Ik liet 10 zelfbedachte televisieprogramma’s recenseren door Frits Bom (die nu televisierecensent is)

Een aantal weken geleden las ik een artikel van mijn Britse collega Jamie Lee Curtis Taete. Naar aanleiding van TLC’s nieuwe programma The Best Funeral Ever had hij een aantal programmatitels verzonnen die perfect bij de platheid van de zender zouden passen.

Frits Bom, televisierecensent

Als er iemand van stompzinnige programma’s houdt die nog minder om het lijf hebben dan mijn oom Henk en tante Lydia in augustus op een beschutte camping in de Provence, dan ben ik het wel. Ook ben ik ervan overtuigd dat ik een ster zou zijn in het bedenken van dit soort programma’s. Ik mailde daarom ex-televisiemaker Frits Bom met de vraag om de hitpotentie van tien van mijn eigen ideeën te beoordelen, want Frits is tegenwoordig programmarecensent bij de website tv-recensies.nl. Hij mailde me meteen terug. “Leuk idee, Sander. Maar ik wil je carrière natuurlijk niet in de weg staan met een onverwacht oordeel. Ik zie je belletje wel tegemoet.” Dus belde ik Frits.

Drie vreemden die allemaal lijden aan een ernstig geheugenverlies worden verrast met een dagje weg naar een voor hun onbekende locatie. Ze worden geblinddoekt en gedropt op een markt in Bangladesh. Vinden ze samen de weg naar huis?

Frits Bom: Nee hoor, dit wordt helemaal niks. Dan staan ze daar in Bangladesh. Door het geheugenverlies weten ze misschien niet eens meer wie ze zelf zijn en dan worden ze binnen de kortste keren opgepakt door de politie. Weg televisieprogramma.

We volgen Cindy, die promoveert aan de TU Delft maar in de avonduren stiekem neukt voor geld. In aflevering drie licht ze haar collega’s en familie in over haar bijbaan. In de afleveringen die volgen zien we hoe Cindy verketterd wordt door haar omgeving. Zal haar promotieonderzoek hier aan onderdoor gaan?

Frits Bom: Dat moet Cindy toch zelf weten, hoe ze haar geld verdient? Nee, dit is totaal niet interessant. Studenten verdienen wel vaker wat bij met dit soort baantjes. Als ze daardoor kunnen afstuderen is dat prima, maar zeker geen programma waard.

Half juli vertrekt een groepje van tien puberende gothics een maand naar Lloret de Mar. Wie van hen aan het eind van de maand de meeste nieuwe vrienden heeft gemaakt wint 25.000 euro.

Frits Bom: Dit klinkt heel positief. Die lui moeten zich vrolijk gedragen en vrienden maken en dat wordt ook nog eens beloond met geld. Vrienden maken is tegenwoordig zo makkelijk nog niet, dus ja, dit programma zie ik wel zitten. Al moet je je afvragen hoe leuk het voor hen is om vrienden te zijn met de zuipende jeugd in Lloret de Mar.

Een zwerver wordt ’s ochtends verrast met 10.000 euro en moet dit binnen twaalf uur op zien te maken. Rechts in beeld tikt de klok weg. Als de zwerver na twaalf uur geld over heeft moet hij alles wat hij heeft gekocht weer inleveren. Als hij meer heeft uitgegeven ook.

Frits Bom: Dit lijkt me allesbehalve een leuk programma. Het is positief dat zwervers een keer in een positief daglicht worden gesteld en een wedstrijdelement kan natuurlijk altijd, maar de risicofactor dat hij alles weer terug moet geven, dat is pure kastijding. Niet prettig om naar te kijken.

Iedere uitzending gaat een andere uitgerangeerde BN’er aan de paddo’s in zijn eigen huis en geeft hij of zij daarna een rondleiding terwijl hij door Cilly Dartell geïnterviewd wordt over vervlogen successen.

Frits Bom: Stop alsjeblieft met BN’ers op de buis. We wonen hier met zijn 17 miljoenen, er zijn zo veel mensen die veel leuker zijn.

Mensen krijgen te horen dat ze nog drie weken te leven hebben, waarna ze gevolgd worden door camera’s. Aan het einde van de derde week blijkt dat het om een grap gaat en om dit goede nieuws te vieren gaan ze een dagje met hun gezin naar een pretpark. Als ze hiervan terugkomen heeft hun hele huis een metamorfose gehad, maar is de kat helaas overleden.

Frits Bom: Nee joh, kom op, dit slaat toch nergens op? Het enige interessante eraan vind ik dat aan het einde de betekenis van het leven van een dier afgezet wordt tegen dat van een mens, dat staat me wel aan. Maar kijken naar mensen die denken dat ze kapot gaan, alsjeblieft zeg.

Drinkmaatjes Bonnie St. Claire en Viola Holt vliegen de wereld over om lokale wijnen te proeven en vervolgens de bizarste achtbanen te testen.

Frits Bom: Dit is op SBS6 uitgezonden toch? Of heb je dit zelf verzonnen? Oh, zelf verzonnen. Je moet dit de dames niet aandoen, Bonnie is volgens mij net weer van de drank af en Viola zou het alleen maar doen voor eigen gewin. Bovendien liggen die twee elkaar totaal niet. Ik lach me rot om het idee, maar doe het niet.

Iedere aflevering volgen we een andere SM-meesteres die haar verjaardag voorbereidt voor familie, vrienden en collega’s.

Frits Bom: Ik heb niks met verjaardagen, ik mijd dat soort evenementen. Pas was ik nog op een verjaardag, zit iedereen daar suf in een kringetje. En dan ook nog een SM-meesteres erbij. Daar moet je toch niet aan willen denken. Nee hoor, volgende.

De kijker wordt meegenomen in de werkzaamheden van Suus en Claire, twee voormalig dispuutsgenootjes die net samen LiciouZ PR zijn begonnen, een PR-bedrijfje dat zich richt op lifestylebedrijven binnen de Amsterdamse ring.

Frits Bom: Ja? Was dat het al? Het lijkt me totaal niet interessant. Dit gaat over twee jongelui die een centje bijverdienen, daar zit ik niet van op het puntje van mijn stoel.

Spin-off van het programma De Babyfluisteraar, gecombineerd met een quizelement. Babyfluisteraar Derek Ogilvie maakt contact met een ongewenste foetus die op het punt staat geaborteerd te worden en legt hem een aantal algemene kennisvragen voor. Dezelfde vragen worden gesteld aan de moeder van het ongeboren kind. Als de foetus de meeste goede antwoorden heeft gegeven gaat de abortus niet door. Als de moeder de slimste blijkt te zijn gaat de abortus gewoon door en wint ze bovendien een bedrag van 50.000 euro.

Frits Bom: Enig! Fantastisch om een maatschappelijk taboe als abortus zo onder de aandacht te brengen. Dit is nou echt een programma waar je goed mee kunt scoren.