Laatst ben ik naar Parijs gereden om er een installatie neer te zetten voor Karl Philips in de hoerenbuurt. Alles is toen misgelopen. Ik reed mee met Zoro en hij is zo'n beetje de held van het verhaal geworden.Ik heb het over de blog: Ringo en Zoro doen de hoeren.Ergens tijdens die lange tocht, vertelde Zoro me over zijn kunst en dat hij een tijdje terug gefilmd was door onze collega's in Nederland. Vandaag zag ik zijn filmpje verschijnen op de Nederlandse site. Zijn beschrijving klonk goed maar het resultaat vind ik nog beter en dat is uitzonderlijk. Meestal is het net het omgekeerde. Vooral de stuitende ballen in de etalage en de bewegende container krijgen een speciaal plaatsje in mijn hart. Zijn vader was ook kunstenaar en maakte kaas van menselijke moedermelk. Laat ons zeggen dat de familie Feigl een beetje geniaal is.