Lugubere oude foto's van moord en doodslag in New York

Dit artikel bevat mogelijk schokkende beelden

De freelance fotojournalist Weegee (1899-1968) was één van de eerste misdaadfotografen van New York. In de periode van 1936-1947 maakte hij sensationele en lugubere foto's van allerlei plaatsen delict, die hij vaak brutaal en compromisloos in beeld bracht. Die kenmerkende stijl is sindsdien wijdverspreid in de roddelpers. Je zou Weegee één van de eerste paparazzi kunnen noemen, maar dan wel een paparazzo van de dood. Het Ryerson Image Centre in Toronto eert momenteel zijn fotografisch nalatenschap in een speciale tentoonstelling met de onheilspellende naam Weegee: Murder Is My Business.

De tentoonstelling "werpt een blik op het stadse geweld en de chaos die het vroege werk van de fotograaf zo kenmerkten," staat te lezen in het persbericht. Weegee woonde tegenover een politiebureau en was altijd op de hoogte van nieuwe misdaden, doordat hij zijn radio afstelde op de politiefrequentie. Vaak was hij zelfs sneller op een plaats delict aanwezig dan de politie zelf. Eenmaal aangekomen maakte hij rijkelijk gebruik van zijn flits om zo contrastrijke foto’s van de tragische plekken te maken.

Weegee, "Police officer and assistant removing body of Reception Hospital ambulance driver Morris Linker from East River, New York, August 24, 1943"

Naarmate zijn populariteit steeg, begon Weegee steeds nauwer samen te werken met de politie. Toch gingen er ook geruchten dat hij bevriend zou zijn met leden van Murder Inc. – een bende huurmoordenaars in dienst van een groepje Italiaanse maffiabazen die zichzelf op hun beurt The Syndicate noemden. Het zorgde ervoor dat hij spottend 'de officiële fotograaf' van de bende werd genoemd. De roem van Weegee werd verder geholpen door de tentoonstellingen die hij voor zijn eigen werk organiseerde, en het feit dat zijn foto's vaak in meerdere grote kranten werden gepubliceerd. Zelf noemde hij zich ‘Weegee the Famous’, en beweerde vol trots dat hij van zo’n vijfduizend moorden verslag had gedaan.

“Weegee werd vroeger vaak weggezet als een idioot of als een naïeve fotograaf, maar eigenlijk was hij een van de meest originele en ondernemende fotojournalisten van de jaren dertig en veertig,” zegt Brian Willis, curator van de tentoonstelling. “In zijn beste foto’s komen intelligentie, durf en een verrassend originele invalshoek samen… Hij gaf ongegeneerd de voorkeur aan de roddelperscultuur en de onderwerpen en invalshoeken die daarbij komen kijken, maar de foto’s die hij van het New York in de Grote Depressie maakte verdienen het om serieuzer genomen te worden.”

Inmiddels staat Weegee te boek als een vernieuwer op het gebied van fotojournalistiek. Hij toonde als een van de eerste fotografen het vuil dat iedereen, hoewel we dat misschien niet graag toegeven, toch stiekem wil zien. Hij bekeek datgene waar niemand naar durft te kijken, zodat het grote publiek over zijn schouder, of eigenlijk door zijn lens, tóch een kijkje kon nemen.

Een tekst bij de tentoonstelling vat dat nalatenschap goed samen: “Weegee’s intieme voyeurisme en zijn ietwat stoïcijnse houding ten opzichte van het leed dat hij fotografeerde, zorgen voor een unieke benadering van documenairefotografie. Een benadering die al is losgekomen van de reformistische ijver van de New Deal van de VS in de jaren dertig, maar nog niet besmet is met het economische trauma van de Grote Depressie. Het komt allemaal samen in deze blik van een immigrant uit Oekraïne, die de harde wereld van de georganiseerde misdaad een gezicht gaf.”

Bekijk hieronder meer beelden uit de tentoonstelling:

Klik hier voor meer informatie over Weegee: Murder Is My Business.