Lukas is een kunstenaar die kartonnen drugs dealt

Ik wil het in deze editie van mijn tweewekelijkse kunstcolumn graag hebben over de geweldige Lukas Julius Keijser (ja echt, zijn ouders waren dronken toen ze zijn naam bedachten). Lukas is een paar jaar geleden naar Berlijn vertrokken, om daar de kunstacademie te doen. Hij heeft zich voornamelijk gespecialiseerd in zeefdruktechniek. Normaal loopt mijn mond niet gelijk over van het kwijl bij het zien van zeefdrukken, maar Lukas doet het op zo'n speelse, maar toch intelligente manier, dat het inmiddels een beetje nat is bij mijn voeten.

Er is alleen een heel erg groot probleem: Lukas woont nog steeds in Berlijn en daarom kent bijna niemand in Nederland zijn werk. Dat is zo'n verarming van ons land dat ik vind dat Jet Bussemaker de tachtig miljoen die er nu wordt uitgegeven aan het terughalen van de twee Rembrandt-werken, zou moeten besteden aan het terughalen van Lukas Julius Keijser.

Voor het geval dat niet lukt, wil ik toch dat iedereen weet hoe fantastisch hij is. Daarom heb ik deze hele top 5 aan zijn werk besteed.

Het handige van online daten is dat als je iemand ziet met wie je wel een beschuitje wil eten, je gelijk van alles kunt lezen over de voorkeuren van diegene. Zo weet ik dat ik niet hoef te reageren als er bijvoorbeeld 'NO FAT, OLD OR UGLY PEOPLE PLEASE' staat. Het gebrek aan dit soort voorkennis heeft me in het echte leven al vele blauwtjes bezorgd.

Speciaal daarom maakte Lukas protestborden met de voorkeuren die hij op datingsites aantrof. Je kunt immers niet duidelijk genoeg zijn over wat je wil in het leven.

Protestborden komen wel vaker terug in het werk van Lukas. Zo wordt hij enorm geïnspireerd door mensen die alleen of in schattige kleine groepjes protesteren. Zijn lievelings is een groepje vrouwen dat soms bij Alexanderplatz staat, om met protestborden duidelijk te maken dat ze absoluut tegen diëten zijn.

Zelf organiseerde Lukas een keer een demonstratie waarbij clowns, onder leiding van iemand verkleed als Michael Jackson, door middel van protestborden aan de wereld duidelijk maakten dat er absoluut geen probleem is!

Het is altijd fijn om te lezen dat andere mensen net zo ongelukkig, gefrustreerd en verknipt zijn als jij. Lukas maakte een boekje met vijftig brieven die hij schreef aan probleembriefmirakel Deidre Sanders, van de Britse tabloid The Sun. Je zou denken dat het lezen van vijftig problemen van één persoon wat veel is, maar de problemen van Lukas zijn zo geestig opgeschreven dat ik er geen genoeg van kon krijgen.

Bijvoorbeeld: 'When I am on the tube, in the supermarket or in a busy street, I get annoyed very quickly. The worst thing for me is when woman eat ice cream in public, and they look deeply in my eyes when doing so, as if they imagine it is my penis. Are these irritations normal?'

'Dear Deidre' kreeg er trouwens wel genoeg van en stuurde enkel één brief terug waarin ze duidelijk maakte dat Lukas al het geld dat hij uitgaf aan postzegels, beter kon investeren in een goede psychiater.

Een uitslag als 5-2 voor Heereveen tegen FC Sparta is eigenlijk alleen interessant als je fan bent van één van deze clubs. Je weet dan of je favoriete club gewonnen heeft, maar het geeft je verder geen diepere meta-inzichten over het leven. Daarom organiseert Lukas voetbalwedstrijden waarbij hij begrippen tegen elkaar laat spelen. Die begrippen drukt hij op de voetbalshirts van de twee teams. Daardoor leerden we bij een eerdere wedstrijd dat als 'problemen' het opnemen tegen 'oplossingen', de problemen winnen. En recenter, bij een voetbalwedstrijd op een klein eiland in Ierland, speelde 'Ja' tegen 'Nee'.

De uitslag zegt een hoop over de wereld: 'Nee' won.

Iedereen kent het gevoel wel: je hebt voor een paar euro een shirt bij de Zeeman gekocht en terwijl je het draagt heb je het knagende gevoel dat het shirt nog iets mist waardoor je er helemaal de blits mee zou kan maken. Na lang peinzen besef je dat je eigenlijk zou willen dat er in grote letters 'Dolce & Gabbana' op staat.

Speciaal voor dat soort momenten is Lukas soms op festivals te vinden met een 'Luxury Goods For Everyone'-stand waar je al je favoriete merken op kledingstukken, tasjes en petten kunt laten drukken. En dat doet hij dan voor helemaal niks.

Nu hebben alleen nog Duitsers hiervan kunnen profiteren, maar dit moet snel in Nederland gebeuren. Jet Bussemaker, hoort u mij????!!!!!!

Naast dit alles runt Lukas zo nu en dan ook nog eens een snackbar. Bij deze snackbar kan je alles kopen wat je ook in een normale snackbar kunt kopen (van patat tot koffie), alleen dan op grote stukken karton gezeefdrukt. De prijzen zijn overigens hetzelfde als de meer eetbare variant.

Naast snacks maakt Lukas ook grote bordkartonnen varianten van verschillende drugs. Aanvankelijk probeerde hij deze in het park te verhandelen, alleen dat bleken de echte drugsdealers niet leuk te vinden. Nu verkoopt hij ze enkel nog stiekem via email. En ook alleen voor heel veel geld, want het moet natuurlijk niet te makkelijk zijn om aan je drugs te komen.

Kijk voor meer werk van Lukas op zijn website lukasjulius.nl.

Jan Hoek schreef al een hoop andere columns voor ons. Als je hier klikt vind je ze!