Hoe Cult Zijn The Sha-la-lee's?

Cédric Maes in zijn keuken.

The Sha-la-lee'sis de nieuwe cultgroep van cultdrummer Dave Schroyen, cultcineast Toon Aerts en cultgitarist Cédric Maes. Samen maken ze iedere zondag cultmuziek in een repetitiekot dat voor hen bewoond werd door cultgroep Zornik. Ik vroeg me af hoe cult de mannen waren en pikte Cédric eruit om het aan te vragen. Waarom hem en niet Dave die gedrumd heeft bij cultgroepen Evil Superstars, Millionaire en Creature With The Atom Brain? Omdat Cédric de man was achter El Guapo Stuntteam, de heldengroep van Dilsen-Stokkem, de gemeente waarin ik ben opgegroeid. De burgemeester, Lydia, is trouwens ook cult naar het schijnt. Voor de mensen met een slecht geheugen: El Guapo was die groep waarbij The Captain – Cédrics broer  – zichzelf ieder optreden in de fik stak op het podium.

Cédric is gevlucht naar Hasselt en woont in een afgelegen straatje, ver weg van al het rumoer. Aangezien ik bij mijn ouders op bezoek was om chili con carne te vreten, wilde ik op de terugweg naar Antwerpen langs Cédric gaan. We zaten aan de keukentafel. Zijn vrouw Joke zat in de zetel en keek tv.

VICE: Je woont hier rustig.

Cédric Maes: Ik heb graag rust. Als je in Antwerpen woont, dan staan ze 's nachts nog aan de deur te kloppen. Het feesten houdt er nooit op en dat is gevaarlijk! Dave Schroyen is terug naar Hasselt gekomen. Maandag help ik hem met de verhuis.

Ik ben hier om te vragen naar je cultstatus die je hebt verworven met El Guapo en The Sore Losers.

Ik vind niet dat ik zo'n status heb. Nu, El Guapo heeft twaalf jaar bestaan. Je wilt niet weten wat we meegemaakt hebben. Dat was nog tijdens het pre-internet tijdperk.

Je hebt nog cassettes gemaakt?

Een cassette werd beschouwd als een echte demo die je opstuurde. Vervolgens wachtte je thuis op een telefoontje. Wij werden op een gegeven moment gebeld door een zaal uit Hamburg die onze cassette via via verkregen had. Een week later zat er een kaart in de brievenbus waarop de weg in fluostift stond aangeduid!

El Guapo kon je vergelijken met een piratenschip. We vroegen ons steeds af hoe ver we konden gaan met de boel op stelten te zetten. Daarom dat we er ook op een gegeven moment mee zijn gestopt. Sommigen zeiden: "Pas op, er gaat hier iemand kapotvallen.”

Dat waren harde tijden.

We hadden drie bookers. Ieder weekend ging als volgt: "Shit, die booker heeft twee shows geregeld in Nederland op vrijdag, van de andere moeten we drie keer spelen in België op zaterdag en zondag nog een keer in België én in Nederland.” Het was pure chaos en destructie. Dat hou je niet vol.

Ofwel word je Lemmy, ofwel stop je ermee.

En er is maar één Lemmy.

Ik vroeg me af, als cultfiguur zijnde, hoe het zit met de typische statussymbolen: bankrekening, huizen, vrouwen en auto's?

De bankrekening is gemakkelijk: nul! Haha. Destijds toch alleszins.

Maar hoe geniet je heden ten dage van je cultstatus?

Genieten? Ik denk dat het meer kapot heeft gemaakt dan goed gedaan. Met The Sore Losers waren er in het begin organisatoren die terughoudend waren om ons te boeken omdat er eentje van El Guapo tussenzit.

En de andere statussymbolen?

Het huis is gekocht. Ik woon nu vijftien jaar samen met mijn vrouw. Ik heb drie kinderen en een hond. Ik werk fulltime in een gitaarwinkel in Genk.

Je hebt geen Hummer?

Ik heb zelfs geen rijbewijs. Maar ik heb wel dingen in de kast liggen die abnormaal zijn. Ik heb een schat aan gitaren en versterkers en heb tachtig procent van wat ik als 12-jarige wilde, waaronder een goldtop (gouden Gibson Les Paul) en een black beauty (zwarte jaren zeventig Les Paul met drie humbuckers en een bigsby tremolo).

Beschrijf The Sha-la-lee's. 

Bij The Sha-la-lee's ben ik de frontman en dat is de eerste keer. Ik leek dat bij El Guapo ook te zijn omdat ik het meeste zeverde! Ik schrijf nu nummers die een mengeling zijn van mijn twee grote voorliefdes: classic rock en garage.

Dat zijn tegenpolen.

Er is haat tussen die twee maar dat komt van mensen die geen muziek maken. Ken je de zeer invloedrijke groep The Oblivians? Jack Oblivian is een grote held in de garage scène. De rode gitaar van Jack White komt van Jack Oblivian! Oblivian is hier eens komen eten. Joke had stoofvlees gemaakt. Ik vroeg hem waar hij naar luisterde. Hij antwoordde Queen, man!

Haha!

Met The Sha-la-lee's meng ik die twee genres totdat niemand het nog goed kan vinden! De classic rock fans zeggen: "Het groovet te weinig," en de garage fans zeggen: "Die lange solo's en die mondharmonica klinken zo … classic rock."

Voor de detailneukers: Cédric verzamelt ook Fender gitaren. Ik zeg dit om reacties te vermijden als: "Hij droomt van Gibsons maar heeft wel een Fender T-shirt aan!" Bij deze.