Het kan niemand wat schelen dat jij er niet bij kan zijn, oelewapper

“A pet peeve (or pet hate) is a minor annoyance that an individual identifies as particularly annoying to him or her, to a greater degree than others may find it.”

Ik ben dan misschien wel iemand met wel heel erg veel pet peeves die niet per se klein zijn, maar eentje die me de laatste tijd steeds meer bezighoudt, is de Facebook-event-afzegging. En dan niet de "Sorry, ik kan niet", maar de "Sorry, ik kan niet, ik ben dan met drie monniken en een geit aan het mediteren in Tibet". Overigens heb ik het hier vooral over grotere events; ik vind het hartstikke lief van je als je laat weten waarom je niet op de verjaardag van je minst leuke klasgenoot kan komen.

Maar waarom voelen mensen bij Facebook-events toch steeds meer de drang om te laten weten waar ze gaan zijn op die datum, en schrijven ze met een zeker dédain dat doet vermoeden dat de rest van de 1200 genodigden zich stuk voor stuk afvragen waarom ze in godsnaam niet op 'die illegale' kunnen zijn?

De naarste die ik onlangs las, was kort maar tekenend. Het ging om een feestje met wederom zoveel genodigden dat het echt helemaal niemand uitmaakt of je nou wel of niet 'je gezicht laat zien', laat staan dat het iemand boeit waar je dan wel op die vrijdagavond zit.

Deze meid is echter zo blij met haar reisje naar Cannes (wedden dat Dorien zichzelf 'filmfreak' noemt?) dat ze een guitige twist aan haar afzegging geeft. Dorien, als je dit leest: je bent vast heel aardig!

De "Ik ben dan daar en daar, ook leuk" is een op zichzelf staande categorie onder de afzeggingen. Het laatste greintje bescheidenheid en subtiliteit (voor zover dat aanwezig is wanneer je de behoefte voelt om te laten weten dat je in Cuba zit tijdens Gemengd Zwemmen in de Melkweg) wordt eruit gezogen door dat "ook leuk". HOE KUN JE LEVEN MET JEZELF?

Ik pis gelukkig ook wel eens gewoon urine in plaats van azijn. Er zijn namelijk een aantal mensen voorbij gekomen tijdens mijn researchrondje waarvan ik moest facepalmen, maar waarvan het me niet zou verbazen als ze het zelf niet eens doorhebben. Je vindt deze mensen vooral bij meer kleinschalige evenementen of binnen de vriendenkring van de aanmaker van een Facebook-event. Ze zijn misschien zelfs oprecht teleurgesteld over het feit dat ze er niet bij kunnen zijn en vermelden de reden om dit te laten blijken.

Ik moet eigenlijk vooral huil-lachen om de show-offs die niet eens naar een heel gave Indianenstam in Noord-Dakota gaan kijken, maar het toch zo weten te brengen dat het lijkt alsof ze de eventaanmaker willen laten zien dat hetgeen wat zij gaan doen tien keer toffer is dan het event!

Deze meid gaat naar Pinkpop. Ze gebruikt echter wel een droevige smiley. Nu vraag ik me af of ze oprecht baalt dat ze niet bij het andere event kan zijn of dat ze baalt omdat ze tussen duizenden mongolen en hun vaders naar Coldplay moet gaan kijken op Pinkpop. Als het dat laatste is, dan zal ik proberen te glimlachen.

De mensen hieronder zijn echt masters van de Facebook-events-afzeggingen. Kort, koud en vervuld van desinteresse.

Vooral Mandy is een vrouw naar mijn hart. Als je dan toch de behoefte voelt om een bericht te sturen omdat 'not attending' blijkbaar niet genoeg is tegenwoordig, doe het dan zo. Het boeit echt helemaal niemand waar je bent of waar je heen gaat. Zelfs niet als het de bruiloft van Martine en Jeroen is.

Natuurlijk is alles wat ik hierboven heb gezegd volledig te bagatelliseren onder het mom van 'Carmen, hou je bek en ga iets nuttigs doen in plaats van printscreens van vreemde mensen die graag hun reislust delen te maken', maar nuttig is matig.

CARMEN FELIX