Portretten van de moeders van vermoorde kinderen

Elk jaar worden er tienduizenden mensen vermoord in Venezuela. Caracas is niet alleen de hoofdstad van het land, maar tevens worden in deze stad worden wereldwijd de meeste mensen vermoord. In 2015 werden er vierduizend moorden gepleegd, in een stad met drie miljoen inwoners. Volgens officiële cijfers van de overheid, werden dat jaar in het hele land 18.000 mensen vermoord. De onafhankelijke stichting Venezuelan Violence Observatory telde er zelfs bijna 28.000. Veel van de sterfgevallen waren het resultaat van overvallen, ontvoeringen, benderuzies en af en toe politiegeweld. Sinds 2014 is er door de Venezolanen veel gedemonstreerd tegen geweld (en andere plagen die het land teisteren, zoals hyperinflatie en corruptie). Sommige protesten eindigen gewelddadig. Het zijn indrukwekkende cijfers, maar ze zijn wel vrij abstract, dus besloot ik Venezolaanse vrouwen op te zoeken wier kind is vermoord. Bij deze vrouwen thuis praatte ik met ze over hun verlies, en maakte ik foto's van ze.

Albis Hernández is de moeder van Esteban, een zeventienjarige student die werd doodgeschoten door een agent. Esteban zat achterop de brommer bij een vriend, toen ze terug naar huis reden van school. Ze hadden allebei hun schooluniform aan.

Terwijl ze onderweg naar huis waren, werd het nieuws verspreid dat er een bakkerij was beroofd. Volgend de bakker waren de overvallers twee jonge jongens. Toen de agenten probeerden de jongens aan te houden, raakte Esteban's vriend in paniek en probeerde hij te vluchten. Een van de agenten loste een schot, dat Esteban van achter raakte. Hij overleed ter plekke. De eigenaar van de bakkerij bevestigde later dat hij en zijn vriend niet degene waren die hem hadden beroofd.

Richard Alexander is overleden door een schotwond in zijn hoofd, terwijl hij onderweg was naar de supermarkt. Zijn moeder Consuelo Palacios heeft geen idee waarom haar zoon is vermoord.

Het enige wat ze weet, is dat een paar mannen hem aanvielen met honkbalknuppels, en het gevecht eindige met een schot. Misschien waren het twee schoten, dat weet ze niet zeker. Zijn lichaam is twee dagen later teruggevonden, op een verlaten terrein in de buurt van de supermarkt.

Toen hij negen jaar was, raakte Omar verzeild in een vuurgevecht toen hij onderweg was naar school. Zijn familie woont in een van de gevaarlijkste buurten van de stad Petare, waar bendes zwaarbewapende jongens van tussen de vijftien en twintig de buurt domineerden. Omar en zijn moeder stapten net uit het kleine schoolbusje toen een vuurgevecht om territorium uitbrak. Gloria hield Omar's hand vast, en voelde haar zoon in elkaar zakken toen hij werd doodgeschoten. Hij werd door een verdwaalde kogel geraakt in zijn hoofd.

María del Carmen's zoons Ronnie en Jorge zijn vermoord door een bende in de buurt waar ze samen met hun moeder woonden. Ze is met haar laatste zoon verhuisd naar een andere buurt, nadat de bende had gedreigd hem ook te vermoorden. De portretfoto's van de overleden jongens hangen aan de muur.

Ze zegt dat haar zonen niets te maken hadden met de criminele activiteiten, maar dat ze gewoon wilden vertrekken uit de buurt, en werden tegengehouden. Ze voedt nu de dochter van een van haar overleden zoons op.

Drie kinderen van María Helena zijn vermoord, net als een van haar neven. Haar zoon Wilmer werd in het gezicht geschoten toen hij 39 was, op het moment dat hij uit een bus stapte. Hij kwam terecht in een vuurgevecht tussen rivaliserende bendes. Hetzelfde overkwam haar twintigjarige zoon Yender – hij werd door drie kogels geraakt en overleed drie dagen later.

Haar dochter van twaalf werd in haar hoofd geschoten en overleed op de stoep voor haar huis. María Helena's neefje, Erasmus, werd op zijn twintigste gedood door een verdwaalde kogel.

Julián Julián – JJ voor vrienden – werd gedood toen hij van zijn auto werd beroofd. Zijn moeder Olga zei over JJ dat hij "altijd een van de goeierikken was" – een dierenarts met een druk leven uit de stad Barquisimeto. Hij is 29 jaar geworden.

Op een dag ging hij voor de lunch een geroosterde kip halen. Op de weg terug kwam er een man op hem af met een pistool in zijn hand. De man wilde zijn auto te stelen, maar blijkbaar maakte JJ een gebaar dat hem niet aanstond. De dader schoot vijf keer op hem en sloeg daarna op de vlucht, zonder de auto.

Yngris' zoon William is vermoord tijdens een straatfeest, door iemand van wie Yngris weet dat het het vriendje is van een beroemd Venezolaans model.

William werd vermoord omdat hij probeerde een ruzie tussen de moordenaar en een van zijn vrienden te sussen. De verdachte is het land uit gevlucht en nooit gepakt.

Jeneth's zoon Bassil werd het icoon van de Venezolaanse protesten tegen het gebrek aan actie tegen geweld en hyperinflatie in 2014. Tijdens een van de protesten werd Bassil doodgeschoten door een agent in het centrum van Caracas.

Jeneth hoorde pas uren later dat haar zoon was overleden. Zijn overlijden kwam internationaal in het nieuws.

Tijdens de protesten in februari 2014 tegen de overheid en het geweld in San Cristóbal, werd Carmen's zoon Jimmi Vargas geraakt door rubberen kogels en traangas, waardoor hij van het dak viel waar hij op stond. De val werd hem uiteindelijk fataal, maar terwijl Jimmi op de grond lag – hij leefde toen nog – bleven agenten rubberkogels op hem schieten.

Het laatste contact dat Carmen met haar zoon was een sms'je waarin stond: "Zou je wat lekkers voor me kunnen maken? Ik ben onderweg naar huis."