"Wij moeten gewoon die usb-stick erin trappen en de zaal gek maken"

In 2011 organiseren de broers Sander en Jordy Huisman, samen met de inmiddels vertrokken Pim Derks, het feest Kris Kross in de Amsterdamse Club Up. Ze wilden weer de r&b en hiphop uit de nineties horen die ze als tieners draaiden in hun vaders bar-dancing in Castricum. Toen ze naar Amsterdam verhuisden, kwamen ze terecht in een wereld waar iedereen uit hun omgeving naar housefeesten ging en kwamen hun dj-aspiraties jaren op een laag pitje te staan. Inmiddels is er veel veranderd. Wie heeft er de afgelopen vier jaar geen beeldschoon meisje of ontzettende mooiboy in een Kris Kross-shirt door het hoofdstedelijke nachtleven zien paraderen?

Natuurlijk had je hiervoor al feesten zoals Girls Love DJs en Bassline: initiatieven die hun wortels respectievelijk in de EDM- en de urbanscene hebben liggen. Op de feesten van de broers komt een heel andere doelgroep af, die een week later ook makkelijk credible feestjes van Dekmantel of iets in Trouw bezoekt. Het grappige is dat je dit slag bezoeker weer niet snel op een Girls Love DJs in AIR ziet staan. Mede ingegeven door hun succes lijken sindsdien veel alternatieve dancefestivals een podium neer te zetten waar het smaakpallet van de broertjes Huisman wordt bevredigd. Neem hun eigen hostings op festivals als Magneet of Nomads als voorbeeld: bij dit laatste festival vormde de Kris Kross-stage een maand geleden nog een vrouwenoase tussen twee podia met artiesten die de grootste purist goedkeurend laat knikken, zoals Sadar Bahar en Robert Bergman.

Inmiddels hebben ze twaalf edities georganiseerd van hun driejaarlijkse evenement dat tegenwoordig onderdak vindt in De Marktkantine. Samen met MC Yuki Kempees vormen ze sinds begin dit jaar een rondreizende drie-eenheid met meerdere gigs per weekend door het hele land – er was zelfs een buitenlandse gig op Ibiza op het vijfjarig huwelijksjubileum van Wesley en Yolanthe Sneijder, waar zij samen met Hardwell draaiden. Momenteel hebben ze in samenwerking met producer CHOCO een grote hit met hun debuuttrack Until The Morning, die onlangs uitkwam op Spinnin' Records. Het nummer is al meer dan 650.000 keer beluisterd op Spotify en wordt gedraaid door dj's als Afrojack en David Guetta. We spraken af op een zonnige dinsdag met de broers over hun bijzondere formule. Jullie leerden draaien in de horecazaak van jullie vader. Was dat De Spinnerij waar Jordy toentertijd optrad als Gaudi Jackson?
Jordy: Haha wat goed, Gaudi Jackson was helemaal de shit in Castricum! De Spinnerij was een feest bij een strandtent van vrienden van mij waar ik een van de resident-dj's was. In een eerder stadium hebben we leren draaien in het danscafé van onze vader, waar de eerste generatie Pioneer cdj's stonden. Ik was zestien en Sander twintig. Toen onze vader de tent verkocht zijn we in andere plaatsen en tenten gaan draaien. Eigenlijk is het Kris Kross-concept ongeveer hetzelfde als wat we bij onze vader deden: snel mixen, hitjes, maar ook obscuurdere nummers die we tof vinden, en nu met een MC erbij die ons aanvult. In het dorp waar ik opgroeide hadden ze eens in de zoveel tijd een feest met de lokale drive-in show. Op die feestjes ging het van Sisqo's Thong Song tot de Blade Soundtrack.
Sander: Sisqo pakten we wel, maar de Blade Soundtrack niet. Eigenlijk verschilt wat wij doen met Kris Kross niet zo veel met wat er gebeurt in sommige feesttenten. Wij doen het alleen op een credible manier.
Jordy: Elk nummer moet herkenbaar zijn en een gevoel opwekken van: oh weet je nog. We proberen om snel van Hiphop naar bijvoorbeeld Stevie Wonder te gaan, om daarna met wat verrassends het publiek helemaal gek te maken. Het moet niet flauw en grappig worden, je betrapt ons nooit op foute nummers.
Sander: Die nineties manier van draaien kan inderdaad heel snel flauw zijn, het is een dunne scheidslijn. Het ligt aan de nummerkeuze en hoe je het presenteert. Alane van Wes kan op het juiste moment bijvoorbeeld juist heel goed werken. Je kan niet zes van zulke nummers draaien, maar er komt altijd een moment op de avond dat het werkt en dan gaat iedereen helemaal los.

Voor Kris Kross hebben jullie een tijd lang niet gedraaid. Je zou zeggen dat een verhuizing naar Amsterdam de dj-vlam juist aanwakkert?
Jordy: Voor onze doelgroep was er alleen maar house en techno. Er was geen ruimte voor onze muziek. Ik dook zelf ook midden in de Trouw-scene en leerde daar veel mensen kennen die later onze feesten bezochten. We hebben zelfs nog een poging gedaan om met de massa mee te gaan door ons te verdiepen in de house door platen te kopen bij Rush Hour, maar dit bleek toch ons ding niet te zijn.

Er is toch ook een grote urban eclectic-scene?
Sander: We gingen ook wel naar de Jimmy Woo op avonden dat The Flexican draaide. Dat was voor ons teveel urban en een ander publiek maar wel heel cool. Bassline in Paradiso idem dito: de sfeer was daar, met alle respect, voor ons te tof en we voelden ons niet helemaal thuis. Het Klassenfeestje van Geza Weisz en Manuel Broekman in Bitterzoet komt al meer in de buurt, maar zij gaven helaas een tijdje geleden hun laatste feest.

Wat was het moment dat jullie dachten: laten we zelf dat feest organiseren?
Jordy: We waren ervan overtuigt dat onze vrienden onze manier van draaien ook super tof zouden vinden. Een avond in Trouw is natuurlijk geweldig, maar voelde soms wel eenzaam aan. Je ziet op een housefeest niet zo vaak een stelletje elkaar even lekker vastpakken, iedereen zit in zijn eigen bubbel. Ik weet nog dat we ons feest in Club Up gaven en ik van een meisje te horen kreeg – een diehard Trouwganger – dat ze weer eens een hele avond heerlijk met haar vrienden had gedanst en ook nog had gezoend met twee jongens. Dat had ze enorm gemist, en wij ook.

Hoe kwamen jullie bij Club Up terecht? Dat was toentertijd misschien nog wel de hipste club van Amsterdam. Orpheu de Jong was daar programmeur, voordat hij Red Light Radio begon. Er zijn weinig mensen in de Nederlandse dancescene met een meer verfijnde smaak.
Jordy: We moesten echt lullen als Brugman om het idee aan hem te verkopen. Het is een moeilijk concept om uit te leggen als je het niet kent. Want ja, het is knallen met hits, maar dan wel op een eigengereide verfijnde manier.
Sander: Hij had er ook niet meteen een goed gevoel bij. Toch gaf hij ons een kans toen hij een avond vrij had in zijn agenda. Het gaat terug naar feestjes van toen je jong was in het dorpje waar je opgroeide. De meeste jongeren in Amsterdam komen van buiten de stad en gaan zodra ze hier wonen naar housefeesten. Dat gezellige dansen en af en toe de longen uit je lijf zingen, had je niet meer voor die hippe doelgroep. Als je kijkt naar wie er op onze feesten komen, zijn dat vooral hipsters, vaak werkzaam in de creatieve branche. Op ons laatste feest hadden we een gemiddelde leeftijd van 27 jaar, dat is best hoog.

En toen kwam de avond zelf.
Jordy: Het was vijf euro aan de deur zonder voorverkoop. Het was meteen gekkenhuis, echt chaos met gigantische rijen voor de deur, politie over de zeik en mensen die boos waren omdat ze niet binnenkwamen. We kregen boze berichten op Facebook met 'hoezo maken jullie een openbaar event aan als je er niet in kan?'. Die rumoer eromheen is eigenlijk het mooiste wat je kan hebben als je voor het eerst een feest geeft. We waren mega trots op die avond. Club Up kwam na afloop naar ons toe met de vraag of we iedere maand een editie konden doen. Ze hadden de beste omzet ooit!

Toen ik een avond van jullie bezocht in Club Up, dacht ik: leuk, deze muziek voor dit publiek. Dat gaan ze nog maximaal drie keer volhouden en vervolgens duiken de hipsters op het volgende nieuwe ding. Daarbij waren er heel veel vrouwen. Als dat verhaal rond gaat zingen, staat de zaal de volgende keer vol met hengsten.
Sander: We hebben zelfs een keer gehad dat tachtig procent van de mensen die op aanwezig stonden op Facebook vrouw was. Toen we een aantal opmerkingen van de dames kregen hierover, hebben we besloten dat er op de gastenlijst van de volgende editie alleen maar mannen mochten staan, haha.
Jordy: Ik denk dat de sleutel zit in het niet te vaak doen: overdaad schaadt. Mensen moeten hongerig blijven om naar Kris Kross-feesten te gaan. Je ziet sommige partijen deze fout wel maken. Wij hebben die vraag vaak genoeg gekregen, maar we zeggen nee. Je moet het gevoel hebben van 'yo wanneer is het weer?'. Als je dat gevoel kunt vasthouden, kan je lang bestaan en groeien. We krijgen er steeds nieuw publiek bij. De tijd dat we enkel bekendheid kregen door de drie feesten die we per jaar organiseerden zijn voorbij. We doen tegenwoordig ook hostings op festivals en zijn inmiddels met Yuki erbij een rondreizende dj-act onder de naam Kris Kross Amsterdam.

Dit is echt een vraag van iemand die vanuit een house- en technoperspectief kijkt, maar het lijkt me moeilijk om veranderingen door te voeren in dit type dj-set. Er is een beperkt aantal nummers dat werkt en er is geen constante aanwas van nieuwe muziek, waardoor je misschien eerder gedwongen bent om dezelfde set te draaien.
Sander: Er zijn ontzettend veel leuke Trap-, Moombahton- en Houseremixen van oude tracks. Je moet alleen wel heel selectief zijn, want het is ook vaak minder goed gedaan. Waar het bij Kris Kross in het begin echt draaide om oude hitjes, is dat inmiddels ook veranderd. De leeftijd van onze vriendengroep ligt rond de dertig, maar we staan ook geregeld op studentenfeesten waar de gemiddelde leeftijd achttien is. Op dit soort gigs kom je dan niet weg met alleen maar Snoop Dogg en Dr. Dre, we passen ons hier dan ook op aan.
Jordy: Ik ben van mening dat je moet door ontwikkelen als je wilt meegaan met de tijd. Wij worden ouder en het publiek jonger. De uitdaging zit hem in het vinden van een mix die voor allebei werkt, zonder dat we onze achtergrond verloochenen. We doen het voor het publiek. Er zijn ook dj's die helemaal hun eigen ding doen, waarbij er vervolgens niemand staat te dansen. Ik vraag me af of je dat wilt als dj.

Onlangs is jullie eerste release uitgekomen. Wanneer is produceren erbij gekomen?
Jordy: Als tiener heb ik er al wat mee geëxperimenteerd en twee jaar geleden begon het weer te kriebelen. Het stond toen nog los van Kris Kross. De feesten liepen goed op dat moment, maar we hadden niet het gevoel dat we er ons brood mee konden verdienen. Toen Kris Kross bekender werd, zijn we ons wel gaan focussen op het uitbrengen van muziek onder die naam. Eerst wilden we meer soul en hiphop-achtige nummers uitbrengen, en ben ik mensen om ons heen gaan verzamelen. Verschillende labels, waaronder Sony en Universal Music, waren geïnteresseerd in deze tracks en boden ons een platencontract aan. Tijdens een festival ontmoette ik producer CHOCO, met wie ik o.a. 'Until The Morning' heb gemaakt. Armada (het label van Armin van Buuren) kreeg die track te horen en was gelijk enthousiast. Toen we vervolgens ook met Spinnin' Records in gesprek zijn geraakt, kwamen we voor de vraag te staan: gaan we voor r&b of voor trap? We vonden die elektronische kant uiteindelijk toch beter passen bij onze dj-act. Wij moeten die usb-stick erin 'Trappen' en de zaal gek maken!

Maar trap is toch heel iets anders dan Stevie Wonder? Ik vraag me af of mensen die vanuit de alternatieve housescene op jullie feesten in Club Up kwamen zich daar ook thuis bij voelen.
Sander: Als we de hele avond Trap draaien op Kris Kross, slikt het publiek dat nooit. Maar als we er af en toe eentje doorheen gooien, wordt dat heel goed ontvangen.
Jordy: Ik begrijp wel waar je op doelt, we zijn nu toch een beetje een andere richting ingeslagen. Als je groter wilt worden en commerciëler, dan moet je toch die kant op. De wereld bestaat nou eenmaal niet alleen uit de ultrahippe scene. Ik weet dat over 'commercieel' vaak negatief wordt gedaan, maar zo zien wij dat niet. Kijk maar naar onze held Michael Jackson. Hij was mega commercieel en zijn muziek is geweldig.
Sander: We zeggen weleens dat het moeilijker is om een groot commercieel feest te geven dan een klein hip feestje. We kunnen ook weer terug naar Club Up en onze vrienden uitnodigen. Dan hebben we een leuk feestje en houden we er tweehonderd euro aan over.

Maar beland je met Spinnin' Records niet in een hele andere wereld?
Sander: Spinnin' heeft ook een deephouse-tak waar bijvoorbeeld Oliver Heldens bij zit. Het label vindt het juist cool dat we binnen hun clubje een andere sound vertegenwoordigen, ze willen zelf ook blijven vernieuwen. In de crossover-sound zit deze vernieuwing momenteel het meest.
Jordy: Als succesvol bedrijf moet je meegaan met de tijd. Met ons is Spinnin' denk ik een beetje aan het aftasten hoe ze kunnen evolueren. Ze geven ons hierin veel vrijheid om ons ding te doen en weten tegelijkertijd heel goed hoe je een muziekproduct in de markt moet zetten.
Sander: Zo leggen ze bij ons de nadruk op Spotify en minder op Beatport – op die manier willen ze ons echt als een muziek-act op de markt zetten. Het zou dus zo maar kunnen dat onze volgende track meer poppy wordt. Spinnin' stimuleert ons juist om de vrijheid te nemen.

Volg Kris Kross via Facebook // Soundcloud