Het leven van een mannelijke transgendersekswerker in Toronto

"Je moet weten dat de haat die je over je heen krijgt als je een vrouw bent veel erger is dan als je een man, cis- of transgender bent. Het is een andere wereld," vertelt Samuel East, een transgender die in Toronto in de seksindustrie werkt. Hij identificeert zich nog niet zo lang als man en is onlangs pas begonnen om de overstap – met behulp van testosteron – te maken. Hij is een twintiger, maar hij werkt al heel lang in de prostitutie. Hoewel het moeilijk is om aan duidelijke gegevens over transgendersekswerkers in Canada te komen, is het niet ongewoon dat transgenders in de prostitutie belanden, zelfstandig of via een of ander escortbureau. Onderzoek toont aan dat transgendersekswerkers meer met onverdraagzaamheid en geweld worden geconfronteerd dan andere sekswerkers. Daar komt nog bij dat transgendersekswerkers, net als alle minderheden in het veld, worden onderworpen aan fetisjisme op manieren die niet voorkomen bij blanke, heteroseksuele, cisgendersekswerkers.

Transgendervrouwen hebben de laatste jaren – door beroemdheden als Caitlyn Jenner of Laverne Cox – wereldwijde aandacht gekregen, maar transgendermannen blijven in veel opzichten nog steeds onder de radar. East vertelde me dat de meeste mensen niet eens zeker weten wat het betekent om een transgenderman te zijn. Zelfs in de prostitutie is het nog geen bekend fenomeen, East is een van de weinige sekswerkers in Toronto die de transitie van vrouw naar man heeft ondergegaan. We spraken met hem over zijn leven en carrière, om een beter beeld te krijgen van zijn bestaan.

VICE: Hoe ben je begonnen als escort?
Samuel East: Ik was vrij jong. Ik groeide op een in een Covenant House [een tehuis voor daklozen en weggelopen kinderen], maar ik werd eruit geschopt omdat ik met meisjes scharrelde. Destijds was ik een achttien en blut – en ik had één dread. Ik was een smerig uitziend crustpunkjochie. We gingen elke dag ergens anders langs om gratis eten en zo te krijgen. Dus toen kwam je in de prostitutie terecht?
Ja. Ik begon als sugarbaby, wat echt kut is. [Klanten] krijgen veel meer tijd met je dan ze zouden moeten krijgen. Het is de ergste vorm van prostitutie die je kunt doen, omdat je in principe 24 uur per dag bezig bent om iemand voor duizend dollar per maand te vermaken. Het was logisch om daarna escortwerk te gaan doen, waar ik als vrouw werd gepresenteerd. Ongeveer drie jaar geleden werd ik actief op recensiesites, waar ik eerdere werknamen gebruikte. De dingen die mensen zeggen in de recensies zijn echt walgelijk. Hoe zagen de eerste, minder georganiseerde, schimmige organisaties waar je voor werkte eruit?
Ik kon bij de eerdere banen eigenlijk niet van vrouw naar man overgaan, omdat de activiteiten van die schimmige toko's grenzen aan mensenhandel. Als je aan mensenhandel denkt, denk je aan mensen die ontvoerd worden, in een kamertje gestopt worden en gedwongen aan het werk worden gezet, maar dat is meestal niet het geval. Je stemt misschien wel in om daar te zijn, maar uiteindelijk zullen ze zonder waarschuwing non-stop klanten naar binnen sturen. Soms zie je wel acht gasten per dag, de een na de ander. Soms kreeg ik meteen nadat een klant was vertrokken een sms'je: "Hey, je hebt een nieuwe klant over tien minuten." Oké, maar waar haal ik de tijd vandaan om te douchen, de lakens te verschonen en om mezelf voor te bereiden? Het was afschuwelijk. Je lichaam slijt als je dat uren achter elkaar doet. Mijn heup schoot uit de kom nadat ik elke dag acht uur lang de cowgirl deed. Aan de andere kant heb ik nu wel extreem krachtige dijen. Wat gebeurde er met die organisatie waar je werkte?
Die plek ging dicht. De wet veranderde en je kon niet meer openlijk reclame maken voor de diensten die daar werden aangeboden. Bij die keet was er een soort "menu", waar de klanten alle opties konden kiezen, en dat was het meest beledigende dat ik ooit had gezien. Ik krijg nog steeds weleens berichtjes, zo van: "Hey, wat is je menu?" Ik ben geen fucking restaurant. Waar heb je geleerd om zo te sms'en? Dat is wel fijn nu ik een mannelijke sekswerker ben – ik mag brutaler zijn. Het is geweldig, ik kan eindelijk wat onvrede uiten. [Lacht] Waar ging je daarna heen?
Nou, ik ging niet naar een betere plek. Bij mijn eerste escortbureau deed niemand iets als ik werd geslagen. De nieuwe plek was nog erger. [Mijn bazin] bracht me naar Alberta om te werken, en ik verdiende 1.500 dollar per dag. Het was de droom, maar het was heel zwaar. Op de eerste dag werd ik volledig in elkaar geslagen door een klant. Ik zat onder de blauwe plekken, en zij zat in de kamer ernaast en deed niks. Dat is een extreem geval – zij was een echte psychopaat. Maar veel van de mensen die deze plekken runnen zijn gasten die het niets schelen of het niet snappen. Oké, dus in plaats van mensen die bij je thuis kwamen, waren deze plekken een soort micro-bordelen?
Ja, het was een appartement. Als je een sekswerker bent en je loopt een appartement binnen, denk je meteen: hoeveel hoeren zijn hier op dit moment? Ze zijn echt overal. Ik kan je aantal appartementen in de stad aanwijzen en weet waar de verschillende bureaus zitten. Wanneer besloot je om de overgang van vrouw naar man te maken?
Ik werkte voor een escortbureau, en op een gegeven moment was er een punt waarop ik het niet meer aankon. Mijn afspraak met de endocrinoloog zat eraan te komen en ik wist zeker dat ik het ging doen, dus ik gooide het roer volledig om. Ik kwam op het werk met een voorbinddildo om, en iedereen schold me compleet uit. Ze zeiden verschrikkelijke, vernederende dingen. Ik wist dat ik klanten zou verliezen, omdat transgendermannen in de prostitutie niet aantrekkelijk worden gevonden. Er is nog geen echte t-boy-renaissance. Dat gezegd hebbende: de klanten die me nu boeken, boeken me langer, omdat er maar zo weinig van ons in de stad zijn. Hoe zijn de dingen veranderd sinds je overgang?
Alles is een stuk beter geworden. Ik maak niet zoveel reclame voor mezelf. Je probeert je klanten – heteroseksuele mannen – niet zomaar te benaderen, als je een transgenderman bent. Als je naar de recensiesites gaat en "tranny" intypt, zie je de meest walgelijke rotzooi. De meeste mensen zijn nog steeds niet vriendelijk tegenover transgenders. Ze noemen vrouwelijke transgendersekswerkers mannen. Ik herinner me dat ik een recensie las van een vrouwelijke transgender die net chirurgie had ondergaan, en die reclame voor zichzelf maakte als vrouw. Ze liet het transgedeelte uit de beschrijving. De reden daarvoor is dat wanneer mannen op zoek zijn naar een transgendervrouw, ze er graag een penis bij hebben. Ze haalden haar compleet door het slijk. Dingen als: "Hij zou dat niet moeten doen! Hij is walgelijk!" Heb je nu te maken met transfobie?
Ja, ik bedoel, waar ik nu werk staan ze vriendelijk tegenover transgenders, maar ik ben al mijn oude klanten, die me vroeger haast religieus volgden, verloren. Ik ben er een soort van subtiel uitgeknikkerd. Ik heb berichten gekregen van mensen die ik vroeger kende, waarin dingen stonden als: "Als klanten zouden ontdekken dat je trans was, zouden ze van je walgen." Ik ben niet zo ver met de overgang, ik zie er nog vrijwel hetzelfde uit. Ik heb nu klanten die me vragen of ik vrouwelijke lingerie wil dragen, wat raar is, aangezien de markt voor vrouwelijke escorts oververzadigd is. Veel van hen denken dat ik een transgendervrouw ben en zijn echt in de war. Van hen krijg ik opmerkingen als: "Hoe groot is je lul?!" Niet. Ik heb er geen. Ik kreeg laatst een telefoontje om acht uur 's ochtends, waarin een gast me vroeg of ik een jongen of een meisje was, en hij me constant bleef aanspreken als een "zij." Ik vind het niet erg als je in de war bent, maar ik heb het duidelijk gemaakt. Ik had nog geen koffie gehad, dus ik werd een beetje snauwerig. Je lijkt het allemaal goed af te handelen. Hoe houd je het vol om zaken te doen met respectloze mensen?
Ik ben er inmiddels aan gewend. Ik heb mijn standaarden echt verlaagd. Mijn hele carrière heeft me klaargestoomd voor dit moment. Mensen kunnen heel vernederend zijn. Ik heb recensies van jonge achttienjarige meisjes gezien, en het is echt niet normaal: "Zij doet alles! Je kunt haar volledig gebruiken." Het deed me denken aan mijn jongere zelf. Als je dat de hele tijd om je heen ziet, word je er uiteindelijk gevoelloos voor. Daarom [domineer ik nu mannen] – het is stoom afblazen. Je kunt een lul tegen me zijn, maar dan ga ik je een uur lang meedogenloos slaan, terwijl je me betaalt. Het maakt je hard, op een ruwe manier. Als je spreekt vanuit je eigen ervaring, hoe verschilt het zijn van een transgenderman van het zijn van een transgendervrouw in deze werksector?
[Transgendervrouwen] worden dagelijks meer blootgesteld aan transgendervrouwenhaat. Transgendermannen worden uitgemaakt voor "verkapte lesbo", totdat je ineens een man bent. Het lukt bijna altijd om een transgenderman te worden: testosteron is een blijvend hormoon. Wat het met je doet, kan niet worden veranderd. Veel transgendervrouwen moeten elektrolyse ondergaan, en stemverhogende operaties… Daardoor krijgen ze veel oordelen en verwarring over zich heen. Veel mensen weten niet eens wat een transgenderman is. Voor de meeste mensen is het idee van een vrouw die naar een mannelijk lichaam gaat volstrekt ongehoord. Er wordt ook bijna geen aandacht aan besteed in de media. Dat gezegd hebbende: je bent een soort van vrij als je de overgang maakt. Je krijgt niet meer dezelfde shit over je heen als je eenmaal een man bent. Je kunt eindelijk eens ademhalen. Sommige van de namen, locaties en gebeurtenissen in dit artikel zijn veranderd om de identiteit van de betrokkenen te beschermen.