Jihad selfies: deze Britse extremisten in Syrië zijn gek op social media

De Islamitische rebellengroep van Irak en al-Sham (ISIS) is wat PR betreft niet goed bezig. Al Queda-leider Aymann al-Zawahiri viel de rebellen publiekelijk af en ze onthoofdden per ongeluk een soldaat van hun belangrijkste bondgenoot. Je kunt dus wel stellen dat hun naam wat schade heeft opgelopen in het afgelopen jaar. Zoals het een fatsoenlijke groep militante extremisten betaamt, willen ze deze fouten natuurlijk rechtzetten. Via de traditionele media zal dat niet lukken; de groep heeft er nogal een handje van om journalisten te ontvoeren. Dus beroepen ze zich, zoals zovelen, op social media.

Buitenlandse strijders van de ISIS en leden van hun subgroep Moehadjirien Brigade hebben het de laatste paar weken vooral druk gehad met het uploaden van selfies op Instagram, Facebook en Twitter. Hiermee willen ze hun boodschap publiekelijk delen en meer steun werven voor de Syrische jihad. Daarmee bieden ze ons een fascinerend kijkje in de meest gevreesde en minst begrepen militante strijders van Syrië.

Op papier staan de ISIS en de Moehadjirien Brigade los van elkaar, maar door sommige analisten worden ze beschouwd als de koplopers van de grotere jihad gemeenschap. Social media toont het bewijs van deze aanname.

Dit is een foto van de Britse strijder Ibrahim al-Mazwagi. in gevecht met Omar Shishani, een Georgische Tsjetsjeense die vroeger de leiding had over de Moehadjiriense Brigade. Hij is nu de militaire bevelhebber van ISIS in Noord-Syrië.

Al-Mazwagi werd vermoord in een gevecht in februari; hij was 21 jaar oud. Dit is een collage als eerbetoon aan hem als martelaar, samen met zijn vriend en medeslachtoffer, Aby Qudama.

Hierboven zie je twee andere Britse martelaren: Choukri Ellekhlifi, 22, en Mohammed el-Araj, 23. De twee zitten hier samen in het jihadistencafé in Atmeh, een Syrische grensstad die nu streng onder controle van de ISIS staat. Na hun dood schreef een andere Britse strijder de volgende vleiende woorden aan el-Araj op Facebook:

“Deze broeder behoeft geen introductie. Degenen die hem kenden, wisten dat hij altijd werkte voor zijn leider! Hij had goede manieren, hij kwam met zijn broer en verliet deze wereld met zijn broer! Zij waren hecht en waren allebei de beste van hun klas en slaagden binnen een maand als commandant en begonnen anderen te onderwijzen! Zij trouwden allebei en moesten hun vrouw binnen een week alleen achterlaten om te vechten want zij konden niet stil zitten terwijl de ummah in deze staat was! Zij waren hard naar de ongelovigen en nederig naar zij die leefden voor la illaha illa llah, zij hadden geen moeite om tegen een moslim in te gaan, zelfs als zij gelijk hadden! Zij staken boven de besten onder ons in jihad uit! Moge Allah de grote, de wijze, de magnifieke, de leider van ons allen, de koning der koningen, al hun offers aannemen, hun zonden vergeven, ons ze laten wederzien, diegene die zijn achtergelaten voelen steunen en laat ons ZIJN zoete genoegens verdienen tot HIJ de opperste naar ons kijkt en lacht. Vrede en gezegend om de beste van de mensheid te zijn, onze geliefde Mohammed s.a.w. zijn familie en zijn sahaba r.a. Mijn broeder die ons erdoor heen sloeg tot het einde. We zien je snel insha ALLAH ta’la.”

De relatief onreligieuze FSA-rebellen beweren geregeld dat de ISIS en hun aanhangers zelden tot nooit tegen het regime ingaan. Het grote aantal slachtoffers van de Britse en andere Europese jihadisten – aan wie de onderstaande hulde gericht is – weerleggen voor een groot deel deze uitspraak.

De beschuldigingen dat de ISIS liever met andere rebellengroepen vecht dan met het regime, zijn niet goed aangekomen bij de rebellen zelf. Zij reageerden door in grote getalen nog intenser beeldmateriaal van hun gevechten te plaatsen op hun officiële Vimeo account.

Maar ondertussen verwijzen de Brits-gelinkte social media accounts naar een strijd met de FSA groep Ghuraba al-Sham, die bij de Syrische burgers een slechte reputatie geniet vanwege afpersingen, plunderingen en struikroverij.

Deze foto toont het goud dat zou zijn afgepakt van de “criminelen”, na de succesvolle aanval van ISIS op Ghuraba al-Sham. ISIS executeerde later de commandanten van deze groep, zoals je in deze schokkende video kunt zien.

Het internetcafé in het plaatsje Atme, Noord-Syrië, komt regelmatig voorbij in de berichten op social media, en geeft een beeld van het relatieve normale leven van jihadisten ver buiten de frontlinies. Om meer Britten te werven, hebben de strijders het regelmatig over de “5 star jihad” van Syrië en moedigen hun landgenoten thuis aan om zich bij hen aan te sluiten nu het nog kan.

De politie waarschuwt mensen die van plan zijn om naar Syrië te vertrekken om voor de jihad te vechten, en op een Brits Facebook-account wordt deze waarschuwing bespot:

“Wat de politie zegt tegen mensen waarvan zij denken dat ze misschien naar Syrië willen!!… Het betekent op dit moment dat ze er gewoon geen zak aan kunnen doen… Vandaar het woord ‘interest’, lol!”

Hetzelfde account drijft de spot met hoe gemakkelijk het eigenlijk is voor buitenlandse jihadisten om via de Turkse grens Syrië binnen te komen.

“Wie denkt dat hij hier overheen kan springen???… Subhan’ALLAH… 1 uur vliegen vanuit Istanbul, 30 minuten rijden vanaf Hatai en bam! Je bent binnen!!”

Een andere Britse jihadist vertelt op tumblr dat Turkse grenswachters het illegaal toetreden van Syrië vergemakkelijken, ondanks de recente ontkenningen van Turkije dat ze jihadistengroepen zouden helpen (de opmerkingen tussen haakjes zijn ook door hem geschreven).

“Een enorm legervoertuig van het Turkse leger verscheen vanaf de grens waar wij over wilden gaan. Daar bovenop stond een soldaat met een machinegeweer, en nog twee mannen. Een paar van de broeders dachten dat het einde nabij was, dat we gemarteld of gearresteerd gingen worden, gek genoeg voelde ik me op mijn gemak op dat moment. Ze gaven ons het bevel om uit de auto te stappen en vroegen ons om de bagage open te maken. Ze vroegen ons of we jaysh al-hur (vrije Syrische leger) waren, maar we antwoordden van niet, en dat we er waren voor sasagah en dat we niet stonden te liegen als we zeiden dat we niet van plan waren om ook maar iets met jaysh al-hur te maken te hebben, omdat velen van hun murtadūn (afvalligen) zijn.

De commandant twijfelde of hij ons terug moest sturen of de grens over moest laten maar zodra onze chauffeur vertelde dat we Brits waren, lachten ze en waren ze gefascineerd door onze aanwezigheid. Het was sneu om te zien dat zij van de leider (religie/rechte pad) hielden maar dat zij trouw hadden gezworen aan de tawagheet (tiran heersers). Nadat ze onze bagage hadden gecontroleerd en een paar van onze handschoenen hadden geaccepteerd als gift (ze gaven ons geen keuze) lieten ze ons verder gaan. Onze opluchting was niet te verbergen, het glom zodanig van onze gezichten dat zij erdoor moesten glimlachen maar toch lieten ze het voertuig waarin we kwamen terugkeren en gingen weg, ons achterlatend om te voet verder te reizen over de grens.”

Eenmaal doorgedrongen in Syrië, heb je het als Britse jihadist prima voor elkaar, met een voedselvoorraad meegenomen van thuis…

Kinderachtige lekkernijen uit het westen..

En een aantal villa’s waarin ze mogen wonen:

Op de één of andere manier heeft dit leven een vreemd soort allure van een traditionele mannenvakantie. Net als hun vakantievierende collega’s in Kavos en Magaluf, krijgen de Britse jihadisten geen rare buitenlandse smurrie, zoals hummus. Nee, zij krijgen gewoon pizza…

En kebab:

Zoals een van de strijders schrijft over het jongerenvakantie-sfeertje:

“We wonen mooi AL-HAMDULILLAH! Ik heb een paar foto’s van mijn huis geüpload om jullie te laten zien wat Allah ons heeft geschonken in het gezegende land van Shaam! Let op, dit is alleen mijn huis met maar één slaapkamer.. Anderen hebben meer dan vijf slaapkamers en zwembaden en zo. Nogmaals AL-HAMDULILLAH voor degene die dit aan ons heeft gegeven, want HIJ weet dat ik een beetje Dunya met mijn leider wel lekker vind, lol!” 

Maar het blijft niet bij junkfood en snacks. Ze trainen tevens met veel verschillende soorten wapens in de olijfboomgaarden rond Atme…

Ze pronken met hun persoonlijke wapenverzameling:

En genieten over het algemeen van hun jonge, zorgeloze leven bij de jihad.

“We hebben hier internet, telefoons, cheeseburgers, pizza, markten, scholen voor kinderen, klassen voor ouders, Sharia rechtbanken, van alles!”

Echter, zoals bij elke groep van jonge mannen die samen leven, kan plagerij uitlopen in keiharde pesterijen.

“Triest dat je volwassen mannen naar de jihad laat komen om aan het front te vechten en zich machtig te voelen. Wollahi ur a joke! Ik heb medelijden met je en leef mee met je vrouw.”

Een plek waar de Britse strijders graag komen, zoals blijkt uit de berichten op social media, is een grote villa op een bergtop die uitkijkt over Atme. Er hangt een grote ISIS vlag boven te wapperen. Het schijnt een soort thuishaven te zijn voor de Britse strijders, en hier sporten ze…

En ze chillaxen in hun zwembad.

Deze opvallende locatie kan heel simpel worden gevonden via satellietbeelden; dat betekent dat de jihadisten enerzijds zeer slecht zijn in informatiebeveiliging of anderzijds absoluut niet bang zijn om gebombardeerd te worden door het regime en gecontroleerd te worden door westerse inlichtingendiensten.

Recente rapporten geven aan dat, door de vele westerse kritiek, de Turkse overheid steeds meer maatregelingen neemt om de doorgang naar Syrië te beperken voor buitenlandse jihadisten. Dit kan betekenen dat de “5 star jihad” zijn beste tijd gehad heeft.

Toch maken de oproepen voor nieuwe strijders de plek heel aanlokkelijk: deelnemen aan een show in Syrische bloedbaden klinkt beter dan ooit.

“Aan mijn broeders: waar wachten jullie nog op? Er liggen hier meer dan genoeg wapens te wachten voor jou om mee te spelen. Meer dan genoeg eten omdat er regelmatig schapen worden geslacht, afhankelijk van hoeveel mannen er in de buurt zijn, er zijn genoeg vrouwen hier om mee te trouwen ;) wachtend om de nakomelingen van het leger van Imam Mehdi te baren, door de wil van Allah en er is respect voor de moslims hier. 

“Aan mijn zusters: Waar wachten jullie nog op? De kleding van jullie echtgenoten moet worden gewassen! (Ik maak een grapje) Maar serieus, waar wachten jullie op? Jullie kunnen je hoofddoeken dragen zonder lastig gevallen te worden, vrouwen worden hier nooit pijn gedaan en als dat wel gebeurt, staat er een grote straf op omdat de eer van de vrouw hoe dan ook niet geschaad mag worden, er zijn genoeg moedjahedien die graag willen trouwen en die de meest liefdevolle en zachte karakters hebben die ik ooit heb gezien ondanks dat ze beesten zijn op het slagveld, er zijn wezen die wachten op moeders om van ze te houden zoals hun eigen ouders zouden hebben gedaan. Kom naar het land van de eer. We hebben jullie nodig.

“We hebben niet alleen mannen en geld nodig. We hebben gemeenschappen nodig. We bouwen een Islamitische staat op. Sluit je bij ons aan omdat het steeds lastiger wordt om de grenzen over te komen.”

Maar één voor één verstommen de sociale media accounts, waarschijnlijk omdat hun beheerders zijn vermoord. Op dit moment vechten en leven jonge Britten nog steeds in Syrië, terwijl ze hun avonturen uploaden voor publiek dat bestaat uit jaloerse vrienden en nieuwsgierige journalisten in hun thuisland. Zoals de Britse strijder Aby Qa’Qaa op zijn tumblr bericht over de mediastorm van de laatste tijd over jonge vrijwilligers in Syrië:

“Groot-Brittannië plaatst onze foto’s in kranten. Ze realiseren zich niet dat ze meer mensen inspireren om naar jihad te komen, en maak je niet druk, we willen nooit meer terugkomen. :)” 

Volg Aris op Twitter: @arisroussinos