Foto’s van de lichtpuntjes in de duisternis van de burgeroorlog in Jemen

De 23-jarige fotograaf Nezar Mokbel groeide op in Jemen, waar sinds 2015 een burgeroorlog woedt. Het conflict heeft geleid tot minstens 233.000 doden en ervoor gezorgd dat meer dan 20 miljoen mensen – bijna twee derde van de bevolking – in voedselonzekerheid leeft.

In 2014 veroverden de Houthi-rebellen de hoofdstad Sanaa en stelden ze de president onder huisarrest, die een jaar later aftrad. Sindsdien zijn ze in een machtsstrijd verwikkeld met een internationale coalitie, waar onder andere Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten in zitten, die hierbij gesteund worden door de Verenigde Staten. Deskundigen denken zelfs dat het conflict eigenlijk een oorlog is tussen Iran en Saoedi-Arabië, die in Jemen wordt uitgevochten.

De Jemenitische steden zijn hoe dan ook stevig gebombardeerd en beide partijen zijn beticht van oorlogsmisdaden. Maar tussen alle vernietigde huizen, ziekenhuizen en scholen gaat het leven ook gewoon weer verder – en dat is waar Mokbel zijn lens op richt. In zijn foto’s laat hij de hevige emoties zien van mensen die met moeite hun leven onderhouden, maar ook de vreugdevolle momenten zoals bruiloften, waarbij de muziek zo hard staat dat je de explosies nauwelijks meer kunt horen.

Ik vroeg Mokbel hoe hij met dit project is begonnen en wat het voor hem betekent.

VICE: Hey Nezar. Hoe heb je het uitbreken van de oorlog beleefd?
Nezar Mokbel: Toen ik opgroeide vond ik Jemen altijd een vrolijke plek, maar sinds het begin van de oorlog is alle schoonheid die ik me herinnerde weggevaagd. Daar spelen ook de media een rol in – je ziet altijd alleen de vreselijke oorlogsbeelden. Daardoor vergeet je de rest.

Ben je daarom ook foto’s gaan schieten?
De eerste vier jaar raakte ik langzamerhand gewend aan de oorlog. Eerst keek ik passief toe wat er gebeurde, maar in februari 2019 besloot ik er wat mee te doen. Ik nam foto’s om het dagelijks leven vast te leggen, maar vooral ook om de fijnere tijd te doen herleven.

Waarom neem je foto’s met je telefoon?
Vanwege de politieke onrust kan het nu nogal gevaarlijk zijn om een fotocamera te gebruiken. En ook met een telefoon is het soms nog best riskant, maar ik laat me daar niet door tegenhouden. In Jemen hebben fotografen en kunstenaars niet veel mogelijkheden om hun werk te laten zien, dus moeten we die zelf creëren. En met mijn foto’s kan ik de wereld laten zien dat we er nog altijd het beste van proberen te maken.

Hoe kies je wie en wat je precies fotografeert?
Bij mij gaat dat altijd gewoon spontaan. Ik leg momenten vast die me persoonlijk raken, vooral dingen die weer weg zijn zodra je met je ogen knippert.

Een van mijn eigen lievelingsfoto’s nam ik vorig jaar tijdens ramadan in het oude gedeelte van Sanaa, waar wat kinderen pauze hadden van hun werk. Ze werken elke dag van twaalf uur ’s middags tot zes uur en dragen goederen van de markt naar de hoofdstraat. Ze verdienen 100 rial van elke klant [ongeveer 30 cent] en hebben het vaak erg naar hun zin samen, alsof ze in een totaal ander land leven.

Maar niet al je beelden zijn vrolijk, toch?
Het is een beetje een mix van alles. Sommige foto’s zijn vrolijk, andere heel somber. In de ene zie je hoe murw mensen zijn geworden door het geweld, in de ander hoe de toekomst van Jemen er na de oorlog uit zou kunnen zien.

Scroll naar beneden om meer foto’s te zien.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk bij VICE Arabië.