Tien dingen die je altijd al wilde vragen aan een festivalbeveiliger

Terwijl jij volledig naar de vinketering gaat, zijn er genoeg mensen op en rond de festivalweide die gewoon hard aan het werk zijn. Barmannen en kassameisjes, bijvoorbeeld, maar ook beveiligers. Jij denkt misschien dat deze kale kleerkasten die bij de ingang door je tas wroeten of met een pokerface waar Dan Bilzerian jaloers op zou zijn over het publiek turen om illegale crowdsurfers er tussenuit te plukken, er alleen maar op uit zijn om jouw partypret te bederven. Maar uiteindelijk zorgen deze mensen ervoor dat de boel een beetje gezellig – en vooral veilig – blijft.

Herman van Horsen is een van die mensen. De besnorde spierbundel werkt al ruim 35 jaar als beveiliger bij clubs, feesten en festivals – voornamelijk in Amsterdam, waar hij vandaan komt. Ik stelde hem alle vragen over het leven van een festivalbeveiliger die ik altijd al wilde stellen.

VICE: Hoe ben je beveiliger geworden?
Herman van Horsen: Toen ik van de middelbare school af kwam ben ik veel gaan fitnessen, en toen werd al snel duidelijk dat ik extreem sterk was. Als je vroeger sterk was of goed kon vechten, werd je al snel gevraagd om aan de deur te staan. Pas later is alles gereguleerd en moest ik mijn beveiligingspapieren halen. Maar begin jaren tachtig had je van die penozegasten aan de deur staan, en kwam je de deur ook niet uit als je geen fooi gaf.

Krijg je als beveiliger veel aandacht van vrouwen?
Ja, je bent wel vaak populair bij de vrouwen. Je bent natuurlijk een grote, sterke kerel. Vroeger stond ik in Purmerend en dan waren er heel veel meisjes die dan per se door mij gefouilleerd wilden worden. Maar ook nu ik absoluut niet meer de jongste ben, verbaast het me hoeveel meisjes van in de twintig nog met me flirten en wat van me willen. En ja, er is ook weleens een date of wat meer uit gerold, maar ik ben wel heel selectief, want ik wil ook geen toestanden op mijn werk hebben. Het is weleens voorgekomen dat iemand helemaal in tranen achter me aan liep, terwijl ik gewoon niet meer wilde dan vriendschap.

Wat zijn de raarste dingen die je bent tegengekomen bij het fouilleren?
Een slang, maar niet zo'n grote gelukkig, en volgens mij geen giftige. De eigenaar heeft hem toen even naar huis gebracht voordat hij naar binnen mocht. Verder vuurwapens, messen, en vroeger had je van die afrokammen met van die grote uitsteeksels, en dat kan natuurlijk ook als wapen gebruikt worden. En mensen die complete uitrustingen bij zich hadden voor een festival van één dag, alsof ze drie weken op vakantie gingen. Echt tassen vol.

Wat is het smerigste dat je ooit hebt gezien op een festival?
Bij Ruigoord zat iemand een keertje gewoon midden in de kerk op de grond te schijten. En je hebt soms mensen die zichzelf aan het bevredigen zijn waar iedereen bij staat. En mensen die in hun glas gekotst hebben, en het daarna gewoon weer opdrinken.

Gebeuren er ook veel nare dingen op festivals?
Wat ik heel naar vind is wanneer er GHB in iemands drankje wordt gegooid. Dat jongens beroofd worden en meisjes misbruikt. Ik heb een keer letterlijk iemand van het terrein af geschopt die GHB in het drankje van een meisje had gedaan, en later lag zij in het tentje als een vaatdoek op de grond en lag hij erop. Dat vind ik walgelijk.

Voel je je tijdens je werk soms onveilig? Wordt het weleens gevaarlijk?
Ik ben twee keer met een pistool bedreigd, ik heb er een keer iemand uitgezet die later terugkwam met een bijl, en ik heb twee keer een glas in mijn gezicht kapot geslagen gehad. Maar gelukkig is het altijd weer goed gekomen. Het glas kwam net naast mijn oog. En in die situaties met wapens stapte ik er gek genoeg zonder angst op af. Diegene was dan zo overdonderd dat hij niet meer wist wat hij moest doen. Maar ik zit natuurlijk al 35 jaar in het vak; over het algemeen loop je niet veel tegen zulke heftige situaties aan.

Voel je je weleens schuldig als je iemand in z'n kraag vat voor drugsbezit of
-gebruik?
Soms wel. Als je van organisaties heel streng moet controleren en mensen dan een klein beetje voor eigen gebruik bij zich hebben, dan denk ik: tja, ik zou hier niet zo moeilijk over doen. Maar je opdrachtgever bepaalt de regels, dus voer je die uit. Of heel jonge mensen die wat gebruikt hebben en helemaal de weg kwijt zijn. Dat vind ik ook wel weer knullig. Dan voel je ook eerder medelijden dan dat je met een beschuldigend vingertje wijst.

Wat is de creatiefste plek waar je weleens drugs hebt aangetroffen?
Ik vind het wel grappig als mensen een grote bos haar hebben en het daar tussen proppen. Dat zie je natuurlijk niet, maar het is er weleens uitgevallen.

Wat vind je ervan dat de meeste festivalgangers hun drugs toch wel mee naar binnen krijgen, omdat ze het gewoon in hun onderbroek stoppen?
Tja, de organisatoren snappen ook wel dat hun festivals deels op drugs draaien en verdienen er zodoende zelf ook aan. Ik vind dat ze het beter vrij kunnen geven, maar dan wel moeten verplichten dat er drugskeuringen zijn. Drugsgebruik houd je niet tegen, maar de ellende komt van vervuilde drugs. Maar ik heb wel nare ervaringen met alcohol in combinatie met coke of met ketamine. Dat geeft vaak agressie. En van GHB gaan mensen echt out. Maar goed, als iemand alcohol drinkt kan-ie ook lastig en vervelend worden, of zichzelf bezeren.

Wil je dit werk nog lang blijven doen?
Ik ben op een leeftijd waarop iedereen er eigenlijk al mee gestopt is. Ik train nog vijf keer per week, en mensen in de sportschool die mijn zoon of dochter zouden kunnen zijn verbazen zich over wat ik nog allemaal kan. Ik hoop het nog een jaar of drie te kunnen doen. Maar ja, ik moet natuurlijk wel reëel blijven: je moet natuurlijk kunnen ingrijpen als mensen agressief of vervelend zijn, en als je een heel eind boven de achttien bent wordt dat wat lastiger.

Bedankt!

Dit artikel verscheen eerder in onze Festival Guide. Meer stukken uit de Guide vind je op festivals.vice.com.