Gedwongen besnijdenis veranderde deze man in een anti-besnijdenisactivist

Een besnijdenis, via WikiCommons.

Paul Tinari kreeg in 2006 $12.000 van de overheid van Brits-Colombia om zijn voorhuid chirurgisch te herstellen. Toen hij op zijn achtste naar een door een kerk gerunde school in Montreal ging, werd Paul op een lessenaar vastgehouden en besneden, omdat de priester verdenkingen had dat Paul—God verhoede—gemasturbeerd had. Paul is Métis, en zijn verhaal is een van de vele zeer schokkende voorbeelden van kindermisbruik in de tijd van Canadese inheemse kostscholen. Paul claimt dat deze gebruiken routine waren en werden ondervonden door duizenden First Nation-jongens die vast zaten in het systeem—ook al is dit onmogelijk om te bevestigen, vooral door het gebrek aan openheid van de Canadese overheid met betrekking tot de kostscholen. We belden met Paul over wat hij heeft doorgemaakt, waarom het gebeurd zou kunnen zijn en over zijn uitgesproken mening over de anti-besnijdenisbeweging.

VICE: Kun je me vertellen wat er met je is gebeurd?

Paul Tinari:Natuurlijk. Mijn moeder was een erg jonge weduwe, dus stuurde ze me naar een kostschool in Outremont in Montreal. Het werd gerund door de kerk. Het was feitelijk een convent, maar de priesters hadden ook toegang tot het gebouw. Ik kwam er jaren later achter dat een van de nonnen blijkbaar een formele klacht had ingediend omdat ze regelmatig verkracht werd door de priesters. Toen ik dat verhaal hoorde besloot ik om ook naar buiten te komen met mijn eigen verhaal, dat ik al die jaren verborgen had gehouden. Dat was de prikkel waardoor ik mijn verhaal in het openbaar ging delen.

Speelde je besnijdenis zich af in Montreal?

Ja. Wat er gebeurde was dat een ander jongetje me niet aardig vond en me daarom in de val lokte. Hij vertelde een van de priesters dat hij me had zien masturberen. Het was bekend dat dit iets zeer slechts was, iets wat je nooit mocht doen. Het was niet waar, maar hij vertelde dat aan de priester.

Was je maar acht jaar oud?

Ja, ik was ongeveer acht jaar. Ik wist niets over masturbatie. Ik was volkomen onschuldig. Hoe dan ook, op een nacht—we sliepen in een grote slaapzaal met alle andere jongens—kwam de priester heel laat binnen en trok me zeer ruw uit mijn bed. Hij bracht me de trap af, door de gang, naar een kamer waar een man met een baard zat. Ik wist niet wat er aan de hand was. Ik had veel tijd nodig om te beseffen welke rollen deze mensen speelden. Het bleek dat de man met de baard, die een keppel en een zwart pak droeg, een moheel was. Een joodse rituele besnijder.

Ze trokken mijn pyjama uit en probeerden om me vast te pinnen op de lessenaar, maar het is natuurlijk makkelijker om dat met een baby te doen dan met een achtjarige. Ik vocht terug. Ik schopte een priester tegen zijn neus, en hun reactie was om mijn arm en mijn neus echt te breken. Dus had ik een gebroken neus en arm—wat ik vandaag de dag nog steeds heb. Hij pinde me vast, de man zette een klem op mijn penis, en ze besneden me daar ter plekke op de lessenaar, zonder verdoving, zonder ontsmettingsmiddel, zonder iets.

Hierdoor had ik serieuze infecties, weken en maanden erna. Feitelijk had ik een chronische infectie voor de rest van mijn leven, tot ik de correctieve operatie ben ondergaan. Hij had er zo veel huid afgehaald dat ik geen erectie kon hebben zonder veel pijn.

Jezus.

Ja, het was verschrikkelijk. Zo ging ik door het leven tot ik in de veertig was, toen ik de operatie had. Ik ben een van de weinige mensen die gekwalificeerd is om te praten over wat het is om intact te zijn, dan besneden en dan weer intact. Elke besneden man die zegt dat er geen verschil is weet niet waar die over praat. Sinds ik de operatie ben ondergaan is mijn seksleven 1.000 procent beter geworden. Er is geen vergelijking. Het is alsof je van zwart-wit naar kleurenvisie gaat.

De Katholieke Kerk–in het bijzonder in Montreal—hebben in het verleden vaker documenten over hun rol in de kostscholen weerhouden van de waarheidscommissie. Denk je dat dit soort straffen op een bredere schaal uitgevoerd werden? Je kunt niet de enige geweest zijn.

Er werd mij verteld dat ik naar de hel zou gaan als ik iemand erover zou vertellen of zou praten tegen de andere jongens en ik geloofde dat toentertijd ook. Maar ik denk dat veel van de andere jongens op dezelfde manier behandeld werden, ook al praatten we er onderling niet over. We waren bang. Ik weet niet of je weet hoe het is om elke dag in totale angst te leven.

Denk je dat de mensen die je dit aandeden geloofden in de religieuze aard ervan? Dachten ze dat ze echt Gods werk aan het doen waren, of was het meer iets sadistisch?

Je moet denken aan de heksenverbrandingen in de Middeleeuwen. Het is moeilijk voor ons, in de moderne wereld, om te bedenken dat dat toen bestond, maar je moet beseffen dat heksenverbrandingen niet uit haat voortkwamen. Het was een daad van liefde. Ze hadden medelijden met een persoon, omdat ze het lichaam als sterfelijk en wegwerpbaar vlees zagen, en het enige dat telde was het redden van de ziel.

Dus als de priester en de moheel dachten dat ze goed werk aan het verrichten waren, vind je dan dat ze strafrechtelijk verantwoordelijk gehouden moeten worden?

Natuurlijk. Ondanks hun religieuze opvattingen. Ik was minderjarig, mijn moeder heeft nooit toestemming gegeven en ik ook niet. Tegenwoordig leren we kinderen om nee te zeggen tegen volwassenen die ze onzedelijk betasten, toch? Nou, ik zei nee, maar niemand luisterde.

Kun je iets vertellen over de industrie achter besnijdenissen?

Als er geen winst met besnijdenissen te behalen viel was het allang afgeschaft. Maar Dr. Kellog [de man die cornflakes uit heeft gevonden omdat hij dacht dat flauw eten passies kon intomen en oorspronkelijk dacht dat besnijdenis masturbatie kon “genezen”] realiseerde zich dat hij een fortuin verdiende met het besnijden van kinderen—de ouders betaalden hem om zijn kinderen te besnijden om masturbatie te voorkomen. In principe komt het erop neer dat alle dokters in de Verenigde Staten die in het begin besnijdenissen uitvoerden waren getraind door Dr. Kellogg. En je moet nagaan dat hij wist waar hij mee bezig was. Hij zorgde ervoor dat mensen niet meer seksueel actief konden zijn, niet alleen omdat hij dacht dat masturbatie slecht was, maar ook omdat hij seks oneervol vond. Hij was een voorvechter van kuisheid en schilderde seks af als iets ongezonds en kwaadaardigs, dus geloofde hij dat een niet-werkende penis een goed iets was.

Weet je of hij ook besneden was?

Geen idee. Hij heeft zichzelf waarschijnlijk besneden. Hij was gek genoeg om dat te doen. Hoe dan ook, de industrie groeide door en ze kwamen erachter dat voorhuid zeer bruikbaar materiaal is. Dus is er een industrie waar miljarden in omgaan, waardoor besnijdenissen blijven gebeuren.

Over wat voor soort producten praten we? Ik sta versteld dat er een commerciële markt is voor voorhuiden.

Voorhuiden die door besnijdenissen vergaard zijn worden door biochemische en anatomische onderzoekers gebruikt om huid te bestuderen. Het wordt gebruikt om huid te maken voor brandwondenpatiënten, voor huidtransplantaties. Het wordt ook gebruikt voor anti-verouderingscrème. Het houdt maar niet op. Er is een dokter in Vancouver die opschept over dat hij meer dan 35.000 besnijdenissen heeft uitgevoerd en hij vraagt $200-$400 dollar per keer [in Ontario kan het zelfs $1.000 zijn]. Reken zelf maar uit hoeveel geld dat is. Hij heeft miljoenen verdiend.