“Stel je eens voor dat alle talkshowhosts en presidenten vrouwen waren. Dit is mijn kado aan hen.” Ik ben in het Sony Music-kantoor in Londen voor de luistersessie van Pharrells nieuwe album G I R L, zijn tweede soloalbum dat hij – in zijn eigen woorden - “opdraagt aan alle vrouwen van de wereld”.Gekleed in witte Adidas sneakers, een wit shirt, een aantal kettingen om zijn nek en ja, ook die hoed, staat hij als een docent vooraan in een ruimte met verder vooral een hoop journalisten. Hij is blij, in vorm, en weet ons goed op te warmen met zijn uitgebreide introductie van het album.Na de release van Get Lucky wist zijn label dat Pharrell niet echt stond te popelen om nog een soloalbum uit te brengen. Toch besluiten ze om op hem in te praten. “Ik voelde me vereerd dat mensen nog steeds willen luisteren naar wat ik te zeggen heb, zelfs na al die jaren dat ik alleen maar heb geproduceerd.”We krijgen bier, mini-burgers en vanallesennogwat om het ons naar de zin te maken. Dan drukt Pharrell op play en gebeurt het volgende.Track 1 – Marilyn Monroe
“Het is de eerste keer dat ik dit aan iemand laat horen”, zegt Pharrell terwijl een orkest het album inluidt. De Skateboard P-productie is het muzikale equivalent van het woord L-O-V-E. In het refrein is de tekst “There are no adjectives for this girl” te horen, waar ik heel erg de behoefte van krijg om me samen met mijn toekomstige vrouw onder te dompelen in een bad vol champagne. Pharrell zegt dat het nummer Marilyn Monroe heet omdat hij “een ongewoon meisje wil”. Ze hoeft niet van uitzonderlijke schoonheid te zijn om speciaal te zijn. Klinkt dat logisch? Laten we maar doen van wel.Track 2 – Brand New (feat Justin Timberlake)
Dit nummer doet me denken aan de eerdere samenwerking tussen Pharrell en Justin op Justified. Ik kan me maar moeilijk concentreren, want Pharrell zit vlak tegenover me en zingt hardop mee terwijl hij met zijn handen zwaait.Track 3 – Hunter
Pharrell legt uit dat dit nummer is geschreven vanuit het perspectief van de vrouw en daarom Hunter heet. Het heeft een sterke discovibe en de repetitieve tekst “I’m a hunter, I’m a hunter” doet me denken aan Provider van In Search Of, wat helemaal niet verkeerd is.Track 4 – Gush
Gush is precies wat de titel doet vermoeden, en daarom is dit nummer ook één van de beste dingen die ik ooit heb gehoord. Naar mijn idee is Gush precies dat moment waarop de seksuele spanning door je lichaam giert wanneer je samen met een leuk meisje een film zit te kijken en je besluit de eerste move te maken. “I think I want to be dirty, girl” zingt Pharrell over de Inside of Clouds-achtige akkoorden. Iemand in het publiek vraagt of we de stoelen opzij mogen schuiven om te kunnen dansen. Pharrell is happy met deze opmerking.Track 5 – Happy“Waarschijnlijk heb je de volgende track al gehoord… hij heet Happy. Willen jullie hem nog een keer horen?”Track 6 – Come Get It (feat Miley Cyrus)
Op de zesde track zingt Miley Cyrus mee, en de instrumentatie doet me erg denken aan Robin Thicke. Het is een leuk nummertje, maar eigenlijk wat te snel afgelopen. Zoals de meesten op de plaat is ook dit een plagerig nummer dat naar een hoogtepunt toewerkt, maar vlak voor het orgasme in een fade-out overgaat, waardoor je maar al te graag snel door wilt naar de volgende tack.Track 7 – Gust of Wind (feat Daft Punk)
Dit is een special track, zegt Pharrell, omdat het de zevende track is van het album. En hij is ook speciaal omdat de robots meedoen. Nee wacht, dat is meer dan speciaal. Dat voelt meer als een droom. “Wanna open the window, hug you, feel the air”, zingt Pharrell en dan zet hij opeens de track op stop vraagt hij: “Jullie zijn toch niet boos op me, he?”. Niemand kijkt boos, of lijkt op dit moment de behoefte te hebben om Pharrell in elkaar te slaan. Dus we gaan verder.De zeventien jaar oude Francesco Yates speelt op dit nummer gitaar. Hij is zo’n beetje de Nile Rodgers onder de mensen die nog niet mogen drinken.Track 8 – Lost Queen
“What planet are you from girl?”Volgens mijn aantekeningen die ik tijdens de luistersessie heb gemaakt, is G I R L gemixt door Mike Wazowsky. Dat is het kleine groene mannetje van Monsters Inc. Al ben ik momenteel in staat om alles te geloven, heb ik toch wat nader onderzoek gedaan (AKA Google) en blijkt dat het gaat om Mick Guzawski, de man die ook Random Access Memories heeft gemixt.Track 9 – Freq
“You’ve got to go inwards to experience the outer space that was in you” is wat ik aan songtekst hoor. Kan, maar ik concentreer me liever op de hijgende vrouwenstemmen die de liefde bedrijven met de instrumentatie.Track 10 – I Know Who You Are (feat Alicia Keys)
Dit kon zomaar een door Neptunes geproduceerde Alicia Keys track zijn uit de jaren 2000. Ondertussen heb ik drie biertjes op, een fles water en een cola, dus ik moet heel erg nodig naar de wc. Denk je dat Pharrell boos zou worden als ik even ging plassen. Zal ik net doen of hij onze leraar is en het hem vragen?Track 11 – It Girl
Pharrell vertelt over zijn liefde voor Q-Tip en A Tribe Called Quest, en zegt dat hij wil dat zijn eigen muziek precies datgene bij ons teweegbrengt als wat Q-Tips bij hem voor elkaar kreeg. Hij wil dat je van zijn muziek gaat spacen.It Girl klinkt als kauwgom en heeft een hemelse intermezzo. Het nummer is geweldig, maar niet per se nodig om ons te overtuigen van onze liefde voor Pharrell. Als je ergens begin jaren negentig bent geboren is de kans erg groot dat je al een flink aantal jaren naar Neptunes-nummers hebt geluisterd. Ze hebben muziek geproduceerd voor elke denkbare grote ster, van Britney Spears en Clipse tot Madonna en Jay Z. G I R L is weer een nieuw spannend hoofdstuk in de carrière van Pharrell die toch al wordt gekenmerkt door zowel commercieel succes als veel liefde en support van de kritische massa aka de muziekjournalisten.Eeeeeeeeeeeeen, ik mag er vandoor. Eindelijk een plasje doen.
Advertentie
“Het is de eerste keer dat ik dit aan iemand laat horen”, zegt Pharrell terwijl een orkest het album inluidt. De Skateboard P-productie is het muzikale equivalent van het woord L-O-V-E. In het refrein is de tekst “There are no adjectives for this girl” te horen, waar ik heel erg de behoefte van krijg om me samen met mijn toekomstige vrouw onder te dompelen in een bad vol champagne. Pharrell zegt dat het nummer Marilyn Monroe heet omdat hij “een ongewoon meisje wil”. Ze hoeft niet van uitzonderlijke schoonheid te zijn om speciaal te zijn. Klinkt dat logisch? Laten we maar doen van wel.Track 2 – Brand New (feat Justin Timberlake)
Dit nummer doet me denken aan de eerdere samenwerking tussen Pharrell en Justin op Justified. Ik kan me maar moeilijk concentreren, want Pharrell zit vlak tegenover me en zingt hardop mee terwijl hij met zijn handen zwaait.Track 3 – Hunter
Pharrell legt uit dat dit nummer is geschreven vanuit het perspectief van de vrouw en daarom Hunter heet. Het heeft een sterke discovibe en de repetitieve tekst “I’m a hunter, I’m a hunter” doet me denken aan Provider van In Search Of, wat helemaal niet verkeerd is.
Advertentie
Gush is precies wat de titel doet vermoeden, en daarom is dit nummer ook één van de beste dingen die ik ooit heb gehoord. Naar mijn idee is Gush precies dat moment waarop de seksuele spanning door je lichaam giert wanneer je samen met een leuk meisje een film zit te kijken en je besluit de eerste move te maken. “I think I want to be dirty, girl” zingt Pharrell over de Inside of Clouds-achtige akkoorden. Iemand in het publiek vraagt of we de stoelen opzij mogen schuiven om te kunnen dansen. Pharrell is happy met deze opmerking.Track 5 – Happy“Waarschijnlijk heb je de volgende track al gehoord… hij heet Happy. Willen jullie hem nog een keer horen?”Track 6 – Come Get It (feat Miley Cyrus)
Op de zesde track zingt Miley Cyrus mee, en de instrumentatie doet me erg denken aan Robin Thicke. Het is een leuk nummertje, maar eigenlijk wat te snel afgelopen. Zoals de meesten op de plaat is ook dit een plagerig nummer dat naar een hoogtepunt toewerkt, maar vlak voor het orgasme in een fade-out overgaat, waardoor je maar al te graag snel door wilt naar de volgende tack.Track 7 – Gust of Wind (feat Daft Punk)
Dit is een special track, zegt Pharrell, omdat het de zevende track is van het album. En hij is ook speciaal omdat de robots meedoen. Nee wacht, dat is meer dan speciaal. Dat voelt meer als een droom. “Wanna open the window, hug you, feel the air”, zingt Pharrell en dan zet hij opeens de track op stop vraagt hij: “Jullie zijn toch niet boos op me, he?”. Niemand kijkt boos, of lijkt op dit moment de behoefte te hebben om Pharrell in elkaar te slaan. Dus we gaan verder.
Advertentie
“What planet are you from girl?”Volgens mijn aantekeningen die ik tijdens de luistersessie heb gemaakt, is G I R L gemixt door Mike Wazowsky. Dat is het kleine groene mannetje van Monsters Inc. Al ben ik momenteel in staat om alles te geloven, heb ik toch wat nader onderzoek gedaan (AKA Google) en blijkt dat het gaat om Mick Guzawski, de man die ook Random Access Memories heeft gemixt.Track 9 – Freq
“You’ve got to go inwards to experience the outer space that was in you” is wat ik aan songtekst hoor. Kan, maar ik concentreer me liever op de hijgende vrouwenstemmen die de liefde bedrijven met de instrumentatie.Track 10 – I Know Who You Are (feat Alicia Keys)
Dit kon zomaar een door Neptunes geproduceerde Alicia Keys track zijn uit de jaren 2000. Ondertussen heb ik drie biertjes op, een fles water en een cola, dus ik moet heel erg nodig naar de wc. Denk je dat Pharrell boos zou worden als ik even ging plassen. Zal ik net doen of hij onze leraar is en het hem vragen?Track 11 – It Girl
Pharrell vertelt over zijn liefde voor Q-Tip en A Tribe Called Quest, en zegt dat hij wil dat zijn eigen muziek precies datgene bij ons teweegbrengt als wat Q-Tips bij hem voor elkaar kreeg. Hij wil dat je van zijn muziek gaat spacen.It Girl klinkt als kauwgom en heeft een hemelse intermezzo. Het nummer is geweldig, maar niet per se nodig om ons te overtuigen van onze liefde voor Pharrell. Als je ergens begin jaren negentig bent geboren is de kans erg groot dat je al een flink aantal jaren naar Neptunes-nummers hebt geluisterd. Ze hebben muziek geproduceerd voor elke denkbare grote ster, van Britney Spears en Clipse tot Madonna en Jay Z. G I R L is weer een nieuw spannend hoofdstuk in de carrière van Pharrell die toch al wordt gekenmerkt door zowel commercieel succes als veel liefde en support van de kritische massa aka de muziekjournalisten.Eeeeeeeeeeeeen, ik mag er vandoor. Eindelijk een plasje doen.