FYI.

This story is over 5 years old.

Drugs

Ik ben gestopt met roken dankzij LSD

Thijs rookte sinds de brugklas, maar wist dankzij een goede LSD-trip van zijn verslaving af te komen.

Foto's door Jazzmin Nilsson.

Achttien jaar lang was was ik een lichte, maar verstokte roker. Ik groeide dan ook op met een moeder die tegen me zei: "Thijs, je bent nu elf, het wordt hoog tijd dat je shaggies leert draaien voor je moeder." Er waren periodes dat ik nog geen peuk per dag rookte, er waren periodes dat er bijna een pakje per dag doorheen ging, maar helemaal stoppen – dat lukte sporadisch een week, met al het bijkomende chagrijn.

Advertentie

Ik was ook een vreselijk vervelende roker. Zo eentje die jarenlang probeert te stoppen door geen sigaretten te kopen, maar op die manier wel jarenlang bijna dagelijks meerookt van vrienden. (Sorry, jongens) Ik kocht wel peuken, maar lang niet altijd. Tijdens school rookte ik wel, tijdens werk niet. Zoals ik zei: lichte roker, zwaar verslaafd.

Begin dit jaar kwam ik tot een paar conclusies die grandioze open deuren zijn, maar ook van die waarheden die een verslaafde graag selectief negeert.

- Roken is een saaie, zinloze verslaving, die slechts gericht is op het in stand houden van verslaving. Het enige echte genot aan roken is het moment dat je voldoet aan je verslaving.

- Er is maar één moment in de miljarden jaren geschiedenis waarop ik in leven ben. Wat zonde om die stip in de tijd nog verder te verkorten met een zinloze verslaving.

- Naar buiten lopen met vrienden is leuk, maar als we allemaal naar buiten gingen voor een shot appelsap zou ik het eigenlijk ook prima vinden. Roken is meer een compulsieve bezigheid dan het daadwerkelijk beleven van iets.

Die gedachten spookten ongeveer een maand door mijn hoofd. Steeds opnieuw kwam het moment suprème daar en nam ik toch weer een peuk aan als die me werd aangeboden. Elke keer knapte er iets in me, een soort disciplinebotje dat ik haast voelde breken, waardoor ik toch weer toegaf en vol zelfhaat en spijt een peuk opstak. Zo ook tijdens dat weekend in de lente waarin ik me met een goede vriend laafde aan een gezonde portie LSD.

Advertentie

Altijd leuk, LSD. Een beetje uit de mode sinds de jaren zestig, maar ik zie het meer als een mildere vorm van paddo's – zij het dat het effect een paar uur langer duurt. De angst en ophef over het spul heb ik altijd zwaar overdreven gevonden, maar de ervaring is natuurlijk voor elke persoon anders. Mijn idee is: sluit jezelf op met wat goed psychedelisch voer en goede vrienden, en je hebt een avond die je nooit meer vergeet. Met een beetje mazzel levert het een wijze levensles op, varierend van "IK BESTAAAA!!" tot "Dit nooit meer".

Terwijl ik in die lentenacht een beetje naar de sterren aan het turen was, peinsden die vriend en ik wat over het leven en het feit dat ik de drie bovenstaande waarheden over roken al een tijdje met me meedroeg, maar dat het nooit lukte om daar eens een gedisciplineerde conclusie aan te verbinden.

En ik kan het niet anders omschrijven dan dat er een schakelaar werd omgezet. Opeens besefte ik hoe stompzinnig het was, die verslaving. Ik was natuurlijk al redelijk spaced-out, maar psychedelica helpen je ook om uit te zoomen en naar jezelf te kijken. Ze helpen met het doorbreken van patronen, vastgeroeste gedachtes en helpen je met het opnieuw duiden van waarheden waar je eerder niet aan had getwijfeld. En opeens viel het op zijn plek. Niet meer dat oude "ja, ja, ja, ik moet echt eens gaan stoppen". Nee: ik was vanaf dat moment echt helemaal klaar met roken.

Advertentie

"Het klinkt als een bekend verhaal ja," zegt klinisch psycholoog Pål-Ørjan Johansen, die voor de Technische Universiteit van Noorwegen onderzoek deed naar psychedelica en alcoholverslaving. "We hebben gehoord van verslavingen aan alcohol, heroïne en tabak die zijn doorbroken met behulp van psychedelica. Het komt erop neer dat middelen als LSD soms zorgen voor een moment van helderheid. Je krijgt een een langetermijnperspectief op sommige persoonlijke zaken."

Onderzoek naar de medische toepassing van middelen als LSD, psylocibine (de werkzame stof in paddo's) en ibogaïne staat nog in de kinderschoenen. In de jaren vijftig en zestig is er onderzoek naar gedaan, maar de backlash tegen psychedelische cultuur zorgden voor een verbod op de middelen en maakte onderzoek moeilijk. Effectief betekende dat het einde voor wetenschappelijk onderzoek naar de toepassing van psychedelica.

In de laatste jaren is mondjesmaat geprobeerd om dat onderzoek opnieuw op te starten. "Er lopen op dit moment drie projecten in de Verenigde Staten," aldus Johansen. Ook in Nederland zijn de eerste onderzoeken naar een medische toepassing van psychedelica sinds dit jaar weer begonnen.

Tijdens een klinisch onderzoek wordt bijvoorbeeld LSD gebruikt in combinatie met therapie. Johansen heeft veel van die onderzoeken naast elkaar gelegd en gekeken naar de resultaten. "Er was een test waarbij langdurig alcoholverslaafden een placebo kregen, een actief placebo in de vorm van amfetamine, en de laatste groep kreeg een dosis LSD. Van die laatste groep liet zestig procent een enorme verandering zien in hun gebruik of stopte helemaal met alcohol. Veel hoger dan welke andere therapie dan ook."

Advertentie

Ik reken mijzelf ook tot de succesverhalen. In de dagen na die avond dat ik stopte met roken voelde ik zo nu en dan mijn lichaam vragen om nicotine, maar er was verder niets meer in mijn hoofd dat zin had om daaraan toe te geven. Na een paar dagen was ik van de lichamelijke afkickverschijnselen af.

Twee maanden later heb ik een hijsje genomen om te kijken wat ik ervan vond, en – wat een cliché – ik kon me niet meer voorstellen dat ik het ooit lekker had gevonden. Ik vond het smaken naar stinkende kleren.

Volgens Johansen – en mijzelf – moeten mensen niet denken dat ze met een keertje LSD eten meteen van al hun verslavingen af zijn. Ik had ervaring met psychedelica, probeerde er al langer achter te komen waarom ik maar door bleef roken, en hou ervan om mezelf te psycho-analyseren. Johansen zegt het helder: "Het is geen wondermiddel, je moet weten waar je mee bezig bent. Maar doorhebben dat drinken of roken uiteindelijk doelloos is, is al een eerste stap."

Ik kan niet anders dan concluderen dat het me zonder die psychedelica nooit gelukt was. Ik ken mezelf – ik had er gewoon veel te weinig zelfdiscipline voor. Bovendien zit verslavingsgevoeligheid in mijn familie. Er wordt wel eens gezegd dat drugsgebruik niet gepromoot moet worden, want het is illegaal. Maar ik wacht nog op de persoon die mij kan vertellen waarom ik me zou moeten schamen voor mijn ervaring. Ik ben ontzettend blij dat ik van het roken af ben. En wie weet begin ik na de volgende trip eindelijk eens met hardlopen.