FYI.

This story is over 5 years old.

Stuff

Mijn vijf favoriete rampen uit de Nederlandse geschiedenis

Van al mijn hobby's is 's nachts in bed op mijn iPhone informatie zoeken over grootse gebeurtenissen van vroeger toch wel de enige. Vooral enorme rampen helpen zo mijn nachtrust om zeep. Omdat we vorige week zo'n intens slappe pik...

Van al mijn hobby's is 's nachts in bed op mijn iPhone informatie zoeken over grootse gebeurtenissen van vroeger toch wel de enige. Vooral enorme rampen helpen zo mijn nachtrust om zeep. Omdat we vorige week zo'n intens slappe pik van een ramp hebben meegemaakt (die in Moerdijk) dacht ik dat het misschien leuk was om mijn vijf favoriete rampen uit de Nederlandse geschiedenis op een rijtje te zetten. Hou wel in je hoofd dat ik niet hou van contact met mensen, en dat onderstaande informatie daarom volledig is gebaseerd op Wikipedia en spreekbeurtenwebsites.

Advertentie

AALTJE KRAAK-RAMP
Aaltje Kraak was een weduwe die in 1708 heel Hardenberg in de hens zette. Door een ongelukkig neergezette kaars zorgde ze er eigenhandig voor dat er bijna niks meer van het stadje overbleef. Dankzij een landelijke inzamelingsactie kregen alle inwoners uiteindelijk weer een dak boven hun hoofd—inclusief Aaltje zelf, die verder ook nooit iets kwalijk is genomen. TENMINSTE, tot 2008. Toen heeft Hardenberg de jaarlijkse Aaltje Kraak-dag in het leven geroepen, voor de bewustwording van vuur of whatever, waarop de gebeurtenis wordt nagespeeld en waarin die arme mevrouw Kraak als een labiele idioot wordt neergezet. Kijk nou toch:

"Oepsie!!!!!!!!!!!!!!" - een actrice die Aaltje Kraak speelt, 8 mei 2010

Die arme, arme weduwe Aaltje Cramer-Kraak.
[bronnen: 1 en 2]

PACHTERSOPROER: AMSTERDAM EDITION
Het pachtersoproer was eigenlijk een langdurig, landelijk gemopper over de hoge belastingtarieven: een vrij oninteressant probleem van alle tijden. Maar op maandagochtend 24 juni 1748, toen dit pachtersoproer al een paar maanden bezig was, brak de pleuris uit op het huidige Rembrandtplein en ging men gewapend met straatklinkers de huizen van de pachters langs, om daar alles stuk te slaan en op te drinken.

Hier werd een huis aan de Singel geplunderd. Vroeger deden mensen tenminste nog dingen samen!

Zesendertig uur en drie doden later waren de rellen voorbij, met enig resultaat, want de dag erna werd bekend dat alle pacht een half jaar zou worden uitgesteld. De vrijdag hierop zouden er drie man worden opgehangen vanuit het raam van de Waag (een gebouw dat toen midden op de Dam stond). Waarom weet ik niet, want ik ben een redelijk slechte journalist. In elk geval begon het volk te dringen om alles beter te kunnen zien, en toen er ook nog eens werd geschoten vanuit de Kalverstraat probeerde iedereen zo snel mogelijk het water van het Damrak in te komen, met 200 vertrapte of verdronken mensen als resultaat. Oké dit is helemaal geen leuke ramp, maar stel je voor dat je op de Dam staat en pistoolschoten hoort komen uit de Kalverstraat, in plaats van het alarm van de Fame. Mijn hart gaat er in elk geval van kloppen.

Advertentie

[bronnen: 1 2]

KERMISOPROER
In 1875 besloot de toenmalige burgemeester van Amsterdam, Den Tex (AKA 'scheele sodemieter'), dat de jaarlijkse kermis in september op en om het huidige Rembrandtplein niet door mocht gaan, omdat dit volksfeest in de afgelopen jaren steeds meer begon te draaien om de buitenechtelijke seks en orgieën die er plaatsvonden. Zogeheten 'zedenmeesters' merkten namelijk op dat er in juni altijd superveel buitenechtelijke kinderen werden geboren.

Niet alleen waren er in de 19e eeuw orgiën tijdens de kermis, ook schreven ze 'macht' met een g. Ik wil er een keertje heen.

De genuanceerde reactie van het volk op dit verbod: de volledige destructie van het huis van de burgemeester. Ze hadden er zelfs een liedje bij bedacht: “Godverdomme, kermis moet er wezen, kermis moet er zijn, anders slaan wij bij den Burgemeester de ruiten kort en klein.” Toen ze bij het huis van Den Tex op de Herengracht aankwamen bleek alleen dat hij niet thuis was. De woede om het verbieden van de kermis zette zich nog dagenlang voort op andere plekken in het centrum van Amsterdam, en pas na vier dagen was het weer rustig. Er was één dode gevallen en een paar gewonden, maar vooral de stad zelf was bont en blauw geslagen. De Amsterdamse kermis is nu trouwens het meest seksloze evenement dat ik me voor kan stellen. TOEVAL OF GEMEENTECOMPLOT?!?!? IK KOM NAAR JE HUIS EBERHARD VAN DER LAAN! LAAT FF WETEN OF JE THUIS BENT KTHX. [bronnen: 1 2 3]

Advertentie

PALINGOPROER
Palingtrekken is een spel dat mensen vroeger graag deden in de Jordaan. Er werd een touw over de gracht gespannen met een paling daaraan vastgebonden. De spelers van het spel voeren daar dan in bootjes onderdoor en moesten proberen om die glibberige vis vast te pakken. Er was een goede kans dat je dan in het water pleurde. Het was verboden door de overheid.

Palingtrekken, weergegeven op een schets die klassiek aandoet, maar waarschijnlijk gewoon in 2002 gemaakt is.

Op zondag 25 juli 1886 werd er een potje palingtrekken gespeeld op de (toen nog niet gedempte) Lindengracht. Een voorbijwandelende politieman zag dat en sneed het touw door, en werd daarop door de menigte een kelder ingetrokken en daar in elkaar geslagen. Er brak een rel uit tussen stenenwerpende Jordanezen en sabelzwaaiende agenten, een rel die netjes ophield toen iedereen rond tien uur best wel zin kreeg om naar bed te gaan. Maar het gevecht laaide weer op toen de volgende dag een bewapende menigte Jordanezen het politiebureau aanviel. De agenten werden in het nauw gedreven en riepen het leger erbij, waarna er een oproer ontstond waarin straten werden opgebroken, barricades werden opgeworpen en de Jordanezen de autoriteiten vanaf hun daken massaal bekogelden met dakpannen en bloempotten.

De palingoproer. Ik geef toe, het had ook een met een Nokia E51 gemaakte foto van een dinsdagmiddag in Almere Haven kunnen zijn.

Advertentie

Er vielen in totaal 25 doden. Hoeveel palingen er in de frontlinie gewond zijn geraakt is niet bekend.
[bronnen: 1 2]

STORMRAMP
De stormramp was een enorme tornado-achtige storm die 10 augustus 1925 een kilometersbreed spoor van destructie achterliet tussen Zeeland en de Achterhoek.

De destructie in Borculo. Deze foto is gemaakt in augustus 1925 en met behulp van moderne inkleurtechnieken aangepast tot iets heel lelijks.

Ik krijg bij deze ramp een heel sterk gevoel van romantiek, in die zin dat dit er eentje is zoals in een rampenfilm, waarvoor je op de vlucht moet slaan met een willekeurig samengeraapt groepje mensen (waaronder een lekker wijf, een neger, een dokter, een nerdmeisje en een opa die op een gegeven moment zijn leven opoffert omdat de anderen nog zoveel jaren voor zich hebben liggen). Maar het leukste vind ik dat na deze ramp honderdduizenden mensen naar de Achterhoek zijn getrokken om de destructie te aanschouwen, met als gevolg dat er toen een compleet nieuw fenomeen geboren werd: de file. ♥
[bronnen: 1 2]

MARTEN MANTEL