Nog geen twee weken na het overlijden H. R. Giger, de geestesvader van de buitenaardse verschrikking in Alien, viert de film zijn vijfendertigste verjaardag. Niet dat je dat zou zeggen, trouwens. Ik had onlangs het genoegen om de film voor het eerst te kijken en niks eraan stelde teleur. De titelsequentie aan het begin van de film zal voor altijd de meest epische zijn die ik ooit heb gezien, de alien in kwestie is zo verschrikkelijk goed in elkaar gezet dat je elke keer niet kan wachten om 'm weer te zien en alles is Hollywood turbocliché op de best mogelijke manier.Als het bovenstaande je niet over de streept trekt, dan misschien het volgende. De hele sfeer van de angst in de film heeft een soort seksuele ondertoon. En dan geen fijne, erotische, maar een op een manier dat de scriptschrijver Dan O-Bannon omschrijft als: "Er is een ding dat alle mensen verontrust, en dat is seks… Ik zei 'Dat is hoe ik het publiek ga aanvallen; ik ga ze seksueel belagen. En ik ga niet achter de vrouwen in het publiek aan, ik ga de mannen pakken. Ik ga elk beeld uit de kast trekken dat ik kan bedenken zodat de mannen in het publiek hun benen gaan kruisen. Homoseksuele orale verkrachting, geboorte. Dat ding stopt zijn eitjes in je keel, alles.'"De film zit dan ook vol referenties aan allerlei dingen die je niet in buurt van je geslachtsorganen zou willen hebben. Alien zelf is één grote fallus, met een vagina met tanden als mond. En ik moet toegeven dat het werkt. De film is beklemmend op een manier die niet veel andere films bereiken. Mocht je dus vanavond thuiszitten, en Game of Thrones al hebben gekeken, trek dan 116 minuten uit om je leven rijker te maken met dit meesterwerk.