Mino Abadier brengt het Midden-Oosten naar Buiten Westen

Mino Abadier stond twee jaar geleden nog als bezoeker vooraan bij Makam tijdens Buiten Westen. Deze zaterdag staat hij er zelf, op een podium naast Bambounou, Hunee en Tama Sumo. Deze gig op het Cartel-podium komt niet uit de lucht vallen. Ze werken bij deze organisatie niet echt met 'officiële' residents, maar als iemand die titel mag dragen is het Mino wel. Naast onder zijn eigen naam, draait hij samen met zijn broer veel oosterse muziek onder het alias Arabic By Night. Het is dus logisch dat hij later deze zomer in Marokko draait tijdens het nieuwe festival Atlas Electronics, net buiten Marrakech. Maar eerst neemt hij ons mee voor een trip door zijn eigen platencollectie, nu hij zijn set aan het voorbereiden is voor morgen.

THUMP: Je heb onlangs als support gedraaid voor Chicago houselegende Roy Davis Jr. in Canvas. Welke plaat van hem is je die avond bijgebleven?
Mino Abadier: Roy Davis Jr. zou een all nighter doen, maar omdat hij lijdt aan MS, werd ik gevraagd om hem te ondersteunen. Hij was misschien niet in staat om het de hele nacht vol te houden, maar eigenlijk stond hij er heel fris bij. Op een gegeven moment draaide hij zijn plaat Gabriel en stond daarbij met z'n vuist in de lucht en met een kruk in de andere hand los te gaan. Hij had tranen in zijn ogen, dat was wel het kippenvelmomentje van de avond. Het was bijzonder dat ik voor zo'n houselegende mocht draaien, aangezien de kans heel klein is dat hij nog in Nederland zal staan. Het mooie is ook nog dat wij naderhand contact hebben gehad over de platen die ik draaide.

Welke plaat zou je graag willen hebben?
Mpumi met Ngiyekele. De titel is lastig uit te spreken en het is tevens een plaat die ik moeilijk kan vinden – zowel digitaal als op plaat. Ik heb hem op een blog gevonden, een echte Afrikaanse houseklapper en volgens mij kost hij bijna tweehonderd euro op Discogs. Om de een of andere reden kan ik hem daar ook niet meer vinden. Deze kan ik dus helaas niet draaien, maar als ik hem zou vinden en het geld heb liggen, zou ik hem gewoon kopen.

Je hebt Egyptische roots. Laatst heb je bij Red Light Radio een set gedraaid met elektronische muziek met Arabische invloeden. Welke track is daar exemplarisch voor?
Mijn ouders vonden het wel leuk dat ik draaide, maar ik kon ze nooit echt enthousiast krijgen. Op een gegeven moment had ik daarom samen met mijn broer het idee om ook eens in de platenkast van mijn vader te duiken. Ik raakte geïnteresseerd in de geschiedenis van muziek uit het Midden-Oosten. Samen met mijn broer begon ik toen Arabic By Night. Ik denk dat je de Midden-Oosten sound de komende jaren steeds meer gaat horen, door artiesten als Omar Souleyman, Acid Arab en Mehmet Aslan. Die laatste maakt zulke toffe producties en daarom heb ik voor deze track gekozen. Mijn ouders hebben nu veel meer waardering gekregen en kunnen vrienden laten horen wat ik doe. Deze muziek vind ik erg tof en er zijn nog zo veel verborgen schatten om te ontdekken. De zoektocht gaat door!

Welke plaat omschrijft jouw persoonlijkheid het beste?
Dat is een lastige vraag, maar de plaat die het eerst in mij opkomt is Star Cruisin van Jupiter Jax. Het is een House plaat die erg bereikbaar is en open, daarnaast ook een tikkeltje serieus. Dat is wel tekenend voor mij. Ik ben altijd druk bezig en doe veel dingen naast mijn rechtenstudie, zoals het draaien en ben ook agent van veertien artiesten.

Noem eens een liedje dat je wel in Amsterdam, maar niet in Rotterdam zou draaien?
Gelukkig is het verschil tussen beide steden er bijna niet meer. Ze zitten volgens mij tegenwoordig redelijk op één lijn. Kijk naar BAR, Bird en de jongens van Triphouse Rotterdam. Zij zitten steeds meer in dezelfde sound, boeken dezelfde dj's en het is mooi om te zien dat Rotterdam op muzikaal vlak steeds meer aan het opleven is. Wat ik wel heb gemerkt als ik een avond open, is dat als ik begin met een ambientplaat, ik het gevoel heb dat het in Rotterdam niet altijd begrepen wordt. Met openingsets probeer ik op een hele subtiele manier de toon van de avond te zetten en een spanningsboog te creëren. Ze gaan daar toch liever gelijk wat harder van start ­– wellicht zit dat er nog in van de in de jaren 90 ontstane gabbercultuur.

Welk liedje vind je tof, maar schaam je je een beetje voor?
Same Man van Till West & DJ Delicious. Ik was aan het spitten in een oude platenbak bij de Mary Go Wild-winkel en toen kwam ik deze tegen voor maar vijftig cent. Ik draaide hem vervolgens tijdens Koningsnacht bij Cartel en het was de laatste plaat die ik erin gooide. Het publiek ging er erg lekker op.

Welke plaat zou je vaker willen horen op de dansvloer?
Dat is een track die ik ooit heb gehoord tijdens een gig van Optimo in Trouw. Ik was gelijk in de ban van deze oude indrukwekkende plaat. Maar sindsdien heb ik hem nooit meer gehoord, tot ik hem laatst toevallig vond op YouTube. Zo kwam ik terecht bij een andere plaat van Frank de Wulf, met dezelfde herkenbare sound. Uiteindelijk heb ik hem op Discogs gevonden. Nu kan ik hem zelf ook draaien.

Welk liedje stop je in al je sets?
Deze plaat heb ik ooit heb gekocht op aanraden van d-ribeiro bij Clone. Een hele solide housetrack die goed kan fungeren als tussenplaat. Het weet de energie vast te houden, maar neemt het ook een moment terug. Dit soort tracks heb je altijd in je sets nodig.

Welke platen vormden je eerste mix?
Als kleine jongen luisterde ik altijd naar Juize FM op Radio 538. Er werd dan oldschool hiphop gemixt met nieuwe hiphoptracks. Ik kon het niet live luisteren, want het was te laat voor mij. Voordat ik ging slapen nam ik daarom de show op. Dan had ik voor de hele week weer nieuwe muziek. Er werd een keer oude plaat gedraaid, Flava In Ya Ear van Craig Mack, en daarnaast The Hop van A Tribe Called Quest. Die twee tracks probeerde ik via twee tapedecks door elkaar te mixen en dat klonk natuurlijk nergens naar. Maar ik denk wel dat dit een van mijn eerste mixpogingen was.

Check ook festivals.vice.com voor al je ronkende festivalverhalen, winacties voor tickets, fotoreportages en meer.