αποδείξει: έβαλε λουκέτο σε ό,τι βρήκε. Αποφάσισε τη διακοπή του Κυπέλλου και από εδώ παν' κι οι άλλοι. Η αλήθεια είναι πως αν εξαιρέσεις τις τέσσερις ομάδες των ημιτελικών, κάποιους οπαδούς τους και μερικούς αθλητικογράφους, κανείς δεν ενδιαφέρθηκε γι' αυτή την απόφαση. Άλλωστε, είναι γνωστό πως ο θεσμός του Κυπέλλου είναι πιο βαρετός και γραφικός από 18χρονο που το καλοκαίρι παίζει στην κιθάρα το Να μ' Αγαπάς του Παύλου Σιδηρόπουλου σε μια παραλία για να βγάλει γκόμενα.

Βέβαια, η UEFA και η FIFA δεν είχαν την ίδια άποψη, καθώς –και λογικό μου ακούγεται– δεν μπορεί ο καθένας να κάνει ό,τι γουστάρει. Και στις 15 Απριλίου, έπειτα από 1,5 μήνα επανάστασης του Κοντονή, αποφασίστηκε η επανέναρξη της διοργάνωσης του Κυπέλλου. Μια απόφαση που ήταν τόσο αδιάφορη για τον κόσμο όσο και η απόφαση της διακοπής. Σε χρόνο-ρεκόρ, δηλαδή σε έξι μέρες, ΑΕΚ και Ατρόμητος έλυσαν τις διαφορές τους σε δύο αγώνες μπροστά σε γνωστούς και φίλους και ο «Δικέφαλος» πήρε την πρόκριση στον τελικό, όπου θα βρει τον Ολυμπιακό, καθώς η διοίκηση του ΠΑΟΚ δεν ήθελε να κατεβάσει ούτε τα τσικό για τον επαναληπτικό. Τέλεια; Μοναδικά.

Αλλά τα καλύτερα δεν είχαν έρθει ακόμα: όπως έγινε γνωστό την Τετάρτη, ο τελικός του Κυπέλλου θα γίνει στο ΟΑΚΑ κεκλεισμένων των θυρών και μπροστά σε μόλις 310 θεατές, που θα έχουν μπει με προσκλήσεις. Για την ακρίβεια, 250 προσκλήσεις θα πάρει η ΕΠΟ και από 30 η κάθε ομάδα, που όλες θα είναι ονομαστικές και τα στοιχεία θα δοθούν στην ΕΛ.ΑΣ. Να σ' το πω πιο λιανά; Ο τελικός Κυπέλλου Ελλάδας μόλις έγινε πιο αδιάφορος απ' ό,τι ήταν ήδη. Δηλαδή, νομίζω ότι οι αρμόδιοι χρειάζονται συγχαρητήρια, ένα βραβείο Όσκαρ, μη σου πω και Νόμπελ, που κατάφεραν το πιο βαρετό πράγμα να το κάνουν ΑΚΟΜΑ πιο βαρετό. Εύγε.

Αλλά έχω την αίσθηση ότι, αν ήθελαν, θα μπορούσαν να κάνουν τη διοργάνωση ΛΙΓΟ ακόμα πιο βαρετή. Στα όρια του να ακούς «Κύπελλο Ελλάδας» και να έχεις την αίσθηση ότι είναι ψαγμένη ταινία σκανδιναβικού κινηματογράφου – ξέρεις, τοπία, χιόνια και άνθρωποι που περπατάνε και σε 174 λεπτά λένε τρεις κουβέντες. Να μερικές ιδέες.

Θα μπορούσαν αντί να βάλουν τον αγώνα στις 9 το βράδυ, να τον ορίσουν στη μία το μεσημέρι. Σκέψου αυτό τώρα: Σάββατο 7 Μαΐου, με ζέστη, που όλοι θα είναι έξω για ποτά και βόλτα, 22 τύποι να τρέχουν κάτω από τον ήλιο. Κανείς δεν θα μάθαινε ποτέ ότι έγινε αυτός ο αγώνας. Μάλλον ούτε οι 310 με τις προσκλήσεις.

Αφού δεν θα έχει θεατές και κανείς δεν ασχολείται με το Κύπελλο, γιατί οι ομάδες δεν κατεβάζουν τα παιδικά; Όχι τίποτα άλλο, αλλά και τα πιτσιρίκια να αρχίσουν να παίρνουν παιχνίδια στα πόδια τους και να μην θεωρούνται στην Ελλάδα ταλέντα μέχρι τα 25. Έτσι κι αλλιώς, είτε με τα παιδικά είτε με τις κανονικές ομάδες, τον ίδιο κόσμο θα έχει.

Ο τελικός να μη γίνει απλώς κεκλεισμένων των θυρών, αλλά να απαγορευτεί στους παίκτες να τρέχουν και να περνούν τη σέντρα. Οι 310 τυχεροί θα αρκεστούν να βλέπουν 22 ακίνητους παίκτες σε ένα ματς που θα τελειώσει 0-0 – και ουχί, μετά δεν θα πάει στα πέναλτι. Ο τροπαιούχος θα βγει με κορόνα-γράμματα. Γαμάτο;

Να στα γρήγορα τρεις ιδεούλες που θα μπορούσαν να κάνουν το Κύπελλο ακόμα πιο βαρετό. ΟΚ, δεν θα γίνουν φέτος, αλλά έχω πίστη στους αρμόδιους του θεσμού. Πού ξέρεις; Ίσως του χρόνου τα καταφέρουν.

Περισσότερα από το VICE

Τελείωσε το Πάρτι, το Αίμα και το Σπέρμα στο Game of Thrones;

Είναι Γαμάτο να Πίνεις Βότκα Πάνω σε μια Ταράτσα με Θέα το Τσερνόμπιλ

Αυτές Είναι οι πιο Ντροπιαστικές Φωτογραφίες σε Clubbing;