DOOR GIORGIO VISCARDINI Een groep opstandige Noord-Italianen besloot in de jaren negentig dat ze geen verantwoording meer wilden afleggen aan de centrale regering in Rome. Ze richtten een niet altijd even stabiele politieke partij op: de Lega Nord. Zij noemen het gebied rond de Povlakte ‘Padania’ en willen dat het een autonome staat binnen Italië wordt. De partij is het niet eens met de herintroductie van beren in de bossen van Trentino, die grenzen aan ‘hun’ Padania. Om hun ongenoegen te laten blijken organiseerden ze een protestbarbecue, die vervolgens door de Italiaanse autoriteiten werd onderbroken omdat er berenvlees op het menu stond. Het bleek dat Lega Nord vijftig kilo illegaal berenvlees uit Slovenië had geïmporteerd. Lega Nord is na dit indicent controversiëler dan ooit en het was niet makkelijk om een partijlid te vinden dat met ons over het berenvlees wilde praten. Uiteindelijk kregen we toch iemand te pakken: Erminio Boso, een lokale policitus uit Trentino die ook lid is van Lega Nord. VICE: Een barbecue met berenvlees… Hoe dan?
Erminio Boso: Simpel. We waren tegen de herintroductie van beren in Trentino. Het gaat ons om de situatie in het Noorden, het berenvlees was slechts bedoeld als provocatie. Ineens werden we gezien als barbaars. Ik woon in Trentino en vind het belachelijk dat stedelingen mij durven te vertellen hoe ik mijn leven in de bergen moet leiden. Dat begrijp ik. Als die fascisten jou gaan vertellen dat je geen berenvlees mag eten, moet je voor jezelf opkomen.
Het is de schuld van de milieubeweging en de manier waarop Italianen tegenwoordig tegen de natuur aankijken. Deze mensen weten niets van jagen en zijn ervan overtuigd dat ze met hun milieuactivisme de natuur een handje helpen, maar dat is niet zo. Ze hebben liever dat dieren uitsterven dan dat er op ze gejaagd wordt. Om over de verspilling van al dat berenvlees maar niet te spreken.
Alles is in beslag genomen. We moesten ons feestje afzeggen en tientallen kilo’s vers eten bij het vuilnis zetten. Het sloeg nergens op. Wat me het meest stoort is dat senator Martini achter de politie-inval zat. Hij is nota bene lid van Lega Nord. Heeft u het berenvlees geproefd? Hoe smaakt het?
Het is heerlijk! Een vriend van me is in Canada geweest om op beren te jagen en had toen vlees meegenomen van zowel een grizzly- als een zwarte beer. Een paar Canadezen hadden hem laten zien hoe hij het vlees het beste kon bereiden. Geloof me, mensen begrijpen niet hoe lekker berenvlees is. Zij zijn de echte barbaren, niet ik. Ik vergelijk natuurliefhebbers altijd met een watermeloen: groen van buiten, rood van binnen, met hier en daar wat zwarte vlekjes. Goede omschrijving.
Dankje.
Advertentie
DOOR MATTHEW UHLMANN
FOTO: ARNIE’S LIFE Niemand kan ontkennen dat Arnold Schwarzenegger eigenlijk al veel eerder een museum had moeten krijgen. Er is natuurlijk zijn restaurantketen Planet Hollywood, maar dat haalt het niet bij een museum dat volledig in het teken staat van Arnold. Gelukkig is het nu eindelijk zover: op 30 juli, Arnolds verjaardag, opende Arnie’s Life zijn deuren. Helaas zullen de meeste fans van onze favoriete actieheld het museum nooit van binnen zien, aangezien het in zijn geboorteplaats Thal in Oostenrijk staat. Arnie had pas in oktober tijd voor een inspectie van zijn nieuwe tempel, waar allerlei gedenkwaardigheden uit zijn leven te zien zijn. Topstuk is een tweeëneenhalf meter hoog beeld van Arnie als bodybuilder, compleet met op knappen staande aderen en een goed gevuld sportbroekje. Volgens Randy Jennings, voorzitter van de website thearnoldfans.com, is de opening van het museum een heuglijke gebeurtenis voor fans van de Terminator. “Het feit dat we na al die jaren eindelijk een museum ter ere van Arnold hebben is geweldig, maar de opening was ook de aftrap van zijn comeback als actieheld. Dit museum is niet opgericht ter promotie van Arnold, het is er voor de fans. Arnold is nu eenmaal voor eeuwig.” We haden het zelf niet beter kunnen zeggen, Randy. Zou je er wel voor kunnen zorgen dat je goede vriend Arnold in plaats van een nieuwe Terminator-film liever snel een vervolg op de klassieker Twins met Danny DeVito maakt? DE ZWEVENDE BEURSHANDELAAR
DOOR RUBEN JACOBS Bankiers, investeerders, beurshandelaren, het zijn niet de populairste archetypes van dit moment. Vooral de laatste categorie krijgt in Amsterdam de volle lading, want de Occupy-beweging heeft het veel langer volgehouden dan iedereen had verwacht. Maar hoe zit het precies met de ‘boosdoeners’? Wat vinden zij van al die commotie? Maarten Kwast (1983) is er zo eentje. Hij is beurshandelaar en spreekt via YouTube de financiële natie toe. VICE: Hoi Maarten, de beurs is nu het fysieke mikpunt van de Occupy-beweging. Terecht?
Maarten Kwast: De mensen van Occupy vinden dat er iets mis is met de wereld, maar weten eigenlijk niet wat. Ze zijn boos op de hebzucht, maar dat is eigenlijk, diep van binnen, een zelfprojectie. Die hebzucht zit namelijk in ons allemaal. En bankiers zijn eigenlijk een uitvergrote versie van onszelf. De angst heerst dat wij straks allemaal zo worden. Ik denk dat het probleem veel groter is dan een aantal hebzuchtige bankiers en beurshandelaren.
Dus jij voelt je helemaal niet aangesproken door het protest?
Nee. Mijn identiteit als beurshandelaar is maar een klein deel van wie ik ben. Ik mediteer bijvoorbeeld elke dag twintig minuten, dat is ook een belangrijk onderdeel van mijn leven. In mijn filosofie is het ego het ‘valse zelf’ en veel mensen zijn naar mijn idee niet meer dan dat. Als beurshandelaar speel je een rol en moet je inderdaad een beetje een hebzuchtige wolf zijn, anders verlies je. Dus jij bent soms ook een hebzuchtige wolf?
Ja, maar dat is dus maar een rol die ik speel. In de discotheek moet je als je een meisje wil versieren ook een hebzuchtige wolf zijn. Zoals ik al zei: iedereen heeft wel een beetje hebzucht in zich. Ten slotte, waar streef jij uiteindelijk naar?
[Lange stilte] Naar spirituele verlichting. Naar een leven waarin mijn identiteit niet meer ontleend wordt aan de uiterlijke wereld. Mijn maatpak is dan alleen nog maar het kostuum om in de wereld te zijn. Maar of dat gaat lukken weet ik niet.
Advertentie
TEKST DOOR JAN VAN TIENEN
BEELD DOOR MICHAEL KLUVER Op de afstudeershow van de Eindhovense Design Academy was een serie fantastisch bewerkte eurobiljetten te zien. Op de aangepaste briefjes zie je bijvoorbeeld een uit een gebouw vallende man, mensen die in de rij staan voor de voedselbank, rook, vuur, protesten en eigenlijk alles wat je ziet als je je tv aanzet. De maker ervan, Michael Kluver, is een 25-jarige designer. We belden hem even, omdat zijn werk zo
Michael Kluver: Ik was al een hele tijd bezig met de crisis en de problemen met het kapitalisme. Maar dat was iets te breed nog om een werk van te maken, dus bedacht ik me na enig filosoferen en researchen dat het kapitalisme zwakke plekken heeft en dat ik die in mijn werk wilde stoppen. Dat werden toen die biljetten. Het bekritiseert het systeem met hetzelfde systeem. Ik heb er nog over nagedacht om de biljetten naar de Occupy-beweging in Amsterdam te sturen, maar ik weet niet of ik die beweging hier in Nederland nou zo de moeite waard vindt. Wat staat er op de biljetten?
Aan het biljet van vijf euro heb ik symbolen van extreme welvaart toegevoegd. Dat is bedoeld om de cultuur waarin iedereen alles wil hebben aan te kaarten. Want we kunnen niet allemaal alles hebben. Als iedereen het welvaartsniveau van het Westen zou hebben, dan zou de wereld dat niet aankunnen. Denk je dat het leven soms kunst imiteert?
Nou, ik denk dat design, kunst, het leven en de samenleving allemaal met elkaar verbonden zijn, en dat het ene het andere beïnvloedt. Wat een bijzonder genuanceerd antwoord. Ik hoopte dat je gewoon ja zou zeggen en dat ik jou dan verantwoordelijk kon houden voor het veroorzaken van de crisis.
Nou, die vlieger gaat dus mooi niet op. STEEK ‘M ERINDONESIË
DOOR WILBERT L. COOPER
FOTO DOOR RUDY WICAKSONO Als het op seksualiteit aankomt is Indonesië blijven steken in de jaren twintig, toen condooms kopen nog taboe was en tieners geen idee hadden wat anale seks was. Dit ligt waarschijnlijk aan het feit dat het grootste gedeelte van de Indonesische bevolking moslim is, met als gevolg een seksueel onderdrukte en daardoor des te geilere bevolking. Gelukkig hebben we Zoya Amirin, een slimme, bloedmooie Christen. Zoya weet dat goede seks essentieel is voor een lang en gelukkig leven en is niet bang om haar mening te verkondigen. Sterker nog, ze is de enige vrouwelijke seksuoloog in Indonesië. Hoewel de religieuze bevolking van het land haar hoofd het liefst op een staak zou zien, begon Zoya vorige maand In bed met Zoya, een podcast waarin ze seksadvies geeft. Ze geeft antwoord op vragen over seks en de show is absoluut niet pornografisch van aard. Dit feit gaat natuurlijk volledig voorbij aan religieuze fanaten, die tijdens seksuele voorlichting bizarre feiten te horen krijgen als ‘gekkospeeksel kan aids genezen’. Wij steunen Zoya en haar missie dan ook van harte. VICE: Wat vinden Indonesiërs zo eng aan seks? Doen ze het niet vaak genoeg?
Zoya Amirin: Veel mensen geloven dat godsdienst seksuele problemen op kan lossen. Ze proberen me over te halen om meer moraal in mijn podcasts te stoppen, maar dat kan ik niet. Ik geef mensen de informatie die ze nodig hebben om zelf beslissingen te nemen. Wat voor gekke dingen doen Indonesiërs tussen de lakens?
Er zijn vrouwen die geloven dat hun huid langer glad en strak blijft als ze er sperma opsmeren. Het lijkt natuurlijk net alsof het werkt, omdat de sperma opdroogt en dan net als een kleimaskertje aanvoelt, maar er is geen wetenschappelijk bewijs dat dit huismiddeltje ook echt effectief is. Krijg je wel eens seksueel getinte mails?
Ja, maar ze geven me hetzelfde gevoel als toen ik op de middelbare school zat en wist dat jongens natte dromen over me hadden. Ik ben er niet trots op, maar waarschijnlijk sturen mannen me foto’s van hun pik omdat ze me mooi vinden en ik toevallig seksuologe ben. Heel erg vind ik het niet, maar het is wel gewoon seksuele intimidatie. Wat denk ze te willen zeggen met een foto van hun pik?
Ze zijn niet geïnteresseerd in medisch advies, ze willen dat ik hun piemel een cijfer geef. Ze sturen een foto met een mailtje: “Wat vind je van mijn penis?” Waarop ik denk: als je denkt dat er iets mis is met je pik, ga dan naar een uroloog. Mijn vrienden zeggen weleens dat ik een website zou moeten maken voor alle foto’s die ik toegestuurd krijg, maar zo’n website zou in Indonesië waarschijnlijk meteen verboden worden.
Advertentie
DOOR HARRY CHEADLE
