Afgelopen zomer huurde ik een werkruimte in de wijk Lombok in Utrecht. Vaak ging ik naar buiten, op zoek naar een bankje om na te kunnen denken over de creatieve dingen waar ik mee bezig was. Bij het water naast de molen was altijd leven, en dus ging ik daar vaak zitten. Ik merkte na een tijdje op dat er een vaste groep rondhing. Ze hingen altijd op het grasveldje naast het water. De meeste van hen waren mannen, hun leeftijden verschilden. Sommige waren net zo oud als ik (26 jaar), anderen waren rond de 50.
Advertentie
Er was vaak een gezette jongen bij van rond de 35 jaar, Marokkaanse afkomst, die altijd in was voor een praatje. Ik zal zijn echte naam niet noemen, voor nu noem ik hem even Mo. In het begin vertelde Mo hij dat hij bij zijn broer sliep, maar na een aantal ontmoetingen vertelde hij dat hij dakloos was, en verslaafd aan het roken van cocaïne. Hij was altijd vriendelijk, ook al had hij vaak te maken met afkickverschijnselen. Zijn broer was overigens ook dakloos en verslaafd, en vaak te vinden op het veldje. Al snel begon ik te merken dat het een gebruikersplek was. Veel van de mensen die er kwamen waren verslaafden die daar hun shotje kwamen roken. Soms vroeg er weleens iemand of ik wat geld kon missen, maar dan zei Mo altijd dat ik een vriendin van hem was, en dan was het meteen klaar.Ik zag dat er in de groep veel verschillende basepijpen werden gebruikt. Een basepijp is de pijp die je gebruikt voor het roken van heroïne (op straat ook wel 'bruin' genoemd) of cocaïne (op straat ook wel 'wit' genoemd). De pijpjes worden gemaakt van materialen die ze vinden of kunnen kopen op straat. Ze zijn heel creatief in elkaar geknutseld. Je hebt bijvoorbeeld een hele simpele variant, die bestaat uit één element zoals een blikje, maar ik zag ook pijpjes die gemaakt waren met dingen als een auto-antenne en een methadonflesje.Mo ben ik uiteindelijk uit het oog verloren, maar een andere jongen, Randy [niet zijn echte naam], was vaak in het gezelschap van Mo. Ik vroeg hem een aantal varianten van de basepijp te maken.
Advertentie
De pijp in de foto hierboven zette Randy in minder dan vijf minuten in elkaar. Gemaakt van een flesje, dat hij even daarvoor uit de prullenbak had gevist. De overige onderdelen bestaan uit een rietje, een elastiekje en een stuk folie met gaatjes, om de drugs op te kunnen verbranden. Hij gebruikt deze pijp niet graag, omdat het plastic snel smelt en dat veroorzaakt giftige dampen.
Dit crackpijpje bestaat uit een auto-antenne en de kop van een wietpijp. Het originele zeefje van de wietkop is vervangen door folie, waar kleine gaatjes in zijn geprikt met een naald. Het nadeel van de folie is dat de gaatjes snel te groot worden, waardoor de coke of heroïne erdoorheen valt.
Het liefst rookt Randy uit een pijp zoals hier boven, die je voor ongeveer 7 euro kunt kopen bij de smartshop. Het zeefje gaat lang mee en je hoeft niet alles in een keer op te roken, omdat de drugs meestal op z'n plaats blijft.
Het pijpje hierboven is niet gemaakt door Randy, maar door de broer van Mo die toevallig aan kwam wandelen toen Randy de pijpjes aan het maken was. Hij had een methandonflesje en auto-antenne gebruikt. Dit is een populaire pijp, die je vaak voorbij ziet komen. Hij lijkt op een variant die Randy maakte (die op eerste foto), alleen het rietje is hier een antenne.
De laatste is versie is de snelste manier om een basepijp te maken. Randy prikte wat gaatjes in het blikje en dat was het. "Hiermee kun je roken, ik heb alleen niks bij me," zei hij. Hij was wat onrustig en zei vervolgens dat hij ervandoor moest, waarna hij in het donker verdween.