Ik probeerde mijn woede los te laten met behulp van Wikihow

Ik ben een boos mens. Dat is altijd al zo geweest. Toen ik een jaar of tien was, kwamen mijn schoolvriendinnetjes een uur later dan we hadden afgesproken bij me langs. Ik werd witheet, en gooide de voordeur van mijn ouderlijk huis zo hard dicht dat al het glas eruit sprong. En een paar jaar later toen ik flink aan het puberen was smeet ik, tijdens een verhitte discussie met mijn ouders, een enorme stapel borden op de grond, om vervolgens op mijn pantoffels de straat uit te rennen.

Nu ik volwassen ben zie ik in dat er belangrijkere dingen in het leven zijn om je ontzettend kwaad over te maken, bijvoorbeeld toenemende broeikasgassen, de nare streken van Donald Trump, of toeristen die voor je voeten fietsen. Maar woest worden is vervelend, stressvol, en uiteindelijk hartstikke slecht voor je gezondheid. Ik ben van plan nog heel lang te leven, dus het zou goed voor me zijn als ik wat beter zou worden in het loslaten van mijn boosheid. Ik heb alleen nooit geleerd hoe. Het enige advies dat ik ooit van mijn medemens heb gekregen is: 'ach maak je niet druk!' En als er iets is waarvan je zin krijgt om over te koken van woede, is het wel van het vreselijke mens dat je vertelt dat je rustig moet doen wanneer je dat óverduidelijk niet bent.

Maar gelukkig bestaat er een wonderlijke plek waar mensen antwoorden hebben bedacht op mijn driftbuien, namelijk het internet. De site Wikihow bijvoorbeeld, staat vol met fantastische oplossingen voor talloze zeer herkenbare vraagstukken - je kan hier terecht voor het analyseren van je drol, of een lesje aapverzorging. Een lieftallige collega gebruikte de website ooit om haar verveling de das om te doen. Ook voor kwade mensen biedt deze pagina een oplossing. Wikihow heeft namelijk tips om je woede op een productieve manier los te laten. Dat klinkt me als muziek in de oren, want niet alleen word ik er hoogstwaarschijnlijk kalm van, ik doe ook nog iets nuttigs.

Voordat ik aan de Wikihow kan beginnen moet ik eerst flink kwaad worden. Ik besluit om te kijken naar een foto van Thierry Baudet terwijl 'haven't met you yet' van Michael Bublé door m'n speakers schalt. Boos!

Stap 1: Lichaam en ademhaling
Allereerst raadt Wikihow mij aan om te sporten. Dat vind ik zelf helemaal geen goed idee, omdat ik bang ben voor de confrontatie met mijn conditie (of de afwezigheid daarvan). Omdat ik denk dat een stukje hardlopen me alleen maar gefrustreerder gaat maken, stort ik me op de volgende tip: het controleren van mijn ademhaling om te kalmeren. Een potje bellen blazen helpt hierbij, volgens Wikihow.

Of het goed is voor m'n ademhaling weet ik niet, maar het is wél leuk om te doen. Na wat teleurstellingen en plasjes sop met spuug blaas ik echt fantastische bellen en waan ik me weer even een kind. Ik blaas tot ik een ons weeg en vergeet even dat we ooit zangeres Joan Franka met een indianentooi naar het Songfestival hebben gestuurd. Dat geeft rust. Bellen zijn chill. Ik ook.

Wikihow suggereert ook dat ik deze oefening combineer met een rustgevend zinnetje of woord. Daarom prevel ik na elke ademteug 'bellenblaas', waardoor ik me heel dom voel en me afvraag of Wikihow mijn woede wel serieus neemt. Daar word ik boos van. Tijd voor de volgende tip.

Stap 2: Voer een ceremonie omtrent het loslaten van je woede uit
Hier moet ik creatief voor zijn, en dat vind ik leuk. Onhandig! Allereerst volg ik de suggestie op mijn boze gedachten op een velletje papier te schrijven, om dit vervolgens langzaam doormidden te scheuren. Ik denk eerst eerst goed na over wat me het allerkwaadst maakt en kom uiteindelijk uit op de grootste smet op het toch al niet beste jaar 2016.

Terwijl ik scheur stel ik me voor hoe ik tegelijkertijd met het papier ook mijn woede kapot maak, zoals Wikihow mij adviseert. Een prettige gedachte, maar het lost natuurlijk in de echte wereld bar weinig op.

Na het verscheuren van het papier ga ik op zoek naar een creatief knutselklusje waarin ik mijn boze gevoelens kan uiten - dat is namelijk de volgende tip. Ik kies uiteindelijk voor het beschilderen van een simpel do-it-yourself-masker van de Action, omdat het goedkoop is en lekker makkelijk. Ik vermijd hierdoor potentiële frustraties over geld of de moeilijkheidsgraad van deze opdracht. Uiteindelijk resulteert mijn knutselwerkje in het volgende:

Het werd een boos konijn.

Een beetje knutselen en schrijven is natuurlijk erg leuk om jezelf mee af te leiden, maar ik voel me wel een beetje nutteloos. Want wat heb je nou uiteindelijk concreet aan bellen blazen, een papiertje doorscheuren of knutselen? Het zorgt er niet voor dat ik vergeet dat de Jack&Jones nog bestaat, of dat ik de kauwgompjes die onder bankjes in de publieke ruimte zitten geplakt niet meer per ongeluk aanraak. Misschien is af en toe boos zijn zo erg nog niet, bedenk ik me - het zet tenminste wel aan tot nuttige actie, zoals het starten van een activistische petitie om dierenleed uit de wereld te helpen of het schrijven van een artikel voor een online mediaplatform voor millennials.

Ik heb nog maar twee stappen te gaan, dus ik nog wel een poging wagen om een kalme versie van mezelf te worden.

Stap 3: Zoek iets grappigs of flauws om jezelf af te leiden
Volgens Wikihow kan flauwe humor helpen om af te koelen. Dit is zonder meer mijn favoriete tip, want filmpjes van, bijvoorbeeld, volwassen mannen die schrikken behoren tot de grappigste dingen die er bestaan. Daarnaast adviseert Wikihow mij ook schattige video's te bekijken, zoals die van 'dikke baby's of puppy's met grote ogen'. Als je je dus even heel erg opwindt over het feit dat Nicolette van Dam een BN'er is zou ik dit zeker aanraden, want er is weinig leuker dan dikke, lachende baby's of geitjes met truien aan. Mijn opgekropte woede maakt plaats voor warme, moederlijke gevoelens die ik koester voor alle kleine dieren op aarde.

Dan komt Wikihow opeens met de volgende suggestie:

Dit is natuurlijk een hartstikke flauw plan, en werkt waarschijnlijk beter binnen de kringen van de wat minder grofgebekte Nederlander. De laatste keer dat ik iemand heb uitgescholden voor "plant met imposante bloem" (gladiool) of gewoon voor poeperd was ik waarschijnlijk vijf. Wat een rottip.

Stap 4: Luister naar rustgevende muziek
Ik voel woede opborrelen door de voorgaande tip, dus ik scroll snel verder naar de volgende. Wikihow raadt me aan om 'Watermark' van Enya te luisteren om mezelf effe te dimmen.

Net wanneer ik denk dat ik eindelijk begrijp waarom mensen mediteren, val ik bijna in slaap. Mijn woede is weer even voorbij. De tips hebben tot nu toe gewerkt. Toch vraag ik me opnieuw af of er veel mis is met af en toe een potje kwaad zijn - kapotte deuren en serviesgoed daargelaten.

Zoals Wikihow zelf ook aangeeft:

Wijze woorden, en hartstikke waar. Mocht je een pisnijdig mens zijn, dan kan je prima bij Wikihow terecht om je woede los te laten. Je doet dingen die je in jaren niet hebt gedaan zoals bellen blazen of lekker knutselen - het kalmeert. Mijn woede loslaten is me misschien tijdelijk gelukt, maar echt productief ben ik helaas niet geweest. Gelachen heb ik wel, maar waarschijnlijk is het toch slimmer en productiever om je woede om te zetten in een vruchtbare oplossing - zoals een petitie tekenen om iets te doen aan die verdomde fietsende toeristen, of om Joan Franka en haar indianentooi uit ons collectieve geheugen te wissen.