Dat er dagelijks flink wat willekeurige graffiti wordt neergeklad staat als een besmeurde lantaarnpaal boven water. Dat die straatkunst vaak nog afzichtelijker is dan de muur, vuilnisbak, of elektriciteitskast waarop het gemaakt is ook. Gelukkig bestaat er ook zoiets als doordachte straatkunst. En dan hebben we het niet alleen over mensen als Banksy. Dit zijn de kunstenaars die de grote grijze stad een fijnere plek maken om in te wonen, door met de omgeving te spelen of je eigen blik veranderen. Hieronder geven we een bescheiden ode aan zeven straatkunstenaars die voor de verandering wél kunst maken die in harmonie is met de stad.

Kim Köster voorziet verlaten pakhuizen in Berlijn van vriendelijke monsters die schommelen aan leidingen en schuddebuiken op afvoerpijpen. Mocht je even niet in Berlijn zitten: zijn werk is trouwens ook te bewonderen als interactief plaatjesboek in de vorm van de app genaamd Monzter?

Georgetown, Borneo, Los Angeles, Barcelona – de Litouwse kunstenaar Ernest Zacharevic laat overal waar hij komt een spoor van iconische wandschilderingen achter. Door props in de stad te gebruiken, zoals oude fietsen, kruiwagens en winkelwagentjes, maakt hij driedimensionale kunstwerken die hoe dan ook om je aandacht vragen. In Maleisië is z’n graffiti zelfs uitgegroeid tot een ware attractie.

Size does matter – behalve in het uitzonderlijke geval van oakoak. Het werk van deze Fransman is zelden groot van formaat, maar desalniettemin toch altijd indrukwekkend. De kleine, komische doodles zijn mogen dan misschien geen ingewikkelde meesterwerken zijn, grappig zijn ze zeker.

Deze reusachtige muurschildering van Natalia Rak is daarentegen moeilijk over het hoofd te zien. In The Legend of Giants zien we hoe een roodharig meisje in traditionele, Poolse klederdracht water geeft aan een struik. Of nou ja, een boom.

Het collectief Mentalgassi transformeert vuilnisbakken, lantaarnpalen en kolommen tot driedimensionale kunstinstallaties. De drie gasten uit Berlijn gebruiken digitale foto’s van vrienden en familie en maakt daarmee enorme zwart-wit portretten die ze met behanglijm op het object plakken. Het resultaat is vrij vermakelijk, hoewel hun familieleden en vrienden op de foto’s daar wellicht anders over denken.

Niet timing, maar perspectief is alles voor wie de graffiti van Zebrating wil spotten. Met traliewerk als canvas zijn de realistische en anamorfische portretten van het Duitse kunstenaarsduo alleen voor de oplettende voetganger te zien.

De straatkunst van Cayetano Ferrer is onzichtbaar. Althans, dat lijkt zo. Voor zijn projecten City of Chicago en Western Imports camoufleerde de kunstenaar uit Los Angeles verkeersborden en kartonnen dozen, waardoor ze doorzichtig lijken. Voor zijn optische illusies gebruikt Ferrer foto’s van de desbetreffende omgeving, die hij vervolgens als stickers op de objecten plakt.