Foto’s van Saoedische vrouwen die stiekem gillend in botsauto's zitten

Arwa Al-Na’imi is al van kleins af aan al geboeid door kunst. Ze is geboren in Abha, een stad in het zuiden van Saoedi-Arabië, waar helaas geen kunstopleiding was die ze kon volgen. Dus ging ze informatica studeren aan de Koning Khalid-universiteit – als een van de eerste vrouwen van het land.

Ze bleef ondertussen alsnog met kunst bezig, en won nadat ze was afgestudeerd zelfs de prestigieuze Abha-prijs van de regionale kunstraad. Ze voegde zich bij Muftaha Art Village, het eerste kunstcollectief in het zuiden van Saoedi-Arabië, waar ze geholpen werd om haar werk te exposeren.

“Ik concurreerde met topkunstenaars,” vertelt ze. “En ondertussen mocht ik niet eens zien hoe mijn werk hing, omdat alleen mannen naar binnen mochten bij musea.” Later werd Al-Na’imi ook een van de eerste vrouwen die in de Moskee van de Profeet in Medina mocht fotograferen, wat gezien wordt als een van de heiligste plekken binnen de islam, omdat Mohammed er begraven ligt.

Voor haar recente fotoserie Never Never Land schoot Al-Na’imi de afgelopen jaren foto’s in een pretpark in haar geboortestad. Daar wordt, zoals in ieder Saoedisch pretpark, een strikt onderscheid gemaakt tussen mannen en vrouwen. “Ik vond het vroeger erg leuk om naar pretparken te gaan, maar mijn relatie ermee is in de loop der jaren erg veranderd, en dat wilde ik laten zien,” zegt ze. “Mijn broer en ik gingen er vroeger vaak heen, maar toen we ouder werden mocht dat niet meer, omdat mannen en vrouwen niet zomaar in dezelfde ruimte mochten verblijven. Vrouwen mogen daarnaast niet gillen in de achtbanen, en ook geen broek dragen. Toch zitten vrouwen hier vaak schreeuwend in het karretje, en dragen ze een broek. Wat willen de autoriteiten doen? Je kunt niemand dwingen.”

Wat gelijk opvalt in Never Never Land is het grote contrast tussen de zwarte abayas en niqabs die de vrouwen dragen, en de felgekleurde attracties waar ze langs lopen. Al-Na’imi verstopte haar camera ook onder haar abaya, omdat ze bang was dat die anders zou worden afgepakt.

“Saoedi-Arabië is het afgelopen jaar erg veranderd,” zegt ze. Hoewel ze blij is met een aantal positieve ontwikkelingen in de afgelopen tijd – vrouwen mogen autorijden, en reizen zonder toestemming van een man – vindt ze dat ze er nog lang niet zijn. En dat geldt ook zeker voor vrouwelijke kunstenaars. “Onze mogelijkheden zijn beperkt,” zegt ze. “Ik heb talloze ideeën en projecten in mijn hoofd, maar bij wie ik precies moet aankloppen zal ik zelf uit moeten vogelen.”