Ik ging naar een hoer om over mijn problemen te praten

Russische mannen gaan in tijden van crisis niet alleen naar de hoeren voor de seks, maar ook om te praten over hun problemen. Ik ben de laatste tijd nogal gestrest en ik slaap slecht, dus dacht ik: misschien kan een hoer mij ook wel helpen door middel van een goed gesprek.

Ik zal hier niet de stoere jongen uit gaan hangen: ik was verschrikkelijk zenuwachtig. Ergens hoopte ik dat ze het geweldig zou vinden dat ze een keer niet met haar benen wijd hoefde, maar negatieve gedachten overheersten. Dat ik een hoer zou gaan vragen om gewoon even wat te kletsen was in mijn beleving hetzelfde als de huisarts tijdens het spreekuur vragen of ik haar te grazen mocht nemen op haar bureau. Ook vreesde ik dat de hoer haar pooier zou oppiepen omdat ze het niet zou vertrouwen, en dat hij me met een molensteen om mijn nek het Amsterdam-Rijnkanaal in zou gooien.

Goed, op naar de Wallen dus. Het leek me het best om met het verstand op nul langs het eerste raam dat ik tegenkwam te lopen en vijf vingers op te steken, dus dat is wat ik deed. De hoer in het raam knikte naar me; de deal was in een halve seconde rond.

Het gordijn vanaf de binnenkant.

Ik ging naar binnen en trof daar Jessica aan. Een gedrongen vrouw van een jaar of 45 met een haarlakkerig, platinablond permanent en tanden die zo scheef stonden dat het leek alsof iemand ze ooit van een afstandje in haar mond had gegooid. Ze was verre van knap en had een soort van bierbuik. Ik probeerde het van de zonnige kant te bekijken: vanaf nu wist ik in ieder geval zeker dat God niet bestond.

Achter het raam zat een trap. Ik volgde Jessica naar haar kamer boven. Eenmaal boven zei ik nerveus en met mijn jas nog aan dat ik alleen even met haar wilde praten. “Gewoon een leuk gesprek.” Jessica glimlachte en vroeg me om de 50 euro. Ze sprak amper Nederlands. Vier jaar geleden was ze vanuit de Dominicaanse Republiek via Spanje in Nederland beland, vertelde ze me later.

Terwijl ze het biljet onder de lamp bij haar wasbak hield om het watermerk te checken wilde ik snel een foto maken. Ik was te langzaam met het pakken van mijn telefoon, waardoor ze al naast me stond toen ik klikte en de foto hierboven maakte. “You making photo?”, vroeg ze verbaasd. “Nee, mijn baas belt me, ik heb heel veel stress,” antwoordde ik zenuwachtig. “Ah, stress. You go on bed.”

Toen ik op de rand van het bed zat gaf ze me een zoen op mijn wang en fluisterde ze: “You so guapo. Beautiful. Mooi.” Ik benadrukte nog even dat ik echt alleen even kwam praten over persoonlijke problemen. Ze begreep er niet veel van. “You stress, you want massage?” Ik stemde hier maar mee in, want dan kon ik in ieder geval mijn hoofd in mijn handen verstoppen en hoefde ik haar niet aan te kijken.

“Uit, dit.” Ik lag op mijn buik op het bed met rode lakens waarover Jessica een handdoek had gelegd. Jessica trok aan mijn trui. Onder de lakens voelde ik een plastic zeiltje knisperen. “Nee, dat hoeft echt niet uit,” zei ik. “Ja, uit. Massage.” Ze trok mijn trui al zowat over mijn hoofd, dus hij ging uit.

Jessica's schoenen waren van het merk Bella Rosa. 

Jessica spoot wat massageolie op mijn rug en begon. Ze had haar schoenen uitgedaan en zat in haar ondergoed bovenop me. Ik was opgelucht dat ik haar niet kon zien, dacht aan leuke dingen en deed een poging tot een gesprek. “Ik heb last van de economische crisis en moet nu veel te hard werken,” loog ik. “Crisis? You no crisis, ik heb crisis. No money. Bijna geen klanten. You mucho money,” was Jessica’s antwoord in een combinatie van Engels, Nederlands en Spaans.

Ondertussen kneep ze de hele tijd door mijn broek heen in mijn kont en maakte ze kirrende geluidjes. “Maar wat moet ik doen tegen mijn stress?”, vroeg ik haar. “Stress? Goed pijpen, goed neuken. You fukkie fukkie?” Ik sloeg het aanbod af. Jessica masseerde rustig verder en kuste me in mijn nek. “Ik kan heel goed pijpen. Bueno,” fluisterde ze in mijn oor. Haar blote buik raakte mijn blote rug en haar borsten lagen in mijn nek. Inclusief bh, dat gelukkig wel. Ondertussen bleef ik haar vragen wat ik moest doen als ik problemen had. Spanningen thuis? Goed pijpen, finito problemen. Slecht kunnen slapen? Goed pijpen, dan lekker slapen. Stress? Goed pijpen, finito stress. Het was duidelijk: deze vrouw hield van pijpen.

Jessica’s attributentafel en de boodschappen die ze deed voordat haar shift begon.

Ze herhaalde de vraag of ze me moest pijpen nog een keer of vier. Iedere keer zei ik dat het niet hoefde. Bij de laatste keer verontschuldigde ik me. “Nee sorry, maar ik hoef echt niet gepijpt te worden.” Ergens had ik gedacht dat ze het misschien wel leuk zou vinden, eindelijk een keer iemand die geen smerige dingen van haar wil, maar nee hoor: ik was me aan het verontschuldigen tegenover een hoer omdat ik niet wilde dat ze me pijpte. “Kom op toch, poquito pijpen!”, riep ze vervolgens met zowel een vleugje wanhoop als irritatie in haar stem. Het werd tijd om te gaan; we waren inmiddels twintig minuten verder en ik was er onderhand wel achter dat Jessica niet echt het luisterend oor of de uithuilschouder had die ik zocht.

Ik vroeg nog of ik een foto van haar mocht maken, wat natuurlijk niet mocht, dus maakte ik er een van haar schoenen en van de wasbak. Dat mocht wel. “You mysterious,” zei Jessica. “You crazy. Loco!”, lachte ze. Ik lachte vriendelijk terug. Toen vertrok haar gezicht een beetje. “You no police, eh?! You police?!”, vroeg ze verschrikt. “Nee, nee, echt niet!”, zei ik meteen. Alles in mij wilde nu meteen weg uit dit kamertje van Jessica. Ik pakte snel mijn jas, bedankte haar en rende de trap af terwijl ik me verschrikkelijk voelde, maar vooral verschrikkelijk ongemakkelijk. Toen ik de deur uitliep keek een groep Engelse toeristen van middelbare leeftijd me aan en daarna lachten ze me uit. Ik liep ze voorbij en vroeg me af hoe vaak ik nog zwetend wakker zou schrikken door een nachtmerrie waarin Jessica me achtervolgde terwijl ze "poquito pijpen!" schreeuwde.