Kinderpolderrap van de bovenste plank

Afgelopen week kwam ik tijdens mijn oneindige zoektocht naar muziek en een leven op het wereldwijde web terecht op een aantal video’s die me, om eerlijk te zijn, keihard van mijn à propos brachten.

Het is jullie wellicht ontgaan, maar in Nederland's Drenthe schuilt tegenwoordig een gang die zichzelf de Jeugd van Bargeres noemt. In tegenstelling tot de meeste gangs die het beschrijven waard zijn, zijn de leden niet het type probleemjongeren dat dringend hulp nodig heeft, maar het type probleemjongeren dat al hulp krijgt. Professionele hulp. En dat levert verdraaid merkwaardige resultaten op.

Welzijnsgroep Sedna uit Emmen heeft afgelopen zomer de muzikale droom van een aantal hangjongeren uit Bargeres laten uitkomen en hen 25 weken lang laten ploeteren aan het zelfverzekerd getitelde album Dit is wie ik ben. Omdat ze daar, zoals je kan verwachten van een beetje welzijnsgroep, hulp bij nodig hadden, ging het allemaal onder leiding van Emmense rapper D.A.B:

Whattuuupppp

Goed. Aangespoord door rapper D.A.B, je weet wel, die van D.A.B entertainment, rapt, zingt en danst de Jeugd van Bargeres over straat en laten ze in afwisselende zelfverzekerdheid aan iedereen op aarde weten dat ze met hartverscheurende dilemma’s zitten. En dat is, klinkt en ziet er inderdaad uit als iets waar je van moet janken.

Laten we beginnen met echte muziek en deze topper belichten. Nina, heet ze. Nina heeft zich in het verleden te veel in zichzelf verschuild en vroeg nooit om hulp als ze het nodig had. En ze huilde veel. Nu belooft ze op ongeëvenaard zwoele wijze dat nooit meer te doen en vraagt ze haar vriendje om haar daarbij te helpen. Met zijn lichaam, zijn liefde, zijn grip, zijn begrip:

Of neem Farid. Farid is zo te horen niet ouder dan 14 jaar, maar wordt op dit moment gekweld door leegte en Descartiaanse onzekerheid. De jongen weet niet wie hij is. Lijkt wel dat hij spacet, zegt hij zelf:

Amin, daarentegen… weet precies wie hij is.

En wat hij wil: geld en respect.

Ik wil zelf overigens even aankaarten dat ik het op zijn minst zorgwekkend vind dat het eindresultaat van een zomer bij Sedna, het bovenstaande oplevert, met dit als inhoud:

‘Met pistool, jouw verhaal. Zeker weten wat ik doe, Kan me niet schelen wat je hier bij voelt, Ik ga door, wat er ook gebeurt. Ook als niemand mijn ding goedkeurt.’

Belooft wat, hoor!

Manon ziet het ook niet allemaal meer zo zitten en is verwikkeld in een gigantische innerlijke strijd. Ze wil gaan werken in de muziek, want dan voelt ze zich uniek.

De Jeugd van Bargeres heeft, zoals je hoort, ontzettend veel problemen en verhalen om aan je te vertellen. Omdat daden en beelden echter meer zeggen dan duizenden woorden, heeft Sedna het zomerproject samen met de jongeren visueel afgesloten in een bewonderenswaardige videoclip, uniek getiteld Ik Ben Anders. De video wrijft alle dilemma’s van de kliek nog eens diep in je ziel en laat je zien, voelen en horen hoe de bendeleden allemaal, stuk voor stuk zijn: anders. Let vooral even op de explosie op 2.20 die de wilde dancebreak inluidt en de flikkerende beelden met ‘Error’ die de video beëindigen. En Nina, Manon, Amin en Cihangir natuurlijk. Die komen er allemaal, één voor één in voor.

Jeetje.

CASPER KOFI