Foto's van gehavende en verfomfaaide straatkatten in Bangkok

Fotograaf Nikita Teryoshin is zonder twijfel een kattenpersoon. Van alle dingen die ze tijdens haar trip naar Bangkok in september 2019 kon fotograferen besloot ze om een week aan zwerfkatten te besteden. Ze publiceerde de foto’s vervolgens in een beperkte oplage van een tijdschrift getiteld “Catzine”, waarin alleen harige kopjes werden vertoond.

Teryoshin kwam in Sint Petersburg met het idee, waar ze de opdracht had om foto’s te maken bij een defensiewapenbeurs. Ze liep niet bepaald warm voor zakenmannen in grijze pakken die de hele dag met wapens in de weer waren, dus ze begon zwerfkatten in de buurt te fotograferen. “Ik kikkerde er meteen helemaal van op,” zegt ze. 

De katten in haar foto’s zien er anders uit dan onze schattige, luie huisdieren; het zijn wilde dieren die vechten om op straat te overleven. “Mijn idee was om een contrapunt tegen meme-katten op het internet te creëren,” zegt Teryoshin. “Dit zijn niet je typische Instagram-katten. Deze katten worden niet vertroeteld, verzorgd en in buggy’s rondgereden.”

Hoewel ze nu al duizenden jaren onderdeel van onze maatschappij zijn, zijn zwerfkatten niet overal welkom. De eerste uitdaging voor de fotograaf was om ze te vinden. “In de meeste steden vind je straatkatten in armere buurten, waar het waarschijnlijker is dat ze te eten krijgen,” legt ze uit. “In meer welvarende buurten worden ze meestal weggejaagd.”

Nadat ze ze had gevonden, kon ze alleen maar hopen dat ze niet meteen weg zouden rennen. De katten die ze fotografeerde zijn juist niet sociaal, omdat mensen bang zijn dat ze ziektes oplopen als ze de katten aaien. “Het voelde bijna alsof ik een vorm van communicatie met ze moest opbouwen,” zegt ze. “Soms probeerde ik dierengeluiden te maken om ze over te halen om te blijven.” Dat leek te werken, aldus de fotograaf.

Sommige katten waren schuchter, anderen nieuwsgierig en bijna extrovert. De fotograaf kan zich nog één specifieke kat herinneren die ze in een boeddhistische tempel heeft gefotografeerd, waar de katten alleen rijst te eten kregen. “Verwende huiskatten zouden hun neus daar waarschijnlijk voor ophalen, maar deze dieren hadden niks anders te eten,” zegt ze. “Die kat moet flinke honger hebben gehad, maar dat zou je niet hebben gezegd, omdat hij gewoon met me bleef spelen.” 

Sommige van Teryoshins foto’s zijn moeilijk om naar te kijken – ze heeft zelfs een paar foto’s uit de serie gehaald. “Ik fotografeerde een kat die een oog en z’n neus miste,” legt ze uit. De kat werd in een kleine kooi in een soort asiel gehouden, maar de eigenaar verzekerde haar ervan dat het slechts tijdelijk was, en dat er snel een dierenarts zou komen om voor de gehavende kat te zorgen. “Ik weet niet of dat waar was,” zegt ze. “Ik voelde me vreselijk toen ik terugkeerde naar mijn schone, prachtige hotel.”

Uiteindelijk heeft Teryoshin door dit project meer over mensen geleerd dan over katten. Toen ze zwerfkatten in Sint Petersburg aan het voeren was, riepen er een paar bewoners naar haar omdat ze bang waren dat de katten aan hun auto’s zouden krabben. Aan de andere kant zag ze ook veel mensen katten voeren in de armere buurten van Bangkok. “Ik zag ooit een oudere vrouw in een erg bescheiden huis voor zwerfkatten zorgen,” voegt ze eraan toe. “Ze had waarschijnlijk niet veel, maar ze wilde toch helpen.”

Teryoshin wilde met haar foto’s de levens van deze straatkatten vieren, wezens die vaak door de maatschappij vergeten worden. Ze zegt dat ze nu meer respect voor ze heeft dan ooit tevoren. “Ze hebben geen makkelijk leven, ze hebben het elke dag moeilijk,” zegt ze. “Ze zijn niet per se schattig, het zijn echte roofdieren.” 

Scroll naar beneden voor meer foto’s:

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op VICE Germany.

Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.