Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UK.

Όλα αυτά τα χρόνια της θλιβερής και γεμάτης από αρρώστιες ζωής μου, με έχουν δει και φροντίσει διάφοροι γιατροί και χειρουργοί. Θα έλεγα πως οι μισοί από αυτούς ήταν γεννημένοι εδώ, στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ένας άνθρωπος που φαίνεται ότι έχει τεράστιο θέμα με αυτό είναι ο Jeremy Hunt, ο οποίος έχει σιχαθεί να βλέπει τόσους ξένους γιατρούς να βοηθούν τους αρρώστους της χώρας του και θα προτιμούσε όλο το ιατρικό προσωπικό να ήταν Αγγλάρες, οι οποίοι θα ήταν τυλιγμένοι με τη σημαία της χώρας όταν σας έκαναν εγχείρηση στο γόνατο ας πούμε.

Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο συνέδριο των Συντηρητικών, ο Βρετανός υπουργός Υγείας υποστήριξε πως το Εθνικό Σύστημα Υγείας (NHS) θα είναι «αυτάρκες» μέσα σε δέκα χρόνια και έτσι δεν θα χρειάζεται να στηρίζεται σε ξένους γιατρούς. Ξέρετε, όλους αυτούς τους άνδρες και τις γυναίκες από τη Γαλλία, την Αίγυπτο και τη Βραζιλία, που είναι οι καλύτεροι και οι καλύτερες του κόσμου στον χώρο τους. Ναι, ας τους ξεφορτωθούμε αυτούς.

Βέβαια, οι πιθανότητες να γίνει κάτι τέτοιο είναι ελάχιστες, εξαιτίας –κατά κύριο λόγο– του ανθρώπου που έκανε αυτή την ανακοίνωση. Οι προτάσεις του για τη νέα σύμβαση των μαθητευόμενων γιατρών έχουν ήδη ωθήσει πολλούς Βρετανούς γιατρούς να τα μαζέψουν και να αποχωρήσουν από τη χώρα. Ποιο είναι λοιπόν το πλάνο του για να κρατήσει τους υπόλοιπους; Μα, να τους απειλήσει με πρόστιμα αν τολμήσουν να φύγουν από τη χώρα μετά την ολοκλήρωση της ιατρικής τους εκπαίδευσης.

Είναι μια απαράδεκτη κατάσταση και κάτι πρέπει να γίνει. Διότι, αν το Brexit κάνει πιο δύσκολα τα πράγματα για τον κόσμο που θέλει να έρθει να δουλέψει εδώ –και αυτό θα γίνει–, πράγμα που σημαίνει ότι λιγότερο ιατρικό προσωπικό θα θελήσει να έρθει εδώ σε αναζήτηση εργασίας, τότε δεν θα υπάρχει κανείς να με φροντίζει. Οπότε, για να βοηθήσω την κατάσταση, είπα να πάρω τα πράγματα στα χέρια μου.

Μιας και δεν έχω πολύ χρόνο μέχρι όλοι οι γιατροί να φύγουν από τη χώρα και με καλέσουν να αναπληρώσω τα κενά σε νοσοκομεία και χειρουργεία με το στηθοσκόπιο και την ιατρική μου ρόμπα, έπρεπε να μάθω τη θεωρία στα γρήγορα. Ο καλύτερος τρόπος να μάθω τα πράγματα γρήγορα ήταν να πλακωθώ στην ανάγνωση της Wikipedia, οπότε άνοιξα ένα σκασμό tabs με θέμα διάφορα σωματικά μέλη, αρρώστιες και άλλα τέτοια σχετικά. Έμαθα πολλά.

Στη συνέχεια, ψάχτηκα στο υπόλοιπο Διαδίκτυο και κατέληξα στο QUIZWOW. Το QUIZWOW, μου σέρβιρε μερικές πολύ δύσκολες ερωτήσεις οι οποίες με ανάγκασαν να στύψω το ιατρικό μου μυαλό για να βρω τις απαντήσεις για «δυσκολάκια» όπως αυτό:

Στο τέλος όμως θριάμβευσα, διότι τα καταφέρνω περίφημα με την ορολογία της βιολογίας. Το αποτέλεσμα με έβγαλε «έτοιμος για την Ιατρική Σχολή» και θαρρώ πως ήταν ολόσωστο.

Το επόμενο κουίζ δεν πήγε τόσο καλά βέβαια. Τα ερωτήματα ήταν ακόμα δυσκολότερα και με έκαναν να αισθανθώ αμόρφωτος και άχρηστος, το ακριβώς αντίθετο δηλαδή από αυτό που θα πρέπει να αισθάνομαι όταν αντιμετωπίζω τον θρόμβο ενός ασθενή ή κάτι τέτοιο.

Κατέληξε στο ότι ήμουν ανίκανος ιατρικά. Τι λέει ρε; Δηλαδή τι θες να πεις, ιντερνετικό κουίζ, ότι είμαι ανίκανος να εκπαιδευτώ για γιατρός σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και ότι στα χέρια μου θα κινδύνευε ένας ασθενής; Αυτά είναι λόγια για τίποτα γατάκια που τα παρατούν εύκολα.

Βέβαια, υπάρχει κόσμος που δεν τα πηγαίνει τόσο καλά με τα θεωρητικά και είναι πιο καλός στα πρακτικά, οπότε είπα να δοκιμάσω ακριβώς αυτό, με τη βοήθεια ενός site που εξηγεί πώς οι γιατροί εκτελούν καρδιακές επεμβάσεις. Ίσως ήμουν κιναισθητικός μαθητευόμενος – ίσως αυτό που χρειαζόμουν ήταν να ανοίξω μια μπαγκέτα και μετά θα ήμουν έτοιμος να πραγματοποιήσω παρεμβατική επέμβαση. Γιατί όχι;

Οπλισμένος με ένα μαχαίρι και ένα στραπατσαρισμένο κουτί με επιδέσμους και διάφορα άλλα, ήμουν πλέον έτοιμος να μαχαιρώσω και να κολλήσω. Ρώτησα τον διπλανό μου αν θα μπορούσα να του κόψω λίγο το χέρι και μετά να του περάσω επιδέσμους, αλλά φορούσε τα ακουστικά του και γενικά γουστάρει πολύ να με αγνοεί. Δεν είχα άλλη επιλογή: αγόρασα ένα σάντουιτς.

Ας το ονομάσουμε «Pete». Ο Pete είχε έναν καλοήθη όγκο στο στήθος. Δεν ξέρω πάνω σε τι έχει προσκολληθεί, αλλά μάλλον στα πνευμόνια του ή/και την καρδιά του. Έχω την ευθύνη να καθαρίσω το κακό, τον μαύρο θάνατο, από το σώμα αυτού του φουκαρά.

Σύμφωνα με ένα άρθρο του healthline.com με τίτλο «Πώς εκτελείται μια επέμβαση ανοιχτής καρδιάς;» έπρεπε να αναισθητοποιήσω τον ασθενή. Δεν είχα μορφίνη ή κάτι τέτοιο, αλλά είχα κάτι ασπιρίνες, οπότε με αυτές θα γινόταν η δουλειά. Θα πονούσε λίγο, αλλά ήξερα πως ο Pete είχε πίστη στις ικανότητές μου.

Έκανα την πρώτη τομή στο ηλιακό πλέγμα του Pete. Ούρλιαξε λίγο, αλλά ως εκπαιδευόμενος γιατρός ήμουν συνηθισμένος σε τέτοια πράγματα.

Σύνδεσα το μηχάνημα μπαϊπάς καρδιάς και πνευμόνων (όπως απεικονίζεται εδώ από αυτό το καλώδιο Beats By Dre) και ξεκίνησα τη διαδικασία αφαίρεσης του όγκου. Ήταν μεγάλος, αλλά ευτυχώς θα έσωζα τον ασθενή και θα τον βοηθούσα να αναρρώσει, όπως έκανα με τόσους άλλους.

Ναι. Τα κατάφερα. Άλλη μια ζωή που σώθηκε από τον γιατρό Joe Bish. Είναι απλώς κομμάτι της δουλειάς μου, αλλά η πίεση που μου ασκεί όλο αυτό θα επιφέρει το τίμημα να με σπρώξει στο ποτό και στα τσιγάρα.

Έραψα τον Pete και τον τύλιξα με μια από αυτές τις κουβέρτες που βλέπεις να τυλίγουν τα άτομα που μόλις έχουν βγει από μια πυρκαγιά ή αυτά που κάθονται δίπλα από τις ανοιχτές πόρτες ενός ασθενοφόρου στο τέλος μιας ταινίας. Το έκανα επειδή μου φάνηκε αστείο και όντως ήταν.

Ορίστε λοιπόν, φίλες και φίλοι. Έπειτα από μερικά κουίζ, λίγη εξάσκηση και ένα ψευτο-δίπλωμα από ένα περίεργο site, είμαι πλέον ο δρ Joe Bish, ογκολόγος. Παλιά ήμουν υπέρ της παραμονής όλου αυτού του σκληρά εργαζόμενου ιατρικού προσωπικού από το εξωτερικό, αλλά πλέον βλέπω ότι είναι πανεύκολο όλο αυτό και άρα μπορώ να την κάνω εγώ τη δουλειά.

Και πού ξέρετε; Αν το παλέψετε μπορεί κι εσείς να αποκτήσετε το δικό σας ιατρικό πτυχίο.

Περισσότερα από το VICE

Η Μεγάλη Κομπίνα με το Κλεμμένο Πετρέλαιο στον Στρατό

Δείτε την Ιταλική Αστυνομία να Συλλαμβάνει Έναν Μαφιόζο Φυγά στο Μυστικό του Καταφύγιο

Δέκα Ερωτήσεις που Πάντα Ήθελες να Κάνεις σε ένα Άτομο με Σιλικόνη στο Στήθος