Evangelisten zijn grappig, lief en compleet gestoord

De bus van de evangelische stichting Naar House. Foto door Boris Postma, sneeuw door ♫ God ♫.

Ik was een paar weken geleden naar Thunderdome. Buiten in de sneeuw stond een bus met daarin een groepje hongerige evangelisten die met vork en mes klaarzaten in de hoop dat er wat smakelijke, door de duivel geroosterde zieltjes hun bus binnen zouden strompelen. Na een net zo grappig als angstaanjagend gesprek met deze mensen werden er wat brochures in mijn handen gedrukt, waaronder eentje met de naam Popmuziek onder de loep. Die gaat over hoe Satan aan de wieg stond van popmuziek en dat hij jou via onder andere housemuziek en de Spice Girls naar de hel probeert te lokken. Het is fantastisch. Hier volgen mijn favoriete stukjes uit die brochure.

Wat ik me bij de cover afvraag: dit is een "mooie" foto. Maar aangezien de heren en dames evangelisten dit soort houseparty-taferelen verschrikkelijk vinden, heeft deze foto op hen dan hetzelfde effect als een foto van een verschrikkelijk auto-ongeluk?

Oké, dit is een best vreemde manier om naar popmuziek te kijken, maar… dit valt me alles mee. Misschien zijn deze evangelisten dan toch best redelijke mensen. Ze bieden ons hier een verrassend objectieve kijk op—oh, jullie zijn nog niet klaar? Sorry, ga verder.

Ah, zo ken ik jullie weer!

Dit hierboven is de algemene boodschap van de brochure, een boodschap die zoveel mogelijk wordt herhaald en geparafraseerd. Waar het op neerkomt is dus: housemuziek gaat vaak samen met het naar je zin hebben en hoe durf je het naar je zin te hebben.

De titel van deze alinea klinkt als iets dat een Poolse immigrant zou zeggen als hem bij Lingo om zijn hobby's wordt gevraagd. En dan die foto. Wat een generalisatie. Niet elk anorectisch spook is een goth, hoor.

Dit komt uit een hoofdstuk over They Sold Their Souls For Rock & Roll, een documentaire over verbloemd satanisme in de popmuziek. (Hij is online te bekijken, hier is deel 1. Waarschuwing: de lelijkheid ervan kan een verslavend effect hebben.) Zoals je in bovenstaande tekst ziet vinden deze evangelisten homofilie een net zo kwalijke zaak als moord. Classy!

hyujn7mb (Sorry, dat waren mijn longen die op mijn toetsenbord kletsten nadat ik ze eruit lachte.) Gabber Piet en DJ Jean aanhalen als voorbeeld en ze zo eigenlijk tot grootmeesters van de hardcore bestempelen, dat is hetzelfde als Remia de grootmeester van de sport noemen.

Ik vind het prachtig dat ze in die laatste zin 'onverschilligheid' noemen als een van de negatieve gevolgen van house, om vervolgens te eindigen met het woord 'enzovoort'. Als in: "er is nog meer hoor, zoek het zelf maar uit, I don't care."

Haha, dat laatste! In tegenstelling tot stiekem gemeenschap met elkaar hebben op het podium? Ook vraag ik me af of deze laatste zin wel zo effectief is als je mensen wilt ontmoedigen om naar een hardcorefeest te gaan want hallo, sign me up!

In dit stukje staat de meest beschaafd verwoorde zin over iemand villen met een kettingzaag die ik ooit gelezen heb.

Soms lijkt het in de brochure alsof ze een CTRL+f op 'devil' hebben gedaan bij azlyrics.com. Hoe fucking willekeurig is dit? Wel heel lief dat ze de grammaticale fout uit de tekst van DMX hebben gehaald—de originele tekst is "the price was cheap".

Door die drie puntjes aan het eind lijkt het alsof ze deze laatste zin hebben gelift uit een boek van Annie M.G. Schmidt over de spannende avonturen van een groepje pedo's in de grote stad. En dan dat plaatje erbij! Ik zie al helemaal voor me hoe de samensteller van de brochure op Google Images een foto van de Backstreet Boys ging zoeken en na wat scrollen opeens verbolgen gromde: "IN HUN ONDERBROEKEN?!?!?!? WEL HEB IK OOIT! HET PROBLEEM GAAT DIEPER DAN IK DACHT!"

Ik vind het van een ontroerende schoonheid dat ze, geheel ter overvloede, dat "Vooruit en doe het!" erbij hebben laten staan. Het is het soort respect voor de originele tekst dat je nog weinig terugziet in de hedendaagse muziekindustrie. Mad props, homeboys.

Dit gaat natuurlijk over Janet Jackson en haar voortvluchtige tiet. Ik hou van de '?!' aan het einde, alsof de schrijver tijdens het typen "beantwoord mijn vraag dan, lezer! Beantwoord hem!" door zijn tanden siste.

In bijlage 2 staan wat veelgestelde vragen. Of nou ja: zoals je ziet is de eerste al geen vraag, maar een willekeurige opmerking, waar bijvoorbeeld ook heel goed 'lekker puh' achter had kunnen staan. Maar hé, ik vind het onderwerp dat hier wordt aangesneden best interessant. Want ik wil dit ook wel weten: is """""""""slechte""""""""" muziek ook nog verboden als je het alleen op de achtergrond aan hebt staan, en niet naar de tekst luistert? Ik ben serieus benieuwd wat de evangelisten hier voor antwoord op hebben. En hier komt het:

[denk hier het geluid van een confronterende speer die door mijn zelfkennis wordt gejast] Au.

Ik moet het ze nageven: ze hebben een behoorlijk grondige kennis van de housewereld als ze weten wat een 'dis-you' is. Behalve dat ze de term zelf hebben bedacht. Serieus, het bestaat niet. De enige hit die Google oplevert is de site van deze mensen zelf. ♥

Ten slotte nog dit juweeltje. Want ik wil dat je weet dat er een boekje over een relatie met God voor je klaar ligt.

Oké, weet je, ik wil helemaal niet gemeen doen over deze evangelisten. Die mensen hebben namelijk helemaal geen kwaad in de zin. Ze zijn heel erg grappig, maar ze hebben ondertussen het beste voor met ons allemaal. En het is niet hun schuld dat ze de sociale intelligentie hebben van een kont. Dat is de schuld van ♫ God ♫.

MARTEN MANTEL