Ik deed auditie voor het Net5-programma Achter Gesloten Deuren

Achter Gesloten Deuren is een programma op Net5 waarin iedere dag om 19.00 uur een ander waargebeurd verhaal wordt nagespeeld door acteurs die ik niet herken. Gedurende de uitzending biecht de hoofdpersoon een geheim op aan zijn omgeving en dan breekt de pleuris uit. Uitzendingen met namen als Mijn vreselijke zoon en In het zicht van het altaar zijn goed voor ongeveer 300.000 kijkers per dag. Ik kijk ook graag naar het programma en kwam te weten dat iedereen die ademt en de tafel van 1 uit zijn hoofd kent auditie mag komen doen voor een rol. Ik stuurde daarom een mail naar het productiebedrijf dat ik graag naar een casting wilde komen. Dat mocht.

Nadat ik iets ondertekend had waarop stond dat ik afstand deed van de beelden zei auditieregelvrouw Pascalle dat ik nog even moest wachten voor ik aan de beurt was. In een mail die ik een week ervoor had gekregen stond dat het de bedoeling was dat ik samen met iemand anders iets moest improviseren en dat ik dus niks voor hoefde te bereiden. In de bijlage van de mail zat een schema waarop stond dat ik auditie moest doen met ene Jolanda, die vijf minuten later binnen kwam lopen.

Jolanda was 49 en had een grote zonnebril in haar zwarte haar. Daarnaast had ze cowboylaarzen aan en droeg ze een type blouse dat ik kende van YouTube-filmpjes over linedancen die ik soms kijk om tot rust te komen. Jolanda deed niet aan linedancen, maar verdiende haar centen vooral met dinnershows door het hele land. Ik weet niet zo goed wat dinnershows door het hele land zijn, maar ik zei dat dat me heel leuk leek.

Terwijl we wachtten totdat onze voorgangers klaar waren praatten Jolanda en de auditieregelaar Pascalle over de dinnershows van Jolanda. Net als ik vond Pascalle dinnershows heel leuk. Audities deed Jolanda vooral “lekker voor erbij”. Ze merkte op dat realityseries tegenwoordig helemaal in zijn en dat Achter Gesloten Deuren een “intrigerend programma” is. Pascalle was het daarmee eens.

Na tien minuten mogen Jolanda en ik naar binnen. In de kamer zitten twee mensen achter een tafel, in het midden staan twee stoelen. Een vrouw bedient de camera en een man in blauwe blouse met bloemen heet ons welkom. Hij vraagt of we even voor de camera willen gaan staan en willen vertellen wie we zijn en wat voor acteerervaring we hebben. Ik zeg mijn naam, leeftijd en dat ik geen acteerervaring heb. Jolanda somt haar cv op: een bijrol in Flodder, een paar commercials en de dinnershows. De man achter de tafel zegt dat Jolanda een bekende kop heeft en gokt dat hij haar kent van de toneelschool in Maastricht. Jolanda zegt dat ze daar niet op heeft gezeten. “Misschien van de dinnershows?”, vraagt ze, maar de man zegt dat dat het niet is. “Ik hoor ook weleens van mensen dat ik op Julianne Moore lijk,” probeert ze, “we hebben dezelfde kaaklijn.” -“Misschien is dat het inderdaad,” zegt de man achter de tafel.

Als we zijn gaan zitten op de twee stoelen in het midden van de ruimte zegt de man achter de tafel dat het bij Achter Gesloten Deuren gaat om “een geheim dat onthuld wordt. Echt een gruwelijk geheim. Dat je denkt van: hoe bestaat het?” Jolanda en ik knikken. Omdat het acteerwerk in de serie ook vooral improvisatie is, moet dat tijdens deze auditie ook. De man legt uit dat Jolanda mijn moeder speelt en dat haar man, mijn vader, dood is. We wonen in een klein, streng christelijk dorp en hebben het niet breed. Ik heb een bijbaan in een café, maar rijd wel een hele dikke auto en kom heel vaak met dure cadeaus voor mijn moeder thuis. De scène begint met dat ik weer thuis kom met een cadeau, een gitaar deze keer, want mijn moeder speelt in de dorpsband. Ze vertrouwt het nu echt niet meer en wil weten hoe ik aan al dat geld kom. Dan moet ik haar vertellen dat ik een gigolo ben.

Jolanda speelt het overtuigend, voor zover ik dat kan beoordelen. Vrijwel meteen begint ze met “Kom op, voor de draad ermee, wat is er aan de hand met jou?” De gitaar die ik haar zojuist gaf doet haar niks, ze maakt zich druk om andere dingen. “Ik mag hopen dat je het veilig doet!” en “Wat moet de pastoor hier wel niet van denken?” We zijn een goed team. De man achter de tafel knikt goedkeurend. Ik ben lekker op dreef en haal papa’s dood er even bij. Ik zeg dat ik haar met die vrachtlading cadeaus weer gelukkig wilde maken, dat ik het allemaal voor haar deed. Ik kijk er ernstig bij. We zijn aan het vlammen, Jolanda en ik. Gigolo zijn is volgens haar niet de goede manier om een moeder trots te maken. Ze vindt het een schande. Mensen roddelen heel snel in het dorp, de muren hebben oren. Ik snap mijn moeder wel, maar ze moet echt weten dat ik het deed omdat ik zo veel van haar houd. Jolanda is niet meer zo kwaad, ze houdt ook van mij. Uiteindelijk zeg ik dat ik geen gigolo meer wil zijn.

De scène is afgelopen en de man achter de tafel zegt dat hij nu de rol van reporter aan gaat nemen en ons wat vragen gaat stellen. “Het is nu een half jaar later, je bent geen gigolo meer en hebt, heel toevallig, de loterij gewonnen. Je zwemt in het geld.” Deze had ik niet aan zien komen. De man vraagt hoe het nu met mij en mijn moeder gaat. Ik vertel dat het heel goed gaat, dat we gelukkig zijn, ook al is papa nog steeds dood natuurlijk. Ik werk in het café en heb geen seks meer voor geld. Jolanda laat ook merken gelukkig te zijn. “Heel komisch: op een dag kwam ik thuis en vertelde hij dat hij de jackpot had gewonnen.” We wonen samen in een grote villa met een gigantisch zwembad en veel luxe, verzin ik erbij.

“Dit was echt heel leuk,” zegt de man achter de tafel met een brede glimlach. Jolanda en ik vonden dat ook. “We laten jullie zo snel mogelijk weten of we jullie toe gaan voegen aan de pool van acteurs.” Dan zegt hij nog iets over de vergoeding die we krijgen als we mee mogen spelen in een aflevering. Volgens mij was het een paar honderd euro, maar dat weet ik niet zeker. De man bedankt ons en wij bedanken hem. Jolanda en ik lopen samen weg en zijn tevreden met deze auditie. Ik mocht haar wel en zij mij ook, denk ik. Ik ging terug naar mijn werk en Jolanda ging naar de sportschool. ’s Avonds had ze een dinnershow.

Vier dagen later kreeg ik bericht dat ik geselecteerd was voor de pool ‘Hoofdrollen & Bijrollen’ en dat ik bericht krijg wanneer ik in een aflevering mee mag spelen.